Um barnauppeldi Óttar Guðmundsson skrifar 3. desember 2016 07:00 Í Egilssögu er sagt frá því þegar Egill, barnungur, drap vin sinn Grím Heggsson. Þegar þeim félögum varð sundurorða, náði Egill í litla exi og keyrði í höfuð drengsins. Skallagrímur faðir hans reiddist þessu uppátæki en móðir hans, Bera, fagnaði Agli og sagði hann mikið víkingsefni. Ekki er að efa að þessi ummæli höfðu slæm áhrif á drenginn. Hann fékk umbun frá móður sinni fyrir neikvæða hegðun. Þetta einkennir samskipti foreldra og barna í nútímasamfélagi. Foreldrar eru dauðhræddir við að draga einhver mörk af ótta við viðbrögð barnsins. Er kannski sektarkennd og samviskubiti um að kenna? Foreldrar gera aldrei nóg fyrir börn sín. Í mörgum fjölskyldum hafa litlir einvaldar algjörlega tekið völdin. Mamma og pabbi láta allt eftir barninu svo að það fái ekki frekjukast. Vilji barnið borða kókópöffs í kvöldmat, láta foreldrar undan. Vilji barnið leika sér í tölvuleik fram eftir kvöldi er erfitt að segja nei. Barnið stjórnar máltíðum fjölskyldunnar með matvendni og óraunhæfum kröfum. Neikvæð hegðun er verðlaunuð með sætindum og eftirréttum. Börnin læra smám saman að þau hafa öll tögl og hagldir á heimilinu. Þau stjórna líka í svefnherberginu og sofa í rúmi foreldranna með snjallsímann sinn undir koddanum. Mamma og pabbi þora ekki að njóta þess að vera saman, barnið gæti vaknað og þá er illt í efni! Stundum er betra að setja börnum mörk. Kannski hefði mátt koma í veg fyrir að Egill yrði siðblindur ofbeldismaður ef foreldarnir hefðu sameinast um að ala drenginn upp en ekki að ýta stöðugt undir neikvæða hegðun. Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Óttar Guðmundsson Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun
Í Egilssögu er sagt frá því þegar Egill, barnungur, drap vin sinn Grím Heggsson. Þegar þeim félögum varð sundurorða, náði Egill í litla exi og keyrði í höfuð drengsins. Skallagrímur faðir hans reiddist þessu uppátæki en móðir hans, Bera, fagnaði Agli og sagði hann mikið víkingsefni. Ekki er að efa að þessi ummæli höfðu slæm áhrif á drenginn. Hann fékk umbun frá móður sinni fyrir neikvæða hegðun. Þetta einkennir samskipti foreldra og barna í nútímasamfélagi. Foreldrar eru dauðhræddir við að draga einhver mörk af ótta við viðbrögð barnsins. Er kannski sektarkennd og samviskubiti um að kenna? Foreldrar gera aldrei nóg fyrir börn sín. Í mörgum fjölskyldum hafa litlir einvaldar algjörlega tekið völdin. Mamma og pabbi láta allt eftir barninu svo að það fái ekki frekjukast. Vilji barnið borða kókópöffs í kvöldmat, láta foreldrar undan. Vilji barnið leika sér í tölvuleik fram eftir kvöldi er erfitt að segja nei. Barnið stjórnar máltíðum fjölskyldunnar með matvendni og óraunhæfum kröfum. Neikvæð hegðun er verðlaunuð með sætindum og eftirréttum. Börnin læra smám saman að þau hafa öll tögl og hagldir á heimilinu. Þau stjórna líka í svefnherberginu og sofa í rúmi foreldranna með snjallsímann sinn undir koddanum. Mamma og pabbi þora ekki að njóta þess að vera saman, barnið gæti vaknað og þá er illt í efni! Stundum er betra að setja börnum mörk. Kannski hefði mátt koma í veg fyrir að Egill yrði siðblindur ofbeldismaður ef foreldarnir hefðu sameinast um að ala drenginn upp en ekki að ýta stöðugt undir neikvæða hegðun. Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.