Ævintýralegir tónleikar sinfóníunnar Jónas Sen skrifar 23. janúar 2016 13:00 Það er mikið gleðiefni að Osmo Vänskä verði gestastjórnandi SÍ fram til 2020. Tónlist Sinfóníutónleikar Sinfóníuhljómsveit Íslands flutti verk eftir Jón Leifs, Sibelius og Mahler. Einleikari: Esther Yoo. Stjórnandi: Osmo Vänskä. Eldborg í Hörpu Fimmtudaginn 21. janúar Tónleikar Sinfóníuhljómsveitar Íslands á fimmtudagskvöldið byrjuðu ekkert sérstaklega vel. Á dagskránni voru þrjár hugleiðingar Jóns Leifs um „þrjú óhlutræn málverk“. Hugleiðingarnar voru örstuttar, tóku samtals um 6 mínútur. Nokkrir óhreinir málmblásturstónar skemmdu heildarmyndina, og innkomur voru margar hverjar ekki nægilega samtaka. En eftir það voru tónleikarnir eins og draumur. Næst á efnisskránni var fiðlukonsertinn eftir Sibelius. Hann er óvanalega heillandi. Andrúmsloftið er myrkt og laglínurnar eru unaðslega seiðandi. Miklar dramatískar andstæður einkenna tónmálið, ýmist er stemningin innhverf og hugleiðslukennd, en inn á milli ástríðufullir hápunktar. Einleikarinn var Esther Yoo, aðeins 22 ára gömul. Þrátt fyrir ungan aldur hafði hún konsertinn fullkomlega á valdi sínu. Tæknilega séð var leikurinn frábær, tónmyndunin var dásamlega munúðarfull og hröð nótnahlaup voru tær og jöfn. Svo var túlkunin sannfærandi, hún var þrungin átökum, akkúrat eins og hún átti að vera. Spilamennskan var flæðandi, það voru engar stíflur. Þetta var magnað. Hljómsveitin undir stjórn Osmo Vänskä spilaði líka vel þegar hér var komið sögu. Og flutningur hennar á fyrstu sinfóníu Mahlers eftir hlé var stórfenglegur. Sinfónían er full af náttúrustemningu. Byrjunin er sveimkennd, bara einn tónn hljómar á öllu tónsviðinu, frá botni og upp í topp. Inn í þennan nið fléttast fjarlæg hljóð, t.d. ómur af herlúðrum og fuglasöngur. Smám saman bætast ólíkir þættir inn og tónlistin heldur af stað. Hvílíkt ferðalag! Manni líður eins og í ævintýri þar sem sífellt kemur eitthvað nýtt upp á. Hljómsveitin var frábær, heildarhljómurinn var þéttur og fókuseraður. Tréblásararnir voru fínir og málmurinn pottþéttur. Slagverkið var flott og strengirnir safaríkir. Stígandin í túlkuninni var glæsileg og hápunkturinn í lokin svo brjálæðislegur að fólk æpti af hrifningu. Nýlega var tilkynnt að Vänskä hafi framlengt samstarfssamning sinn við hljómsveitina til ársins 2020. Næstu árin verður hann því aðalgestastjórnandinn. Það eru góðar fréttir. Vänskä var aðalstjórnandi hljómsveitarinnar 1993-1996 og byggði hana upp öðrum fremur. Hann stendur á hátindi ferils síns úti í heimi; að hafa slíkan stjórnanda er mikill heiður.Niðurstaða: Tónleikarnir hefðu getað byrjað betur, en eftir það voru þeir frábærir. Menning Mest lesið Fögnuðu sögulegum 850 þúsund króna hátalara Ella Egils Lífið Sonur Fóstbróður slær í gegn: „Ég er fastur þarna núna, orðinn háður“ Lífið „Kristrún Frostadóttir frá... Finnlandi?“ Lífið Þeir fátæku borga brúsann Gagnrýni Lamaðist og missti sjón en fann styrk í sjálfri sér Lífið Selja íbúð í Vesturbænum: „Við eigum of mörg börn til að búa í henni áfram“ Lífið Björgvin Franz brotinn en slær í gegn í Ladda og ræktinni Lífið Stjörnurnar flyktust á frumsýningu einnar mest spennandi bíómyndar ársins Lífið samstarf Fyrstur til að skíða niður Everest án súrefnis Lífið „Það sýður miklu frekar upp úr við uppvaskið“ Lífið Fleiri fréttir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira
Tónlist Sinfóníutónleikar Sinfóníuhljómsveit Íslands flutti verk eftir Jón Leifs, Sibelius og Mahler. Einleikari: Esther Yoo. Stjórnandi: Osmo Vänskä. Eldborg í Hörpu Fimmtudaginn 21. janúar Tónleikar Sinfóníuhljómsveitar Íslands á fimmtudagskvöldið byrjuðu ekkert sérstaklega vel. Á dagskránni voru þrjár hugleiðingar Jóns Leifs um „þrjú óhlutræn málverk“. Hugleiðingarnar voru örstuttar, tóku samtals um 6 mínútur. Nokkrir óhreinir málmblásturstónar skemmdu heildarmyndina, og innkomur voru margar hverjar ekki nægilega samtaka. En eftir það voru tónleikarnir eins og draumur. Næst á efnisskránni var fiðlukonsertinn eftir Sibelius. Hann er óvanalega heillandi. Andrúmsloftið er myrkt og laglínurnar eru unaðslega seiðandi. Miklar dramatískar andstæður einkenna tónmálið, ýmist er stemningin innhverf og hugleiðslukennd, en inn á milli ástríðufullir hápunktar. Einleikarinn var Esther Yoo, aðeins 22 ára gömul. Þrátt fyrir ungan aldur hafði hún konsertinn fullkomlega á valdi sínu. Tæknilega séð var leikurinn frábær, tónmyndunin var dásamlega munúðarfull og hröð nótnahlaup voru tær og jöfn. Svo var túlkunin sannfærandi, hún var þrungin átökum, akkúrat eins og hún átti að vera. Spilamennskan var flæðandi, það voru engar stíflur. Þetta var magnað. Hljómsveitin undir stjórn Osmo Vänskä spilaði líka vel þegar hér var komið sögu. Og flutningur hennar á fyrstu sinfóníu Mahlers eftir hlé var stórfenglegur. Sinfónían er full af náttúrustemningu. Byrjunin er sveimkennd, bara einn tónn hljómar á öllu tónsviðinu, frá botni og upp í topp. Inn í þennan nið fléttast fjarlæg hljóð, t.d. ómur af herlúðrum og fuglasöngur. Smám saman bætast ólíkir þættir inn og tónlistin heldur af stað. Hvílíkt ferðalag! Manni líður eins og í ævintýri þar sem sífellt kemur eitthvað nýtt upp á. Hljómsveitin var frábær, heildarhljómurinn var þéttur og fókuseraður. Tréblásararnir voru fínir og málmurinn pottþéttur. Slagverkið var flott og strengirnir safaríkir. Stígandin í túlkuninni var glæsileg og hápunkturinn í lokin svo brjálæðislegur að fólk æpti af hrifningu. Nýlega var tilkynnt að Vänskä hafi framlengt samstarfssamning sinn við hljómsveitina til ársins 2020. Næstu árin verður hann því aðalgestastjórnandinn. Það eru góðar fréttir. Vänskä var aðalstjórnandi hljómsveitarinnar 1993-1996 og byggði hana upp öðrum fremur. Hann stendur á hátindi ferils síns úti í heimi; að hafa slíkan stjórnanda er mikill heiður.Niðurstaða: Tónleikarnir hefðu getað byrjað betur, en eftir það voru þeir frábærir.
Menning Mest lesið Fögnuðu sögulegum 850 þúsund króna hátalara Ella Egils Lífið Sonur Fóstbróður slær í gegn: „Ég er fastur þarna núna, orðinn háður“ Lífið „Kristrún Frostadóttir frá... Finnlandi?“ Lífið Þeir fátæku borga brúsann Gagnrýni Lamaðist og missti sjón en fann styrk í sjálfri sér Lífið Selja íbúð í Vesturbænum: „Við eigum of mörg börn til að búa í henni áfram“ Lífið Björgvin Franz brotinn en slær í gegn í Ladda og ræktinni Lífið Stjörnurnar flyktust á frumsýningu einnar mest spennandi bíómyndar ársins Lífið samstarf Fyrstur til að skíða niður Everest án súrefnis Lífið „Það sýður miklu frekar upp úr við uppvaskið“ Lífið Fleiri fréttir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira