Er öllum orðið sama? 3. apríl 2005 00:01 Íslenska landsliðið í knattspyrnu steinlá enn eina ferðina og að þessu sinni 4-0 fyrir Króatíu í Zagreb. Líklegt er að landsliðið verði í kjölfarið ekki lengur talið eitt af þeim 100 bestu í heiminum sem er að sjálfsögðu ekkert minna en skandall. Þótt við séum fámenn þjóð hljótum við gera þá kröfu að við séum á meðal 100 efstu á FIFA-listanum. Engu að síður er þessi niðurstaða í fullu samræmi við gengi landsliðsins sem hefur ekki gert neitt af viti í rúmt ár og er svo sannarlega í frjálsu falli. Það sem kannski særir mest er að ekkert er gert til þess að stöðva þetta frjálsa fall. Almenningur pirraðist út í landsliðið fyrir nokkrum mánuðum síðan þegar það var að ljúka einu lélegasta landsliðsári í manna minnum. Menn hristu af sér gagnrýnina, sögðust hafa verið óheppnir og það væri engin ástæða til þess að breyta um leikkerfi (sem reyndar var gert) eða menn í brúnni. Þau átök virðast hafa dregið allan kraft úr fólki sem flest svekkir sig ekki einu sinni á 4-0 tapinu. Það sem er kannski verst af öllu er að fólk virðist vera búið að missa trúna á liðið og nennir ekki einu sinni að gagnrýna það lengur. Með öðrum orðum þá er fullt af fólki orðið alveg sama um liðið. Það teljast vart jákvæðar fréttir fyrir formann KSÍ sem vill stækka Laugardalsvöll sem fyrst en tókst samt ekki að fylla völlinn í leik gegn Búlgörum þegar stemningin fyrir liðinu var miklu meiri en hún er í dag. Það væri gaman að vita hversu margir væru til í að borga þúsundir króna til að sjá Ísland mæta Búlgaríu í næstu viku. Eggert má þakka fyrir að það er langt í næsta heimaleik. Stemningin í liðinu, og fyrir liðinu, er orðin mjög lítil. Hún minnir mig um margt á lokadaga Atla Eðvaldssonar með liðið en í síðustu leikjum Atla þá skynjaði maður að leikmenn hefðu enga trú á honum né því sem hann hafði fram að færa. Leikmenn höfðu einfaldlega ekki trú á verkefninu og úrslitin voru í samræmi við það. Þjóðin trylltist, öskraði eftir blóði og Atli blæddi fyrir það. Ásgeir og Logi komu með ferska vinda inn í liðið í kjölfarið. Allt annað var að sjá stemninguna, leikmenn höfðu greinilega gaman að því sem þeir voru að gera á ný og ferskleiki einkenndi liðið. Stærsta breytingin fólst samt í því að liðið hafði trú á því sem það var að gera og það er ekki nema eitt og hálft ár síðan að íslenska liðið fór til Þýskalands og eygði von á umspilssæti um að komast á EM. Það sem meira er þá hafði landinn og leikmenn landsliðsins fulla trú á því að þeir gætu sigrað í Þýskalandi. Vonirnar og væntingarnar voru miklar, 2.000 þúsund manns fóru út og vonbrigðin voru mikil í kjölfarið. Nú nokkrum mánuðum síðar eru sömu leikmenn og þjálfarar og léku þennan eftirminnilega leik í Þýskalandi að tapa 4-0 í Króatíu og öllum finnst það mjög eðlilegt. Það er sami andi yfir liðinu og þegar Atli var að ljúka keppni og ekki var hægt að sjá á þeim sem léku í Zagreb að þar léku menn sem höfðu trú á árangri. Mín tilfinning var sú að menn ætluðu sér að sleppa eins vel frá dæminu og þeir gætu. Þetta eru nánast sömu menn og ætluðu að sigra þrefalda heimsmeistara Þýskalands á útivelli. Uppskeran var fjögurra marka tap og eitt íslenskt skot að marki í hvorum hálfleik. Þrátt fyrir að liðið sé á vonarvöl neita þjálfararnir að axla ábyrgð og formaðurinn, sem hefur sannað að hann er mjög kröfuharður, situr gjörsamlega meðvitundarlaus á kantinum og ypptir öxlum yfir genginu. Hann segir að málin verði skoðuð upp á nýtt þegar samningur þeirra félaga rennur út. Það er ekki ábyrg stjórnun á meðan liðið hrynur fyrir framan augun á honum. Kannski er mönnum í Laugardalnum alveg sama á meðan KSÍ heldur áfram að græða á tá og fingri? Svo getur vel verið að það sé algjör vitleysa að gagnrýna þetta landslið. Við getum víst hvort eð er ekki neitt segja menn og kröfurnar á liðið eru óraunhæfar. Samt ætluðum við að sigra í Þýskalandi fyrir einu og hálfu ári síðan. Svo eru margir að missa áhugann gagnvart liðinu. Ef sú þróun heldur áfram þá þurfa Ásgeir, Logi og Eggert ekki lengur að svara til saka fyrir gengi liðsins og þeir verða lausir við óþolandi, óraunhæfar kröfur íþróttafréttamanna og þjóðarinnar sem hafa það eitt unnið til sakar að hafa trú á liðinu. Hafði á reyndar betur við í dag. Eggert Magnússon ætti samt að hafa í huga að ef fólki hættir að standa á sama, og hættir að gera væntingar til liðsins, er hætt við að það fækki á landsleikjum. Þá deyr líka draumur hans um glæsilegan þjóðarleikvang endanlega og í kjölfarið verður allt eins hægt að leika landsleikina á Kópavogsvelli. En er ekki öllum sama? Getum við nokkuð hvort eð er? Henry Birgir Gunnarsson -henry@frettabladid.is Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gestapennar Í brennidepli Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir Skoðun Þjóð sem lætur kyrrt liggja? Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Myglaða nestisboxið og gleymda sítrónan María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald skrifar Skoðun Björgunarleiðangur fyrir Heimsmarkmiðin Antonio Guterres skrifar Skoðun Átti ekki að klára dæmið í geðheilbrigðismálum? Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson skrifar Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Örvæntingafullir endó-sjúklingar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Þjóð sem lætur kyrrt liggja? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Umbætur í innkaupum hins opinbera á upplýsingatækni Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Losar Alþingi um leyfisveitinga-flækjuna? Katrín Helga Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Sjá meira
Íslenska landsliðið í knattspyrnu steinlá enn eina ferðina og að þessu sinni 4-0 fyrir Króatíu í Zagreb. Líklegt er að landsliðið verði í kjölfarið ekki lengur talið eitt af þeim 100 bestu í heiminum sem er að sjálfsögðu ekkert minna en skandall. Þótt við séum fámenn þjóð hljótum við gera þá kröfu að við séum á meðal 100 efstu á FIFA-listanum. Engu að síður er þessi niðurstaða í fullu samræmi við gengi landsliðsins sem hefur ekki gert neitt af viti í rúmt ár og er svo sannarlega í frjálsu falli. Það sem kannski særir mest er að ekkert er gert til þess að stöðva þetta frjálsa fall. Almenningur pirraðist út í landsliðið fyrir nokkrum mánuðum síðan þegar það var að ljúka einu lélegasta landsliðsári í manna minnum. Menn hristu af sér gagnrýnina, sögðust hafa verið óheppnir og það væri engin ástæða til þess að breyta um leikkerfi (sem reyndar var gert) eða menn í brúnni. Þau átök virðast hafa dregið allan kraft úr fólki sem flest svekkir sig ekki einu sinni á 4-0 tapinu. Það sem er kannski verst af öllu er að fólk virðist vera búið að missa trúna á liðið og nennir ekki einu sinni að gagnrýna það lengur. Með öðrum orðum þá er fullt af fólki orðið alveg sama um liðið. Það teljast vart jákvæðar fréttir fyrir formann KSÍ sem vill stækka Laugardalsvöll sem fyrst en tókst samt ekki að fylla völlinn í leik gegn Búlgörum þegar stemningin fyrir liðinu var miklu meiri en hún er í dag. Það væri gaman að vita hversu margir væru til í að borga þúsundir króna til að sjá Ísland mæta Búlgaríu í næstu viku. Eggert má þakka fyrir að það er langt í næsta heimaleik. Stemningin í liðinu, og fyrir liðinu, er orðin mjög lítil. Hún minnir mig um margt á lokadaga Atla Eðvaldssonar með liðið en í síðustu leikjum Atla þá skynjaði maður að leikmenn hefðu enga trú á honum né því sem hann hafði fram að færa. Leikmenn höfðu einfaldlega ekki trú á verkefninu og úrslitin voru í samræmi við það. Þjóðin trylltist, öskraði eftir blóði og Atli blæddi fyrir það. Ásgeir og Logi komu með ferska vinda inn í liðið í kjölfarið. Allt annað var að sjá stemninguna, leikmenn höfðu greinilega gaman að því sem þeir voru að gera á ný og ferskleiki einkenndi liðið. Stærsta breytingin fólst samt í því að liðið hafði trú á því sem það var að gera og það er ekki nema eitt og hálft ár síðan að íslenska liðið fór til Þýskalands og eygði von á umspilssæti um að komast á EM. Það sem meira er þá hafði landinn og leikmenn landsliðsins fulla trú á því að þeir gætu sigrað í Þýskalandi. Vonirnar og væntingarnar voru miklar, 2.000 þúsund manns fóru út og vonbrigðin voru mikil í kjölfarið. Nú nokkrum mánuðum síðar eru sömu leikmenn og þjálfarar og léku þennan eftirminnilega leik í Þýskalandi að tapa 4-0 í Króatíu og öllum finnst það mjög eðlilegt. Það er sami andi yfir liðinu og þegar Atli var að ljúka keppni og ekki var hægt að sjá á þeim sem léku í Zagreb að þar léku menn sem höfðu trú á árangri. Mín tilfinning var sú að menn ætluðu sér að sleppa eins vel frá dæminu og þeir gætu. Þetta eru nánast sömu menn og ætluðu að sigra þrefalda heimsmeistara Þýskalands á útivelli. Uppskeran var fjögurra marka tap og eitt íslenskt skot að marki í hvorum hálfleik. Þrátt fyrir að liðið sé á vonarvöl neita þjálfararnir að axla ábyrgð og formaðurinn, sem hefur sannað að hann er mjög kröfuharður, situr gjörsamlega meðvitundarlaus á kantinum og ypptir öxlum yfir genginu. Hann segir að málin verði skoðuð upp á nýtt þegar samningur þeirra félaga rennur út. Það er ekki ábyrg stjórnun á meðan liðið hrynur fyrir framan augun á honum. Kannski er mönnum í Laugardalnum alveg sama á meðan KSÍ heldur áfram að græða á tá og fingri? Svo getur vel verið að það sé algjör vitleysa að gagnrýna þetta landslið. Við getum víst hvort eð er ekki neitt segja menn og kröfurnar á liðið eru óraunhæfar. Samt ætluðum við að sigra í Þýskalandi fyrir einu og hálfu ári síðan. Svo eru margir að missa áhugann gagnvart liðinu. Ef sú þróun heldur áfram þá þurfa Ásgeir, Logi og Eggert ekki lengur að svara til saka fyrir gengi liðsins og þeir verða lausir við óþolandi, óraunhæfar kröfur íþróttafréttamanna og þjóðarinnar sem hafa það eitt unnið til sakar að hafa trú á liðinu. Hafði á reyndar betur við í dag. Eggert Magnússon ætti samt að hafa í huga að ef fólki hættir að standa á sama, og hættir að gera væntingar til liðsins, er hætt við að það fækki á landsleikjum. Þá deyr líka draumur hans um glæsilegan þjóðarleikvang endanlega og í kjölfarið verður allt eins hægt að leika landsleikina á Kópavogsvelli. En er ekki öllum sama? Getum við nokkuð hvort eð er? Henry Birgir Gunnarsson -henry@frettabladid.is
,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson Skoðun
Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun
Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun
Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun
Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar
Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar
Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson Skoðun
Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun
Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun
Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun