Eru vegir Vegagerðarinnar órannsakanlegir? 3. september 2007 06:00 Með hæfilegri hótfyndni mætti kannski halda því fram að ef Grímseyjarferjumálið sýni eitthvað þá sé það að of mikil framlög af sameiginlegum sjóðum landsmanna renni til samgöngumála: úr því að Vegagerðin geti með atbeina fjármálaráðuneytis fyrirhafnarlítið fært fé milli verkefna til að standa straum af ævintýralega vitlausum ákvörðunum sem teknar voru kringum kaup og endursmíði þessa farkosts - þá hljóti þeir að gera það í trausti þess að nóg sé til frammi. (Meðal annarra orða: þessar ákvarðanir sem teknar voru þvert gegn ráðleggingum og forsendum allra sérfræðinga og embættismanna - ætlar enginn að axla ábyrgð á þeim? Er nokkuð verið að bíða eftir því að Þórólfur Árnason taki þetta líka á sig?) Samgöngur skipta vissulega miklu máli hér á Íslandi og vegabætur víða um land með brýnustu verkefnum samfélagsins - styrkja innviði, stytta leiðir, skapa atvinnu - en það er ekki sama hvernig að vegagerðinni er staðið. Krafa tímans er að náttúrunni sé hlíft og ráðgast við náttúrufræðinga. Öll munum við síðustu vegagerðarafrek Gunnars Birgissonar í Heiðmörkinni og hversu þau juku á hróður Kópavogs. En teknókratarnir ætla seint að læra. Nú eru fyrirhugaðir vegir tveir þar sem verkfræðingarnir fá að vaða áfram blindaðir af bílisma. Í Álafoss-kvosinni í Mosó mun fyrirhuguð vegalagning ekki bara rista sár í landið heldur sjálft samfélagið - vegagerðin gerir ekki gagnvegi milli vina heldur sundrar þeim og sveitungar komnir í hár saman. Í stað þess að gleðjast yfir því að Sigur Rós starfi í kvosinni sem öðlast fyrir vikið alþjóðlegt mikilvægi - þá er eins og kergja sé í bæjaryfirvöldum gagnvart hljómsveitinni, og umfram allt virðast þau uppfull af úreltum hugmyndum þar sem lífsgæði eru mæld í vegafjölda. Ennþá ískyggilegri virðast þó áform Vegagerðarinnar um hinn nýja Gjábakkaveg þar sem stefnt er að stórfelldri umferð með 90 kílómetra hámarkshraða við Þingvallavatn (sem þýðir yfir hundrað) með tilheyrandi þungaflutningum. Sérstaka athygli vekja þau forneskjulegu sjónarmið sem virðast ráða ferðinni hjá Vegagerðinni þegar kemur að því að hlusta á varnaðarorð alla helstu vatnalíffræðinga landsins um ófyrirséðar afleiðingar vegagerðarinnar á lífríki vatnsins. Þar er í fararbroddi Pétur M. Jónasson, helsti sérfræðingur í heimi um lífríki Þingvallavatns, en auk hans hafa mótmælt þessum vegi prófessorarnir og doktorarnir Gísli Már Gíslason, Arnþór Garðarson og Sigurður Snorrason, auk Skúla Skúlasonar á Hólum og fjölda annarra virtra vísindamanna. Ekki verður betur séð en að þessir vísindamenn séu vegnir og léttvægir fundnir, nánast eins og kverúlantar, af framkvæmdastjóra Vegagerðarinnar, Jóni Helgasyni, sem mun þó ekki kunnur fyrir þekkingu sína á lífríki Þingvallavatns. Í Fréttablaðinu hinn 29. ágúst síðastliðinn segir í frétt um málið: „Jón Helgason, framkvæmdastjóri Vegagerðarinnar, segist hafa vitað af því að fjöldi líffræðinga sendi umhverfisráðherra mótmæli vegna fyrirhugaðra framkvæmda. Hann segir að öllum hagsmunaaðilum hafi verið svarað vegna málsins en ekki sé hægt að svara öllum þeim sem hafa álit á málinu." Þetta virkar á mann eins og útmæld móðgun í garð þessara sérfræðinga í lífríki Þingvallavatns. Þeir sem tala máli náttúrunnar á svæðinu - og eru að auki menn sem vegna áralangra rannsókna sinna og þekkingar eiga að vita gerst um það sem kann að gerast í Þingvallavatni við fyrirhugaða vegalagningu - eru að mati Jóns Helgasonar bara einhverjir menn „sem hafa álit á málinu", eins og hverjir aðrir viðmælendur símatíma útvarpsstöðvanna eða pistlahöfundar dagblaðanna sem ekki tekur því að ansa. Menn sem í krafti sérþekkingar tala máli náttúrunnar á svæðinu eru fólk útí bæ en ekki „hagsmunaaðilar". Þegar kemur að vegalagningu við eina af náttúruperlum heims á að fara í berhögg við álit helstu vatnalíffræðinga landsins. Fyrrum umhverfisráðherra, Jónína Bjartmarz, kvað upp þann æði framsóknarlegan úrskurð að mengunin sem af hlytist skyldi mæld fimm árum eftir að skaðinn væri skeður: brunnurinn sem sagt byrgður þegar barnið væri örugglega drukknað. Nú er hins vegar kominn umhverfisráðherra sem lítur öðruvísi á hlutverk sitt og ætti að vera í lófa lagið að snúa úrskurðinum við. Því að hafi verkfræðingunum tekist að koma í gegn ákvörðunum um veg við Þingvallavatn án þess að sérfræðingar í lífríki Þingvallavatns hafi komið þar nærri - þá er sú ákvörðun augljóslega ekki réttlega tekin. Svo myndu líka peningar sparast fyrir Grímseyjarferjunni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðmundur Andri Thorsson Mest lesið Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason Skoðun Þátttökuverðlaun Þórdísar Ragnar Þór Pétursson Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir Skoðun Ákall til ESB-sinna: Hvar eru undanþágurnar? Einar Jóhannes Guðnason Skoðun Fjármálaráðherra búinn að segja A Ögmundur Jónasson Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson Skoðun Skoðun Skoðun Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson skrifar Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson skrifar Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar Skoðun Yfir hverju er verið að brosa? Árni Kristjánsson skrifar Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld sem fjárfestatenglar Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Ákall til ESB-sinna: Hvar eru undanþágurnar? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Þátttökuverðlaun Þórdísar Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fjármálaráðherra búinn að segja A Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Hagfræði-tilgáta ómeðtekin Karl Guðlaugsson skrifar Skoðun Ótryggt aðgengi á Veðurstofureit Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Byggjum fyrir eldra fólk, ekki ungt Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hugleiðingar um ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs Örn Sigurðsson skrifar Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Sjá meira
Með hæfilegri hótfyndni mætti kannski halda því fram að ef Grímseyjarferjumálið sýni eitthvað þá sé það að of mikil framlög af sameiginlegum sjóðum landsmanna renni til samgöngumála: úr því að Vegagerðin geti með atbeina fjármálaráðuneytis fyrirhafnarlítið fært fé milli verkefna til að standa straum af ævintýralega vitlausum ákvörðunum sem teknar voru kringum kaup og endursmíði þessa farkosts - þá hljóti þeir að gera það í trausti þess að nóg sé til frammi. (Meðal annarra orða: þessar ákvarðanir sem teknar voru þvert gegn ráðleggingum og forsendum allra sérfræðinga og embættismanna - ætlar enginn að axla ábyrgð á þeim? Er nokkuð verið að bíða eftir því að Þórólfur Árnason taki þetta líka á sig?) Samgöngur skipta vissulega miklu máli hér á Íslandi og vegabætur víða um land með brýnustu verkefnum samfélagsins - styrkja innviði, stytta leiðir, skapa atvinnu - en það er ekki sama hvernig að vegagerðinni er staðið. Krafa tímans er að náttúrunni sé hlíft og ráðgast við náttúrufræðinga. Öll munum við síðustu vegagerðarafrek Gunnars Birgissonar í Heiðmörkinni og hversu þau juku á hróður Kópavogs. En teknókratarnir ætla seint að læra. Nú eru fyrirhugaðir vegir tveir þar sem verkfræðingarnir fá að vaða áfram blindaðir af bílisma. Í Álafoss-kvosinni í Mosó mun fyrirhuguð vegalagning ekki bara rista sár í landið heldur sjálft samfélagið - vegagerðin gerir ekki gagnvegi milli vina heldur sundrar þeim og sveitungar komnir í hár saman. Í stað þess að gleðjast yfir því að Sigur Rós starfi í kvosinni sem öðlast fyrir vikið alþjóðlegt mikilvægi - þá er eins og kergja sé í bæjaryfirvöldum gagnvart hljómsveitinni, og umfram allt virðast þau uppfull af úreltum hugmyndum þar sem lífsgæði eru mæld í vegafjölda. Ennþá ískyggilegri virðast þó áform Vegagerðarinnar um hinn nýja Gjábakkaveg þar sem stefnt er að stórfelldri umferð með 90 kílómetra hámarkshraða við Þingvallavatn (sem þýðir yfir hundrað) með tilheyrandi þungaflutningum. Sérstaka athygli vekja þau forneskjulegu sjónarmið sem virðast ráða ferðinni hjá Vegagerðinni þegar kemur að því að hlusta á varnaðarorð alla helstu vatnalíffræðinga landsins um ófyrirséðar afleiðingar vegagerðarinnar á lífríki vatnsins. Þar er í fararbroddi Pétur M. Jónasson, helsti sérfræðingur í heimi um lífríki Þingvallavatns, en auk hans hafa mótmælt þessum vegi prófessorarnir og doktorarnir Gísli Már Gíslason, Arnþór Garðarson og Sigurður Snorrason, auk Skúla Skúlasonar á Hólum og fjölda annarra virtra vísindamanna. Ekki verður betur séð en að þessir vísindamenn séu vegnir og léttvægir fundnir, nánast eins og kverúlantar, af framkvæmdastjóra Vegagerðarinnar, Jóni Helgasyni, sem mun þó ekki kunnur fyrir þekkingu sína á lífríki Þingvallavatns. Í Fréttablaðinu hinn 29. ágúst síðastliðinn segir í frétt um málið: „Jón Helgason, framkvæmdastjóri Vegagerðarinnar, segist hafa vitað af því að fjöldi líffræðinga sendi umhverfisráðherra mótmæli vegna fyrirhugaðra framkvæmda. Hann segir að öllum hagsmunaaðilum hafi verið svarað vegna málsins en ekki sé hægt að svara öllum þeim sem hafa álit á málinu." Þetta virkar á mann eins og útmæld móðgun í garð þessara sérfræðinga í lífríki Þingvallavatns. Þeir sem tala máli náttúrunnar á svæðinu - og eru að auki menn sem vegna áralangra rannsókna sinna og þekkingar eiga að vita gerst um það sem kann að gerast í Þingvallavatni við fyrirhugaða vegalagningu - eru að mati Jóns Helgasonar bara einhverjir menn „sem hafa álit á málinu", eins og hverjir aðrir viðmælendur símatíma útvarpsstöðvanna eða pistlahöfundar dagblaðanna sem ekki tekur því að ansa. Menn sem í krafti sérþekkingar tala máli náttúrunnar á svæðinu eru fólk útí bæ en ekki „hagsmunaaðilar". Þegar kemur að vegalagningu við eina af náttúruperlum heims á að fara í berhögg við álit helstu vatnalíffræðinga landsins. Fyrrum umhverfisráðherra, Jónína Bjartmarz, kvað upp þann æði framsóknarlegan úrskurð að mengunin sem af hlytist skyldi mæld fimm árum eftir að skaðinn væri skeður: brunnurinn sem sagt byrgður þegar barnið væri örugglega drukknað. Nú er hins vegar kominn umhverfisráðherra sem lítur öðruvísi á hlutverk sitt og ætti að vera í lófa lagið að snúa úrskurðinum við. Því að hafi verkfræðingunum tekist að koma í gegn ákvörðunum um veg við Þingvallavatn án þess að sérfræðingar í lífríki Þingvallavatns hafi komið þar nærri - þá er sú ákvörðun augljóslega ekki réttlega tekin. Svo myndu líka peningar sparast fyrir Grímseyjarferjunni.
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun