Hégómi og græðgi Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 25. apríl 2017 07:00 Nýlega hringdi í mig kona sem sagði að ég hefði lent í þröngu úrtaki og gæti því tekið þátt í happdrætti með skáldlegum vinningslíkum. Innra með mér vöknuðu villimenni tvö sem teikuðu þegar mannkynið ók inn í siðmenninguna. Annað þeirra heitir Hégómi og sagði mér að ég væri alveg sérstakur að lenda í slíku úrtaki og brá upp mynd þar sem ég og José Mourinho vorum að kætast yfir því að vera svona sérstakir. Hitt villimennið heitir Græðgi og skynjaði að þarna væru einhver verðmæti á ferð sem gætu hæglega orðið mín. Þessi dúett hefur ekki reynst mér vel en hann sannfærði mig, til dæmis, um að kaupa tvö svínslæri fyrir all nokkru. Rökin voru þau að ég fengi mikinn afslátt ef ég færi með bæði og það þýddi ekkert að slóra því tilboðið stæði ekki til morguns. Eins það að enginn væri maður með mönnum á Spáni nema hann hefði svínslæri í eldhúsinu og gæti því fyrirhafnarlítið borið fram fínskornar tapas-tuggur við minnsta tækifæri. Þessir villimenni voru hins vegar vant viðlátin þegar svo virtist sem annað svínslærið hefði brugðið sér í ullarfatnað en þegar betur var að gáð var þetta mygla mikil. Undir henni var síðan kjötmeti sem minnti helst á krufningar. Hitt lærið gaf ég vini mínum sem ég hef ekkert heyrt í grunsamlega lengi. Þess vegna sagði ég við konuna, þrátt fyrir mótmæli villimennanna, að ég hefði engan áhuga á happdrætti. Hún lét sér ekki segjast og hamraði á því með dúettinum að himnarnir stæðu mér opnir. Þá sagði ég á vestfirsku: Mig langar ekki í pening. Tríóið þagnaði og hefur ekki látið í sér heyra þó nú sé alveg fyrirtaks fótanuddtæki á helmings afslætti í Carrefour. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun
Nýlega hringdi í mig kona sem sagði að ég hefði lent í þröngu úrtaki og gæti því tekið þátt í happdrætti með skáldlegum vinningslíkum. Innra með mér vöknuðu villimenni tvö sem teikuðu þegar mannkynið ók inn í siðmenninguna. Annað þeirra heitir Hégómi og sagði mér að ég væri alveg sérstakur að lenda í slíku úrtaki og brá upp mynd þar sem ég og José Mourinho vorum að kætast yfir því að vera svona sérstakir. Hitt villimennið heitir Græðgi og skynjaði að þarna væru einhver verðmæti á ferð sem gætu hæglega orðið mín. Þessi dúett hefur ekki reynst mér vel en hann sannfærði mig, til dæmis, um að kaupa tvö svínslæri fyrir all nokkru. Rökin voru þau að ég fengi mikinn afslátt ef ég færi með bæði og það þýddi ekkert að slóra því tilboðið stæði ekki til morguns. Eins það að enginn væri maður með mönnum á Spáni nema hann hefði svínslæri í eldhúsinu og gæti því fyrirhafnarlítið borið fram fínskornar tapas-tuggur við minnsta tækifæri. Þessir villimenni voru hins vegar vant viðlátin þegar svo virtist sem annað svínslærið hefði brugðið sér í ullarfatnað en þegar betur var að gáð var þetta mygla mikil. Undir henni var síðan kjötmeti sem minnti helst á krufningar. Hitt lærið gaf ég vini mínum sem ég hef ekkert heyrt í grunsamlega lengi. Þess vegna sagði ég við konuna, þrátt fyrir mótmæli villimennanna, að ég hefði engan áhuga á happdrætti. Hún lét sér ekki segjast og hamraði á því með dúettinum að himnarnir stæðu mér opnir. Þá sagði ég á vestfirsku: Mig langar ekki í pening. Tríóið þagnaði og hefur ekki látið í sér heyra þó nú sé alveg fyrirtaks fótanuddtæki á helmings afslætti í Carrefour.