Bara við gætum komið vírus í afbrotaforritið hjá þeim? Davíð Bergmann Davíðsson skrifar 27. apríl 2022 13:00 Þetta sagði góður vinur minn við mig sem vann með mér í Útideildinni sem var á vegum Unglingadeildar Félagsmálastofnunar Reykjavíkur fyrir bráðum þremur áratugum síðan. 23.04.2022 Var þetta ein af fyrirsögnum netmiðlanna hér á landi „Sautján ára fluttur með sjúkrabíl eftir árás“ 06.03.2022 „Stunginn ítrekað í bakið með skrúfjárni aðfaranótt laugardags“ 13.02.2022 „Þrír í haldi eftir skotárás í miðbænum“ 10.02.2022 „Í haldi eftir skotárás í Grafarholti“ Svona hafa fyrirsagnirnar verið svo árum skiptir ef ekki áratugum hvað er til ráða? Ímyndið ykkur ef það væri farnar nýjar leiðir í þessum málaflokki eins og til að mynda hjá þessum strokufanga sem tókst að leggja alla fjölmiðla landsins á hliðina ekki vegna afbrotanna sem hann hefur framið heldur aðallega út af hans húðlit og að annar saklaus drengur dróst í það mál og var áreittur af lögreglu í tvígang vegna þess. Svo það valdi engum misskilning þá skiptir litarhaftið húðinni engu hér heldur hvernig er hægt að koma með nýja nálgun í málefnum ungra afbrotamanna. Strokufanginn var með 50 mál á málaskrá lögreglu með öðrum orðum þýðir það á kjarngóðri íslensku afskipti lögreglu af honum. Það kom meira segja fram í fjölmiðlum að þessi mál voru aðallega vegna ofbeldis. Þetta er ekki eins dæmi því ég man eftir dreng sem var með 27 mál þá var viðkomandi aðeins 14 ára en þegar hann var 16 ára voru málin hans orðin 105. Þá var hann kominn með ákærufrestanir og skilorðsbundinn dóm og haug af tilgangslausum fjársektum sem hann hefur aldrei borgað. Á þessum tíma var sjálfræðisaldurinn 16 ár. Í dag er þessi aðili fullorðinn og með mannslíf á samviskunni. Sá hefur síðustu áratugina farið reglulega inn í fangelsi landsins til að uppfæra glæpaforritið í hausnum á sér. Hvað hefur breyst síðan þá, svarið er "LÍTIÐ" sömu fyrirsagnirnar á netmiðlum landsins helgi eftir helgi ofbeldi hér og þar og afbrot af öllu tagi! Hvernig væri hægt að hjálpa strokufanganum sem var leitað að fyrir nokkrum dögum síðan hvað ef það það hefði verið gripið inn í hans mál miklu fyrr af festu og ákveðni? Ég myndi telja að hann þurfi að fá mikla fræðslu fyrst og fremst nema hann sé siðblindur þá er lítil von um betrun sem ég tel litlar líkur á að hann sé með. Þá spyrja eflaust einhverjir hvernig fræðslu á hann að fá og á hann að vera í opnu úrræði á þeim tíma eða lokaður inni á bak við lás og slá. Ef ég ætti að nefna einhverja aðila sem hafa hæfni til þess leiðbeina þessum unga manni sem hefur 50 mál á málaskrá lögreglu og aðallega vegna ofbeldis þá er það fagfólkið á Grensásdeild Landsspítalans. Það fólk hefur annast fólk sem hefur orðið fyrir ofbeldi, og þekkir afleiðingarnar af því hvað best af öllum. Jafnvel að þessi ungi maður fái að annist heilabilaða einstaklinga sem hluta afplánun dóms til að komast í raunveruleg kynni hverjar afleiðingar ofbeldis geta verið eða vera í tilsjónarvinnu með fólki sem er bundið við hjólastól. Hvað með að sjúkraflutningamenn sem koma yfirleitt fyrstir allra á ofbeldis vettvang til að veita fyrstu hjálp. Geta þeir upplýst hann um hvernig sú aðkoma er. Hvað það getur verið stutt á milli lífs og jafnvel heiladauða þegar ofbeldi á í hlut og það þarf ekki nema eitt högg til þess? Hvað með skaðabótarétt sem getur hann elt hann allt lífið þar geta tryggingafélög komið sterk inn. Hvað með að fá fyrrverandi fanga sem hefur náð tökum á lífinu sem myndi afrugla bíómyndaruglið í hausnum á honum sem getur hjálpað honum að komast í tengsl við raunveruleikann og afhjúpað glæpahylkið sem hans veika sjálfsmynd hangir á. Hvað með sáttarmeðferð með ættingjum fórnarlambsins og síðast enn ekki síst sáttarmeðferð með sinni eigin fjölskyldu sem hann hefur sett á ákveðin stall félagslega með sinni hegðun. Hér þarf engum lögum að breyta þetta rúmast innan 57. greinar almennra hegningarlaga. Það sem þarf að gera er að skapa dómshefð í svona málum. Refsing eða betrun hvort skyldi vera árangursríkara að nota til að fækka afbrotum í okkar samfélagi? Hér eru fjölsmiðjur fyrir ungmenni um allt land sem er hægt að nýta, náttúra sem bíður upp á ótrúlega möguleika. Þar sæi ég björgunarsveitina koma sterka inn, svo er til fullt af góðu fólki sem kann til verka en þetta kostar en það mun samt spara ríkissjóð mikla peninga til framtíðar svo spyr maður sig hvað má verðleggja mannslíf á í krónum talið og þær þjáningar sem aðstaðendur þurfa að fara í gegnum svo ekki sé talað um fórnarlambið. Svona vinna hefur verið í gangi úti í hinum stóra heimi í áratugi og við þurfum ekkert að finna upp á hjólinu í þessum efnum. Ætlum að sætta okkur við það að lesa svona fyrirsagnir á netmiðlum landsins helgi eftir helgi og ár eftir ár eða fara gera eitthvað í alvörunni í málunum. Það er löngu tímabært að reyna aðra nálgun í þessum málaflokki og möguleikarnir eru óteljandi tala ekki um þegar það er ungt fólk á í hlut sem er byrja að feta veg andfélagslegra hegðunar og sér í lagi afbrota. YOT „Youth offending team“ sem kemur frá Bretlandseyjum gæti verið eitthvað sem er hægt að nota hér á landi. Það eru örugglega 15 ár ef ekki lengra síðan að ég heyrði af því úrræði fyrst. Ég hef verið talsmaður þess að koma því inn í íslenskt dómskerfi sér í lagi hjá ungum afbrotamönnum ásamt fleirum. Við verðum að hætta að spóla í sama hjólfarinu og drullast inn á aðrar vegslóðir í þessum málum því sú aðferð sem við notum í dag er löngu runnin út á dagsetningu. Hér er lítið dæmi frá „YOT" til að þú ágæti lesandi áttir þig betur á fyrir hvað það stendur. Unglings drengur var staðinn að því að brenna gám á skólalóðinni. Þá fór að stað vinna með hann strax. Það var engin biðlisti og skýrslan hans fór ekki neðst í bunkann. Það var strax farið í það að tengja afleiðingar brotsins svo hann skynji alvarleika málsins. Þessi vinna með þennan dreng hafði upphaf og endi. Málið varð að klárast innan 3 mánaða. Þar sem það er hefð fyrir sjálfboðavinnu í Bretlandi er "YOT" ekki bara skipað fagfólki heldur koma líka almennir borgarar að því líka. Í þessu tilfelli var það dómarinn í málinu, hann var fyrrverandi lögmaður sem var komin á eftirlaun sem bjó í sama hverfi sem brotið átti sér stað. Lögreglumaðurinn kom frá forvarnardeildinni sem sérhæfði sig í afbrotum ungmenna, frá félagsmálastofnun koma félagsráðgjafi, síðan hafði drengurinn stuðningsaðila með sér sem í þessu tilfelli var unglingaráðgjafi úr unglingamiðstöðinni í hans hverfi. Það höfðu allir sínum skyldum að gegna í þessu ferli og fókusinn var fyrst og fremst að drengurinn átti sig á því hvað hann gerði og það hefur afleiðingar. Niðurstaðan dómsins er jafn bindandi eins og hann væri dæmdur af héraðsdómi. Hann þurfti í 10 vikur að mæta á slökkvistöðina 4 sinnum í viku og vinna þar 2 tíma í senn. Þar fékk hann fræðslu um eldvarnir og afleiðingar eldsvoða fyrir utan það að vinna hefðbundin þrifstörf og síðast enn ekki síst að kynnast störfum slökkviliðsmanna þarna var sáð fræjum með jákvæðum formerkjum "learning by doing" eins og þessir gaurar gera á götunni. Félagsráðgjafinn sá um öll tengsl við skóla og finna sálfræðimeðferð fyrir drenginn og fyrir hans fjölskyldu. Lögreglan fylgdist sérstaklega með því hvort hann væri að halda 3 mánaða skilorð sem voru með skilyrðum bundin eins og engin neysla vímugjafa og að sjálfsögðu að hann sé ekki að brjóta af sér á þeim tíma. Unglingaráðgjafinn veitti drengnum stuðning með því að vera til staðar bæði í leik og starfi og var skipaður sem tilsjónaraðili hans. Að síðustu þurfti drengurinn að skrifa greinargerð hvort hann iðraðist sinna brota og gera grein fyrir því í smá atriðum fyrir "YOT" Þar kom unglingaráðgjafinn honum til aðstoðar þar sem drengurinn átti við sértæka námserfiðleika við að stríða. Þarna er búið að tengja orsök og leiðingar brotsins engar bull fjársektir eða eitthvað sem fer á sakaskrá sem getur þvælst fyrir honum í lífinu. Ef allt þetta var uppfyllt fékk hann uppreisn æru skýrslan fór í tætarann með viðhöfn og þetta mál þvælist aldrei meir fyrir honum lífinu. Þessi drengur getur sótt um skóla og vinnu hvar sem er í dag án nokkra vandkvæða. Hins vegar ef drengur hefði ekki tekið á sínum málum þá færi málið í annan farveg þá þyrfti hann að koma fyrir hárkolludómarana. Er ekki komin tími á nýja nálgun í málefnum ungra afbrotamanna hvað finnst ykkur? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Lögreglumál Mest lesið Fimmtán algengar rangfærslur um loftslagsbreytingar – og hvað er rétt Eyþór Eðvarðsson Skoðun Hefur þú rétt fyrir þér? Svarið er já Jón Pétur Zimsen Skoðun Þegar höggbylgjan skellur á Gísli Rafn Ólafsson Skoðun Leiðtogi Gunnar Salvarsson Skoðun Hinsegin Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Öryggið á nefinu um áramótin Eyrún Jónsdóttir,Ágúst Mogensen Skoðun Sögulegt ár í borginni Skúli Helgason Skoðun Markmiðin sem skipta máli Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Jólapartýi aflýst Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Guðbjörg verður áfram gul Reynir Traustason Skoðun Skoðun Skoðun Hinsegin Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Leiðtogi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Sögulegt ár í borginni Skúli Helgason skrifar Skoðun Fimmtán algengar rangfærslur um loftslagsbreytingar – og hvað er rétt Eyþór Eðvarðsson skrifar Skoðun Öryggið á nefinu um áramótin Eyrún Jónsdóttir,Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Þegar höggbylgjan skellur á Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Hefur þú rétt fyrir þér? Svarið er já Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Markmiðin sem skipta máli Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Netverslun með áfengi og velferð barna okkar Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Við gerum það sem við sögðumst ætla að gera Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Stingum af Einar Guðnason skrifar Skoðun Guðbjörg verður áfram gul Reynir Traustason skrifar Skoðun Kvennaár og hvað svo? Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Hinir „hræðilegu“ popúlistaflokkar Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Hafnarfjörður í mikilli sókn Orri Björnsson skrifar Skoðun Jólapartýi aflýst Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Umbúðir, innihald og hægfara tilfærsla kirkjunnar Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Hættuleg þöggunarpólitík: Hvernig hræðsla og sundrung skaða framtíð Íslands Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Jólareglugerð heilbrigðisráðherra veldur usla Alma Ýr Ingólfsdóttir,Telma Sigtryggsdóttir,Vilhjálmur Hjálmarsson skrifar Skoðun Verðmæti dýra fyrir jörðina er ekki mælanlegt í krónum Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Þegar kerfið grípur of seint inn: Um börn og unglinga í vanda, úrræðaleysi og mikilvægi snemmtækrar íhlutunar Kristín Kolbeinsdóttir skrifar Skoðun Staða eldri borgara á Íslandi í árslok 2025 Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Landhelgisgæslan er óábyrg Vilhelm Jónsson skrifar Skoðun Nýtt ár, nýr veruleiki, nýtt samtal Kristinn Árni Hróbjartsson skrifar Skoðun Kolefnissporið mitt Jón Fannar Árnason skrifar Skoðun Fullkomlega afgreitt þjóðaratkvæði Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Á atvinnuvegaráðherra von á kraftaverki? Björn Ólafsson skrifar Skoðun ESB: Penninn og sverðið, aðgangur og yfirráð Helgi Hrafn Gunnarsson skrifar Skoðun Aftur um Fjarðarheiðargöng Stefán Ómar Stefánsson van Hagen skrifar Skoðun Hitamál - Saga loftslagsins Höskuldur Búi Jónsson skrifar Sjá meira
Þetta sagði góður vinur minn við mig sem vann með mér í Útideildinni sem var á vegum Unglingadeildar Félagsmálastofnunar Reykjavíkur fyrir bráðum þremur áratugum síðan. 23.04.2022 Var þetta ein af fyrirsögnum netmiðlanna hér á landi „Sautján ára fluttur með sjúkrabíl eftir árás“ 06.03.2022 „Stunginn ítrekað í bakið með skrúfjárni aðfaranótt laugardags“ 13.02.2022 „Þrír í haldi eftir skotárás í miðbænum“ 10.02.2022 „Í haldi eftir skotárás í Grafarholti“ Svona hafa fyrirsagnirnar verið svo árum skiptir ef ekki áratugum hvað er til ráða? Ímyndið ykkur ef það væri farnar nýjar leiðir í þessum málaflokki eins og til að mynda hjá þessum strokufanga sem tókst að leggja alla fjölmiðla landsins á hliðina ekki vegna afbrotanna sem hann hefur framið heldur aðallega út af hans húðlit og að annar saklaus drengur dróst í það mál og var áreittur af lögreglu í tvígang vegna þess. Svo það valdi engum misskilning þá skiptir litarhaftið húðinni engu hér heldur hvernig er hægt að koma með nýja nálgun í málefnum ungra afbrotamanna. Strokufanginn var með 50 mál á málaskrá lögreglu með öðrum orðum þýðir það á kjarngóðri íslensku afskipti lögreglu af honum. Það kom meira segja fram í fjölmiðlum að þessi mál voru aðallega vegna ofbeldis. Þetta er ekki eins dæmi því ég man eftir dreng sem var með 27 mál þá var viðkomandi aðeins 14 ára en þegar hann var 16 ára voru málin hans orðin 105. Þá var hann kominn með ákærufrestanir og skilorðsbundinn dóm og haug af tilgangslausum fjársektum sem hann hefur aldrei borgað. Á þessum tíma var sjálfræðisaldurinn 16 ár. Í dag er þessi aðili fullorðinn og með mannslíf á samviskunni. Sá hefur síðustu áratugina farið reglulega inn í fangelsi landsins til að uppfæra glæpaforritið í hausnum á sér. Hvað hefur breyst síðan þá, svarið er "LÍTIÐ" sömu fyrirsagnirnar á netmiðlum landsins helgi eftir helgi ofbeldi hér og þar og afbrot af öllu tagi! Hvernig væri hægt að hjálpa strokufanganum sem var leitað að fyrir nokkrum dögum síðan hvað ef það það hefði verið gripið inn í hans mál miklu fyrr af festu og ákveðni? Ég myndi telja að hann þurfi að fá mikla fræðslu fyrst og fremst nema hann sé siðblindur þá er lítil von um betrun sem ég tel litlar líkur á að hann sé með. Þá spyrja eflaust einhverjir hvernig fræðslu á hann að fá og á hann að vera í opnu úrræði á þeim tíma eða lokaður inni á bak við lás og slá. Ef ég ætti að nefna einhverja aðila sem hafa hæfni til þess leiðbeina þessum unga manni sem hefur 50 mál á málaskrá lögreglu og aðallega vegna ofbeldis þá er það fagfólkið á Grensásdeild Landsspítalans. Það fólk hefur annast fólk sem hefur orðið fyrir ofbeldi, og þekkir afleiðingarnar af því hvað best af öllum. Jafnvel að þessi ungi maður fái að annist heilabilaða einstaklinga sem hluta afplánun dóms til að komast í raunveruleg kynni hverjar afleiðingar ofbeldis geta verið eða vera í tilsjónarvinnu með fólki sem er bundið við hjólastól. Hvað með að sjúkraflutningamenn sem koma yfirleitt fyrstir allra á ofbeldis vettvang til að veita fyrstu hjálp. Geta þeir upplýst hann um hvernig sú aðkoma er. Hvað það getur verið stutt á milli lífs og jafnvel heiladauða þegar ofbeldi á í hlut og það þarf ekki nema eitt högg til þess? Hvað með skaðabótarétt sem getur hann elt hann allt lífið þar geta tryggingafélög komið sterk inn. Hvað með að fá fyrrverandi fanga sem hefur náð tökum á lífinu sem myndi afrugla bíómyndaruglið í hausnum á honum sem getur hjálpað honum að komast í tengsl við raunveruleikann og afhjúpað glæpahylkið sem hans veika sjálfsmynd hangir á. Hvað með sáttarmeðferð með ættingjum fórnarlambsins og síðast enn ekki síst sáttarmeðferð með sinni eigin fjölskyldu sem hann hefur sett á ákveðin stall félagslega með sinni hegðun. Hér þarf engum lögum að breyta þetta rúmast innan 57. greinar almennra hegningarlaga. Það sem þarf að gera er að skapa dómshefð í svona málum. Refsing eða betrun hvort skyldi vera árangursríkara að nota til að fækka afbrotum í okkar samfélagi? Hér eru fjölsmiðjur fyrir ungmenni um allt land sem er hægt að nýta, náttúra sem bíður upp á ótrúlega möguleika. Þar sæi ég björgunarsveitina koma sterka inn, svo er til fullt af góðu fólki sem kann til verka en þetta kostar en það mun samt spara ríkissjóð mikla peninga til framtíðar svo spyr maður sig hvað má verðleggja mannslíf á í krónum talið og þær þjáningar sem aðstaðendur þurfa að fara í gegnum svo ekki sé talað um fórnarlambið. Svona vinna hefur verið í gangi úti í hinum stóra heimi í áratugi og við þurfum ekkert að finna upp á hjólinu í þessum efnum. Ætlum að sætta okkur við það að lesa svona fyrirsagnir á netmiðlum landsins helgi eftir helgi og ár eftir ár eða fara gera eitthvað í alvörunni í málunum. Það er löngu tímabært að reyna aðra nálgun í þessum málaflokki og möguleikarnir eru óteljandi tala ekki um þegar það er ungt fólk á í hlut sem er byrja að feta veg andfélagslegra hegðunar og sér í lagi afbrota. YOT „Youth offending team“ sem kemur frá Bretlandseyjum gæti verið eitthvað sem er hægt að nota hér á landi. Það eru örugglega 15 ár ef ekki lengra síðan að ég heyrði af því úrræði fyrst. Ég hef verið talsmaður þess að koma því inn í íslenskt dómskerfi sér í lagi hjá ungum afbrotamönnum ásamt fleirum. Við verðum að hætta að spóla í sama hjólfarinu og drullast inn á aðrar vegslóðir í þessum málum því sú aðferð sem við notum í dag er löngu runnin út á dagsetningu. Hér er lítið dæmi frá „YOT" til að þú ágæti lesandi áttir þig betur á fyrir hvað það stendur. Unglings drengur var staðinn að því að brenna gám á skólalóðinni. Þá fór að stað vinna með hann strax. Það var engin biðlisti og skýrslan hans fór ekki neðst í bunkann. Það var strax farið í það að tengja afleiðingar brotsins svo hann skynji alvarleika málsins. Þessi vinna með þennan dreng hafði upphaf og endi. Málið varð að klárast innan 3 mánaða. Þar sem það er hefð fyrir sjálfboðavinnu í Bretlandi er "YOT" ekki bara skipað fagfólki heldur koma líka almennir borgarar að því líka. Í þessu tilfelli var það dómarinn í málinu, hann var fyrrverandi lögmaður sem var komin á eftirlaun sem bjó í sama hverfi sem brotið átti sér stað. Lögreglumaðurinn kom frá forvarnardeildinni sem sérhæfði sig í afbrotum ungmenna, frá félagsmálastofnun koma félagsráðgjafi, síðan hafði drengurinn stuðningsaðila með sér sem í þessu tilfelli var unglingaráðgjafi úr unglingamiðstöðinni í hans hverfi. Það höfðu allir sínum skyldum að gegna í þessu ferli og fókusinn var fyrst og fremst að drengurinn átti sig á því hvað hann gerði og það hefur afleiðingar. Niðurstaðan dómsins er jafn bindandi eins og hann væri dæmdur af héraðsdómi. Hann þurfti í 10 vikur að mæta á slökkvistöðina 4 sinnum í viku og vinna þar 2 tíma í senn. Þar fékk hann fræðslu um eldvarnir og afleiðingar eldsvoða fyrir utan það að vinna hefðbundin þrifstörf og síðast enn ekki síst að kynnast störfum slökkviliðsmanna þarna var sáð fræjum með jákvæðum formerkjum "learning by doing" eins og þessir gaurar gera á götunni. Félagsráðgjafinn sá um öll tengsl við skóla og finna sálfræðimeðferð fyrir drenginn og fyrir hans fjölskyldu. Lögreglan fylgdist sérstaklega með því hvort hann væri að halda 3 mánaða skilorð sem voru með skilyrðum bundin eins og engin neysla vímugjafa og að sjálfsögðu að hann sé ekki að brjóta af sér á þeim tíma. Unglingaráðgjafinn veitti drengnum stuðning með því að vera til staðar bæði í leik og starfi og var skipaður sem tilsjónaraðili hans. Að síðustu þurfti drengurinn að skrifa greinargerð hvort hann iðraðist sinna brota og gera grein fyrir því í smá atriðum fyrir "YOT" Þar kom unglingaráðgjafinn honum til aðstoðar þar sem drengurinn átti við sértæka námserfiðleika við að stríða. Þarna er búið að tengja orsök og leiðingar brotsins engar bull fjársektir eða eitthvað sem fer á sakaskrá sem getur þvælst fyrir honum í lífinu. Ef allt þetta var uppfyllt fékk hann uppreisn æru skýrslan fór í tætarann með viðhöfn og þetta mál þvælist aldrei meir fyrir honum lífinu. Þessi drengur getur sótt um skóla og vinnu hvar sem er í dag án nokkra vandkvæða. Hins vegar ef drengur hefði ekki tekið á sínum málum þá færi málið í annan farveg þá þyrfti hann að koma fyrir hárkolludómarana. Er ekki komin tími á nýja nálgun í málefnum ungra afbrotamanna hvað finnst ykkur?
Skoðun Fimmtán algengar rangfærslur um loftslagsbreytingar – og hvað er rétt Eyþór Eðvarðsson skrifar
Skoðun Hættuleg þöggunarpólitík: Hvernig hræðsla og sundrung skaða framtíð Íslands Nichole Leigh Mosty skrifar
Skoðun Jólareglugerð heilbrigðisráðherra veldur usla Alma Ýr Ingólfsdóttir,Telma Sigtryggsdóttir,Vilhjálmur Hjálmarsson skrifar
Skoðun Þegar kerfið grípur of seint inn: Um börn og unglinga í vanda, úrræðaleysi og mikilvægi snemmtækrar íhlutunar Kristín Kolbeinsdóttir skrifar