Ég vissi það ekki þá, en ég veit það núna Sigga Dögg skrifar 13. desember 2012 18:00 Ég er komin á nýja áratug, hinn svokallaða fertugsaldur. Fyrir mörgum er nýtt aldursár merki um að nú sé farið að slá aðeins í skrokkinn, æskuljóminn dvínar sem og orkan. Ég rýndi í spegilmynd mína og skoðaði nýjar hrukkur í kringum augun sem hafa myndast við mikinn hlátur og ofdýrkun á sólarljósi í fjarlægum löndum. Eitt grátt hár hér og þar má skrifast á hasar og spennu. Rassinn hangir aðeins neðar og hristist aðeins meira. Hann er kominn með sitt eigið vatteraða munstur en það má samt klípa í hann og flengja. Ég ætti nú kannski ekki að tjá mig neitt sérstaklega um brjóstin enda frekar nýhætt með barn á brjósti eftir þó nokkuð marga mánuði en þau hljóta að jafna sig á þessu einhvern tímann. Gott ef píkan hafi ekki líka breyst, allavega í huga mér er hún önnur í dag en í gær. Ekkert af þessum líkamlegu ummerkjum aldurs hryggir mig neitt sérstaklega því ég er með munninn fyrir neðan nefið og hjartað á sínum stað. Fyrir áratug þá var ég ráðvillt ung dama sem dillaði sér uppi á barborðum með of hraðan hjartslátt og ráðvilltan hug. Ég sagði ekki það sem ég meinti, og oftar en ekki meinti ég ekki það sem ég sagði. Það að segja bólfélaganum til, eða jafnvel sýna honum hvað mér þætti gott, var fjarlægur draumur. Samfarirnar einhvern veginn gengu sinn vanagang, svo lengi sem félaginn var sá sami. Ég vissi ekki hvernig minn líkami starfaði eða hvað honum fannst gott. Ég vissi ekki að maður ætti að tala saman í kynlífi og skiptast á að spyrja og biðja. Ég vissi ekki að maður mætti segja nei við kynlífi ef á annað borð var komið að kúri. Ég vissi ekki að útlitið skipti litlu máli, ef hjarta og hugur fylgja ekki með, því jafnvel fallegustu stóðhestarnir geta verið óttalegar bikkjur í bólinu. Ég vissi ekki að það mættu alveg vera krullur á píkunni, fæstir strákar myndu láta slíkt standa í vegi fyrir unaði. Ég vissi ekki að ást myndi ekki blossa upp úr góðu kynlífi, ég vanmat hrifninguna og taldi kynlífstækni fleyta flestum ansi langt. Ég vissi ekki að strákar eiga líka að bera ábyrgð á verjum, pillan var ekki verndarskjöldur gegn heimsins sýkingum. Þá vissi ég heldur ekki hvernig ástin breytir upplifun af kynlífi og hvað það getur verið yndislegt, fallegt, fyndið og skemmtilegt þegar stundað með þeim sem maður elskar heitt. Nú er ég þrítug og ofsalega finnst mér ég gáfuð og lukkuleg að vita meira í dag en í gær. Ég tek næstu árum fagnandi með þeim fróðleik, visku og góða kynlífi sem þau búa yfir.Sigga Dögg fagnar fertugsaldrinum og finnst hún gáfaðri í dag en í gær.nordicphotos/getty Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigga Dögg Mest lesið Halldór 4. 10. 2025 Halldór Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun
Ég er komin á nýja áratug, hinn svokallaða fertugsaldur. Fyrir mörgum er nýtt aldursár merki um að nú sé farið að slá aðeins í skrokkinn, æskuljóminn dvínar sem og orkan. Ég rýndi í spegilmynd mína og skoðaði nýjar hrukkur í kringum augun sem hafa myndast við mikinn hlátur og ofdýrkun á sólarljósi í fjarlægum löndum. Eitt grátt hár hér og þar má skrifast á hasar og spennu. Rassinn hangir aðeins neðar og hristist aðeins meira. Hann er kominn með sitt eigið vatteraða munstur en það má samt klípa í hann og flengja. Ég ætti nú kannski ekki að tjá mig neitt sérstaklega um brjóstin enda frekar nýhætt með barn á brjósti eftir þó nokkuð marga mánuði en þau hljóta að jafna sig á þessu einhvern tímann. Gott ef píkan hafi ekki líka breyst, allavega í huga mér er hún önnur í dag en í gær. Ekkert af þessum líkamlegu ummerkjum aldurs hryggir mig neitt sérstaklega því ég er með munninn fyrir neðan nefið og hjartað á sínum stað. Fyrir áratug þá var ég ráðvillt ung dama sem dillaði sér uppi á barborðum með of hraðan hjartslátt og ráðvilltan hug. Ég sagði ekki það sem ég meinti, og oftar en ekki meinti ég ekki það sem ég sagði. Það að segja bólfélaganum til, eða jafnvel sýna honum hvað mér þætti gott, var fjarlægur draumur. Samfarirnar einhvern veginn gengu sinn vanagang, svo lengi sem félaginn var sá sami. Ég vissi ekki hvernig minn líkami starfaði eða hvað honum fannst gott. Ég vissi ekki að maður ætti að tala saman í kynlífi og skiptast á að spyrja og biðja. Ég vissi ekki að maður mætti segja nei við kynlífi ef á annað borð var komið að kúri. Ég vissi ekki að útlitið skipti litlu máli, ef hjarta og hugur fylgja ekki með, því jafnvel fallegustu stóðhestarnir geta verið óttalegar bikkjur í bólinu. Ég vissi ekki að það mættu alveg vera krullur á píkunni, fæstir strákar myndu láta slíkt standa í vegi fyrir unaði. Ég vissi ekki að ást myndi ekki blossa upp úr góðu kynlífi, ég vanmat hrifninguna og taldi kynlífstækni fleyta flestum ansi langt. Ég vissi ekki að strákar eiga líka að bera ábyrgð á verjum, pillan var ekki verndarskjöldur gegn heimsins sýkingum. Þá vissi ég heldur ekki hvernig ástin breytir upplifun af kynlífi og hvað það getur verið yndislegt, fallegt, fyndið og skemmtilegt þegar stundað með þeim sem maður elskar heitt. Nú er ég þrítug og ofsalega finnst mér ég gáfuð og lukkuleg að vita meira í dag en í gær. Ég tek næstu árum fagnandi með þeim fróðleik, visku og góða kynlífi sem þau búa yfir.Sigga Dögg fagnar fertugsaldrinum og finnst hún gáfaðri í dag en í gær.nordicphotos/getty
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun