Veröld a la Arnarnes Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 22. desember 2015 07:00 Eitt hádegishléið ætlaði ég að fara að rífa í mig samloku á torgi í Malaga þegar geitungur mikill kemur aðvífandi og ætlaði að deila henni með mér. Varð ég reiður mjög og lamdi til þess röndótta en án árangurs. Þá datt mér í hug að rífa smá bút af samlokunni, leggja hann á tröppurnar þar sem ég sat og setja samlokuna í pokann uns geitungurinn færi að gamna sér yfir skorpunni. Þegar hann gerði það tók ég samlokuna upp aftur og át geitungi til samlætis. Úr varð hin mesta gæðastund. Linkind mín var ekki lengi að spyrjast út og innan skamms var ég orðinn vinsæll mjög í skordýraheimum, þó ég segi sjálfur frá. Nú síðast í gærkvöldi seig kónguló fyrir framan nef mitt meðan ég var að fylgjast með Norðfjarðarsögu Egils Ólafssonar af tölvuskjá. Mín fyrsta hugsun var að klippa á þráðinn og kremja kóngulóna undir ilskónum en ég hætti við. Hún sveiflaðist hins vegar í þræðinum þar sem ég andvarpaði en því næst fór ég að dást að aðförunum og varð úr hin skemmtilegasta stund. Þessar litlu verur hafa sannfært mig um að við mannfólkið séum orðin svo dekruð að okkur finnst við eiga rétt á því að verða ekki fyrir neinum inngripum í lífinu. Það á að útiloka allt slíkt rétt eins og veröldin væri Arnarnes. Eru ekki múrar heimsins byggðir með þessu viðmóti? Og af mönnum sem vilja frekar breyta veröldinni en viðhorfi sínu. Vilja loka sig inni í vandalausri veröld. En það eru einmitt oft þessi inngrip sem gera lífið skemmtilegt. Lífið er nefnilega það sem kemur fyrir meðan við erum upptekin við aðrar áætlanir einsog Frið-jón sagði. Í morgun rakst ég svo á ófrýnilegt suðrænt skordýr á baðherbergisgólfinu. Ilskórinn var kominn á loft en þá minntist ég þess að mér stafar mun meiri hætta af þessum smákallalegu viðbrögðum en litlum meinleysingja á gólfinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir Skoðun
Eitt hádegishléið ætlaði ég að fara að rífa í mig samloku á torgi í Malaga þegar geitungur mikill kemur aðvífandi og ætlaði að deila henni með mér. Varð ég reiður mjög og lamdi til þess röndótta en án árangurs. Þá datt mér í hug að rífa smá bút af samlokunni, leggja hann á tröppurnar þar sem ég sat og setja samlokuna í pokann uns geitungurinn færi að gamna sér yfir skorpunni. Þegar hann gerði það tók ég samlokuna upp aftur og át geitungi til samlætis. Úr varð hin mesta gæðastund. Linkind mín var ekki lengi að spyrjast út og innan skamms var ég orðinn vinsæll mjög í skordýraheimum, þó ég segi sjálfur frá. Nú síðast í gærkvöldi seig kónguló fyrir framan nef mitt meðan ég var að fylgjast með Norðfjarðarsögu Egils Ólafssonar af tölvuskjá. Mín fyrsta hugsun var að klippa á þráðinn og kremja kóngulóna undir ilskónum en ég hætti við. Hún sveiflaðist hins vegar í þræðinum þar sem ég andvarpaði en því næst fór ég að dást að aðförunum og varð úr hin skemmtilegasta stund. Þessar litlu verur hafa sannfært mig um að við mannfólkið séum orðin svo dekruð að okkur finnst við eiga rétt á því að verða ekki fyrir neinum inngripum í lífinu. Það á að útiloka allt slíkt rétt eins og veröldin væri Arnarnes. Eru ekki múrar heimsins byggðir með þessu viðmóti? Og af mönnum sem vilja frekar breyta veröldinni en viðhorfi sínu. Vilja loka sig inni í vandalausri veröld. En það eru einmitt oft þessi inngrip sem gera lífið skemmtilegt. Lífið er nefnilega það sem kemur fyrir meðan við erum upptekin við aðrar áætlanir einsog Frið-jón sagði. Í morgun rakst ég svo á ófrýnilegt suðrænt skordýr á baðherbergisgólfinu. Ilskórinn var kominn á loft en þá minntist ég þess að mér stafar mun meiri hætta af þessum smákallalegu viðbrögðum en litlum meinleysingja á gólfinu.