Okkar val Ólafur Þ. Stephensen skrifar 16. desember 2011 09:45 Varla kemur nokkrum manni á óvart að Eftirlitsstofnun EFTA (ESA) hafi ákveðið að stefna Íslandi fyrir EFTA-dómstólinn vegna Icesave-málsins. Þjóðaratkvæðagreiðslan um síðasta Icesave-samninginn í apríl síðastliðnum snerist einmitt um tvo kosti; að ljúka málinu með samningum við Bretland og Holland eða að útkljá það fyrir EFTA-dómstólnum. Samningamenn Íslands og margir fleiri töluðu skýrt um þessa kosti. Munurinn á samningaleiðinni og dómstólaleiðinni er að í dómstólaleiðinni felst meiri áhætta. Með samningum er hægt að hafa stjórn á niðurstöðunni, gefa eftir í einum þætti málsins til að hafa sitt fram í öðrum. Niðurstaðan verður sú sem aðilar ná samkomulagi um. Eðli málsins samkvæmt er hún málamiðlun og hvorugur er fyllilega ánægður. Fyrir dómstóli er sá möguleiki fyrir hendi að hafa allt sitt fram. En þar er líka hægt að tapa öllu. Hugsanlega verður niðurstaða EFTA-dómstólsins Íslandi hagstæð. En það er líka til í dæminu að niðurstaðan verði sú að Íslandi beri að greiða meira en innistæðutrygginguna til brezkra og hollenzkra innistæðueigenda, eða þá að dómurinn komist að annarri niðurstöðu um vextina í málinu. Hvort tveggja gæti kostað Ísland gífurlegar fjárhæðir. Verði það niðurstaðan verða menn einfaldlega að vera við því búnir. Íslenzkir kjósendur þekktu kostina þegar þeir gengu til atkvæða um Icesave-samninginn. Þeim hafði verið bent á þá áhættu sem kynni að felast í dómstólaleiðinni. Meirihlutinn tók engu að síður þann kostinn fram yfir samninginn sem lá fyrir. Við getum lítið sagt, verði niðurstaðan okkur í óhag. Nú skiptir máli að halda vel á málstað Íslands og fá til þess færustu lögfræðinga, þótt það geti orðið dýrt. Það er svolítið skondið að heyra nú stjórnmálamenn, bæði í stjórn og stjórnarandstöðu, sem töldu samningaleiðina áhættuminni en dómstólaleiðina, tala af nýfenginni kokhreysti um sterkan málstað Íslands í dómsmálinu. En þeir eiga í raun engan annan kost. Við getum búizt við að lýðskrumarar innan þings og utan haldi áfram að nota Icesave-málið til að draga upp mynd af vondu útlendingunum sem vilji klekkja á Íslandi. Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður Framsóknarflokksins, var byrjaður á því í gær; taldi að ákvörðun ESA hefði eitthvað með ástandið innan Evrópusambandsins að gera. Hann gleymir því eins og stundum áður að ESA er ekki stofnun vondu útlendinganna í ESB; hún er stofnun okkar og hinna smáríkjanna í EFTA. Hún tekur ákvarðanir út frá lögfræði. Og í 29 samningsbrotamálum sem hún hefur höfðað gegn aðildarríkjunum fyrir EFTA-dómstólnum hefur hún haft sigur í 27. Þegar niðurstaða EFTA-dómstólsins liggur fyrir, hvort sem hún verður Íslandi í hag eða óhag, verður eitt á hreinu: Málið fór í dóm af því að það var val meirihluta íslenzkra kjósenda. Það er ekki hægt að færa ábyrgðina yfir á neinn annan. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Stephensen Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þjóð sem lætur kyrrt liggja? Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun Umbætur í innkaupum hins opinbera á upplýsingatækni Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun Losar Alþingi um leyfisveitinga-flækjuna? Katrín Helga Hallgrímsdóttir Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun Örvæntingafullir endó-sjúklingar Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir Skoðun
Varla kemur nokkrum manni á óvart að Eftirlitsstofnun EFTA (ESA) hafi ákveðið að stefna Íslandi fyrir EFTA-dómstólinn vegna Icesave-málsins. Þjóðaratkvæðagreiðslan um síðasta Icesave-samninginn í apríl síðastliðnum snerist einmitt um tvo kosti; að ljúka málinu með samningum við Bretland og Holland eða að útkljá það fyrir EFTA-dómstólnum. Samningamenn Íslands og margir fleiri töluðu skýrt um þessa kosti. Munurinn á samningaleiðinni og dómstólaleiðinni er að í dómstólaleiðinni felst meiri áhætta. Með samningum er hægt að hafa stjórn á niðurstöðunni, gefa eftir í einum þætti málsins til að hafa sitt fram í öðrum. Niðurstaðan verður sú sem aðilar ná samkomulagi um. Eðli málsins samkvæmt er hún málamiðlun og hvorugur er fyllilega ánægður. Fyrir dómstóli er sá möguleiki fyrir hendi að hafa allt sitt fram. En þar er líka hægt að tapa öllu. Hugsanlega verður niðurstaða EFTA-dómstólsins Íslandi hagstæð. En það er líka til í dæminu að niðurstaðan verði sú að Íslandi beri að greiða meira en innistæðutrygginguna til brezkra og hollenzkra innistæðueigenda, eða þá að dómurinn komist að annarri niðurstöðu um vextina í málinu. Hvort tveggja gæti kostað Ísland gífurlegar fjárhæðir. Verði það niðurstaðan verða menn einfaldlega að vera við því búnir. Íslenzkir kjósendur þekktu kostina þegar þeir gengu til atkvæða um Icesave-samninginn. Þeim hafði verið bent á þá áhættu sem kynni að felast í dómstólaleiðinni. Meirihlutinn tók engu að síður þann kostinn fram yfir samninginn sem lá fyrir. Við getum lítið sagt, verði niðurstaðan okkur í óhag. Nú skiptir máli að halda vel á málstað Íslands og fá til þess færustu lögfræðinga, þótt það geti orðið dýrt. Það er svolítið skondið að heyra nú stjórnmálamenn, bæði í stjórn og stjórnarandstöðu, sem töldu samningaleiðina áhættuminni en dómstólaleiðina, tala af nýfenginni kokhreysti um sterkan málstað Íslands í dómsmálinu. En þeir eiga í raun engan annan kost. Við getum búizt við að lýðskrumarar innan þings og utan haldi áfram að nota Icesave-málið til að draga upp mynd af vondu útlendingunum sem vilji klekkja á Íslandi. Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður Framsóknarflokksins, var byrjaður á því í gær; taldi að ákvörðun ESA hefði eitthvað með ástandið innan Evrópusambandsins að gera. Hann gleymir því eins og stundum áður að ESA er ekki stofnun vondu útlendinganna í ESB; hún er stofnun okkar og hinna smáríkjanna í EFTA. Hún tekur ákvarðanir út frá lögfræði. Og í 29 samningsbrotamálum sem hún hefur höfðað gegn aðildarríkjunum fyrir EFTA-dómstólnum hefur hún haft sigur í 27. Þegar niðurstaða EFTA-dómstólsins liggur fyrir, hvort sem hún verður Íslandi í hag eða óhag, verður eitt á hreinu: Málið fór í dóm af því að það var val meirihluta íslenzkra kjósenda. Það er ekki hægt að færa ábyrgðina yfir á neinn annan.
Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun
Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun
Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun
Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun
Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun
Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun