Lífið

Sterkt ungmennaleikhús

Kolbrún Bergþórsdóttir skrifar
Fyrsta skiptið er samið af ungu fólki sem leikur jafnframt í sýningunni.
Fyrsta skiptið er samið af ungu fólki sem leikur jafnframt í sýningunni. Fréttablaðið/Anton Brink
Gaflaraleikhúsið í Hafnarfirði hefur lengi lagt sérstaka áherslu á sýningar fyrir ungmenni. Þar er Björk Jakobsdóttir í forgrunni en segja má að hún hafi sérhæft sig í leikstjórn sýninga sem ætlaðar eru ungmennum. „Þarna finnst mér skemmtilegast að vera. Ég virðist ná ágætlega til ungmenna og í leikhúsflórunni er vöntun á sýningum fyrir þennan hóp,“ segir Björk. „Gaflaraleikhúsið er atvinnuleikhús og það er meðvituð stefna okkar að vinna með ungmennum. Við höfum náð að byggja upp góðan áhorfendahóp og erum að fá í kringum tíu þúsund unglinga í leikhús á ári. Aðsóknin er mikil og sömuleiðis skynjum við mikla eftirvæntingu þegar líða fer að sýningum. Við viljum skapa sterkt og vandað ungmennaleikhús.“

Leikhúsið fékk nýlega styrk frá Leiklistarráði og Björk segir það skipta miklu máli. „Ég er mjög montin vegna þess að við fengum þennan styrk sem mér finnst vera viðurkenning á þörfinni fyrir verk sem höfða til ungmenna. Þetta var líka viðurkenning á að við séum í atvinnumennsku, en stundum fær maður skilaboðin: Já, hún er bara að vinna með unglingum. Alveg eins og sagt er við barnabókahöfunda: Hann/hún er bara að skrifa fyrir börn. Nú fengum við þennan góða og mikilvæga styrk og erum þakklát fyrir hann.“

„Ég virðist ná ágætlega til ungmenna,“ segir Björk en vinur hennar Grímur stillti sér upp með henni.Fréttablaðið/Anton Brink
Líka fyrir gamla settið

Næstkomandi sunnudag, 14. október, frumsýnir Gaflaraleikhúsið leikritið Fyrsta skiptið sem samið er af hópi ungmenna sem fara jafnframt með hlutverk í sýningunni. Þar er meðal annars fjallað um fyrsta kossinn, fyrsta stefnumótið, fyrstu ástarsorgina og svo framvegis. Höfundar verksins eru Arnór Björnsson, Berg­lind Alda Ástþórsdóttir, Inga Steinunn Henningsdóttir, Mikael Emil Kaaber og Óli Gunnar Gunnarsson, sem öll eru um tvítugt. Mikael og Óli Gunnar eru, ásamt Halli Ingólfssyni, höfundar frumsaminna laga sem flutt eru í sýningunni.

„Þetta er sýning fyrir alla sem eru byrjaðir að hugsa um fyrsta skiptið, áttunda bekk og upp úr,“ segir Björk sem hvetur foreldra einnig til að mæta. „Auðvitað vilja ekki allir unglingar fara með foreldrum sínum í leikhús en ef þeir treysta sér til að taka gamla settið með þá er sýningin ekki síður fyrir þá. Það er líka gott fyrir þá fullorðnu að fá sýn inn í heim sem er skrifaður af unglingum.“

Með húmorinn að leiðarljósi

Þegar kemur að íslenskum leikverkum fyrir ungmenni hefur verið stefna Gaflaraleikhússins að fá ungt fólk til að skrifa verkin og leika í þeim. „Þjóðfélagið breytist svo hratt og við fullorðna fólkið eigum til að skrifa með uppeldislegum forvarnar­áherslum af því að við viljum unga fólkinu svo óskaplega vel. Það er í hugarfari okkar eldri kynslóða að heimurinn sé um það bil að farast með komandi kynslóð. Ef við fjöllum um kynlíf þá stöldrum við oft við þar sem eitthvað er að, fjöllum um erfið efni eins og nauðgun og tölvufíkn og skilaboðin eru: Passið ykkur krakkar! Það er annar tónn í verki sem er samið af ungmennum. Í þessu verki tókum við meðvitaða ákvörðun um að fjalla ekki um nauðganir og ekki sérstaklega um kynhneigð, heldur er umfjöllunarefnið það að elska,“ segir Björk.

Björk, sem er leikstjóri sýningarinnar, segist einnig vera eins konar handritsstýra. „Varðandi þetta handrit þá bað ég krakkana að hugsa ekki um leikritalega uppbyggingu heldur skrifa allt sem kæmi upp í huga þeirra. Þessum púslum röðuðum við síðan saman og þar nýttist reynsla mín mjög vel.

Í þessu verki viljum við vera með húmorinn að leiðarljósi, það þarf að vera gaman. Um leið megum við ekki svíkja málefnið þannig að við þurfum að þora. Svo þarf að vera þarna ákveðin einlægni. Síðan langaði mig til að setja á svið verk um efni eins og þetta án þess að vera með nítján ára börn sem fækkuðu fötum eða færu í sleik. Persónulega dett ég út ef það er mikil nekt á sviði. Maður þarf að spyrja sig hvað maður eigi að vera djarfur og einlægur án þess að ganga of langt. Það hefur verið glíma að finna þennan tón. Ég held að við höfum fundið hann.“






Fleiri fréttir

Sjá meira


×