Jólafríið fyrir jól Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 6. desember 2010 04:00 Jólin koma eftir átján daga. Aðfangadag ber upp á föstudag þetta árið svo þau verða stutt, ekki nema rétt helgin. Einhverjir hafa haft orð á því að allt umstangið í aðdraganda jólanna fari hálfpartinn fyrir lítið, þetta verði ekki neitt neitt. Við verðum komin í vinnuna áður en við vitum af og hversdagurinn hellist yfir á ný. Jólastress er ástand sem við þekkjum öll á aðventunni. Hreingerningar, bakstur og hlaup eftir gjöfum búð úr búð yfirtaka líf okkar svo okkur duga ekki klukkutímarnir í sólahringnum til. Blóðþrýstingurinn er í hámarki alveg fram á síðustu mínútur áður en klukkan slær sex og jólin klingja inn. Þetta er auðvitað ekkert vit og á hverju ári hrisstum við hausinn yfir hamaganginum og ætlum okkur að taka því rólegar næst. Munum svo ekkert eftir því þegar við æðum milli sömu búða með öndina í hálsinum á næstu aðventu. Það sem hefur þó bjargað okkur frá því að fá hreinlega taugaáfall eftir lætin er að á slaginu sex dettur allt í dúnalogn. Helgi jólanna læðist inn í hjörtu okkar, við setjumst til borðs með fjölskyldu og vinum og slökum á. Næstu dagar á eftir hafa farið í lestur bóka, smákökuát og rólegheit. Einhverjir sofa fram yfir hádegi og tíminn stendur kyrr. Við eigum ekkert erindi út, nema kannski í stöku jólaheimsókn. Við erum í jólafríi. Þessi jólin verður því þó ekki að heilsa. Það er varla að við munum ná blóðþrýstingnum niður fyrir hættumörk áður en mánudagurinn skellur á og við mætum aftur í vinnustressið. Þá eru fjórir og hálfur vinnudagur til áramótanna sem eru jafnstutt í annan endann. Að ég tali nú ekki um þá fjölmörgu sem þurfa að vinna á jólum og áramótum. Auðvitað gætum við tekið okkur á orðinu frá því í fyrra og tekið því rólega þessa aðventuna. Reynt að njóta eftirmiðdaganna heima í faðmi fjölskyldunnar við jólaföndur og kertaljós í stað þess að æða um loft og veggi með þvegil fram á nótt. Það er þó hægara sagt en gert, eins og við höfum rekið okkur á. Kannski ættum við þó að reyna enn betur þessa aðventuna, einmitt vegna þess hversu jóafríið verður stutt. Jólin koma jú hvort sem þvegillinn hefur verið á ferðinni eða ekki. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Ragnheiður Tryggvadóttir Skoðanir Mest lesið Hefur ítrekað hótað okkur áður Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Halldór 02.08.2025 Halldór Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Kæfandi klámhögg sveitarstjóra Jón Trausti Reynisson Skoðun Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson Skoðun Erum við á leiðinni í hnífavesti? Davíð Bergmann Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Jólin koma eftir átján daga. Aðfangadag ber upp á föstudag þetta árið svo þau verða stutt, ekki nema rétt helgin. Einhverjir hafa haft orð á því að allt umstangið í aðdraganda jólanna fari hálfpartinn fyrir lítið, þetta verði ekki neitt neitt. Við verðum komin í vinnuna áður en við vitum af og hversdagurinn hellist yfir á ný. Jólastress er ástand sem við þekkjum öll á aðventunni. Hreingerningar, bakstur og hlaup eftir gjöfum búð úr búð yfirtaka líf okkar svo okkur duga ekki klukkutímarnir í sólahringnum til. Blóðþrýstingurinn er í hámarki alveg fram á síðustu mínútur áður en klukkan slær sex og jólin klingja inn. Þetta er auðvitað ekkert vit og á hverju ári hrisstum við hausinn yfir hamaganginum og ætlum okkur að taka því rólegar næst. Munum svo ekkert eftir því þegar við æðum milli sömu búða með öndina í hálsinum á næstu aðventu. Það sem hefur þó bjargað okkur frá því að fá hreinlega taugaáfall eftir lætin er að á slaginu sex dettur allt í dúnalogn. Helgi jólanna læðist inn í hjörtu okkar, við setjumst til borðs með fjölskyldu og vinum og slökum á. Næstu dagar á eftir hafa farið í lestur bóka, smákökuát og rólegheit. Einhverjir sofa fram yfir hádegi og tíminn stendur kyrr. Við eigum ekkert erindi út, nema kannski í stöku jólaheimsókn. Við erum í jólafríi. Þessi jólin verður því þó ekki að heilsa. Það er varla að við munum ná blóðþrýstingnum niður fyrir hættumörk áður en mánudagurinn skellur á og við mætum aftur í vinnustressið. Þá eru fjórir og hálfur vinnudagur til áramótanna sem eru jafnstutt í annan endann. Að ég tali nú ekki um þá fjölmörgu sem þurfa að vinna á jólum og áramótum. Auðvitað gætum við tekið okkur á orðinu frá því í fyrra og tekið því rólega þessa aðventuna. Reynt að njóta eftirmiðdaganna heima í faðmi fjölskyldunnar við jólaföndur og kertaljós í stað þess að æða um loft og veggi með þvegil fram á nótt. Það er þó hægara sagt en gert, eins og við höfum rekið okkur á. Kannski ættum við þó að reyna enn betur þessa aðventuna, einmitt vegna þess hversu jóafríið verður stutt. Jólin koma jú hvort sem þvegillinn hefur verið á ferðinni eða ekki.
Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun