Brauðtertur og tengsl Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar 13. desember 2017 07:00 Ég stend úti fyrir dyrum með töskuna mína, svolítið svona eins og ljósmóðir í sveit frá fyrrihluta síðustu aldar, og hringi bjöllunni. Á móti kemur angan af brauðterturúllum í ofni í bland við rakspíra og ilmvötn, skvaldur hinna fullorðnu og hlátrasköll barna. Yfirleitt eru það uppáfærðar jafnöldrur mínar sem taka á móti mér, bjóða mig velkomna og tilkynna mér með miklu stolti að þær séu ömmurnar í fjölskyldunni og nú skuli ég fara inn í svefnherbergi til að fara í ölbuna mína og þar sé móðirin að klæða barnið. Og þegar stundin er komin stendur presturinn hvítklæddur við skírnarskálina og foreldrarnir með barnið í síða skírnarkjólnum sem er bæn um það að barnið megi vaxa og dafna og verða heilbrigð og hamingjusöm manneskja í anda Jesú Krists. Fátt finnst mér fegurra en gamlir skírnarkjólar sem eru merktir með nöfnum tuga einstaklinga sem hafa klæðst kjólnum sem ungbörn. Fæðing barns í heiminn er óendanlega stór gjöf og með hverju barni fæðist ný von inn í veröldina. Á skírnarstundu skynja það allir og því er bæði grátið og glaðst um leið og foreldrar, skírnarvottar og fjölskyldan öll ásamt samfélagi kirkjunnar lofa að elska og virða barnið skilyrðislaust og standa með því á lífsveginum. Með skírninni fær barnið það lífsverkefni að líkjast Jesú Kristi sem gerði skýra ástarkröfu á alla menn og barðist fyrir mannréttindum. Á þessum stundum skynjar maður svo vel að heimilið er heilagt eins og kirkjuhúsið, vegna þess að það er frátekið fyrir náin mannleg tengsl og athvarf þegar tengslin rofna. Nú eru jólin að koma, tengslahátíðin þegar sögð er sagan af barninu sem fæðist við erfið kjör en er umvafið fólki sem lofar að reynast því vel. Höfundur er pistlahöfundur Fréttablaðsins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Jóna Hrönn Bolladóttir Mest lesið Vindmyllufyrirtæki í áskrift hjá íslenskum almenningi Linda Jónsdóttir Skoðun Börn, foreldrar og skólar í vanda: Hvernig eigum við að nálgast verkefnið? Margrét Sigmarsdóttir,Bergljót Gyða Guðmundsdóttir,Arndís Þorsteinsdóttir,Edda Vikar Guðmundsdóttir Skoðun Hvers virði er vara ef hún er ekki seld? Jón Jósafat Björnsson Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun Nokkur atriði sem almennum borgara finnst að helst megi ekki ræða – eða mjög sjaldan Hjalti Þórðarson Skoðun Aulatal um að Evrópa sé veik og getulaus Ole Anton Bieltvedt Skoðun Metnaðarfull markmið og stórir sigrar Halla Helgadóttir Skoðun Ár vondra vinnubragða í Stúdentaráði HÍ Katla Ólafsdóttir,Mathias Bragi Ölvisson Skoðun „Evrópa er í hnignun“ – Er það samt? Lítum aðeins á söguna Guðni Freyr Öfjörð Skoðun Vilja Ísland í sambandsríki Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun
Ég stend úti fyrir dyrum með töskuna mína, svolítið svona eins og ljósmóðir í sveit frá fyrrihluta síðustu aldar, og hringi bjöllunni. Á móti kemur angan af brauðterturúllum í ofni í bland við rakspíra og ilmvötn, skvaldur hinna fullorðnu og hlátrasköll barna. Yfirleitt eru það uppáfærðar jafnöldrur mínar sem taka á móti mér, bjóða mig velkomna og tilkynna mér með miklu stolti að þær séu ömmurnar í fjölskyldunni og nú skuli ég fara inn í svefnherbergi til að fara í ölbuna mína og þar sé móðirin að klæða barnið. Og þegar stundin er komin stendur presturinn hvítklæddur við skírnarskálina og foreldrarnir með barnið í síða skírnarkjólnum sem er bæn um það að barnið megi vaxa og dafna og verða heilbrigð og hamingjusöm manneskja í anda Jesú Krists. Fátt finnst mér fegurra en gamlir skírnarkjólar sem eru merktir með nöfnum tuga einstaklinga sem hafa klæðst kjólnum sem ungbörn. Fæðing barns í heiminn er óendanlega stór gjöf og með hverju barni fæðist ný von inn í veröldina. Á skírnarstundu skynja það allir og því er bæði grátið og glaðst um leið og foreldrar, skírnarvottar og fjölskyldan öll ásamt samfélagi kirkjunnar lofa að elska og virða barnið skilyrðislaust og standa með því á lífsveginum. Með skírninni fær barnið það lífsverkefni að líkjast Jesú Kristi sem gerði skýra ástarkröfu á alla menn og barðist fyrir mannréttindum. Á þessum stundum skynjar maður svo vel að heimilið er heilagt eins og kirkjuhúsið, vegna þess að það er frátekið fyrir náin mannleg tengsl og athvarf þegar tengslin rofna. Nú eru jólin að koma, tengslahátíðin þegar sögð er sagan af barninu sem fæðist við erfið kjör en er umvafið fólki sem lofar að reynast því vel. Höfundur er pistlahöfundur Fréttablaðsins.
Börn, foreldrar og skólar í vanda: Hvernig eigum við að nálgast verkefnið? Margrét Sigmarsdóttir,Bergljót Gyða Guðmundsdóttir,Arndís Þorsteinsdóttir,Edda Vikar Guðmundsdóttir Skoðun
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun
Nokkur atriði sem almennum borgara finnst að helst megi ekki ræða – eða mjög sjaldan Hjalti Þórðarson Skoðun
Börn, foreldrar og skólar í vanda: Hvernig eigum við að nálgast verkefnið? Margrét Sigmarsdóttir,Bergljót Gyða Guðmundsdóttir,Arndís Þorsteinsdóttir,Edda Vikar Guðmundsdóttir Skoðun
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun
Nokkur atriði sem almennum borgara finnst að helst megi ekki ræða – eða mjög sjaldan Hjalti Þórðarson Skoðun