Samdauna súru samfélagi Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 25. febrúar 2015 07:00 „Fá engar konur bikar?“ Við sátum fjölskyldan og horfðum á sögu íslensku tónlistarverðlaunanna, Árið er, í sjónvarpinu þegar sá fimm ára hjó eftir þessu. Ég gerði það ekki sjálf, orðin svo samdauna samfélaginu að ég kippti mér ekkert upp við að sjá stríðan straum stráka og karla upp á svið að sækja verðlaun. Þetta er bara svona. Missti reyndar af Eddunni um helgina, hvernig var þetta þar? Sá heldur ekki Óskarinn, en frétti að leikkonunni Patriciu Arquette hefði verið klappað lof í lófa þegar hún þrumaði í ræðu eitthvað um launajafnrétti, að það væri tími til kominn! Jahérna, og árið er 2015. Ég hef áður fengið svipaðar spurningar frá þeim yngstu í fjölskyldunni. Eitthvað sem þau sjá eða heyra, jafnvel í barnaefninu í sjónvarpinu, vekur athygli þeirra og þau spyrja í forundran. Af hverju sagði hann „grenjar eins og smástelpa?“ Af hverju sagði hann „kastar eins og stelpa?“ Fá engar konur bikar? Geta konur ekki verið fyndnar? Af hverju sagði hann „oj, það gera bara stelpur“ þegar hann átti að greiða sér? Þau eru hissa á þessu, botna ekkert í þessu, enda ekki nema von. Stundum skammast ég mín fyrir að kynna þeim yngstu svo arfalélegt samfélag. Gjörið svo vel, krakkar mínir, árið er 2015 og svona er þetta bara. Alls konar óvirðingu og misrétti sem við látum bara viðgangast í rólegheitunum. Malla við vægan hita. Hausinn í sandinn og allir glaðir. Ég tel mig þokkalega meðvitaða um virðingarsnautt viðhorf gagnvart konum og ójafna stöðu kynjanna á hinum ýmsu og ófáu sviðum. Ég kippti mér hins vegar einhverra hluta ekkert upp við það að nánast engar konur fengu bikar þar sem við sátum þarna, fjölskyldan, og horfðum á sögu íslensku tónlistarverðlaunanna. Skyndilega sló það mig að ef við stöndum okkur ekki í stykkinu við útskýringar á ójafnvægi og misrétti þegar þau yngstu spyrja er bara tímaspursmál hvenær þau hætta líka að kippa sér upp við þetta. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun
„Fá engar konur bikar?“ Við sátum fjölskyldan og horfðum á sögu íslensku tónlistarverðlaunanna, Árið er, í sjónvarpinu þegar sá fimm ára hjó eftir þessu. Ég gerði það ekki sjálf, orðin svo samdauna samfélaginu að ég kippti mér ekkert upp við að sjá stríðan straum stráka og karla upp á svið að sækja verðlaun. Þetta er bara svona. Missti reyndar af Eddunni um helgina, hvernig var þetta þar? Sá heldur ekki Óskarinn, en frétti að leikkonunni Patriciu Arquette hefði verið klappað lof í lófa þegar hún þrumaði í ræðu eitthvað um launajafnrétti, að það væri tími til kominn! Jahérna, og árið er 2015. Ég hef áður fengið svipaðar spurningar frá þeim yngstu í fjölskyldunni. Eitthvað sem þau sjá eða heyra, jafnvel í barnaefninu í sjónvarpinu, vekur athygli þeirra og þau spyrja í forundran. Af hverju sagði hann „grenjar eins og smástelpa?“ Af hverju sagði hann „kastar eins og stelpa?“ Fá engar konur bikar? Geta konur ekki verið fyndnar? Af hverju sagði hann „oj, það gera bara stelpur“ þegar hann átti að greiða sér? Þau eru hissa á þessu, botna ekkert í þessu, enda ekki nema von. Stundum skammast ég mín fyrir að kynna þeim yngstu svo arfalélegt samfélag. Gjörið svo vel, krakkar mínir, árið er 2015 og svona er þetta bara. Alls konar óvirðingu og misrétti sem við látum bara viðgangast í rólegheitunum. Malla við vægan hita. Hausinn í sandinn og allir glaðir. Ég tel mig þokkalega meðvitaða um virðingarsnautt viðhorf gagnvart konum og ójafna stöðu kynjanna á hinum ýmsu og ófáu sviðum. Ég kippti mér hins vegar einhverra hluta ekkert upp við það að nánast engar konur fengu bikar þar sem við sátum þarna, fjölskyldan, og horfðum á sögu íslensku tónlistarverðlaunanna. Skyndilega sló það mig að ef við stöndum okkur ekki í stykkinu við útskýringar á ójafnvægi og misrétti þegar þau yngstu spyrja er bara tímaspursmál hvenær þau hætta líka að kippa sér upp við þetta.