Fríríkið Ísland Þórhildur Elín Elínardóttir. skrifar 23. mars 2009 06:00 Enginn þeirra fjármálaspekúlanta sem hérlendis gegndu hæstu stöðum þar til fyrir skemmstu, hafði ímyndunarafl til að forða frá hruni stofnunum og fyrirtækjum sem þeim var trúað fyrir. Fram á þennan dag hanga þeir í kenningum um heilagleika hins frjálsa markaðar. Þrátt fyrir allt. Gjaldþrotið var eiginlega bara óheppni, engum að kenna nema þá einna helst hinum sameiginlega óvini, ríkinu. Einstaklingsframtakið er þó ekki dautt. Síðustu daga hefur hugmyndaflugið og framtakssemin verið til sýnis í fréttatímum þar sem heilu verksmiðjurnar sem næstum enginn vissi af hafa komið í ljós. Hér er enginn framleiðslukvóti á kannabis. Hin græna orka hefur þó augljóslega fundið sér ábatasaman farveg í innanlandsframleiðslu á þessu dópi sem landlæknir telur að geti stundum gert nokkurt gagn. Gamalt kínverskt máltæki segir eitthvað á þessa leið: Ef þú vilt vera hamingjusamur í einn dag skaltu elda gómsæta máltíð. Viljirðu vera hamingjusamur í viku skaltu giftast. En þráirðu hamingju allt lífið skaltu fá þér garð. Nú hefur ekki komið fram hvort fólkið sem ræktaði garðinn sinn í iðnaðarhúsnæði á Kjalarnesi og í íbúðum víðs vegar er hamingjusamara en við hin, eða kannski bara fégráðugt og óheiðarlegt. Það er hins vegar athyglisvert að eftir margra mánaða upphrópanir um svakalegt rannsóknastarf á kerfinu í heild, allt verði uppi á borðum og öllum steinum skuli velt við, hafi bókstaflega ekkert komið upp úr kafinu nema heiftarleg kannabisræktun. Eftir allt gramsið hefur engum fjárglæframanni verið stungið í steininn, heldur bara útsjónarsömum dópsölum sem komu tómu húsnæði í gagnið. Miðað við fjölda auðra fermetra á landinu er ekki ólíklegt að mörg fleiri gróðurhús standi nú í fullum blóma. Einmitt á meðan sérlega heimildarlaus saksóknari snýr þumlum. Við gætum náttúrulega ákveðið að hætta þessu hálfkáki bara. Gert Ísland að fríríki og ræktað kannabis í öllum tómu húskofunum. Mokað inn túristum með vasana fulla af kræsilegum gjaldeyri sem vilja bara fá að reykja sitt gras í friði. Svo getum við látið eins og árið 2007 hafi aldrei verið til og reynt að gleyma þessu öllu saman yfir friðarpípunni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson Skoðun Hæðarveiki og lyf Ari Trausti Guðmundsson Skoðun Landsvirkjun hafin yfir lög Björg Eva Erlendsdóttir Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun Stjórnmálin verða að virka Bjarni Benediktsson Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir Skoðun 80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish Jón Kaldal Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans Sigurður Kári Skoðun
Enginn þeirra fjármálaspekúlanta sem hérlendis gegndu hæstu stöðum þar til fyrir skemmstu, hafði ímyndunarafl til að forða frá hruni stofnunum og fyrirtækjum sem þeim var trúað fyrir. Fram á þennan dag hanga þeir í kenningum um heilagleika hins frjálsa markaðar. Þrátt fyrir allt. Gjaldþrotið var eiginlega bara óheppni, engum að kenna nema þá einna helst hinum sameiginlega óvini, ríkinu. Einstaklingsframtakið er þó ekki dautt. Síðustu daga hefur hugmyndaflugið og framtakssemin verið til sýnis í fréttatímum þar sem heilu verksmiðjurnar sem næstum enginn vissi af hafa komið í ljós. Hér er enginn framleiðslukvóti á kannabis. Hin græna orka hefur þó augljóslega fundið sér ábatasaman farveg í innanlandsframleiðslu á þessu dópi sem landlæknir telur að geti stundum gert nokkurt gagn. Gamalt kínverskt máltæki segir eitthvað á þessa leið: Ef þú vilt vera hamingjusamur í einn dag skaltu elda gómsæta máltíð. Viljirðu vera hamingjusamur í viku skaltu giftast. En þráirðu hamingju allt lífið skaltu fá þér garð. Nú hefur ekki komið fram hvort fólkið sem ræktaði garðinn sinn í iðnaðarhúsnæði á Kjalarnesi og í íbúðum víðs vegar er hamingjusamara en við hin, eða kannski bara fégráðugt og óheiðarlegt. Það er hins vegar athyglisvert að eftir margra mánaða upphrópanir um svakalegt rannsóknastarf á kerfinu í heild, allt verði uppi á borðum og öllum steinum skuli velt við, hafi bókstaflega ekkert komið upp úr kafinu nema heiftarleg kannabisræktun. Eftir allt gramsið hefur engum fjárglæframanni verið stungið í steininn, heldur bara útsjónarsömum dópsölum sem komu tómu húsnæði í gagnið. Miðað við fjölda auðra fermetra á landinu er ekki ólíklegt að mörg fleiri gróðurhús standi nú í fullum blóma. Einmitt á meðan sérlega heimildarlaus saksóknari snýr þumlum. Við gætum náttúrulega ákveðið að hætta þessu hálfkáki bara. Gert Ísland að fríríki og ræktað kannabis í öllum tómu húskofunum. Mokað inn túristum með vasana fulla af kræsilegum gjaldeyri sem vilja bara fá að reykja sitt gras í friði. Svo getum við látið eins og árið 2007 hafi aldrei verið til og reynt að gleyma þessu öllu saman yfir friðarpípunni.
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun