Skítugir Fransmenn Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 30. júní 2014 00:01 Flestir þekkja mýtuna um skítuga Frakkann. Órakaðan og angandi af tóbaki í bland við stæka lykt af eigin handarkrikum. Þar að auki hefur mér verið talin trú um að París sé einn risastór hundaskítshraukur. „Skítugasta borg sem ég hef komið til,“ hef ég til dæmis heyrt frá fleiri en einum. Ég er nýkominn úr minni fyrstu Frakklandsheimsókn. Ég ráfaði um götur Parísar með geitaost og snigla í maganum og flissaði yfir nefstórum mönnum að borða snittubrauð. Svo fór ég á þungarokkshátíð uppi í sveit. Fylgdist með svartklæddum dauðarokkurum bera sólarvörn hver á annan í þrjátíu stiga hita. Mjög krúttlegt. Það litla sem París og þungarokkshátíðin áttu sameiginlegt var umgengnin. Allar umbúðir, matarleifar og tyggjó fóru í tunnuna. Það datt engum í hug að henda þessu á jörðina, en það er eitthvað sem tíðkast á öllum útihátíðum sem ég hef farið á. Í Bretlandi, í Danmörku, á Íslandi. En í Frakklandi láta meira að segja ófrýnilegir djöfladýrkendur með öfugan kross á enninu sig hafa það að ganga 200 metra til að geta hent tyggjóinu sínu í ruslafötu. Í París var það sama sagan. Engar tyggjóklessur, nammibréf eða sígarettustubbar. Sjálfsalar og strætóskýli fá frið fyrir skemmdarvörgum og það mátti éta af gólfinu á hverri einustu neðanjarðarlestarstöð. Ég kann enga skýringu á þessu. Varla hafa þeir ráðist í stórhreingerningu þegar þeir fréttu að ég væri að koma? En þar með er heimsmynd mín líka hrunin. Hvaða þjóð mun ég núna geta litið niður á fyrir að vera sóðalappir Evrópu? Eftir eina helgi í miðbæ Reykjavíkur er mig reyndar farið að gruna að ég þurfi ekki að leita langt. Við Íslendingar komumst allavega ekki nálægt skítugu Fransmönnunum þegar kemur að góðri umgengni. Merde! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haukur Viðar Alfreðsson Mest lesið Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson Skoðun Ferðamannaiðnaður? Nei, ferðaþjónusta! Guðmundur Björnsson Skoðun Hæðarveiki og lyf Ari Trausti Guðmundsson Skoðun Klár fyrir Verslunarmannahelgina? Ágúst Mogensen Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Landsvirkjun hafin yfir lög Björg Eva Erlendsdóttir Skoðun Stjórnmálin verða að virka Bjarni Benediktsson Skoðun
Flestir þekkja mýtuna um skítuga Frakkann. Órakaðan og angandi af tóbaki í bland við stæka lykt af eigin handarkrikum. Þar að auki hefur mér verið talin trú um að París sé einn risastór hundaskítshraukur. „Skítugasta borg sem ég hef komið til,“ hef ég til dæmis heyrt frá fleiri en einum. Ég er nýkominn úr minni fyrstu Frakklandsheimsókn. Ég ráfaði um götur Parísar með geitaost og snigla í maganum og flissaði yfir nefstórum mönnum að borða snittubrauð. Svo fór ég á þungarokkshátíð uppi í sveit. Fylgdist með svartklæddum dauðarokkurum bera sólarvörn hver á annan í þrjátíu stiga hita. Mjög krúttlegt. Það litla sem París og þungarokkshátíðin áttu sameiginlegt var umgengnin. Allar umbúðir, matarleifar og tyggjó fóru í tunnuna. Það datt engum í hug að henda þessu á jörðina, en það er eitthvað sem tíðkast á öllum útihátíðum sem ég hef farið á. Í Bretlandi, í Danmörku, á Íslandi. En í Frakklandi láta meira að segja ófrýnilegir djöfladýrkendur með öfugan kross á enninu sig hafa það að ganga 200 metra til að geta hent tyggjóinu sínu í ruslafötu. Í París var það sama sagan. Engar tyggjóklessur, nammibréf eða sígarettustubbar. Sjálfsalar og strætóskýli fá frið fyrir skemmdarvörgum og það mátti éta af gólfinu á hverri einustu neðanjarðarlestarstöð. Ég kann enga skýringu á þessu. Varla hafa þeir ráðist í stórhreingerningu þegar þeir fréttu að ég væri að koma? En þar með er heimsmynd mín líka hrunin. Hvaða þjóð mun ég núna geta litið niður á fyrir að vera sóðalappir Evrópu? Eftir eina helgi í miðbæ Reykjavíkur er mig reyndar farið að gruna að ég þurfi ekki að leita langt. Við Íslendingar komumst allavega ekki nálægt skítugu Fransmönnunum þegar kemur að góðri umgengni. Merde!
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun