Okkar 11. september 1. mars 2007 00:01 Rík er sú tilhneiging hjá ráðamönnum að bregðast við aðsteðjandi vanda með því að skerða mannréttindi borgaranna. Fyrsta hugsunin þegar áföll dynja á er að pakka í vörn, gefast upp fyrir heilbrigðri skynsemi, hugsa að nóg sé komið af hinu hræðilega frelsi og að það - þ.e. fólkið sem við kusum í ábyrgðarstöður - sé eitt fært um að hugsa fyrir heildina og leysa málin. Þannig héldu margir - og halda kannski enn - að lífið eftir 11. september yrði aldrei eins og fyrir 11. september. Ég sé engan mun nema að maður er lengur að hökta í gegnum flugstöðvar. Samt fóru allir yfir um á tímabili. Lífsskilyrði okkar áttu á versna, frelsið að gufa upp. Bjánalegar litamerkingar um yfirvofandi ógnir dundu á okkur úr fréttatímum og Víkingasveitin spúlaði bögglasendingar í atómsprengjugöllum. Allt bráðfyndið svona eftir á. Síðasta vika var okkar 11. september. Nú voru það ekki framandi illmenni sem flugu á Tvíburaturna heldur framandi dónar sem ætluðu að gista í Bændahöllinni og hugsanlega að eðla sig í snjóskafli. Tilhugsunin var óyfirstíganlega hræðileg og því fóru allir - og þá meina ég "allir" í merkingunni þeir sem tala hæst - yfir um. Hver um annan þveran fundu viðkvæmir karlar í ábyrgðarstöðum sig knúna til að segja okkur að þeir fyrirlitu hinn ónefnanlega óþverra, hvattir áfram af bálreiðum konum sem fóru á kostum í vitleysunni og hrærðu öllu saman í einn andstyggðargraut. Heilbrigð skynsemi átti ekki séns í moldviðrinu og því fór sem fór. Árásinni var hrundið og meint víðsýnt og umburðarlynt nútímafólk gladdist innilega þegar óaf-sakanleg mannréttindabrot voru framin á sárasaklausum Evrópubúum, sem höfðu framið þann eina glæp að hafa aðra lífsafstöðu en hinir víðsýnu Íslendingar. Öfugsnúið? Já. Upplýsandi? Já. Knúinn áfram af húrrahrópum jákórsins og ímyndaðri stemningu (sjá könnun Fréttablaðsins á þriðjudag) beit Steingrímur Joð hausinn af skömminni með "netlöggu"-tali sínu í Silfri Egils. Er maðurinn sem vildi halda áfram að banna bjór heppilegastur til að ákveða hvað má eða má ekki á netinu? Þetta atvik sýndi okkur ekki bara hvert staurblind pólitísk rétthugsun getur leitt, heldur líka - þrátt fyrir blauta drauma um annað - hversu innilega lítið og lummulegt Ísland er. Hvar annars staðar hefði annað eins uppnám orðið út af engu? Jú, líklega í Færeyjum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dr. Gunni Mest lesið Vindmyllufyrirtæki í áskrift hjá íslenskum almenningi Linda Jónsdóttir Skoðun Börn, foreldrar og skólar í vanda: Hvernig eigum við að nálgast verkefnið? Margrét Sigmarsdóttir,Bergljót Gyða Guðmundsdóttir,Arndís Þorsteinsdóttir,Edda Vikar Guðmundsdóttir Skoðun Hvers virði er vara ef hún er ekki seld? Jón Jósafat Björnsson Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun Nokkur atriði sem almennum borgara finnst að helst megi ekki ræða – eða mjög sjaldan Hjalti Þórðarson Skoðun Aulatal um að Evrópa sé veik og getulaus Ole Anton Bieltvedt Skoðun Metnaðarfull markmið og stórir sigrar Halla Helgadóttir Skoðun Ár vondra vinnubragða í Stúdentaráði HÍ Katla Ólafsdóttir,Mathias Bragi Ölvisson Skoðun „Evrópa er í hnignun“ – Er það samt? Lítum aðeins á söguna Guðni Freyr Öfjörð Skoðun Vilja Ísland í sambandsríki Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun
Rík er sú tilhneiging hjá ráðamönnum að bregðast við aðsteðjandi vanda með því að skerða mannréttindi borgaranna. Fyrsta hugsunin þegar áföll dynja á er að pakka í vörn, gefast upp fyrir heilbrigðri skynsemi, hugsa að nóg sé komið af hinu hræðilega frelsi og að það - þ.e. fólkið sem við kusum í ábyrgðarstöður - sé eitt fært um að hugsa fyrir heildina og leysa málin. Þannig héldu margir - og halda kannski enn - að lífið eftir 11. september yrði aldrei eins og fyrir 11. september. Ég sé engan mun nema að maður er lengur að hökta í gegnum flugstöðvar. Samt fóru allir yfir um á tímabili. Lífsskilyrði okkar áttu á versna, frelsið að gufa upp. Bjánalegar litamerkingar um yfirvofandi ógnir dundu á okkur úr fréttatímum og Víkingasveitin spúlaði bögglasendingar í atómsprengjugöllum. Allt bráðfyndið svona eftir á. Síðasta vika var okkar 11. september. Nú voru það ekki framandi illmenni sem flugu á Tvíburaturna heldur framandi dónar sem ætluðu að gista í Bændahöllinni og hugsanlega að eðla sig í snjóskafli. Tilhugsunin var óyfirstíganlega hræðileg og því fóru allir - og þá meina ég "allir" í merkingunni þeir sem tala hæst - yfir um. Hver um annan þveran fundu viðkvæmir karlar í ábyrgðarstöðum sig knúna til að segja okkur að þeir fyrirlitu hinn ónefnanlega óþverra, hvattir áfram af bálreiðum konum sem fóru á kostum í vitleysunni og hrærðu öllu saman í einn andstyggðargraut. Heilbrigð skynsemi átti ekki séns í moldviðrinu og því fór sem fór. Árásinni var hrundið og meint víðsýnt og umburðarlynt nútímafólk gladdist innilega þegar óaf-sakanleg mannréttindabrot voru framin á sárasaklausum Evrópubúum, sem höfðu framið þann eina glæp að hafa aðra lífsafstöðu en hinir víðsýnu Íslendingar. Öfugsnúið? Já. Upplýsandi? Já. Knúinn áfram af húrrahrópum jákórsins og ímyndaðri stemningu (sjá könnun Fréttablaðsins á þriðjudag) beit Steingrímur Joð hausinn af skömminni með "netlöggu"-tali sínu í Silfri Egils. Er maðurinn sem vildi halda áfram að banna bjór heppilegastur til að ákveða hvað má eða má ekki á netinu? Þetta atvik sýndi okkur ekki bara hvert staurblind pólitísk rétthugsun getur leitt, heldur líka - þrátt fyrir blauta drauma um annað - hversu innilega lítið og lummulegt Ísland er. Hvar annars staðar hefði annað eins uppnám orðið út af engu? Jú, líklega í Færeyjum.
Börn, foreldrar og skólar í vanda: Hvernig eigum við að nálgast verkefnið? Margrét Sigmarsdóttir,Bergljót Gyða Guðmundsdóttir,Arndís Þorsteinsdóttir,Edda Vikar Guðmundsdóttir Skoðun
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun
Nokkur atriði sem almennum borgara finnst að helst megi ekki ræða – eða mjög sjaldan Hjalti Þórðarson Skoðun
Börn, foreldrar og skólar í vanda: Hvernig eigum við að nálgast verkefnið? Margrét Sigmarsdóttir,Bergljót Gyða Guðmundsdóttir,Arndís Þorsteinsdóttir,Edda Vikar Guðmundsdóttir Skoðun
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun
Nokkur atriði sem almennum borgara finnst að helst megi ekki ræða – eða mjög sjaldan Hjalti Þórðarson Skoðun