Takk 7. september 2010 06:00 Þegar skelfilegar aðstæður dynja á fólki er jafnan aðeins um tvennt að ræða. Annar kosturinn er að glíma við sorgina, áfallið, sannleikann, sjúkleikann eða ofbeldið. Hinn kosturinn er að lúta áfallinu, leyfa því að buga mann hið innra og ræna að lokum sjálfstjórn. Ef svo fer er líka farin getan og jafnvel möguleiki til gleði og annars, sem gerir manni gott. Annar kosturinn er góður en hinn illur. Áföll gefa ekki færi til hlutleysis heldur neyða okkur til átaka. Ef ekki, verða menn veiklun að bráð. Góði kosturinn er erfiður og gengur nærri öllum, en uppskeran getur orðið ríkuleg. Hópur kvenna varð fyrir ofbeldi prests. Á þeim var brotið, þær voru rændar gleði sinni og síðan svívirtar með skeytingarleysi og getuleysi. Það er hörmulegt. En þær létu ekki ofbeldið binda sig heldur sóttu sér mátt og risu upp. Þær létu ekki kúga sig heldur sögðu sögur sínar. Því eru þær orðnar öðrum fórnarlömbum fyrirmynd um að láta ekki ræna sig sjálfsvirðingu eða rétti til að skilgreina eigin gildi og líf. Ofbeldi og kúgun þrífst víða í samfélaginu. Fæstar stofnanir á Íslandi hafa komið sér upp skilvirku skimunarkerfi ofbeldis, sem er afar alvarlegt. Þjóðkirkjan stofnaði fyrir meira en áratug fagráð í kynferðisbrotamálum, sem starfar skilvirkt. Kirkjan er því komin áleiðis í vinnu með þau hörmungarmál. En þó lánaðist yfirstjórn kirkjunnar ekki að ljúka sómasamlega ofbeldismálum frá síðustu öld. Konurnar, sem beittar voru ofbeldi, urðu að glíma við áfall sitt og þær hvikuðu ekki. Eins verður kirkjan að horfast í augu við mein sín, læra af þeim og eflast af vandanum. Kirkjan má ekki hvika heldur. Var það konunum að kenna að þjóðkirkjan er gagnrýnd nú? Ofbeldismenn reyna jafnan að klína sök á þolendur, en fórnarlömb eru sjaldnast sökudólgar. Nei, konurnar hafa ekki valdið kirkjunni skaða því kirkja á og má aldrei vera hrædd við sannleikann. Kirkja á að vera og er jafnan staður umhyggju og elsku. Kirkja má aldrei vera vettvangur þöggunar, kúgunar né neins konar bælingar. Þökk sé þeim, sem kalla okkur til ábyrgðar. „Sannleikurinn mun gera yður frjálsa" sagði Jesús. Nú hefur hópur þolenda miðlað þjóðkirkjunni dýrkeyptri visku. Takk þið hugrökku konur. Ykkur til heiðurs legg ég til að stofnuð verði hetjuverðlaun þjóðkirkjunnar, sem veitt verða kyndilberum sannleikans. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sr. Sigurður Árni Þórðarson Mest lesið Lífsstílslæknar og samsæriskenningar um mettaða fitu Guðrún Nanna Egilsdóttir,Thor Aspelund,Jóhanna E. Torfadóttir Skoðun Rétt tímasetning skiptir öllu máli Ole Anton Bieltvedt Skoðun Sjálfræðissvipting þjóðar Ægir Örn Arnarson Skoðun Upplýsingaóreiða og rannsóknir á mettaðri fitu Hópur lækna Skoðun Mannekla á leikskólum Rakel Björk Benediktsdóttir Borg,Margrét Edda Gnarr,Hannes Daði Haraldsson Skoðun Emma Lazarus og Frelsisstyttan Atli Harðarson Skoðun Tillaga um endurskoðun á virðisaukaskattskerfi deilihagkerfisins Þórir Garðarsson Skoðun Heimur hins sterka og óvissan framundan Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Viðhorf Leifur Helgi Konráðsson Skoðun Umsögn um breytingar á ýmsum lögum vegna einföldunar og samræmingar leyfisferla á sviði umhverfis- og orkumála Erla Björk Þorgeirsdóttir Skoðun
Þegar skelfilegar aðstæður dynja á fólki er jafnan aðeins um tvennt að ræða. Annar kosturinn er að glíma við sorgina, áfallið, sannleikann, sjúkleikann eða ofbeldið. Hinn kosturinn er að lúta áfallinu, leyfa því að buga mann hið innra og ræna að lokum sjálfstjórn. Ef svo fer er líka farin getan og jafnvel möguleiki til gleði og annars, sem gerir manni gott. Annar kosturinn er góður en hinn illur. Áföll gefa ekki færi til hlutleysis heldur neyða okkur til átaka. Ef ekki, verða menn veiklun að bráð. Góði kosturinn er erfiður og gengur nærri öllum, en uppskeran getur orðið ríkuleg. Hópur kvenna varð fyrir ofbeldi prests. Á þeim var brotið, þær voru rændar gleði sinni og síðan svívirtar með skeytingarleysi og getuleysi. Það er hörmulegt. En þær létu ekki ofbeldið binda sig heldur sóttu sér mátt og risu upp. Þær létu ekki kúga sig heldur sögðu sögur sínar. Því eru þær orðnar öðrum fórnarlömbum fyrirmynd um að láta ekki ræna sig sjálfsvirðingu eða rétti til að skilgreina eigin gildi og líf. Ofbeldi og kúgun þrífst víða í samfélaginu. Fæstar stofnanir á Íslandi hafa komið sér upp skilvirku skimunarkerfi ofbeldis, sem er afar alvarlegt. Þjóðkirkjan stofnaði fyrir meira en áratug fagráð í kynferðisbrotamálum, sem starfar skilvirkt. Kirkjan er því komin áleiðis í vinnu með þau hörmungarmál. En þó lánaðist yfirstjórn kirkjunnar ekki að ljúka sómasamlega ofbeldismálum frá síðustu öld. Konurnar, sem beittar voru ofbeldi, urðu að glíma við áfall sitt og þær hvikuðu ekki. Eins verður kirkjan að horfast í augu við mein sín, læra af þeim og eflast af vandanum. Kirkjan má ekki hvika heldur. Var það konunum að kenna að þjóðkirkjan er gagnrýnd nú? Ofbeldismenn reyna jafnan að klína sök á þolendur, en fórnarlömb eru sjaldnast sökudólgar. Nei, konurnar hafa ekki valdið kirkjunni skaða því kirkja á og má aldrei vera hrædd við sannleikann. Kirkja á að vera og er jafnan staður umhyggju og elsku. Kirkja má aldrei vera vettvangur þöggunar, kúgunar né neins konar bælingar. Þökk sé þeim, sem kalla okkur til ábyrgðar. „Sannleikurinn mun gera yður frjálsa" sagði Jesús. Nú hefur hópur þolenda miðlað þjóðkirkjunni dýrkeyptri visku. Takk þið hugrökku konur. Ykkur til heiðurs legg ég til að stofnuð verði hetjuverðlaun þjóðkirkjunnar, sem veitt verða kyndilberum sannleikans.
Lífsstílslæknar og samsæriskenningar um mettaða fitu Guðrún Nanna Egilsdóttir,Thor Aspelund,Jóhanna E. Torfadóttir Skoðun
Mannekla á leikskólum Rakel Björk Benediktsdóttir Borg,Margrét Edda Gnarr,Hannes Daði Haraldsson Skoðun
Umsögn um breytingar á ýmsum lögum vegna einföldunar og samræmingar leyfisferla á sviði umhverfis- og orkumála Erla Björk Þorgeirsdóttir Skoðun
Lífsstílslæknar og samsæriskenningar um mettaða fitu Guðrún Nanna Egilsdóttir,Thor Aspelund,Jóhanna E. Torfadóttir Skoðun
Mannekla á leikskólum Rakel Björk Benediktsdóttir Borg,Margrét Edda Gnarr,Hannes Daði Haraldsson Skoðun
Umsögn um breytingar á ýmsum lögum vegna einföldunar og samræmingar leyfisferla á sviði umhverfis- og orkumála Erla Björk Þorgeirsdóttir Skoðun