Að missa spón úr aski sínum Óli Kristján Ármannsson skrifar 3. mars 2010 06:00 Bændasamtökin leggjast gegn aðild Íslands að Evrópusambandinu. Þetta gera þau áður en fyrir liggur aðildarsamningur til að leggja fyrir þjóðina. Í ræðu sinni á Búnaðarþingi benti Haraldur Benediktsson, formaður Bændasamtakanna, á að ef ekki væri fyrir landbúnað hér þyrfti að flytja inn erlendar landbúnaðarvörur fyrir 100 milljónir króna á degi hverjum. Vandséð er af hverju formanninum þykir tilefni til að draga upp slíkt dæmi, nema hann óttist að landbúnaður leggist hér af. Auðvitað væri fáránlegt að gefa sér að innganga Íslands í Evrópusambandið fæli í sér dauðann fyrir íslenskan landbúnað. Nær væri að ætla að uppstokkun á meingölluðu hafta- og styrkjakerfi sem hér hefur verið byggt upp verði landbúnaðinum lyftistöng og drifkraftur umbóta. Í þeim efnum gætu íslenskir bændur horft til reynslu Finna. Núna er staðan þannig að miklar hömlur eru á innflutningi á landbúnaðarvörum og skattfé rennur í stríðum straumi til styrktar landbúnaði. Um leið eru bændur ekkert of sælir af því sem í þeirra hlut kemur og verð á landbúnaðarvörum er hátt. Hvaða hagsmuna er verið að gæta með varðstöðu um þetta kerfi? Ef til vill þarf ekki að koma á óvart að forsvarsmaður hagsmunasamtaka sem samkvæmt fjárlagavef ríkisins fá á árinu í sinn hlut 667,5 milljónir króna finni því allt til foráttu að raska því kerfi. Í því ljósi er vert að skoða afstöðu Bændasamtakanna til Evrópusambandsins og tilmæla í greiningarskýrslu framkvæmdastjórnar ESB vegna aðildarumsóknar Íslands. Í greiningarskýrslunni eru raunar gerðar athugasemdir við að Bændasamtökunum sé falin stjórnsýsla landbúnaðarmála. Þannig sé Bændasamtökunum meðal annars ætlað það hlutverk að greiða ríkisstyrki til einstakra bænda. Þá sé öll tölfræði um íslenskan landbúnað vanþróuð og byggi í mörgum tilfellum á áætluðum stærðum fremur en rauntölum. Mælst er til þess að hér verði komið upp upplýsingakerfi fyrir móttakendur landbúnaðarstyrkja undir sameiginlegri stjórn og tryggt að árlega verði birtar upplýsingar um styrkþega. Bent er á að landbúnaðar- og sjávarútvegsráðuneytið sé of veikburða til að sinna stjórnsýslu landbúnaðarmála. Hagsmunasamtökin virðast hafa bæði töglin og hagldirnar. Það er alveg ljós að komi til inngöngu í Evrópusambandið þá kallar það á uppstokkun á ríkjandi fyrirkomulagi. Ef hins vegar á að láta þá dæma um ágæti breytinganna sem sjá fram á að missa við þær spón úr aski sínum er hætt við að hér verði lítil framþróun. Nær væri að taka mark á ábendingum um úrbætur, hvort sem þær snúa að landbúnaði, eflingu sjálfstæðis dómsstóla með breytingum á verklagi við skipan dómara, eða öðrum þáttum. Einangrunarhyggja og ótti við breytingar kann ekki góðri lukku að stýra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Óli Kr. Ármannsson Mest lesið Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Bændasamtökin leggjast gegn aðild Íslands að Evrópusambandinu. Þetta gera þau áður en fyrir liggur aðildarsamningur til að leggja fyrir þjóðina. Í ræðu sinni á Búnaðarþingi benti Haraldur Benediktsson, formaður Bændasamtakanna, á að ef ekki væri fyrir landbúnað hér þyrfti að flytja inn erlendar landbúnaðarvörur fyrir 100 milljónir króna á degi hverjum. Vandséð er af hverju formanninum þykir tilefni til að draga upp slíkt dæmi, nema hann óttist að landbúnaður leggist hér af. Auðvitað væri fáránlegt að gefa sér að innganga Íslands í Evrópusambandið fæli í sér dauðann fyrir íslenskan landbúnað. Nær væri að ætla að uppstokkun á meingölluðu hafta- og styrkjakerfi sem hér hefur verið byggt upp verði landbúnaðinum lyftistöng og drifkraftur umbóta. Í þeim efnum gætu íslenskir bændur horft til reynslu Finna. Núna er staðan þannig að miklar hömlur eru á innflutningi á landbúnaðarvörum og skattfé rennur í stríðum straumi til styrktar landbúnaði. Um leið eru bændur ekkert of sælir af því sem í þeirra hlut kemur og verð á landbúnaðarvörum er hátt. Hvaða hagsmuna er verið að gæta með varðstöðu um þetta kerfi? Ef til vill þarf ekki að koma á óvart að forsvarsmaður hagsmunasamtaka sem samkvæmt fjárlagavef ríkisins fá á árinu í sinn hlut 667,5 milljónir króna finni því allt til foráttu að raska því kerfi. Í því ljósi er vert að skoða afstöðu Bændasamtakanna til Evrópusambandsins og tilmæla í greiningarskýrslu framkvæmdastjórnar ESB vegna aðildarumsóknar Íslands. Í greiningarskýrslunni eru raunar gerðar athugasemdir við að Bændasamtökunum sé falin stjórnsýsla landbúnaðarmála. Þannig sé Bændasamtökunum meðal annars ætlað það hlutverk að greiða ríkisstyrki til einstakra bænda. Þá sé öll tölfræði um íslenskan landbúnað vanþróuð og byggi í mörgum tilfellum á áætluðum stærðum fremur en rauntölum. Mælst er til þess að hér verði komið upp upplýsingakerfi fyrir móttakendur landbúnaðarstyrkja undir sameiginlegri stjórn og tryggt að árlega verði birtar upplýsingar um styrkþega. Bent er á að landbúnaðar- og sjávarútvegsráðuneytið sé of veikburða til að sinna stjórnsýslu landbúnaðarmála. Hagsmunasamtökin virðast hafa bæði töglin og hagldirnar. Það er alveg ljós að komi til inngöngu í Evrópusambandið þá kallar það á uppstokkun á ríkjandi fyrirkomulagi. Ef hins vegar á að láta þá dæma um ágæti breytinganna sem sjá fram á að missa við þær spón úr aski sínum er hætt við að hér verði lítil framþróun. Nær væri að taka mark á ábendingum um úrbætur, hvort sem þær snúa að landbúnaði, eflingu sjálfstæðis dómsstóla með breytingum á verklagi við skipan dómara, eða öðrum þáttum. Einangrunarhyggja og ótti við breytingar kann ekki góðri lukku að stýra.
Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun