Gúllíver á tónleikum 23. júlí 2004 00:01 Stuð milli stríða Kristján Hjálmarsson sá stelpubandið Nylon á sviði Ég hef ekki verið duglegur við að fara á tónleika í sumar. Í raun bara séð tvenna. Þeir fyrri voru síðari tónleikar ofurrokksveitarinnar Korn í Laugardalshöll. Þeir ollu mér vonbrigðum. Húsið hálf tómt, undarleg upphitunarsveit og svo klukkutíma bið eftir aðalnúmerinu. Þegar tónleikarnir loks hófust var ég orðinn þreyttur á að standa upp við sviðið og fylgjast með misgáfulegum strákum slást svo ég ákvað að fara heim áður en tónleikunum lauk. Félagar mínir sem urðu eftir lofuðu hins vegar Korn og hafa strítt mér á því síðan að ég sé að verða gamall partýspillir. Seinni tónleikarnir sem ég fór á voru á Hörðuvöllum í Hafnarfirði. Þar var uppskeruhátíð leikjanámskeiða sem dóttir mín hefur verið á. Boðið var upp á ýmis leiktæki en aðalspennan var í kringum stelpubandið Nylon. Spennan var í raun svo mikil að dóttir mín eyddi drjúgum hluta af tímanum í að skima eftir stelpubandinu. Sjálfur hafði ég miklar efasemdir um það. Var meira að segja búinn að útskýra það fyrir dóttur minni. Fannst tilbúnar sveitir ekki góðar. Dóttur minni var alveg sama. Hún vildi sjá Nylon. Stóra stundin rann svo upp og Nylon steig á svið. Gamli partýspillirinn var staðráðinn í að eyðileggja ekki daginn fyrir dóttur sinni og stóð því sem fastast framarlega fyrir miðju sviði. Reyndi jafnvel að dilla sér í takt við tónlistina. Allt í kringum okkur voru foreldrar með börn sín sem virtust ætla að gera slíkt hið sama. Nylon spilaði nokkur lög -- eitt nýtt en önnur gömul. Þegar síðustu tónarnir hættu að óma snéri ég mér við í leit að dóttur minni og mér brá. Foreldrarnir sem áður höfðu staðið þétt upp við sviðið höfðu fundið sér annað að gera en skilið afkvæmin eftir. Allt í kringum mig - hvert sem litið var - stóðu sjö til níu ára gömul börn sem rétt náðu mér upp að mitti og klöppuðu fyrir stelpubandinu. Þetta var undarleg stund. Mér leið eins og Gúlliver í Putalandi á tónleikum með Nylon. Stuð milli stríða Tónlist Mest lesið Balta bregst bogalistin Gagnrýni Tók sex ólíka stera fyrir hjartastoppið: „Þannig ég segi nei við sterum“ Lífið „Pabbi hélt alltaf að þú værir kunta, takk fyrir að sanna það“ Lífið Glæsibústaðir yfir hundrað milljónum Lífið Segir Candy hafa séð að faðir hans væri „skrímsli“ á undan öðrum Lífið Kristján Einar leitar sér aðstoðar Lífið Enn ástfangnari að sjá maka sinn í foreldrahlutverkinu Lífið Hætta með Þarf alltaf að vera grín? af persónulegum ástæðum Lífið „Stolt af því að hafa ekki gefist upp á sjálfri mér“ Lífið Tökur á Disneymynd, óttalaus rotta eða eru allir vinir í Vesturbænum? Lífið Fleiri fréttir Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira
Stuð milli stríða Kristján Hjálmarsson sá stelpubandið Nylon á sviði Ég hef ekki verið duglegur við að fara á tónleika í sumar. Í raun bara séð tvenna. Þeir fyrri voru síðari tónleikar ofurrokksveitarinnar Korn í Laugardalshöll. Þeir ollu mér vonbrigðum. Húsið hálf tómt, undarleg upphitunarsveit og svo klukkutíma bið eftir aðalnúmerinu. Þegar tónleikarnir loks hófust var ég orðinn þreyttur á að standa upp við sviðið og fylgjast með misgáfulegum strákum slást svo ég ákvað að fara heim áður en tónleikunum lauk. Félagar mínir sem urðu eftir lofuðu hins vegar Korn og hafa strítt mér á því síðan að ég sé að verða gamall partýspillir. Seinni tónleikarnir sem ég fór á voru á Hörðuvöllum í Hafnarfirði. Þar var uppskeruhátíð leikjanámskeiða sem dóttir mín hefur verið á. Boðið var upp á ýmis leiktæki en aðalspennan var í kringum stelpubandið Nylon. Spennan var í raun svo mikil að dóttir mín eyddi drjúgum hluta af tímanum í að skima eftir stelpubandinu. Sjálfur hafði ég miklar efasemdir um það. Var meira að segja búinn að útskýra það fyrir dóttur minni. Fannst tilbúnar sveitir ekki góðar. Dóttur minni var alveg sama. Hún vildi sjá Nylon. Stóra stundin rann svo upp og Nylon steig á svið. Gamli partýspillirinn var staðráðinn í að eyðileggja ekki daginn fyrir dóttur sinni og stóð því sem fastast framarlega fyrir miðju sviði. Reyndi jafnvel að dilla sér í takt við tónlistina. Allt í kringum okkur voru foreldrar með börn sín sem virtust ætla að gera slíkt hið sama. Nylon spilaði nokkur lög -- eitt nýtt en önnur gömul. Þegar síðustu tónarnir hættu að óma snéri ég mér við í leit að dóttur minni og mér brá. Foreldrarnir sem áður höfðu staðið þétt upp við sviðið höfðu fundið sér annað að gera en skilið afkvæmin eftir. Allt í kringum mig - hvert sem litið var - stóðu sjö til níu ára gömul börn sem rétt náðu mér upp að mitti og klöppuðu fyrir stelpubandinu. Þetta var undarleg stund. Mér leið eins og Gúlliver í Putalandi á tónleikum með Nylon.
Stuð milli stríða Tónlist Mest lesið Balta bregst bogalistin Gagnrýni Tók sex ólíka stera fyrir hjartastoppið: „Þannig ég segi nei við sterum“ Lífið „Pabbi hélt alltaf að þú værir kunta, takk fyrir að sanna það“ Lífið Glæsibústaðir yfir hundrað milljónum Lífið Segir Candy hafa séð að faðir hans væri „skrímsli“ á undan öðrum Lífið Kristján Einar leitar sér aðstoðar Lífið Enn ástfangnari að sjá maka sinn í foreldrahlutverkinu Lífið Hætta með Þarf alltaf að vera grín? af persónulegum ástæðum Lífið „Stolt af því að hafa ekki gefist upp á sjálfri mér“ Lífið Tökur á Disneymynd, óttalaus rotta eða eru allir vinir í Vesturbænum? Lífið Fleiri fréttir Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira