Heimagert kynlífsmyndband Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar 26. mars 2008 06:00 Sem dálítið aldurhnigin frú væri ferill minn nú örugglega á fallanda fæti ef hann byggðist á aðdáun múgsins. Þótt ég hafi því miður ekki enn haft framfærslu af glæsileika og hæfileikum til að performera þá læðist að mér ofurlítill en áleitinn hrollur yfir því að jafnöldrur mínar í Hollywood séu sumar afskrifaðar vegna elli. Ef þetta er búið hjá þeim er trúlega orðið of seint fyrir mig núna að byrja harkið í bransanum. Eins og það var nú notalegt að hafa sem varaleið, ef annað myndi bregðast. En við sem notum gamla hraðlestrarnámskeiðið á fjölmiðlana fylgjumst með daglegum fréttum af þeim frægu. Vitum allt um ástalíf og æsilega hegðun söngvara úti í heimi án þess að hafa nokkru sinni heyrt þá syngja. Getum léttilega þulið upp alls kyns fíknir leikara sem við höfum aldrei séð leika. Auðlesnir dálkar og kræsilegar fyrirsagnir hrifsa athyglina því með lítilli fyrirhöfn og næstum engri heilastarfsemi er hægt að öðlast mikilvægar upplýsingar um ýmsar aðferðir til að hressa upp á karríerinn. Og ekki skal vanmeta þær leiðir sem virðast duga svo prýðilega því á okkar litla landi er leiðin frá frægðardraumum og í Séð og heyrt stutt og skilvirk. Þannig gætu aldurstakmörkin á Íslandi verið sveigjanlegri en í útlöndum því þrátt fyrir allt er hégómleikinn lífseigastur allra lasta og mér er ennþá hreint ekki sama um skurnina. Eftir að hafa velt fyrir mér ýmsum möguleikum úr lífi annarra til að tendra kveikjuna að væntanlegri eigin frægð, eru nokkrar leiðir pottþéttari en aðrar. Í fyrsta lagi get ég fengið mér kornungan, fjallmyndarlegan og dálítið þekktan kærasta. Eiginlega bara stirfnin í manninum mínum stendur í veginum, honum finnst þetta ekki sérlega góð hugmynd. Í öðru lagi gæti ég skroppið í fjölmiðlavæna áfengismeðferð en þyrfti reyndar að skandalísera töluvert meira fyrst. Það tekur alltaf drjúgan tíma. Fljótlegasta aðferðin til að hressa upp á ferilinn stendur tvímælalaust eftir: Að leka nokkrum senum úr heimagerðu kynlífsmyndbandi á netið og voilá! Hin dásamlega frægð sprettur fram eins og gorkúla á rigningardegi og ferillinn fær blússandi byr. Slóðin fylgir hér nema pistillinn sé ritskoðaður: Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Óásættanleg bið, fordómar og aðrar hindranir í kerfinu Helga F. Edwardsdóttir Skoðun Það sem við segjum er það sem við erum Guðný Björk Pálmadóttir Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Inngilding – eða aðskilnaður? Jasmina Vajzović Crnac Skoðun Fjórða þorskastríðið er fram undan Gunnar Smári Egilsson Skoðun Þá var „útlendingur“ ekki sá sem kom frá framandi heimsálfum Martha Árnadóttir Skoðun Vilja komast í orku Íslands Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Er ég Íslendingur? En þú? Jón Pétur Zimsen Skoðun Fjör á fjármálamarkaði Fastir pennar Röng klukka siðan 1968: Kominn tími á breytingar Erla Björnsdóttir Skoðun
Sem dálítið aldurhnigin frú væri ferill minn nú örugglega á fallanda fæti ef hann byggðist á aðdáun múgsins. Þótt ég hafi því miður ekki enn haft framfærslu af glæsileika og hæfileikum til að performera þá læðist að mér ofurlítill en áleitinn hrollur yfir því að jafnöldrur mínar í Hollywood séu sumar afskrifaðar vegna elli. Ef þetta er búið hjá þeim er trúlega orðið of seint fyrir mig núna að byrja harkið í bransanum. Eins og það var nú notalegt að hafa sem varaleið, ef annað myndi bregðast. En við sem notum gamla hraðlestrarnámskeiðið á fjölmiðlana fylgjumst með daglegum fréttum af þeim frægu. Vitum allt um ástalíf og æsilega hegðun söngvara úti í heimi án þess að hafa nokkru sinni heyrt þá syngja. Getum léttilega þulið upp alls kyns fíknir leikara sem við höfum aldrei séð leika. Auðlesnir dálkar og kræsilegar fyrirsagnir hrifsa athyglina því með lítilli fyrirhöfn og næstum engri heilastarfsemi er hægt að öðlast mikilvægar upplýsingar um ýmsar aðferðir til að hressa upp á karríerinn. Og ekki skal vanmeta þær leiðir sem virðast duga svo prýðilega því á okkar litla landi er leiðin frá frægðardraumum og í Séð og heyrt stutt og skilvirk. Þannig gætu aldurstakmörkin á Íslandi verið sveigjanlegri en í útlöndum því þrátt fyrir allt er hégómleikinn lífseigastur allra lasta og mér er ennþá hreint ekki sama um skurnina. Eftir að hafa velt fyrir mér ýmsum möguleikum úr lífi annarra til að tendra kveikjuna að væntanlegri eigin frægð, eru nokkrar leiðir pottþéttari en aðrar. Í fyrsta lagi get ég fengið mér kornungan, fjallmyndarlegan og dálítið þekktan kærasta. Eiginlega bara stirfnin í manninum mínum stendur í veginum, honum finnst þetta ekki sérlega góð hugmynd. Í öðru lagi gæti ég skroppið í fjölmiðlavæna áfengismeðferð en þyrfti reyndar að skandalísera töluvert meira fyrst. Það tekur alltaf drjúgan tíma. Fljótlegasta aðferðin til að hressa upp á ferilinn stendur tvímælalaust eftir: Að leka nokkrum senum úr heimagerðu kynlífsmyndbandi á netið og voilá! Hin dásamlega frægð sprettur fram eins og gorkúla á rigningardegi og ferillinn fær blússandi byr. Slóðin fylgir hér nema pistillinn sé ritskoðaður: