Dæmt fyrir mansal í fyrsta sinn Steinunn Stefánsdóttir skrifar 10. mars 2010 06:00 Daginn sem konur tileinkuðu 8. mars baráttu sinni fyrir jafnrétti kynjanna í hundraðasta sinn féll tímamótadómur í Héraðsdómi Reykjaness. Í fyrsta sinn hér á landi hlutu menn dóma fyrir mansal þegar fimm Litháar fengu hver fimm ára dóm fyrir mansal. Þar með hefur verið staðfest í fyrsta sinn fyrir dómi á Íslandi að hér eigi sér stað mansal, tæpu ári eftir að ríkisstjórn Íslands samþykkti aðgerðaáætlun sína gegn mansali. Mál stúlkunnar frá Litháen, sem var fórnarlamb hinna dæmdu, hefur vakið mikla athygli enda mátti í því sjá sterka samsvörun við kvikmynd sem margir hafa séð og hefur raunar einnig verið flutt á sviði hér á landi, Lilya4Ever. Birtingarmyndir mansals eru þó alls ekki allar á þennan veg. Mansal er talið vera þriðja umfangsmesta glæpastarfsemi í heimi á eftir vopna- og fíkniefnasölu. Fórnarlömb mansals koma úr ýmsum áttum en algengast er að ánauðin felist í vændi eða annarri kynlífsþjónustu. Talið er að 70 til 80 prósent þolenda mansals séu í kynlífsiðnaðinum. Ekki eru liðin nema átta ár frá því að íslensk stjórnvöld fjölluðu fyrst um mansal. Á þeim tíma hefur þungi mansals-umræðunnar aukist stöðugt um leið og vísbendingum hefur fjölgað um mansal á Íslandi. Þrátt fyrir það hefur sá hópur verið fyrirferðarmikill sem hefur viljað skella skollaeyrum við því að mansal sér hér fyrir hendi. Dómurinn í Héraðsdómi Reykjaness tekur vonandi af allan vafa um það þannig að ekki þurfi að eyða meiri tíma í að komast á sömu blaðsíðu um það hvort mansal sé fyrir hendi á Íslandi eða ekki Síðastliðið haust var kynnt skýrsla um umfang og eðli mansals á Íslandi. Fríða Rós Valdimarsdóttir vann skýrsluna fyrir Rauða kross Íslands í samstarfi við Rannsóknarstofu í kvenna- og kynjafræði. Í skýrslunni kom fram að mansalsmál á Íslandi á því þriggja ára tímabili sem rannsóknin tók til væru að lágmarki 59 talsins en gætu verið allt upp í 128. Í skýrslunni voru líkur leiddar að því að sú staðreynd að ekki hafi verið komið upp vernd og öryggi fyrir fórnarlömb mansals hér á landi sé líkleg ástæða þess hversu fá slík mál hafi komið upp hér á landi. Dómurinn sem féll á mánudaginn, ásamt máli Catalinu Mikue Ncogo, sem nú er fyrir dómi, leiða vonandi til þess að skýra línur varðandi meðferð mála þar sem grunur leikur á að um mansal sé að ræða. Þrátt fyrir að Hæstiréttur eigi enn eftir að fjalla um mansalsdóminn sem féll á mánudag ber að fagna honum sem umtalsverðum áfanga í baráttunni gegn mansali. Líklegt verður að teljast að dómurinn gefi konum sem hér eru ánauðugar í kynlífsþjónustu von um frelsi. Það eru tímamót. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Steinunn Stefánsdóttir Mál Catalinu Ncogo Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Bóf-ar(ion)? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun
Daginn sem konur tileinkuðu 8. mars baráttu sinni fyrir jafnrétti kynjanna í hundraðasta sinn féll tímamótadómur í Héraðsdómi Reykjaness. Í fyrsta sinn hér á landi hlutu menn dóma fyrir mansal þegar fimm Litháar fengu hver fimm ára dóm fyrir mansal. Þar með hefur verið staðfest í fyrsta sinn fyrir dómi á Íslandi að hér eigi sér stað mansal, tæpu ári eftir að ríkisstjórn Íslands samþykkti aðgerðaáætlun sína gegn mansali. Mál stúlkunnar frá Litháen, sem var fórnarlamb hinna dæmdu, hefur vakið mikla athygli enda mátti í því sjá sterka samsvörun við kvikmynd sem margir hafa séð og hefur raunar einnig verið flutt á sviði hér á landi, Lilya4Ever. Birtingarmyndir mansals eru þó alls ekki allar á þennan veg. Mansal er talið vera þriðja umfangsmesta glæpastarfsemi í heimi á eftir vopna- og fíkniefnasölu. Fórnarlömb mansals koma úr ýmsum áttum en algengast er að ánauðin felist í vændi eða annarri kynlífsþjónustu. Talið er að 70 til 80 prósent þolenda mansals séu í kynlífsiðnaðinum. Ekki eru liðin nema átta ár frá því að íslensk stjórnvöld fjölluðu fyrst um mansal. Á þeim tíma hefur þungi mansals-umræðunnar aukist stöðugt um leið og vísbendingum hefur fjölgað um mansal á Íslandi. Þrátt fyrir það hefur sá hópur verið fyrirferðarmikill sem hefur viljað skella skollaeyrum við því að mansal sér hér fyrir hendi. Dómurinn í Héraðsdómi Reykjaness tekur vonandi af allan vafa um það þannig að ekki þurfi að eyða meiri tíma í að komast á sömu blaðsíðu um það hvort mansal sé fyrir hendi á Íslandi eða ekki Síðastliðið haust var kynnt skýrsla um umfang og eðli mansals á Íslandi. Fríða Rós Valdimarsdóttir vann skýrsluna fyrir Rauða kross Íslands í samstarfi við Rannsóknarstofu í kvenna- og kynjafræði. Í skýrslunni kom fram að mansalsmál á Íslandi á því þriggja ára tímabili sem rannsóknin tók til væru að lágmarki 59 talsins en gætu verið allt upp í 128. Í skýrslunni voru líkur leiddar að því að sú staðreynd að ekki hafi verið komið upp vernd og öryggi fyrir fórnarlömb mansals hér á landi sé líkleg ástæða þess hversu fá slík mál hafi komið upp hér á landi. Dómurinn sem féll á mánudaginn, ásamt máli Catalinu Mikue Ncogo, sem nú er fyrir dómi, leiða vonandi til þess að skýra línur varðandi meðferð mála þar sem grunur leikur á að um mansal sé að ræða. Þrátt fyrir að Hæstiréttur eigi enn eftir að fjalla um mansalsdóminn sem féll á mánudag ber að fagna honum sem umtalsverðum áfanga í baráttunni gegn mansali. Líklegt verður að teljast að dómurinn gefi konum sem hér eru ánauðugar í kynlífsþjónustu von um frelsi. Það eru tímamót.
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun