Tíðindi úr tómarúminu Gerður Kristný skrifar 6. júlí 2009 00:01 Í ágúst árið 1988 fór ég á tónleika með Michael Jackson í Montpellier í Suður-Frakklandi. Ég fór með hollenskri vinkonu sem var vön að fara á stórtónleika og krafðist þess að við træðumst fremst. Það tók vissulega á að standa jafnlengi í sömu sporunum í sumarhitanum og þurfa síðan að afplána upphitunarbandið, sem mér er engin leið að muna hvert var. Biðin var samt vel þess virði. Michael Jackson var eðallistamaður og það var ævintýralegt að sjá hann á jafnstuttu færi. Hann stökk fimur um sviðið í allt of stuttum buxum og greip reglulega í klof sér eins og eitthvað væri að losna. Síðustu árin hefur flest sem Michael Jackson tók sér fyrir hendur þótt skrítið. Þegar hann fór í fegrunaraðgerð var það til að fylla upp í tómarúm. Þegar hin franska Orlane fer í fegrunaraðgerðir er það list. Þegar Michael fór í búðir var það líka til að fylla upp í tómarúmið. Aldrei heyrðist það orðalag notað um sálarlíf íslenskra auðmanna þótt þeir hafi jafnvel keypt sér heilu skíðabrekkurnar og haft fólk á launum við að velja púðana í stofusófann. Þegar Michael varð sér úti um leigumóður var það líka hálfankannalegt en þegar leikaraparið Sarah Jessica Parker og Matthew Broderick gerðu slíkt hið sama þótti það fullkomlega eðlilegt og allur heimurinn gladdist með þeim yfir tvíburunum. Fyrrverandi eiginkona Michaels Jackson, Lisa Marie Presley, lét hafa eftir sér að hann hefði alltaf vitað að hann dæi ungur. Það sama átti við ekki ómerkari menn en Alexander mikla og Jesú Krist. Michael Jackson fyllir upp í hugmyndir okkar um hvernig hæfileikarík stórmenni eiga að sigla yfir í hina víkina, ungar, einar og óhamingjusamar. Saga Michaels Jackson minnir á Kistuna fljúgandi eftir H.C. Andersen um unga manninn sem er „eyðslusamur slæpingi" og á enga vini „þegar hann átti ekki lengur neina peninga". Einhver verður þó til að senda honum kistu sem getur flogið. Hann verður ríkur og vinsæll á nýjan leik en það stendur stutt yfir. Kistan brennur til ösku og ungi maðurinn hefur ekkert annað sér til viðurværis en að segja sögur. Kannski er það rétt sem stendur í gömlum bókum, að hóf sé best, en af því spryttu harla fáar sögur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gerður Kristný Mest lesið Að þröngva lífsskoðun upp á annað fólk Sævar Þór Jónsson Skoðun Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland Skoðun Hver erum við? Hvert stefnum við? Arnar Þór Jónsson Skoðun Kjarnorkuákvæði? Dagur B. Eggertsson Skoðun Í skugga virkjana, þegar náttúran fær ekki að tala: Hvammsvirkjun lamin í gegn með góðu og illu Gunnar Þór Jónsson,Svanborg R. Jónsdóttir Skoðun Fjármálalæsi í fríinu – fjárfesting sem endist lengur en sólbrúnkan! Íris Björk Hreinsdóttir Skoðun Samstarf er lykill að framtíðinni Magnús Þór Jónsson Skoðun Hvað hefur áunnist á 140 dögum? Heiða Björg Hilmisdóttir,Dóra Björt Guðjónsdóttir,Sanna Magdalena Mörtudóttir,Helga Þórðardóttir,Líf Magneudóttir Skoðun Hugtakið valdarán gengisfellt Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Mega blaðamenn ljúga? Páll Steingrímsson Skoðun
Í ágúst árið 1988 fór ég á tónleika með Michael Jackson í Montpellier í Suður-Frakklandi. Ég fór með hollenskri vinkonu sem var vön að fara á stórtónleika og krafðist þess að við træðumst fremst. Það tók vissulega á að standa jafnlengi í sömu sporunum í sumarhitanum og þurfa síðan að afplána upphitunarbandið, sem mér er engin leið að muna hvert var. Biðin var samt vel þess virði. Michael Jackson var eðallistamaður og það var ævintýralegt að sjá hann á jafnstuttu færi. Hann stökk fimur um sviðið í allt of stuttum buxum og greip reglulega í klof sér eins og eitthvað væri að losna. Síðustu árin hefur flest sem Michael Jackson tók sér fyrir hendur þótt skrítið. Þegar hann fór í fegrunaraðgerð var það til að fylla upp í tómarúm. Þegar hin franska Orlane fer í fegrunaraðgerðir er það list. Þegar Michael fór í búðir var það líka til að fylla upp í tómarúmið. Aldrei heyrðist það orðalag notað um sálarlíf íslenskra auðmanna þótt þeir hafi jafnvel keypt sér heilu skíðabrekkurnar og haft fólk á launum við að velja púðana í stofusófann. Þegar Michael varð sér úti um leigumóður var það líka hálfankannalegt en þegar leikaraparið Sarah Jessica Parker og Matthew Broderick gerðu slíkt hið sama þótti það fullkomlega eðlilegt og allur heimurinn gladdist með þeim yfir tvíburunum. Fyrrverandi eiginkona Michaels Jackson, Lisa Marie Presley, lét hafa eftir sér að hann hefði alltaf vitað að hann dæi ungur. Það sama átti við ekki ómerkari menn en Alexander mikla og Jesú Krist. Michael Jackson fyllir upp í hugmyndir okkar um hvernig hæfileikarík stórmenni eiga að sigla yfir í hina víkina, ungar, einar og óhamingjusamar. Saga Michaels Jackson minnir á Kistuna fljúgandi eftir H.C. Andersen um unga manninn sem er „eyðslusamur slæpingi" og á enga vini „þegar hann átti ekki lengur neina peninga". Einhver verður þó til að senda honum kistu sem getur flogið. Hann verður ríkur og vinsæll á nýjan leik en það stendur stutt yfir. Kistan brennur til ösku og ungi maðurinn hefur ekkert annað sér til viðurværis en að segja sögur. Kannski er það rétt sem stendur í gömlum bókum, að hóf sé best, en af því spryttu harla fáar sögur.
Í skugga virkjana, þegar náttúran fær ekki að tala: Hvammsvirkjun lamin í gegn með góðu og illu Gunnar Þór Jónsson,Svanborg R. Jónsdóttir Skoðun
Hvað hefur áunnist á 140 dögum? Heiða Björg Hilmisdóttir,Dóra Björt Guðjónsdóttir,Sanna Magdalena Mörtudóttir,Helga Þórðardóttir,Líf Magneudóttir Skoðun
Í skugga virkjana, þegar náttúran fær ekki að tala: Hvammsvirkjun lamin í gegn með góðu og illu Gunnar Þór Jónsson,Svanborg R. Jónsdóttir Skoðun
Hvað hefur áunnist á 140 dögum? Heiða Björg Hilmisdóttir,Dóra Björt Guðjónsdóttir,Sanna Magdalena Mörtudóttir,Helga Þórðardóttir,Líf Magneudóttir Skoðun