Falskur söngur heykvíslakórsins Sif Sigmarsdóttir skrifar 20. janúar 2012 06:00 Hver stal kökunni úr krúsinni í gær? Geir stal kökunni úr krúsinni í gær. „Ha, ég? Ekki satt." Hver þá? „Björgólfur stal kökunni úr krúsinni í gær." Kynslóðum saman hefur leikurinn „Hver stal kökunni" verið kenndur íslenskum börnum. Taktfast, mónótónískt sönglið flutt við undirleik lófaklapps og lærskella virðist allsendis saklaus skemmtun. Á þriggja ára afmæli búsáhaldabyltingarinnar sem fagnað er í dag læðist hins vegar að manni sá grunur að leikurinn hafi gert meira en að hafa ofan af fyrir landanum. Í „Hver stal kökunni" er æskunni innrætt að axla ekki ábyrgð heldur benda einfaldlega á næsta mann. Búsáhaldabyltingin var viðbrögð við þessum landlæga ósið í kjölfar efnahagshruns sem allir létust saklausir af. Hneykslismál undanfarinna vikna kennd við salt, sílíkon og kadmíum bera hins vegar vott um að, nú, þremur árum síðar, sé inngróinn skortur á ábyrgðarkennd langt frá því að vera á undanhaldi. Hver höndin er upp á móti annarri með vísifingur sperrtan, reiðubúinn að beina sökinni á næsta mann. Seljandi iðnaðarsalts bendir á eftirlitsstofnanir; matvælaframleiðendur látast bæði blindir og ólæsir; lýtalæknir bendir á ríkið; Vigdís Hauksdóttir bendir á krata. Fólkið sem strandaði skútunni situr enn á þingi og starfsmenn bankanna sem voru á vakt láta sem ekkert hafi í skorist. Ekki er því að undra að þau okkar sem stóðu á Austurvelli í janúarmánuði 2009 vopnuð eldhúsáhöldum séu vonsvikin. Svo langeygðir virðast hins vegar sumir orðnir eftir útópíunni sem lagt var upp með, að undir formerkjunum „tilgangurinn helgar meðalið" hefja þeir heykvíslirnar á loft. Þannig upphófst falskur söngur heykvíslakórsins þegar fjölmiðlar vöktu máls á því nýverið hvort hleranir sérstaks saksóknara væru alltaf að lögum. Þetta þótti kórnum smámunasemi. Annarlegar hvatir hlutu að liggja að baki umfjölluninni. Sama var uppi á teningnum þegar forseti lagadeildar HÍ sagðist telja að mannréttindi hefðu verið brotin í meðferð dómsmáls gegn Baldri Guðlaugssyni, fyrrverandi ráðuneytisstjóra. Samsæriskenningar og alhæfingar sem þessar tröllríða nú öllu: „Landsdómsmálið er pólitískar ofsóknir." „Fari Geir ekki fyrir dóminn jafngildir það afneitun á hruninu." „Fari hann fyrir dóminn sekkur réttarríkið Ísland í sæ." Auðvitað skiptir máli hver stal iðnaðarsaltaðri, kadmíumkryddaðri kökunni. Hyggjumst við hins vegar ekki ganga af draumsýn búsáhaldabyltingarinnar dauðri gerum við það samkvæmt leikreglum samfélagsins, öfgalaust og án þess að sökkva niður á plan þeirra sem dældu í hana eitrinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Iðnaðarsalt í matvælaframleiðslu Sif Sigmarsdóttir Mest lesið 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson Skoðun
Hver stal kökunni úr krúsinni í gær? Geir stal kökunni úr krúsinni í gær. „Ha, ég? Ekki satt." Hver þá? „Björgólfur stal kökunni úr krúsinni í gær." Kynslóðum saman hefur leikurinn „Hver stal kökunni" verið kenndur íslenskum börnum. Taktfast, mónótónískt sönglið flutt við undirleik lófaklapps og lærskella virðist allsendis saklaus skemmtun. Á þriggja ára afmæli búsáhaldabyltingarinnar sem fagnað er í dag læðist hins vegar að manni sá grunur að leikurinn hafi gert meira en að hafa ofan af fyrir landanum. Í „Hver stal kökunni" er æskunni innrætt að axla ekki ábyrgð heldur benda einfaldlega á næsta mann. Búsáhaldabyltingin var viðbrögð við þessum landlæga ósið í kjölfar efnahagshruns sem allir létust saklausir af. Hneykslismál undanfarinna vikna kennd við salt, sílíkon og kadmíum bera hins vegar vott um að, nú, þremur árum síðar, sé inngróinn skortur á ábyrgðarkennd langt frá því að vera á undanhaldi. Hver höndin er upp á móti annarri með vísifingur sperrtan, reiðubúinn að beina sökinni á næsta mann. Seljandi iðnaðarsalts bendir á eftirlitsstofnanir; matvælaframleiðendur látast bæði blindir og ólæsir; lýtalæknir bendir á ríkið; Vigdís Hauksdóttir bendir á krata. Fólkið sem strandaði skútunni situr enn á þingi og starfsmenn bankanna sem voru á vakt láta sem ekkert hafi í skorist. Ekki er því að undra að þau okkar sem stóðu á Austurvelli í janúarmánuði 2009 vopnuð eldhúsáhöldum séu vonsvikin. Svo langeygðir virðast hins vegar sumir orðnir eftir útópíunni sem lagt var upp með, að undir formerkjunum „tilgangurinn helgar meðalið" hefja þeir heykvíslirnar á loft. Þannig upphófst falskur söngur heykvíslakórsins þegar fjölmiðlar vöktu máls á því nýverið hvort hleranir sérstaks saksóknara væru alltaf að lögum. Þetta þótti kórnum smámunasemi. Annarlegar hvatir hlutu að liggja að baki umfjölluninni. Sama var uppi á teningnum þegar forseti lagadeildar HÍ sagðist telja að mannréttindi hefðu verið brotin í meðferð dómsmáls gegn Baldri Guðlaugssyni, fyrrverandi ráðuneytisstjóra. Samsæriskenningar og alhæfingar sem þessar tröllríða nú öllu: „Landsdómsmálið er pólitískar ofsóknir." „Fari Geir ekki fyrir dóminn jafngildir það afneitun á hruninu." „Fari hann fyrir dóminn sekkur réttarríkið Ísland í sæ." Auðvitað skiptir máli hver stal iðnaðarsaltaðri, kadmíumkryddaðri kökunni. Hyggjumst við hins vegar ekki ganga af draumsýn búsáhaldabyltingarinnar dauðri gerum við það samkvæmt leikreglum samfélagsins, öfgalaust og án þess að sökkva niður á plan þeirra sem dældu í hana eitrinu.
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun