Geirvörtur 5. júlí 2007 00:01 Ég hef aldrei hugsað jafn mikið um geirvörturnar á mér eins og síðustu vikurnar. Þarna liggja þær vesælar í hárskógi, skraufþurrar og engum til gagns, allra síst nýfæddri dóttur minni, sem þó teygir sig gapandi í áttina til þeirra þegar ég er með hana í fanginu. Til hvers úthlutaði náttúran körlum geirvörtum? Til þess eins að gera lítið úr þeim í samanburði við konur? Eru geirvörturnar kannski leifar af glæstri fortíð þegar karlar sátu mjólkandi í hellum með kornabörn á brjósti? Eða bara hönnunarslys? Stórkostlegt framfaraskref í jafnréttismálum væri stigið ef læknavísindunum tækist að koma mjólkurframleiðslu í gang hjá körlum. Stoltir karlar með þrútnar geirvörtur framan á rosa júllum færu um bæinn og auðvitað kæmi keppnisskapið upp í þeim. Karlar hættu að keppa í bílategundum og færu að keppa í brjóstastærðum - „Hann Gúndi í Glaumi er sko með ekkert smá bobbinga enda nýkominn úr stækkun, en greyið hann Siggi er ennþá með ræfilslegu tepokana og heldur áfram að tapa og tapa á bréfunum sínum." Karla-brjóstahaldarar fengjust auðvitað með merkjum fótboltafélaga, hljómsveitalógóum og öðru því sem körlum finnst merkilegt. Stebbi Arsenal væri alltaf í Arsenal-haldara og Kiddi rokk í Metallica-topp. Að gera karla kvenlegri er mun vænlegri - svo ekki séð talað um skemmtilegri - leið til jafnréttis en sú þunglynda leið sem nú er sett fram sem sú eina rétta: að best í heimi sé að sem flestar konur verði í fararbroddi í stjórnmálum og svokallaðir æðstu stjórnendur í fyrirtækjum. Ekki þessi leiðindi! Hvaða ofsatrú er þetta eiginlega á andlausu framapotinu? Hvaða jafnrétti heldur fólk að náist með því að greindar og skemmtilegar konur breytist umvörpum í vindþurrkuðustu fiskhausa tilverunnar? Betra væri auðvitað að fara alveg öfuga leið og koma rennandi mjólk í karlajúgur. Fyrst hægt er að fljúga fólki til tunglsins hlýtur það nú að vera hægt. Með tútturnar virkar myndu innstu leyndardómar lífsins loksins ljúkast upp fyrir körlum. Þeir yrðu alvöru þátttakendur í hringrás lífsins - ekki bara sæðissprautandi fylgihlutir - og myndu róast með korrandi ungabörn föst á geirvörtunum. Í beinu framhaldi legðist hraðakstur og ofbeldi af og með þessa sameiginlegu reynslu fyndist öllum sjálfsagt og eðlilegt að laun í umönnunarstörfum yrðu þau sömu og í fjármálageiranum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dr. Gunni Mest lesið Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson Skoðun Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul Skoðun Meira að segja formaður Viðreisnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ætlar Ísland að fara sömu leið og Evrópa í útlendingamálum? Kári Allansson Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson Skoðun Hættuleg ofnotkun svefnlyfja á Íslandi Drífa Sigfúsdóttir Skoðun Hroki og hleypidómar - syngur Jónas Sen? Bjarnheiður Hallsdóttir Skoðun Þegar Dagur lét mig hrasa á gangstéttarhellu Björn Teitsson Skoðun Afstaða – á vaktinni í 20 ár Arndís Vilhjálmsdóttir,Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun
Ég hef aldrei hugsað jafn mikið um geirvörturnar á mér eins og síðustu vikurnar. Þarna liggja þær vesælar í hárskógi, skraufþurrar og engum til gagns, allra síst nýfæddri dóttur minni, sem þó teygir sig gapandi í áttina til þeirra þegar ég er með hana í fanginu. Til hvers úthlutaði náttúran körlum geirvörtum? Til þess eins að gera lítið úr þeim í samanburði við konur? Eru geirvörturnar kannski leifar af glæstri fortíð þegar karlar sátu mjólkandi í hellum með kornabörn á brjósti? Eða bara hönnunarslys? Stórkostlegt framfaraskref í jafnréttismálum væri stigið ef læknavísindunum tækist að koma mjólkurframleiðslu í gang hjá körlum. Stoltir karlar með þrútnar geirvörtur framan á rosa júllum færu um bæinn og auðvitað kæmi keppnisskapið upp í þeim. Karlar hættu að keppa í bílategundum og færu að keppa í brjóstastærðum - „Hann Gúndi í Glaumi er sko með ekkert smá bobbinga enda nýkominn úr stækkun, en greyið hann Siggi er ennþá með ræfilslegu tepokana og heldur áfram að tapa og tapa á bréfunum sínum." Karla-brjóstahaldarar fengjust auðvitað með merkjum fótboltafélaga, hljómsveitalógóum og öðru því sem körlum finnst merkilegt. Stebbi Arsenal væri alltaf í Arsenal-haldara og Kiddi rokk í Metallica-topp. Að gera karla kvenlegri er mun vænlegri - svo ekki séð talað um skemmtilegri - leið til jafnréttis en sú þunglynda leið sem nú er sett fram sem sú eina rétta: að best í heimi sé að sem flestar konur verði í fararbroddi í stjórnmálum og svokallaðir æðstu stjórnendur í fyrirtækjum. Ekki þessi leiðindi! Hvaða ofsatrú er þetta eiginlega á andlausu framapotinu? Hvaða jafnrétti heldur fólk að náist með því að greindar og skemmtilegar konur breytist umvörpum í vindþurrkuðustu fiskhausa tilverunnar? Betra væri auðvitað að fara alveg öfuga leið og koma rennandi mjólk í karlajúgur. Fyrst hægt er að fljúga fólki til tunglsins hlýtur það nú að vera hægt. Með tútturnar virkar myndu innstu leyndardómar lífsins loksins ljúkast upp fyrir körlum. Þeir yrðu alvöru þátttakendur í hringrás lífsins - ekki bara sæðissprautandi fylgihlutir - og myndu róast með korrandi ungabörn föst á geirvörtunum. Í beinu framhaldi legðist hraðakstur og ofbeldi af og með þessa sameiginlegu reynslu fyndist öllum sjálfsagt og eðlilegt að laun í umönnunarstörfum yrðu þau sömu og í fjármálageiranum.