Misjöfn eru morgunverkin Kolbeinn Óttarsson Proppé skrifar 17. desember 2008 06:00 Dagur rís á ný og ég bý mig undir verkefni dagsins. Þar sem ég er í ríkisstjórn er annasamur dagur framundan. Það er fundur á eftir og við þurfum að fara betur yfir fjárlagafrumvarpið. Hvar eigum við að skera niður í þessari ólgutíð? Þó við höfum sagst ætla að efla menntun í kreppunni er nú ansi mikið sem fer í þann málaflokk og allsstaðar verður að skera niður. Og hvað með Vatnsveginn upp á 110 milljónir. Nei hann verður að vera. Úff, ýmist er maður skammaður fyrir að skera niður á Landspítalanum, sagður vega að rekstri hjúkrunarheimila háskólans. Jæja Þjóðkirkjan er í það minnsta sæmilega sátt. Best að fara að koma sér. Mikið vona ég að ekki verði mikið af fólki við Tjarnargötuna með þessi ótætis hróp. Það er þó alltaf hægt að nota bakdyrnar. Dagur rís á ný og ég bý mig undir verkefni dagsins. Það er ríkisstjórnarfundur í dag og við í lögreglunni verðum að vera til taks. Allir eru reiðir og líklega verður mótmælt þar aftur. Skelfilegt hvað þetta unga fólk er reitt. Það verður að skilja að ákveðnar reglur verða að gilda í samfélaginu. Án þeirra ríkti stjórnleysi. Ég skil samt vel að fólk sé reitt. Afborganirnar af húsinu mínu hafa tvöfaldast og hvernig á ég að borga af bílnum um næstu mánaðarmót? Og ekki veit maður hvað verður í málefnum lögreglunnar, það er enginn öruggur. Nú á meira að segja að fara að loka yfirfullum fangelsum. Ætli eigi að setja fangana líka á atvinnuleysisbætur? Jæja best ég komi mér svo við mætum á undan ráðherrunum. Dagur rís á ný og ég bý mig undir verkefni dagsins. Ekki að þau séu mörg. Það er borin von að ég fái aðra vinnu í bráð, ekki eins og ástandið er. Nú verða þessir ráðamenn að fara að gera eitthvað. Hvernig stendur á því að menn keyra í gegn hækkanir á hinum og þessum álögum en allt sem heitir stuðningur við almenning velkist um innan kerfisins dögum saman og bíður afgreiðslu? Þetta er ekki hægt. Ég vona að það mæti margir á eftir. Eina leiðin til að ráðamenn skilji þetta er að þeir heyri það milliliðalaust frá okkur. Frá fólkinu. Og kannski sýður upp úr, reiðin er slík. Ekki að það sé ætlunin. En það er eins og ekki allir átti sig á að þetta er vandinn okkar. Mikið væri því gaman ef hlustað væri á okkur. Jæja best ég drífi mig svo við komum á undan löggunum. Misjöfn eru morgunverkin í kreppunni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kolbeinn Óttarsson Proppé Mest lesið Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun
Dagur rís á ný og ég bý mig undir verkefni dagsins. Þar sem ég er í ríkisstjórn er annasamur dagur framundan. Það er fundur á eftir og við þurfum að fara betur yfir fjárlagafrumvarpið. Hvar eigum við að skera niður í þessari ólgutíð? Þó við höfum sagst ætla að efla menntun í kreppunni er nú ansi mikið sem fer í þann málaflokk og allsstaðar verður að skera niður. Og hvað með Vatnsveginn upp á 110 milljónir. Nei hann verður að vera. Úff, ýmist er maður skammaður fyrir að skera niður á Landspítalanum, sagður vega að rekstri hjúkrunarheimila háskólans. Jæja Þjóðkirkjan er í það minnsta sæmilega sátt. Best að fara að koma sér. Mikið vona ég að ekki verði mikið af fólki við Tjarnargötuna með þessi ótætis hróp. Það er þó alltaf hægt að nota bakdyrnar. Dagur rís á ný og ég bý mig undir verkefni dagsins. Það er ríkisstjórnarfundur í dag og við í lögreglunni verðum að vera til taks. Allir eru reiðir og líklega verður mótmælt þar aftur. Skelfilegt hvað þetta unga fólk er reitt. Það verður að skilja að ákveðnar reglur verða að gilda í samfélaginu. Án þeirra ríkti stjórnleysi. Ég skil samt vel að fólk sé reitt. Afborganirnar af húsinu mínu hafa tvöfaldast og hvernig á ég að borga af bílnum um næstu mánaðarmót? Og ekki veit maður hvað verður í málefnum lögreglunnar, það er enginn öruggur. Nú á meira að segja að fara að loka yfirfullum fangelsum. Ætli eigi að setja fangana líka á atvinnuleysisbætur? Jæja best ég komi mér svo við mætum á undan ráðherrunum. Dagur rís á ný og ég bý mig undir verkefni dagsins. Ekki að þau séu mörg. Það er borin von að ég fái aðra vinnu í bráð, ekki eins og ástandið er. Nú verða þessir ráðamenn að fara að gera eitthvað. Hvernig stendur á því að menn keyra í gegn hækkanir á hinum og þessum álögum en allt sem heitir stuðningur við almenning velkist um innan kerfisins dögum saman og bíður afgreiðslu? Þetta er ekki hægt. Ég vona að það mæti margir á eftir. Eina leiðin til að ráðamenn skilji þetta er að þeir heyri það milliliðalaust frá okkur. Frá fólkinu. Og kannski sýður upp úr, reiðin er slík. Ekki að það sé ætlunin. En það er eins og ekki allir átti sig á að þetta er vandinn okkar. Mikið væri því gaman ef hlustað væri á okkur. Jæja best ég drífi mig svo við komum á undan löggunum. Misjöfn eru morgunverkin í kreppunni.
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun