Fjúkandi jólatré Dr. Gunni skrifar 10. janúar 2008 06:00 Nú er þynnkutíð. Það er luntur í mannskapnum. Jólaskrautið er komið ofan í kassana. Allt orðið dimmt á ný. Allsnakin jólatré fjúka um göturnar, fyrrum gullbryddað og ljósumvafið stofustáss, nú úrgangur. Jæja, þau verða þó að minnsta kosti að moltu, reyni ég að hugsa uppbyggilega og segi syni mínum á leið í leikskólann að jólatrén endi niðurkurluð í göngustíg ef þau verða heppin. Ég hugsa samt heimspekilega með sjálfum mér að örlög jólatrjánna séu eins og örlög manns sjálfs. Við eigum okkar tíma í gleðskapnum en endum sem molta. Og í sumum er kveikt, af starfsmönnum kirkjugarðanna eða óknyttastrákum. samt er gott að fólk hefur eitthvað til að stefna að nú þegar glaðlegri ofgnótt jólanna sleppir. Það helst að brenna af sér belginn og borga niður jólavísað. Hmm, ætti ég að skipta reikningnum í þrjá mánuði eða fjóra? hugsar maður í myrkrinu og bætir við (ekki ósvipað og á sama tíma í fyrra): djöfull ætla ég að standa mig í fjármálunum þetta árið og láta þetta ekki endurtaka sig um næstu jól. Á þessum tímapunkti, eins og ávallt þegar peningahugsanir eru of fyrirferðarmiklar, er eins og ævi manns opinberist. Það sem maður á ólifað birtist eins og excel-skjal og það er ófögur sýn: Endalaust hark til að borga niður reikninga. Síðasti greiðsluseðillinn af íbúðinni kemur inn um lúguna árið 2044, krónur 3.700.000 með vöxtum og verðbótum. Eins og segir í dægurlagi eftir Pál Óskar á maður bara eitt líf sem ber að njóta í botn því maður fær ekki annað tækifæri. Fáir halda því fram að maðurinn sé eilífðarvél með endalaus líf í bakhöndinni, hvað þá að peningalaus himnavist bíði manns með tilheyrandi afslappelsi. Þegar þetta liggur fyrir fer maður að íhuga leiðir út úr excel-skjalinu. Búferlaflutningur til afskekktrar eyju í Kyrrahafinu virðist vænlegur kostur. Maður fer jafnvel að skoða fasteignaauglýsingar á Puka Puka á netinu. Þetta ástand varir sem betur fer ekki lengi. Fjúkandi jólatrén eru tínd upp eitt af öðru og greiðsluþjónustan sér um vísað. Einn daginn fattar maður svo að daginn er farið að lengja allverulega. Ef maður dregur andann nógu djúpt má jafnvel finna lykt af vori. Örlitla lykt af vori en það er nóg. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dr. Gunni Mest lesið Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun Menntasjóður, skref í rétta átt? Eyrún Baldursdóttir Skoðun Ísland er síðasta vígi Norður-Atlantshafslaxins Ingólfur Ásgeirsson Skoðun Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni Skoðun Kæfandi klámhögg sveitarstjóra Jón Trausti Reynisson Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson Skoðun Fólkið í flokknum Helgi Áss Grétarsson Skoðun
Nú er þynnkutíð. Það er luntur í mannskapnum. Jólaskrautið er komið ofan í kassana. Allt orðið dimmt á ný. Allsnakin jólatré fjúka um göturnar, fyrrum gullbryddað og ljósumvafið stofustáss, nú úrgangur. Jæja, þau verða þó að minnsta kosti að moltu, reyni ég að hugsa uppbyggilega og segi syni mínum á leið í leikskólann að jólatrén endi niðurkurluð í göngustíg ef þau verða heppin. Ég hugsa samt heimspekilega með sjálfum mér að örlög jólatrjánna séu eins og örlög manns sjálfs. Við eigum okkar tíma í gleðskapnum en endum sem molta. Og í sumum er kveikt, af starfsmönnum kirkjugarðanna eða óknyttastrákum. samt er gott að fólk hefur eitthvað til að stefna að nú þegar glaðlegri ofgnótt jólanna sleppir. Það helst að brenna af sér belginn og borga niður jólavísað. Hmm, ætti ég að skipta reikningnum í þrjá mánuði eða fjóra? hugsar maður í myrkrinu og bætir við (ekki ósvipað og á sama tíma í fyrra): djöfull ætla ég að standa mig í fjármálunum þetta árið og láta þetta ekki endurtaka sig um næstu jól. Á þessum tímapunkti, eins og ávallt þegar peningahugsanir eru of fyrirferðarmiklar, er eins og ævi manns opinberist. Það sem maður á ólifað birtist eins og excel-skjal og það er ófögur sýn: Endalaust hark til að borga niður reikninga. Síðasti greiðsluseðillinn af íbúðinni kemur inn um lúguna árið 2044, krónur 3.700.000 með vöxtum og verðbótum. Eins og segir í dægurlagi eftir Pál Óskar á maður bara eitt líf sem ber að njóta í botn því maður fær ekki annað tækifæri. Fáir halda því fram að maðurinn sé eilífðarvél með endalaus líf í bakhöndinni, hvað þá að peningalaus himnavist bíði manns með tilheyrandi afslappelsi. Þegar þetta liggur fyrir fer maður að íhuga leiðir út úr excel-skjalinu. Búferlaflutningur til afskekktrar eyju í Kyrrahafinu virðist vænlegur kostur. Maður fer jafnvel að skoða fasteignaauglýsingar á Puka Puka á netinu. Þetta ástand varir sem betur fer ekki lengi. Fjúkandi jólatrén eru tínd upp eitt af öðru og greiðsluþjónustan sér um vísað. Einn daginn fattar maður svo að daginn er farið að lengja allverulega. Ef maður dregur andann nógu djúpt má jafnvel finna lykt af vori. Örlitla lykt af vori en það er nóg.
Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson Skoðun
Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson Skoðun