Possessjón, obsessjón bolti Óttar Guðmundsson skrifar 2. janúar 2016 07:00 Fyrir hartnær 1000 árum var sama tungumál talað um alla Norður-Evrópu. Grannþjóðirnar fóru snemma að einfalda hlutina, breyta málfræðinni og sleppa flókinni fallbeygingu. Íslendingar sitja enn uppi með þetta erfiða tungumál með skrítnum stigbeygingum og fjórum föllum. Á liðnum öldum hafa margir lagt til að þessu tungumáli yrði breytt til alþjóðlegra horfs. Menn hafa þó þrjóskast við og spólað áfram í úreltum fallbeygingum allt fram á þennan dag. Með stórauknum flóttamannastraumi, ferðamennsku og alþjóðavæðingu eykst þörfin á því að tungumálið verði fært til nútímahorfs. Margir hafa skynjað þetta og lagt sig alla fram við að breyta tungumálinu og laga það að enskri heimstungu. Engir hafa þó verið eins framsæknir við þetta og þeir á íþróttadeild Stöðvar 2. Menn hafa skilið að íslenskan er úrelt fyrirbæri sem þarf að hanna upp á nýtt með því að skjóta inn enskum orðum og orðasamböndum sem víðast. Þetta er mjög til bóta og eykur skilning barna og unglinga á íþróttum. Íþróttafréttamenn eiga heiður skilinn fyrir að vera hættir að reyna að tala íslensku heldur gefa enskunni lausan tauminn. Fremstur meðal jafningja á íþróttadeildinni er Arnar Gunnlaugsson Skagamaður. Hann er farinn að tala framtíðartungumál þjóðarinnar, ensk-íslensku, langt á undan sinni samtíð. Arnar fær móðurmálsverðlaun ársins fyrir viðleitni sína að færa íslenskuna fram á veg til nýrra landvinninga. Hann velur venjulega enskt orð þótt íslenska orðið virðist mun auðveldara og nærtækara. Um daginn lýsti hann einum framkvæmdastjóra í knattspyrnu þannig að hann væri „með obsessjón fyrir possessjón bolta“. Og bætti við: „Þess vegna er hann losing the dressing room.“ Jónas Hallgrímsson hefði ekki getað sagt þetta betur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Óttar Guðmundsson Mest lesið Okkar lágkúrulega illska Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir Skoðun Halldór 23.8.2025 Halldór Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir Skoðun
Fyrir hartnær 1000 árum var sama tungumál talað um alla Norður-Evrópu. Grannþjóðirnar fóru snemma að einfalda hlutina, breyta málfræðinni og sleppa flókinni fallbeygingu. Íslendingar sitja enn uppi með þetta erfiða tungumál með skrítnum stigbeygingum og fjórum föllum. Á liðnum öldum hafa margir lagt til að þessu tungumáli yrði breytt til alþjóðlegra horfs. Menn hafa þó þrjóskast við og spólað áfram í úreltum fallbeygingum allt fram á þennan dag. Með stórauknum flóttamannastraumi, ferðamennsku og alþjóðavæðingu eykst þörfin á því að tungumálið verði fært til nútímahorfs. Margir hafa skynjað þetta og lagt sig alla fram við að breyta tungumálinu og laga það að enskri heimstungu. Engir hafa þó verið eins framsæknir við þetta og þeir á íþróttadeild Stöðvar 2. Menn hafa skilið að íslenskan er úrelt fyrirbæri sem þarf að hanna upp á nýtt með því að skjóta inn enskum orðum og orðasamböndum sem víðast. Þetta er mjög til bóta og eykur skilning barna og unglinga á íþróttum. Íþróttafréttamenn eiga heiður skilinn fyrir að vera hættir að reyna að tala íslensku heldur gefa enskunni lausan tauminn. Fremstur meðal jafningja á íþróttadeildinni er Arnar Gunnlaugsson Skagamaður. Hann er farinn að tala framtíðartungumál þjóðarinnar, ensk-íslensku, langt á undan sinni samtíð. Arnar fær móðurmálsverðlaun ársins fyrir viðleitni sína að færa íslenskuna fram á veg til nýrra landvinninga. Hann velur venjulega enskt orð þótt íslenska orðið virðist mun auðveldara og nærtækara. Um daginn lýsti hann einum framkvæmdastjóra í knattspyrnu þannig að hann væri „með obsessjón fyrir possessjón bolta“. Og bætti við: „Þess vegna er hann losing the dressing room.“ Jónas Hallgrímsson hefði ekki getað sagt þetta betur.