Dagur í Undralandi Friðrika Benónýsdóttir skrifar 17. maí 2012 06:00 Með stírurnar í augunum staulast ég fram í eldhús til að búa til fyrsta dagskammtinn af kaffi. Á leiðinni pikka ég upp blaðið á dyramottunni og á forsíðunni blasir við mér mynd af konu að mata álfa á hunangi. Á bak við hana glittir í einn af þingmönnum þjóðarinnar, skelmisglottandi og áhugasaman. Konan reynist vera sjáandi í álfagarði og þingmaðurinn hefur fengið hana til liðs við sig við að flytja álfafjölskyldu til heimkynna sinna. Álfarnir eru ánægðir með flutningana að sögn sjáandans og gera ekki aðrar kröfur um nýju heimkynnin en að þar sé sjávarsýn og beitiland fyrir kindur. Bróðir utanríkisráðherra lýsir hins vegar yfir þungum áhyggjum af þessu athæfi þingmannsins þar sem álfar kunni illa að meta flutninga og muni án efa leita leiða til að hefna sín. Ég fletti blaðinu í ofboði en á síðu tvö tekur lítið betra við. Maður sem sakaður er um að hafa planlagt og stjórnað hrottalegri líkamsárás og nauðgun telur sig eiga fjárkröfu á hendur ríkinu, þar sem lögreglan hafi leitað leiða til að rannsaka glæpastarfsemi hans. Ég gefst upp á blaðalestri, tek kaffibollann með mér inn í herbergi og sest við tölvuna. Einhvers staðar hljóta að finnast fréttir sem meika sens. Á fréttasíðunum fer einna mest fyrir fréttum af forsetanum gullinhærða sem virðist hafa ákveðið að komandi kosningar snúist um það að þjóðin velji milli hans og Alþingis og ríkisstjórnar. Ég hafði í fávisku minni ekki gert mér grein fyrir því að búið væri að sameina alþingis- og forsetakosningar en það er sjálfsagt ágætis sparnaðarráðstöfun í kreppunni. Ætli Jóhanna viti af þessu? Á Facebook verður vart þverfótað fyrir upphrópunum að vanda. Þessi er skítseiði og hinn er aumingi og það er alveg á hreinu að svissneskir ferðamenn munu sko ekki heimsækja landið ef Ernst Stavro Blofeld, vondi kallinn úr Bond-myndunum, fær að kaupa hálendi Íslands, enda verður þá ekkert fyrir ferðamenn að skoða á Íslandi. Og talandi um vonda kallinn þá er Jón stóri víst orðinn andlit tónlistarhátíðar í Reykjavík góða fólkinu á Facebook til mikillar hneykslunar og armæðu. Það er kattafár í Svarfaðardal og gras í Garðabæ og Sölvi Blöndal er kominn úr jakkafötunum. Sjómannsfjölskylda í Grindavík sætir einelti vegna myndbirtingar í auglýsingu stéttarfélags og málfarsbloggarinn ógurlegi er hættur að skrifa um málfar og farinn að skrifa um pólitík. Hlýt að vera stödd í miðjum þætti af Twilight Zone. Eina flóttaleiðin er að slökkva á tölvunni, skríða aftur undir sæng og óska sér þess að vakna í öðru landi á morgun. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Friðrika Benónýsdóttir Mest lesið Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson Skoðun Vantar fleiri lyftara í heilbrigðiskerfið? Ragna Sigurðardóttir Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Vilja miklu stærra bákn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit Skoðun Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun
Með stírurnar í augunum staulast ég fram í eldhús til að búa til fyrsta dagskammtinn af kaffi. Á leiðinni pikka ég upp blaðið á dyramottunni og á forsíðunni blasir við mér mynd af konu að mata álfa á hunangi. Á bak við hana glittir í einn af þingmönnum þjóðarinnar, skelmisglottandi og áhugasaman. Konan reynist vera sjáandi í álfagarði og þingmaðurinn hefur fengið hana til liðs við sig við að flytja álfafjölskyldu til heimkynna sinna. Álfarnir eru ánægðir með flutningana að sögn sjáandans og gera ekki aðrar kröfur um nýju heimkynnin en að þar sé sjávarsýn og beitiland fyrir kindur. Bróðir utanríkisráðherra lýsir hins vegar yfir þungum áhyggjum af þessu athæfi þingmannsins þar sem álfar kunni illa að meta flutninga og muni án efa leita leiða til að hefna sín. Ég fletti blaðinu í ofboði en á síðu tvö tekur lítið betra við. Maður sem sakaður er um að hafa planlagt og stjórnað hrottalegri líkamsárás og nauðgun telur sig eiga fjárkröfu á hendur ríkinu, þar sem lögreglan hafi leitað leiða til að rannsaka glæpastarfsemi hans. Ég gefst upp á blaðalestri, tek kaffibollann með mér inn í herbergi og sest við tölvuna. Einhvers staðar hljóta að finnast fréttir sem meika sens. Á fréttasíðunum fer einna mest fyrir fréttum af forsetanum gullinhærða sem virðist hafa ákveðið að komandi kosningar snúist um það að þjóðin velji milli hans og Alþingis og ríkisstjórnar. Ég hafði í fávisku minni ekki gert mér grein fyrir því að búið væri að sameina alþingis- og forsetakosningar en það er sjálfsagt ágætis sparnaðarráðstöfun í kreppunni. Ætli Jóhanna viti af þessu? Á Facebook verður vart þverfótað fyrir upphrópunum að vanda. Þessi er skítseiði og hinn er aumingi og það er alveg á hreinu að svissneskir ferðamenn munu sko ekki heimsækja landið ef Ernst Stavro Blofeld, vondi kallinn úr Bond-myndunum, fær að kaupa hálendi Íslands, enda verður þá ekkert fyrir ferðamenn að skoða á Íslandi. Og talandi um vonda kallinn þá er Jón stóri víst orðinn andlit tónlistarhátíðar í Reykjavík góða fólkinu á Facebook til mikillar hneykslunar og armæðu. Það er kattafár í Svarfaðardal og gras í Garðabæ og Sölvi Blöndal er kominn úr jakkafötunum. Sjómannsfjölskylda í Grindavík sætir einelti vegna myndbirtingar í auglýsingu stéttarfélags og málfarsbloggarinn ógurlegi er hættur að skrifa um málfar og farinn að skrifa um pólitík. Hlýt að vera stödd í miðjum þætti af Twilight Zone. Eina flóttaleiðin er að slökkva á tölvunni, skríða aftur undir sæng og óska sér þess að vakna í öðru landi á morgun.
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun