"Britney olli hjólreiðaslysi“ Hildur Sverrisdóttir skrifar 7. september 2013 06:00 Um daginn var ég á gangi og með mér í eyrunum var Britney vinkona mín með leyni-uppáhalds-vonda-laginu Piece of me. Sem er sko stórkostlegt lag þegar maður þarf smá auka kjarnakonukraft. Ég greikkaði sporið í takt við Britney og hvorki heyrði né sá annað en hana þegar hjólreiðamaður geystist allt í einu fram úr mér á sömu gangstétt að mér fannst á ógnarhraða. Um leið gleymdi ég Britney og þakkaði bara mínum sæla fyrir að ég hefði ekki á sama tíma stolist til að taka með henni eitt laumu dansspor, því þá hefði aldeilis farið illa hittingur minn og hjólsins. Kannski hefði þá komið í fjölmiðlum að dansandi vegfarandi hefði valdið hjólreiðaslysi, eins og skringilega oft er talað um í fjölmiðlum um að „hjólreiðamaður hafi valdið bílslysi“. Borgin er á tímamótum í samgöngumálum, ekki á krossgötum þó að það hefði verið skemmtilegt fyrst umfjöllunarefnið er samgöngur. Krossgöturnar eiga ekki við þar sem ekki er um að ræða klára stefnubreytingu – það er ekki verið að leggja einkabílnum heldur verið að leggja af stað í fjölbreyttari áttir. Það er góð ákvörðun að fjölga valkostum með hjólastígum, alveg eins og það var rétt ákvörðun á síðustu öld að gera gangstéttir beggja megin allra gatna. Að byggja upp fjölbreytt samgöngukerfi fyrir alla tekur hins vegar tíma. Á meðan hjólastígakerfið er enn óttalegur bútasaumur er eðlilegt að það megi bæði hjóla á gangstéttum og á götunni sjálfri en í vaxtarverkjunum er heillavænlegt að muna að þó það sé vissulega pláss fyrir okkur öll þurfi kannski að búa til einhvers konar heildrænt tillitssemiskerfi. Til dæmis verð ég mjög ringluð þegar ég er í rólegheitunum á röltinu og hjólreiðamaður að baki mér hringir bjöllunni. Sjálfsagt öryggistæki hjólreiðamannsins en ég veit akkúrat ekkert hvers er ætlast til af mér við þessar aðstæður. Á ég að færa mig til hægri eða vinstri eða fara í myndastyttuleik? Hver er gangstéttaretikettan í þessum aðstæðum? Ég kalla eftir samtali, samráði og lendingu í þessu mikilvæga máli svo við getum öll óhrædd og örugg dansað með Britney um borgina þvera og endilanga. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hildur Sverrisdóttir Mest lesið Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir Skoðun Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir Skoðun Ljúkum því sem hafið er - ný bálstofa í Gufunesi Ingvar Stefánsson Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir Skoðun Leiðrétting veiðigjalda og varðstaðan um sérhagsmuni Árni Rúnar Þorvaldsson Skoðun Kann Jón Steindór ekki að reikna? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun
Um daginn var ég á gangi og með mér í eyrunum var Britney vinkona mín með leyni-uppáhalds-vonda-laginu Piece of me. Sem er sko stórkostlegt lag þegar maður þarf smá auka kjarnakonukraft. Ég greikkaði sporið í takt við Britney og hvorki heyrði né sá annað en hana þegar hjólreiðamaður geystist allt í einu fram úr mér á sömu gangstétt að mér fannst á ógnarhraða. Um leið gleymdi ég Britney og þakkaði bara mínum sæla fyrir að ég hefði ekki á sama tíma stolist til að taka með henni eitt laumu dansspor, því þá hefði aldeilis farið illa hittingur minn og hjólsins. Kannski hefði þá komið í fjölmiðlum að dansandi vegfarandi hefði valdið hjólreiðaslysi, eins og skringilega oft er talað um í fjölmiðlum um að „hjólreiðamaður hafi valdið bílslysi“. Borgin er á tímamótum í samgöngumálum, ekki á krossgötum þó að það hefði verið skemmtilegt fyrst umfjöllunarefnið er samgöngur. Krossgöturnar eiga ekki við þar sem ekki er um að ræða klára stefnubreytingu – það er ekki verið að leggja einkabílnum heldur verið að leggja af stað í fjölbreyttari áttir. Það er góð ákvörðun að fjölga valkostum með hjólastígum, alveg eins og það var rétt ákvörðun á síðustu öld að gera gangstéttir beggja megin allra gatna. Að byggja upp fjölbreytt samgöngukerfi fyrir alla tekur hins vegar tíma. Á meðan hjólastígakerfið er enn óttalegur bútasaumur er eðlilegt að það megi bæði hjóla á gangstéttum og á götunni sjálfri en í vaxtarverkjunum er heillavænlegt að muna að þó það sé vissulega pláss fyrir okkur öll þurfi kannski að búa til einhvers konar heildrænt tillitssemiskerfi. Til dæmis verð ég mjög ringluð þegar ég er í rólegheitunum á röltinu og hjólreiðamaður að baki mér hringir bjöllunni. Sjálfsagt öryggistæki hjólreiðamannsins en ég veit akkúrat ekkert hvers er ætlast til af mér við þessar aðstæður. Á ég að færa mig til hægri eða vinstri eða fara í myndastyttuleik? Hver er gangstéttaretikettan í þessum aðstæðum? Ég kalla eftir samtali, samráði og lendingu í þessu mikilvæga máli svo við getum öll óhrædd og örugg dansað með Britney um borgina þvera og endilanga.
Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun
Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun