Þjóðsöngurinn Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar 29. júní 2016 07:00 Ég hef lítið vit á fótbolta en ég hef fylgst vel með gengi íslenska landsliðsins á EM. Í mörgum aðstæðum hef ég stáltaugar en þegar kemur að því að horfa á landsliðið keppa næ ég að sjá þegar liðið stillir sér upp við innganginn og horfa á þegar hetjurnar leiða börnin inn en meira ræð ég varla við. Í fyrsta leiknum þekkti ég Ronaldo í sjón af því að hann þykir einn fallegasti karlmaður í heimi og svo þekki ég Aron fyrirliða með nafni af því að ég skírði hjá honum barn. Svo þegar ég horfi á Heimi þjálfara finnst mér ég nú alltaf þekkja hann því ég var prestur í Landakirkju í Eyjum þar sem afi hans var meðhjálpari í meira en 40 ár, pabbi hans söng í kórnum með sinni ógleymanlegu bassarödd og eldri bróðir hans hefur verið þar farsæll kirkjuhaldari árum saman. Svona er litla Ísland. Þegar leikir hefjast rís ég á fætur með taugarnar þandar og fer að setja í vél, brjóta saman úr þurrkaranum eða eitthvað annað sem róar mig. En fyrst kemur þó stundin sem ég vil ekki missa af; þegar leikvangurinn fyllist af íslenska þjóðsöngnum. Þá leyfi ég mér að gráta. Ekki af þjóðernisstolti, því það er ekki inntak þjóðsöngsins þótt ég sé sannarlega stolt þegar ég horfi á þessa drengilegu íþróttamenn okkar sem hafa náð að heila alla þjóðina í sumar. Þjóðsöngurinn er lofsöngur til lífsins og Guðs eins og hver skilgreinir hann í sínu hjarta. Enginn herskár mars heldur auðmýkt og fegurð, þar sem manneskjan stendur í smæð sinni og undrun frammi fyrir sólkerfum himna og þúsundum ára og er einmitt þess vegna fær um að halda einbeitingu, líka á risavöxnum knattspyrnuvelli andspænis milljónaþjóðum.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu 29. júní 2016 Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Jóna Hrönn Bolladóttir Mest lesið Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir Skoðun Aukin tækifæri verslunarfólks til framtíðar Anna Bragadóttir, Gunnur Líf Gunnarsdóttir og Svava Þorsteinsdóttir Skoðun 80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish Jón Kaldal Skoðun Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans Sigurður Kári Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Stjórnmálin verða að virka Bjarni Benediktsson Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun
Ég hef lítið vit á fótbolta en ég hef fylgst vel með gengi íslenska landsliðsins á EM. Í mörgum aðstæðum hef ég stáltaugar en þegar kemur að því að horfa á landsliðið keppa næ ég að sjá þegar liðið stillir sér upp við innganginn og horfa á þegar hetjurnar leiða börnin inn en meira ræð ég varla við. Í fyrsta leiknum þekkti ég Ronaldo í sjón af því að hann þykir einn fallegasti karlmaður í heimi og svo þekki ég Aron fyrirliða með nafni af því að ég skírði hjá honum barn. Svo þegar ég horfi á Heimi þjálfara finnst mér ég nú alltaf þekkja hann því ég var prestur í Landakirkju í Eyjum þar sem afi hans var meðhjálpari í meira en 40 ár, pabbi hans söng í kórnum með sinni ógleymanlegu bassarödd og eldri bróðir hans hefur verið þar farsæll kirkjuhaldari árum saman. Svona er litla Ísland. Þegar leikir hefjast rís ég á fætur með taugarnar þandar og fer að setja í vél, brjóta saman úr þurrkaranum eða eitthvað annað sem róar mig. En fyrst kemur þó stundin sem ég vil ekki missa af; þegar leikvangurinn fyllist af íslenska þjóðsöngnum. Þá leyfi ég mér að gráta. Ekki af þjóðernisstolti, því það er ekki inntak þjóðsöngsins þótt ég sé sannarlega stolt þegar ég horfi á þessa drengilegu íþróttamenn okkar sem hafa náð að heila alla þjóðina í sumar. Þjóðsöngurinn er lofsöngur til lífsins og Guðs eins og hver skilgreinir hann í sínu hjarta. Enginn herskár mars heldur auðmýkt og fegurð, þar sem manneskjan stendur í smæð sinni og undrun frammi fyrir sólkerfum himna og þúsundum ára og er einmitt þess vegna fær um að halda einbeitingu, líka á risavöxnum knattspyrnuvelli andspænis milljónaþjóðum.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu 29. júní 2016
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Aukin tækifæri verslunarfólks til framtíðar Anna Bragadóttir, Gunnur Líf Gunnarsdóttir og Svava Þorsteinsdóttir Skoðun
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Aukin tækifæri verslunarfólks til framtíðar Anna Bragadóttir, Gunnur Líf Gunnarsdóttir og Svava Þorsteinsdóttir Skoðun
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun