Íslandsmót í uppnámi Sirrý Hallgrímsdóttir skrifar 20. maí 2017 07:00 Æ, þetta var eitthvað misheppnað, fundurinn hjá þingnefndinni með Ólafi. Það var alveg eðlilegt að hann kæmi fyrir nefndina og fengi að gera grein fyrir sínum skoðunum á skýrslu sem Alþingi lét gera, hann reyndist jú meginviðfang skýrslunnar. Það að hann yrði að koma með einhver ný gögn, eins og sumir nefndarmenn kröfðust, gat ekki verið forsenda þess að hann fengi fund með nefndinni, það var alveg eðlilegt að þingnefndin ætti samtal við hann. Ég er ekkert viss um að Ólafur hafi grætt á því að fá þennan fund, til þess er málstaður hans einfaldlega of vondur. En meira að segja vondur málstaður á rétt á því að heyrast og reyndar nauðsynlegt að hann geri það. Þannig fer fram umræða og hið sanna og rétta kemur í ljós. En mér fannst þingmennirnir ekki heldur koma vel frá þessum fundi. Spennustigið var full hátt. Þau voru að keppast um að vera reið og sár fyrir hönd þjóðarinnar og svolítið stressuð yfir því að næsti maður væri reiðari og sárari. Ef málstaður Ólafs hefði ekki verið svona vita vonlaus, þá hefði frammistaða sumra þeirra jafnvel getað orðið honum að gagni. Á þessu voru þó undantekningar. Mér fannst þær Hildur Sverrisdóttir og Lilja Alfreðsdóttir standa sig vel, spurningar sem komu frá þeim voru yfirvegaðar og gagnlegar og til þess fallnar að varpa ljósi á málið. Og um það snýst þetta, að læra af sögunni, leiða fram staðreyndir máls, en ekki að keppa í því hver var nú reiðastur eða í mestu uppnámi þann daginn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Sirrý Hallgrímsdóttir Mest lesið Hörmulegur atburður í flugstöð Leifs Eiríkssonar Jón Pétursson Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen Skoðun Ríkisstofnun forherðist við gagnrýni Björn Ólafsson Skoðun Kemur þín háskólagráða úr kornflakes pakka? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Nei, það verður ekki að vera Ísrael, það er Ísrael Einar Ólafsson Skoðun Íslenski fáninn fyrir samstöðu ekki mismunun Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Kvótaverð, veiðigjald, fjárfesting og arðsemi í sjávarútvegi Ásgeir Daníelsson Skoðun Þér er boðið með, kæri félagi Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Eru smáþjóðir stikkfríar? Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Á að leyfa eða halda áfram að banna? Sigurður G. Guðjónsson Skoðun
Æ, þetta var eitthvað misheppnað, fundurinn hjá þingnefndinni með Ólafi. Það var alveg eðlilegt að hann kæmi fyrir nefndina og fengi að gera grein fyrir sínum skoðunum á skýrslu sem Alþingi lét gera, hann reyndist jú meginviðfang skýrslunnar. Það að hann yrði að koma með einhver ný gögn, eins og sumir nefndarmenn kröfðust, gat ekki verið forsenda þess að hann fengi fund með nefndinni, það var alveg eðlilegt að þingnefndin ætti samtal við hann. Ég er ekkert viss um að Ólafur hafi grætt á því að fá þennan fund, til þess er málstaður hans einfaldlega of vondur. En meira að segja vondur málstaður á rétt á því að heyrast og reyndar nauðsynlegt að hann geri það. Þannig fer fram umræða og hið sanna og rétta kemur í ljós. En mér fannst þingmennirnir ekki heldur koma vel frá þessum fundi. Spennustigið var full hátt. Þau voru að keppast um að vera reið og sár fyrir hönd þjóðarinnar og svolítið stressuð yfir því að næsti maður væri reiðari og sárari. Ef málstaður Ólafs hefði ekki verið svona vita vonlaus, þá hefði frammistaða sumra þeirra jafnvel getað orðið honum að gagni. Á þessu voru þó undantekningar. Mér fannst þær Hildur Sverrisdóttir og Lilja Alfreðsdóttir standa sig vel, spurningar sem komu frá þeim voru yfirvegaðar og gagnlegar og til þess fallnar að varpa ljósi á málið. Og um það snýst þetta, að læra af sögunni, leiða fram staðreyndir máls, en ekki að keppa í því hver var nú reiðastur eða í mestu uppnámi þann daginn.