Karlmennskan í fyrirrúmi Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 16. janúar 2012 07:00 Ég komst aldeilis í hann krappan nýverið þegar ég gekk örna minna í háskólanum í Kordóba. Mér var ekkert voðalega mikið mál en þar sem ég átti langa ökuferð fyrir höndum taldi ég betra að tæma blöðruna. Þegar ég kem svo á þetta íturvaxna salerni er þar heilt hreingerningarlið að störfum. Þrjár konur með spreibrúsa, tuskur, moppu og mikinn hreingerningarvagn. „Nú, já," segi ég og set upp köttur í bóli Bjarna svipinn. „Svona góurinn, gakktu bara til verks, við skulum fara út á meðan," svarar ein þeirra. Mér fannst það of mikið tilstand enda hafði ég komið þarna af eintómri fyrirhyggju en það var engu tauti við þær komið. Þær hættu gerlastríðinu, lögðu vopn sín á hreingerningarvagninn, fóru út og stóðu svo við dyragættina. Það var því ekkert annað að gera en að ljúka sér af í snatri. En þá kom babb í bát. Blaðran virtist hafa hrokkið í lás við þessa uppákomu. Ég stóð stjarfur við hlandskálina með þjáningarbróðurinn í lúkunni og hugsaði með skelfingu til þess hvað hljómburðurinn var góður. Það kæmist því upp um mig ef ég myndi svíkjast um að létta af mér. Þær gætu líka haldið að erindi mitt væri eitthvað annað og annarlegra. Þvílíkur skandall. Ég var orðinn órólegur en minntist þess þá að þessar aðstæður krefjast mikillar yfirvegunar og rósemi. Ég fór því að raula innra með mér lagið Út í veður og vind. Þegar ég var kominn að Kristínu sem spælir okkur egg gerðist svo kraftaverkið. Lífsins lækjarspræna small í skálinni og glumdi svo um allt salernið að sál mín tókst á loft af fögnuði. Ég þvoði mér svo um hendurnar eins og skurðlæknir eftir vel heppnaða aðgerð. Gekk svo beinn í baki og spengilegur að hreingerningarliðinu og sagði með eins djúpri röddu og ég gat: „Jæja elskurnar, ég þakka ykkur kærlega fyrir tillitssemina." Svei mér þá ef ég hljómaði ekki eins og Leonard Cohen að þylja ljóð eða jafnvel Gunnar Birgisson að tala um óperuhús í Kópavogi. Ég geri mér samt engar grillur um að hafa gabbað þessar hreingerningarkonur því flestar konur vita það mæta vel að þeir menn sem standa frammi fyrir þeim eins og stórkarlalegir heimsborgarar eru oft lítilla sanda þegar þeir eru einir með sjálfum sér. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Kæfandi klámhögg sveitarstjóra Jón Trausti Reynisson Skoðun Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni Skoðun Erum við á leiðinni í hnífavesti? Davíð Bergmann Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun Ferðamannaiðnaður? Nei, ferðaþjónusta! Guðmundur Björnsson Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun
Ég komst aldeilis í hann krappan nýverið þegar ég gekk örna minna í háskólanum í Kordóba. Mér var ekkert voðalega mikið mál en þar sem ég átti langa ökuferð fyrir höndum taldi ég betra að tæma blöðruna. Þegar ég kem svo á þetta íturvaxna salerni er þar heilt hreingerningarlið að störfum. Þrjár konur með spreibrúsa, tuskur, moppu og mikinn hreingerningarvagn. „Nú, já," segi ég og set upp köttur í bóli Bjarna svipinn. „Svona góurinn, gakktu bara til verks, við skulum fara út á meðan," svarar ein þeirra. Mér fannst það of mikið tilstand enda hafði ég komið þarna af eintómri fyrirhyggju en það var engu tauti við þær komið. Þær hættu gerlastríðinu, lögðu vopn sín á hreingerningarvagninn, fóru út og stóðu svo við dyragættina. Það var því ekkert annað að gera en að ljúka sér af í snatri. En þá kom babb í bát. Blaðran virtist hafa hrokkið í lás við þessa uppákomu. Ég stóð stjarfur við hlandskálina með þjáningarbróðurinn í lúkunni og hugsaði með skelfingu til þess hvað hljómburðurinn var góður. Það kæmist því upp um mig ef ég myndi svíkjast um að létta af mér. Þær gætu líka haldið að erindi mitt væri eitthvað annað og annarlegra. Þvílíkur skandall. Ég var orðinn órólegur en minntist þess þá að þessar aðstæður krefjast mikillar yfirvegunar og rósemi. Ég fór því að raula innra með mér lagið Út í veður og vind. Þegar ég var kominn að Kristínu sem spælir okkur egg gerðist svo kraftaverkið. Lífsins lækjarspræna small í skálinni og glumdi svo um allt salernið að sál mín tókst á loft af fögnuði. Ég þvoði mér svo um hendurnar eins og skurðlæknir eftir vel heppnaða aðgerð. Gekk svo beinn í baki og spengilegur að hreingerningarliðinu og sagði með eins djúpri röddu og ég gat: „Jæja elskurnar, ég þakka ykkur kærlega fyrir tillitssemina." Svei mér þá ef ég hljómaði ekki eins og Leonard Cohen að þylja ljóð eða jafnvel Gunnar Birgisson að tala um óperuhús í Kópavogi. Ég geri mér samt engar grillur um að hafa gabbað þessar hreingerningarkonur því flestar konur vita það mæta vel að þeir menn sem standa frammi fyrir þeim eins og stórkarlalegir heimsborgarar eru oft lítilla sanda þegar þeir eru einir með sjálfum sér.
Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun