Allir í gallana! Brim er vel heppnað verk. Köld og blaut en gerð af ást og hlýju. Gagnrýni 19. október 2010 07:00
Þóra Einars stjarna sýningarinnar Þóra Einarsdóttur var í hlutverki dóttur Rigolettos. Hjá henni fór allt saman, trúverðugur leikur og margbrotinn, forkunnarfagur söngur. Frammistaða hennar var einstök. Gagnrýni 18. október 2010 07:00
Stíllinn taminn Ólöf Arnalds heldur áfram að fullkomna stílinn sinn á fínni plötu. Gagnrýni 18. október 2010 07:00
Kani í völundarhúsi The American er falleg og djörf mynd sem tekur tíma að melta. Þeir sem vilja hasar verða vonsviknir. Gagnrýni 16. október 2010 06:00
Buddy Holly í Austurbæ Frábær músík en brokkgengt grín inni á milli. Ingó kemst vel frá sínu hlutverki, sérstaklega söngnum. Gagnrýni 15. október 2010 07:00
Maður er konu úlfur Blóðhófnir er besta ljóðabók Gerðar Kristnýjar. Meitlaður texti sem talar til lesandans á mörgum sviðum. Lestrarnautn. Gagnrýni 14. október 2010 13:00
Dulúð og drama Heildstætt verk þar sem áhorfinn gleymir sér í heillandi goðsagnaheimi. Nokkrir hnökrar setja þó strik í reikninginn. Gagnrýni 14. október 2010 07:00
Launfyndin pappírsverk Verk Jóns Laxdal leyna alltaf töluvert á sér. Þau eru mjög aðgengileg og þeir sem gefa sér smá tíma til að skoða verða ekki sviknir. Gagnrýni 13. október 2010 07:00
Einstök kvöldstund með Yoko Ono Mæðginin Sean og Yoko og þétt skipað Plastic Ono bandið buðu upp á hráa og tilraunakennda tónlistarveislu í Háskólabíó á laugardagskvöldið. Gagnrýni 11. október 2010 07:00
Eins og fólk er flest Með hangandi hendi virkar svo vel sem heild að vandséð er hvernig gera hefði mátt betur og ómögulegt annað en að gefa myndinni hæstu einkunn. Glæsilega að verki staðið. Gagnrýni 5. október 2010 06:00
Gott samnorrænt grín Skemmtileg sýning með fyndnum grínistum. Sumir voru fyndnari en aðrir, en Ari Eldjárn, nýliðinn í hópnum, stóð sig best. Frímann hélt vel utan um sýninguna en endirinn var snubbóttur. Gagnrýni 1. október 2010 10:00
Hár og aftur hár Flott nafn, fínt umslag og eitt gott lag. Wish You Were Hair er á heildina litið þokkaleg plata. Gagnrýni 30. september 2010 22:51
Brotakennd sýning ungra listamanna Niðurstaða: Einstök listaverk eru áhugaverð, framtakið er lofsvert en niðurstaðan er brotakennd heild sem erfitt er að ná sambandi við. Gagnrýni 30. september 2010 06:00
Djúsí strengir Sinfóníutónleikar á fimmtudagskvöldið voru með þeim skemmtilegustu á árinu. Frábær fiðluleikur og frábær hljómsveitarstjórn. Gagnrýni 29. september 2010 06:00
Helstirnið Enron Á fimmtudagskvöld var ein "heitasta" leiksýning nútímans, Enron eftir Lucy Prebble, frumsýnd í Borgarleikhúsinu. Sagan um Enron, ris þess og fall, er flestum kunn. Hún átti eftir að endurtaka sig hér á Íslandi þegar fjármálakerfið hrundi. Gagnrýni 27. september 2010 12:28
Ég trúi ekki á orðin þín Frábær þáttur, sem ætti að vera áfram í almenningseign, nýtur sín ekki sem skyldi á leiksviði, þrátt fyrir notaleg augnablik inn á milli. Gagnrýni 24. september 2010 06:00
Varla Hofi hæft Vel sungin sýning með skemmtilegum gervum en heildarútkoman er rýr og ekki í samræmi við væntingar til atvinnuleikhúss í jafn glæsilegu húsnæði og Hofi. Gagnrýni 23. september 2010 11:00
Pitsa ryðst inn í lokaða veröld Pizzasendillinn er smart sýning og vel leikin en heldur endurtekningarsöm. Gagnrýni 21. september 2010 06:00
Góðri hugmynd gerð þokkaleg skil Ágætis mynd sem þó geldur fyrir að taka sig of alvarlega á köflum. Þó vanti upp á herslumuninn til að gera góðri hugmynd fullnægjandi skil er Sumarlandið á heildina ágætis afþreying. Gagnrýni 18. september 2010 06:00
Að gera bakgarðinn frægan Ánægjuleg heimild um skemmtilega músíksenu. Vel er unnið úr einfaldri hugmynd. Stemningin er yfir höfuð góð, músíkin líka og Backyard er fínt innlegg í flóru íslenskra tónlistarmynda. Gagnrýni 17. september 2010 10:00
Hljóðlátt innlegg í baráttuna Með viljann að vopni er sýning sem kveikir margar tímabærar spurningar um stöðu kvenna, kjörinn vettvangur til umræðu. Trú listakvennanna á kraft listarinnar sem öflugt tæki í samfélagsbaráttunni stendur upp úr. Gagnrýni 16. september 2010 07:00
Einföld hugmynd, góð plata Albúm er fimmta plata Orra Harðarsonar og sú fyrsta síðan Trú kom út fyrir fimm árum. Þetta er alvöru sólóplata í þess orðs sterkustu merkingu. Öll lög, textar, söngur, hljóðfæraleikur, hljóðritun og hljóðblöndun eru verk Orra sjálfs. Og öll tónlistin er spiluð á sama kassagítarinn. Gagnrýni 15. september 2010 09:30
Maðurinn með ljáinn Flottir tónleikar, Víkingur Heiðar spilaði Liszt af stakri glæsimennsku, en Rakmaninoff var aðeins síðri. Stjórnandinn Ilan Volkov átti víða frábæra spretti. Gagnrýni 14. september 2010 08:00
Fjármálaöskuhaugar 16 elskendur spruttu fram á sviðið í Kassanum þó þeir væru bara tíu. Það var kannski fyrsta svindlið. Þjóðleikhúsið hóf leikárið með því að bjóða upp á blandaðan hóp ungra áhugasamra leikara sem sjálfir settu saman hraðnámskeið í að græða á vitleysingum og beita þá brögðum sem þegar eru þekkt meðal svikahrappa. Gagnrýni 3. september 2010 09:50
Spilist hátt fyrir hámarks áhrif Á heildina litið frábær plata. Skilaboðin til íslenskra tónlistaráhugamanna eru þess vegna einföld: Kaupa Okkar og hækka í botn! Gagnrýni 3. september 2010 00:01
Magnað maður, magnað Þrátt fyrir úreldingu merkimiða verður þessari mynd ekki lýst betur en sem „strákamynd" og slíkar myndir verða tæpast mikið betri en The Expendables. Hún býður upp á allt fyrir okkur sem fílum svona en ekkert fyrir hina. Góða skemmtun! Gagnrýni 18. ágúst 2010 00:01
Brimsölt hasargella Hörkufín hasarmynd sem er þeim góða kosti gædd að miðaldra fólk getur haldið þræðinum þótt ekki skorti hamaganginn. Frekar fyrirsjáanleg en það kemur ekki að sök þar sem þetta er bara stuð. Og já, svo er Angelina í henni! Gagnrýni 14. ágúst 2010 00:01
Frábær Inception Bíómyndir verða ekki mikið betri en þessi. Gáfuleg háspennumynd með áhugaverðri sögu og stórleik magnaðra leikara í stórum hlutverkum sem smáum. Gagnrýni 23. júlí 2010 00:01
Skemmtileg þemaplata Skemmtileg þemaplata frá Steve Sampling og úrvalsliði íslenskra rappara. Gagnrýni 20. júlí 2010 00:01
Ósigrandi minnipokamenn The Losers er hrá, sveitt og á köflum alveg hreint ferlega töff hasarmynd. Gallalaus er hún þó ekki og líður einna helst fyrir lapþunnt handrit, frekar slappa og klisjukennda sögu og leikarahóp sem er vægast sagt misgóður. Myndin rís hins vegar undir göllunum, aðallega vegna þess að hún tekur sig aldrei alvarlega og þykist ekki vera neitt annað en það sem hún nákvæmlega er. Spennumynd með sprengingum, byssubardögum og slagsmálum og þeir sem fara sjálfviljugir á myndir eins og The Losers eru að sækjast eftir einmitt þessu án þess að hafa of miklar áhyggjur af umgjörðinni eða vitrænni framvindu sögunnar. Lífið 17. júní 2010 07:00