Vélmennið sem fær starfið okkar á að greiða skatt Helga Völundardóttir skrifar 17. mars 2021 09:01 Fjórða iðnbyltingin er ekki á leiðinni, hún er mætt. Í umræðu um hana víða er að finna samtal um framtíð launþega og skattamál. Eitt eru flestir sammála um, fjórða iðnbyltingin mun færa hinu eina prósenti sem á allan peninginn enn meiri auð og völd og skilja hin 99 prósentin eftir enn fátækari og auðnulausari ef ekki er brugðist við með opnum hug og samvinnu. Við hér á Íslandi erum að sjá þetta í litlum mæli enn sem komið er, í formi sjálfsafgreiðslu matvöruverslana og ekki seinna vænna en að mynda alvöru framtíðarsýn um málið. Samhliða umræðunni um borgaralaun eða grunnframfærslu, vantar umræðuna um róbotaskatta, eða sjálfvirkniskatta (betra orð óskast ef það finnst) ég sting upp á vinnuheitinu „Maskínuskattur“ Tökum matvöruinnkaup almennings sem dæmi. Viðskiptavinir stórra matvöruverslana sjá um að afgreiða sig sjálfir, finna strikamerki vörunnar, stimpla inn, greiða og fara. Margir eru mjög ánægðir með að gerast svona starfsmenn þessara fyrirtækja og gott og vel, það er líklega af mörgum öðrum ástæðum en gömlu búðar“kalla“ blæti líkt og ég hélt í fyrstu, einhver nefndi að auðveldara væri að fylgjast með verðlagi. Gott og vel, þetta er eins og það er, engin ástæða til að reyna að ríða gegn símalínunni hér. Heimurinn eins og við þekkjum hann er að breytast, engin ástæða til að vera í afneitun. Hinsvegar hlýtur þetta að vera stórfelld fækkun starfa við þessi fyrirtæki. Það þarf kannski að minna einhver okkar á að við almenningur greiðum skatta og gjöld af öllu sem við kaupum og öllu því sem við vinnum okkur inn, það heitir samneysla og snýst um að samfélagið komi sér upp öryggisneti fyrir okkur sjálf og aðra í samfélaginu. Það eru að óbreyttu ekki greidd nein slík gjöld fyrir þessar vélar. Afleiðing þess verður sú að sameiginlegir sjóðir verða fáækari á meðan fyrirtækið græðir. Enda þurfa svona maskínur ekki atvinnuleysisbætur eða sjúkratryggingar eða neitt af því sem við mannfólkið þurfum, þess vegna verðum við að setjast niður og ræða þetta stóra mál og það helst í gær. Ég segi eins og Bill Gates: ,,The robot that takes your job should pay taxes“ í þýðingu undirritaðrar: „Vélmennið sem fær starfið okkar á að greiða skatta“ Í fyrstu dettur konu í hug að það þurfi að skattleggja hvert vélmenni sem tekur starf líkt og starfsmann, ásættanlegt að viðmiðið gæti td. verið lágmarkslaun. Atugum að sparnaður fyrirtækja með þessum maskínum er gríðarlegur og tapið fyrir samfélagið enn meira og margþættara. Hugmyndin um grunnframfærslu fyrir alla, eða borgaralaun, er í dag bara hugmynd, en hún er komin á umræðuborðið sem betur fer, fólk er farið að ræða þessa hugmynd hér á Íslandi án þess að frussa af hlátri, þökk sé Pírötum auðvitað, líkt og gert var hér á götuhornum í 101 rvk þegar „kapussínó“ (framburður innfæddra á tímabilinu) vélin kom á Mokkakaffi á sjöunda áratugnum. Umræðan um ,,maskínuskatta“ þarf að fara fram samhliða umræðunni um borgaralaun. Því við, sem höfum áhuga á betra samfélagi tökum nýjum hugmyndum ekki með fussi og sveii, við sem sjáum hvert veröldin stefnir skiljum að við þurfum að vera opin fyrir breyttum heimi og stórfelldum breytingum á atvinnumarkaði, stórfelldum breytingum í menntakerfinu og þá breytingum á störfum okkar og hlutverkum í samfélaginu. Í færri orðum, stórfelldum breytingum á allri framtíðinni, misþægilegum og misgóðum. Við viljum ræða þessi mál og setja þau inn í stefnur og hugmyndir um hvernig við viljum og ætlum að reka þessa eyju, hvernig samfélag á Ísland að vera? Og með framtíðinni á ég við; Hvað eru börnin okkar að fara að gera? Við hvað munu þau vinna? Hvernig verður heimur barnabarna okkar? Við þurfum að taka þessa framtíð í fangið í samtíma okkar og hætta að hanga í hárinu á hverfandi heimsmynd, Það mun draga samfélagið til glötunar, það væri leiðinlegt þegar það eru aðrir möguleikar í boði, léleg efnahagsstjórn er ekki náttúruhamfarir, það er hægt að laga þetta. Að þessu sögðu langar mig að vitna í dásamlega setningu sem ég fann í efnahagsstefnu Pírata: ,, Hagkerfið á að vinna fyrir fólk; fólk á ekki að vinna fyrir hagkerfið.“ Ef við, almenningur, blöndum okkur ekki í málið með kröfu um framtíðarsýn, þá mun hin svarta framtíðarmynd verða að veruleika, hún er svona; Eitt prósentið mun eignast alla peningana í heiminum, hinna bíður fátækt og einsleitni. Höfundur er áhugakona um efnahagsmál og í 6. sæti í Reykjavík suður á lista Pírata. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Píratar Skoðun: Kosningar 2021 Stafræn þróun Vinnumarkaður Mest lesið Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Halldór 4.10.2025 Halldór 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Að búa til aðalsmenn Kolbrún Baldursdóttir Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Sjá meira
Fjórða iðnbyltingin er ekki á leiðinni, hún er mætt. Í umræðu um hana víða er að finna samtal um framtíð launþega og skattamál. Eitt eru flestir sammála um, fjórða iðnbyltingin mun færa hinu eina prósenti sem á allan peninginn enn meiri auð og völd og skilja hin 99 prósentin eftir enn fátækari og auðnulausari ef ekki er brugðist við með opnum hug og samvinnu. Við hér á Íslandi erum að sjá þetta í litlum mæli enn sem komið er, í formi sjálfsafgreiðslu matvöruverslana og ekki seinna vænna en að mynda alvöru framtíðarsýn um málið. Samhliða umræðunni um borgaralaun eða grunnframfærslu, vantar umræðuna um róbotaskatta, eða sjálfvirkniskatta (betra orð óskast ef það finnst) ég sting upp á vinnuheitinu „Maskínuskattur“ Tökum matvöruinnkaup almennings sem dæmi. Viðskiptavinir stórra matvöruverslana sjá um að afgreiða sig sjálfir, finna strikamerki vörunnar, stimpla inn, greiða og fara. Margir eru mjög ánægðir með að gerast svona starfsmenn þessara fyrirtækja og gott og vel, það er líklega af mörgum öðrum ástæðum en gömlu búðar“kalla“ blæti líkt og ég hélt í fyrstu, einhver nefndi að auðveldara væri að fylgjast með verðlagi. Gott og vel, þetta er eins og það er, engin ástæða til að reyna að ríða gegn símalínunni hér. Heimurinn eins og við þekkjum hann er að breytast, engin ástæða til að vera í afneitun. Hinsvegar hlýtur þetta að vera stórfelld fækkun starfa við þessi fyrirtæki. Það þarf kannski að minna einhver okkar á að við almenningur greiðum skatta og gjöld af öllu sem við kaupum og öllu því sem við vinnum okkur inn, það heitir samneysla og snýst um að samfélagið komi sér upp öryggisneti fyrir okkur sjálf og aðra í samfélaginu. Það eru að óbreyttu ekki greidd nein slík gjöld fyrir þessar vélar. Afleiðing þess verður sú að sameiginlegir sjóðir verða fáækari á meðan fyrirtækið græðir. Enda þurfa svona maskínur ekki atvinnuleysisbætur eða sjúkratryggingar eða neitt af því sem við mannfólkið þurfum, þess vegna verðum við að setjast niður og ræða þetta stóra mál og það helst í gær. Ég segi eins og Bill Gates: ,,The robot that takes your job should pay taxes“ í þýðingu undirritaðrar: „Vélmennið sem fær starfið okkar á að greiða skatta“ Í fyrstu dettur konu í hug að það þurfi að skattleggja hvert vélmenni sem tekur starf líkt og starfsmann, ásættanlegt að viðmiðið gæti td. verið lágmarkslaun. Atugum að sparnaður fyrirtækja með þessum maskínum er gríðarlegur og tapið fyrir samfélagið enn meira og margþættara. Hugmyndin um grunnframfærslu fyrir alla, eða borgaralaun, er í dag bara hugmynd, en hún er komin á umræðuborðið sem betur fer, fólk er farið að ræða þessa hugmynd hér á Íslandi án þess að frussa af hlátri, þökk sé Pírötum auðvitað, líkt og gert var hér á götuhornum í 101 rvk þegar „kapussínó“ (framburður innfæddra á tímabilinu) vélin kom á Mokkakaffi á sjöunda áratugnum. Umræðan um ,,maskínuskatta“ þarf að fara fram samhliða umræðunni um borgaralaun. Því við, sem höfum áhuga á betra samfélagi tökum nýjum hugmyndum ekki með fussi og sveii, við sem sjáum hvert veröldin stefnir skiljum að við þurfum að vera opin fyrir breyttum heimi og stórfelldum breytingum á atvinnumarkaði, stórfelldum breytingum í menntakerfinu og þá breytingum á störfum okkar og hlutverkum í samfélaginu. Í færri orðum, stórfelldum breytingum á allri framtíðinni, misþægilegum og misgóðum. Við viljum ræða þessi mál og setja þau inn í stefnur og hugmyndir um hvernig við viljum og ætlum að reka þessa eyju, hvernig samfélag á Ísland að vera? Og með framtíðinni á ég við; Hvað eru börnin okkar að fara að gera? Við hvað munu þau vinna? Hvernig verður heimur barnabarna okkar? Við þurfum að taka þessa framtíð í fangið í samtíma okkar og hætta að hanga í hárinu á hverfandi heimsmynd, Það mun draga samfélagið til glötunar, það væri leiðinlegt þegar það eru aðrir möguleikar í boði, léleg efnahagsstjórn er ekki náttúruhamfarir, það er hægt að laga þetta. Að þessu sögðu langar mig að vitna í dásamlega setningu sem ég fann í efnahagsstefnu Pírata: ,, Hagkerfið á að vinna fyrir fólk; fólk á ekki að vinna fyrir hagkerfið.“ Ef við, almenningur, blöndum okkur ekki í málið með kröfu um framtíðarsýn, þá mun hin svarta framtíðarmynd verða að veruleika, hún er svona; Eitt prósentið mun eignast alla peningana í heiminum, hinna bíður fátækt og einsleitni. Höfundur er áhugakona um efnahagsmál og í 6. sæti í Reykjavík suður á lista Pírata.
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun