Aðgerð Hrefna Guðmundur Steingrímsson skrifar 26. júlí 2008 06:00 Nú í vikunni urðu nokkrir ferðamenn á hvalaskoðunarbát við Húsavík vitni að þeim fáheyrða viðburði, en þó ekki alveg einstökum, að nokkrir drápshvalir, sem við köllum upp á íslenskuna háhyrninga, veittust að hrefnu einni með skætingi, drápu hana á korteri og átu eins og þeir kynnu enga mannasiði. VIÐBURÐURINN rataði að sjálfsögðu á baksíður enda um mikið sjónarspil að ræða og ferðamönnum mun víst hafa orðið nokkuð brugðið. Heyrst hefur reyndar úr hvalaskoðunarbransanum að með þessu sé búið að hækka nokkuð væntingar fólks um það hvað kunni að sjást í slíkum ferðum. Nú vonar fólk að sjálfsögðu innst inni að það fái að sjá háhyrninga drepa hrefnu. EINNIG vekur atburður sem þessi þó nokkrar spurningar um dýravernd. Nú er viðbúið að hvalaverndunarsinnum verði um og ó. Það að menn hætti að drepa dýr tryggir nefnilega ekki að dýr séu þar með ekki drepin. Vitnisburði um það má sjá víða í dýraríkinu. Fálkar drepa mýs, blettatígrar alla skapaða hluti, flóðhestar menn, birnir menn, hýenur gnýi, kettir fugla og nú sem sagt, eins og komið hefur fram, háhyrningar hrefnur. Þetta allt saman hefur kannski gleymst að taka með í reikninginn í dýraverndunarhreyfingunni. Hvað segir Paul Watson? Eru háhyrningar komnir á svartan lista? Er yfirlýsingar að vænta? KEMUR í ljós. Frásögnin af þessu vakti í öllu falli nokkra athygli. Á baksíðu blaðs var atburðinum lýst þannig að háhyrningarnir hefðu verið mjög „skipulagðir" og að greinilega hefði verið um „alvana drápshvali" að ræða. Hér voru semsagt engir aukvisar á ferð. Sumir vilja jafnvel meina að hvalirnir hafi verið með tattú. Orðræðan um skipulagða glæpastarfsemi í mannheimum gegnsýrði þannig frásögnina af hrefnudrápinu. Hér var klíka á ferð. Komin til Íslands til þess að skapa usla, drepa og éta. Maður sér fyrir sér forystuháhyrning, kannski launson Keikó, gefa bendingar með uggum og sporði, þegar klíkan nálgaðist hina óviðbúnu hrefnu: „Þið þrír farið til hægri, þið fjórir til vinstri og þið fimm farið beint áfram," hvíslaði Keikóson. „Svo gerum við árás þegar ég segi búúúúú." ÞETTA er umhugsunarefni. Ef skipulögð glæpastarfsemi er farin að gera vart við sig í heimi dýranna er álitamál hvort ekki eigi að stofna greiningardeild sem aflar gagna og grípur til fyrirbyggjandi ráðstafana. Ég er nokkuð viss um að einhvers staðar í kerfinu iðar embættismaður í skinninu við tilhugsunina um að fá að setja forsprakkann á skrá. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðmundur Steingrímsson Mest lesið Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptráðs. Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson Skoðun
Nú í vikunni urðu nokkrir ferðamenn á hvalaskoðunarbát við Húsavík vitni að þeim fáheyrða viðburði, en þó ekki alveg einstökum, að nokkrir drápshvalir, sem við köllum upp á íslenskuna háhyrninga, veittust að hrefnu einni með skætingi, drápu hana á korteri og átu eins og þeir kynnu enga mannasiði. VIÐBURÐURINN rataði að sjálfsögðu á baksíður enda um mikið sjónarspil að ræða og ferðamönnum mun víst hafa orðið nokkuð brugðið. Heyrst hefur reyndar úr hvalaskoðunarbransanum að með þessu sé búið að hækka nokkuð væntingar fólks um það hvað kunni að sjást í slíkum ferðum. Nú vonar fólk að sjálfsögðu innst inni að það fái að sjá háhyrninga drepa hrefnu. EINNIG vekur atburður sem þessi þó nokkrar spurningar um dýravernd. Nú er viðbúið að hvalaverndunarsinnum verði um og ó. Það að menn hætti að drepa dýr tryggir nefnilega ekki að dýr séu þar með ekki drepin. Vitnisburði um það má sjá víða í dýraríkinu. Fálkar drepa mýs, blettatígrar alla skapaða hluti, flóðhestar menn, birnir menn, hýenur gnýi, kettir fugla og nú sem sagt, eins og komið hefur fram, háhyrningar hrefnur. Þetta allt saman hefur kannski gleymst að taka með í reikninginn í dýraverndunarhreyfingunni. Hvað segir Paul Watson? Eru háhyrningar komnir á svartan lista? Er yfirlýsingar að vænta? KEMUR í ljós. Frásögnin af þessu vakti í öllu falli nokkra athygli. Á baksíðu blaðs var atburðinum lýst þannig að háhyrningarnir hefðu verið mjög „skipulagðir" og að greinilega hefði verið um „alvana drápshvali" að ræða. Hér voru semsagt engir aukvisar á ferð. Sumir vilja jafnvel meina að hvalirnir hafi verið með tattú. Orðræðan um skipulagða glæpastarfsemi í mannheimum gegnsýrði þannig frásögnina af hrefnudrápinu. Hér var klíka á ferð. Komin til Íslands til þess að skapa usla, drepa og éta. Maður sér fyrir sér forystuháhyrning, kannski launson Keikó, gefa bendingar með uggum og sporði, þegar klíkan nálgaðist hina óviðbúnu hrefnu: „Þið þrír farið til hægri, þið fjórir til vinstri og þið fimm farið beint áfram," hvíslaði Keikóson. „Svo gerum við árás þegar ég segi búúúúú." ÞETTA er umhugsunarefni. Ef skipulögð glæpastarfsemi er farin að gera vart við sig í heimi dýranna er álitamál hvort ekki eigi að stofna greiningardeild sem aflar gagna og grípur til fyrirbyggjandi ráðstafana. Ég er nokkuð viss um að einhvers staðar í kerfinu iðar embættismaður í skinninu við tilhugsunina um að fá að setja forsprakkann á skrá.
Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptráðs. Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun
Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun
Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptráðs. Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun
Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun