Skyldulesningin Böðvar

Er að ljúka við lestur Sagna úr Síðunni, sem er nýjasta bók Böðvars Guðmundssonar.

Ja hérna, hvað þetta er góð bók.

Ég gleymi ekki þeim tíma þegar ég drekkti mér í vesturfarabókunum hans Böðvars - og þurfti nánast áfallahjálpar við þegar kom að lestrarlokum. Það er eitthvað óendanlega sárt við að skilja við bækur sem maður hefur bundist ástfóstri við - og neitar að yfirgefa, já treinar sér og les eins hægt og kostur er á síðustu metrum - og fer einfaldlega að gráta í blálokin.

Híbýli vindanna og Lífsins tré er náttúrlega eitthvert besta lesefni sem komið hefur út á íslensku prenti. Takk fyrir.

Sögur úr síðunni eru vitaskuld annarskonar prósi. Hér dúkkar upp kostulegt gallerí íslenskra sveitamanna undir miðja síðustu öld. Þjóðlífslýsing Böðvar - á öllum aðstæðunum og á sjálfum sér, föður og móður og hvað þær nú heita allar hálfskálduðu persónurnar - er hreinasta sælgæti sem bráðnar af sjálfu sér í munni.

Mest um vert er að njóta stílsins. Böðvar er stórkostlegur penni. Sveitamállýskan bunar út úr honum af slíkri smekkvísi og listfengi að unun er að njóta.

Ónefndur er húmorinn. Hann bullar eins og hver á hverri síðu. Makalaust sem þessi einn helsti ritsnillingur okkar er meinfyndinn án þess að þurfa að hafa nokkuð fyrir því.

Takk, Böðvar.

Gerðu mér það ekki að hafa svona langt á milli bóka ...

-SER.