Áróðurinn gegn Evrópusambandinu á Íslandi – Framhald Jón Frímann Jónsson skrifar 2. apríl 2024 14:00 Það er ónefndur maður sem skrifar stöðugt rugl greinar um Evrópusambandið hérna á Vísir. Þessi maður er ekkert annað en lygari og skrifar greinar sem eru í andstöðu við raunveruleikann. Þar er öllu mögulegu haldið fram og ekkert að því er satt svo að ég sjái. Núna er umræðuefnið fríverslunarsamningar og hvernig þeir eru betri en Evrópusambandið. Reynsla Bretland, eftir að þeir fóru úr Evrópusambandinu er ekki góð. Fríverslunarsamningar Bretlands við Ástralíu og Nýja Sjáland eru almennt taldir vera varla pappírsins virði sem þeir eru skrifaðir á og Breskir bændur komu mjög illa úr þeim samningum. Um það er fjallað hérna á frétta síðu BBC News árið 2022. Það sama er að segja um fríverslunarsamning Bretlands við Nýja Sjáland eins og er fjallað um hérna á frétta síðu Sky News. Bretland er einnig ekki að fara að fá neinn samning við Bandaríkin, sem almennt gera ekki samninga við önnur ríki um viðskipti. Heildar áhrif þessara fríverslunarsamninga eru talin vera í kringum 0,08% af efnahag Bretlands til ársins 2035 eins og lesa má um hérna í tilfelli fríverslunarsamnings Bretlands við Ástralíu. Ég hef ekki fundið þessar tölur varðandi fríverslunarsamning Bretlands og Nýja Sjálands. Ísland er smáríki og ef það fer úr EES og EFTA. Eins og þessi hópur af fólki vill. Þá mundi efnahagur Íslands hrynja á einum degi og það mundi láta efnahagshrunið árið 2008 líta út eins og smávesen í samanburði. Auki sem að íslendingar mundu tapa frjálsum aðgangi að Evrópusambandinu (frjáls för, búseta, kaup á húsnæði, heilbrigðismál og fleira og fleira) . Það sama mundi gerast í Noregi ef þeir fara úr, eins og viðkomandi fullyrðir að sé mikill áhugi á í Noregi. Staðreyndin er hinsvegar sú að Norðmenn hafa engann áhuga á því að fara úr EES eða EFTA, ekkert frekar en Íslendingar. Þetta er bara upplýsingaóreiða og mjög skipulögð. Þetta er áróður hjá þessum manni, allar hans greinar eru ekkert annað og ég er persónulega búinn að fá nóg af því að hann skuli fá að svona þvælu stöðugt birta án athugasemda. Af lagalegum ástæðum ákvað ég að sleppa því að nefna viðkomandi. Þeir finna sem leita eins og sagt er. Það má einnig nefna að bændur í Bretlandi eru margir komnir á vonarvölina eftir útgöngu Bretlands úr Evrópusambandinu. Greiðslur frá Breska ríkinu berast seint til bænda í Bretlandi, útflutningur hjá þeim hefur hrunið síðan útganga Bretlands átti sér stað. Það sama gerðist hjá fiskimönnum Bretlands, útflutningur þeirra hrundi og þeir geta ekki landað í öðrum ríkjum sem eru aðilar að Evrópusambandinu. Það var ekkert vandamál þegar Bretland var aðili en í dag er slíkt stranglega bannað vegna þess að Bretland er þriðja ríki gagnvart Evrópusambandinu og matvæli þaðan, jafnvel þó svo að þau komi beint úr skipi, þurfa að fara í gegnum ákveðið vottunarferli. Ísland er í gegnum EES samninginn hluti af þessu kerfi að hluta til og þarf því ekki að eiga við nærri því eins mikla skriffinnsku en annars væri. Ísland gerir sína fríverslunarsamninga á grundvelli EFTA. Ég er ekki viss um Ísland mundi fá nokkra fríverslunarsamninga án EFTA. Þar sem Ísland er einfaldlega of lítið til þess að nokkur ríki nenni að semja við Íslendinga ef það er ekki nauðsynlegt útaf öðrum ástæðum. Regluverk frá Evrópusambandinu er ekki íþyngjandi, nema í huga þeirra sem ætla sér að svindla og komast upp með svindlið. Almennt séð, þá eru regluverk sett eftir reynslunni og þá slæmri reynslu. Regluverk eru almennt ekki sett um hluti sem eru í lagi og hafa alltaf verið í lagi. Síðan er það þannig að Evrópusambandið hefur engin völd á Íslandi. Ísland er skuldbundið til þess að taka upp lög Evrópusambandsins í samræmi við EES samninginn samkvæmt ákvæðum þar um. Þetta gerist ekki sjálfkrafa eins og hjá aðildarríkjum Evrópusambandsins heldur þarf Alþingi íslendinga að samþykkja öll lög frá Evrópusambandinu. Á móti fá íslendingar ekki að sitja við ferlið þegar lögin eru samþykkt eins og hin 27 aðildarríki Evrópusambandsins og geta ekki samið um undanþágur eða takmarkaðri gildistöku laga á Íslandi eftir þörfum. Áróðurinn gegn Evrópusambandinu og forverum þess á Íslandi hefur lengi verið í gangi. Elstu dæmin um þetta má finna í fréttum Morgunblaðsins þann 12. Maí 1963 eins og er hægt að sjá hérna. Eftir því sem tímarnir hafa breyst, þá hefur sagan gegn Evrópusambandinu einnig breyst. Þar var málflutningurinn sá að gera tolla og viðskiptasamninga við þáverandi Evrópubandalag, þetta er í raun sami málflutningur sem hafður er uppi í dag, rúmlega 61 ári eftir að hann kom fram í fjölmiðlum á sjöunda áratug 20 aldarinnar og þetta hófst örugglega talsvert fyrr. Þetta fólk og þessir stjórnmálaflokkar sem halda því fram og gera það mjög svo ranglega að það sé betra fyrir Ísland að standa fyrir utan Evrópusambandið, EES og EFTA eru í raun að tala fyrir allsherjar fátækt íslendinga og einangrun Íslands. Það eimir talsvert af hinu gamla og skaðlega bændaveldi á Íslandi og hefur gert lengi, mig grunar sterklega að andstaðan við Evrópusambandið og allt alþjóðlegt eigi uppruna sinn í slíku hugarfari. Það voru gerðir þættir um þetta í upphafi 10 áratugsins á 20 öldinni, þeir þættir hétu „Trúin á moldina“, þeir fóru svo illa í ráðandi öfl bænda að blásið var í áróður gegn þessum þáttum í mörg ár á eftir. Aðild Íslands að Evrópusambandinu mundi þýða talsvert frelsi frá ofríki íslenskra stjórnmálamanna, seðlabankastjóri yrði valdalaus með upptöku Evrunnar sem gjaldmiðils. Þetta hinsvegar er eitthvað sem öfl á Íslandi geta ekki hugsað sér og gera allt sem í þeirra valdi stendur til þess að viðhalda núverandi kerfi. Ef að það er eitthvað afl sem er hvað færast um að eyða byggð á Íslandi. Þá eru það íslendingar sjálfir. Höfundur er rithöfundur og áhugamaður um sögu þjóða Evrópu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Evrópusambandið Jón Frímann Jónsson Mest lesið Ísland fyrst Kjartan Magnússon Skoðun Berum virðingu fyrir börnunum okkar Þorvaldur Davíð Kristjánsson Skoðun „Refsipólitísk áhrif“ Alma Mjöll Ólafsdóttir Skoðun Endurkaup í Grindavík: Fólk á rétt á raunverulegri mynd af húsnæði sínu Hilmar Freyr Gunnarsson Skoðun Krónupíning foreldra er engin lausn Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun Ný og góð veröld í Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Köld kveðja á kvennaári Stefanía Sigurðardóttir Skoðun Gagnaver í leit að orku Tinna Traustadóttir Skoðun Varði Ísland ólíkt sumum öðrum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Það er pólitískt val að uppræta fátækt Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Breytum fánalögunum og notum fánann meira Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun „Refsipólitísk áhrif“ Alma Mjöll Ólafsdóttir skrifar Skoðun Endurkaup í Grindavík: Fólk á rétt á raunverulegri mynd af húsnæði sínu Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Ný og góð veröld í Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Krónupíning foreldra er engin lausn Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Köld kveðja á kvennaári Stefanía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ísland fyrst Kjartan Magnússon skrifar Skoðun Gagnaver í leit að orku Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Varði Ísland ólíkt sumum öðrum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Berum virðingu fyrir börnunum okkar Þorvaldur Davíð Kristjánsson skrifar Skoðun Í Hafnarfirði finnur unga fólkið rými, rödd og raunveruleg tækifæri Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Það er pólitískt val að uppræta fátækt Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Bankarnir og þjáningin Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Tryggja þarf öfluga endurhæfingu fyrir einstaklinga með krabbamein Ragna Kristín Guðbrandsdóttir skrifar Skoðun Stöndum með Ljósinu! Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum að tala um Heiðmörk Guðmundur Hörður Guðmundsson skrifar Skoðun Aðild Íslands að ESB: Vegvísir til velsældar? Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Misnotkun á velferðarkerfinu: Áhyggjur vegna nýbúa og kerfisglufa Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Ávinningur fyrri ára í hættu Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Gefum í – því unglingarnir okkar eiga það skilið skrifar Skoðun Það er munur á veðmálum og veðmálum Auður Inga Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Er hægt að bíða lengur? Björg Baldursdóttir skrifar Skoðun Tími til að fagna, minna á og hvetja áfram – 50 ár frá Kvennaverkfallinu Ólöf Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Jafnréttisbærinn Hafnarfjörður – nema þegar þú ert þolandi Ingibjörg Gróa Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Um meint hlutleysi Kína í Úkraínustríðinu Erlingur Erlingsson skrifar Skoðun Ljósið – samtök úti í bæ Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Af lokuðum búsetuúrræðum og sérlausnum í flugi Þorgerður M Þorbjarnardóttir,Halldór Reynisson skrifar Skoðun Á hvaða vegferð er heilbrigðisráðherra? Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun VR-félagar, ykkar er valið! Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Laufey og brúin milli kynslóðanna Gunnar Salvarsson skrifar Sjá meira
Það er ónefndur maður sem skrifar stöðugt rugl greinar um Evrópusambandið hérna á Vísir. Þessi maður er ekkert annað en lygari og skrifar greinar sem eru í andstöðu við raunveruleikann. Þar er öllu mögulegu haldið fram og ekkert að því er satt svo að ég sjái. Núna er umræðuefnið fríverslunarsamningar og hvernig þeir eru betri en Evrópusambandið. Reynsla Bretland, eftir að þeir fóru úr Evrópusambandinu er ekki góð. Fríverslunarsamningar Bretlands við Ástralíu og Nýja Sjáland eru almennt taldir vera varla pappírsins virði sem þeir eru skrifaðir á og Breskir bændur komu mjög illa úr þeim samningum. Um það er fjallað hérna á frétta síðu BBC News árið 2022. Það sama er að segja um fríverslunarsamning Bretlands við Nýja Sjáland eins og er fjallað um hérna á frétta síðu Sky News. Bretland er einnig ekki að fara að fá neinn samning við Bandaríkin, sem almennt gera ekki samninga við önnur ríki um viðskipti. Heildar áhrif þessara fríverslunarsamninga eru talin vera í kringum 0,08% af efnahag Bretlands til ársins 2035 eins og lesa má um hérna í tilfelli fríverslunarsamnings Bretlands við Ástralíu. Ég hef ekki fundið þessar tölur varðandi fríverslunarsamning Bretlands og Nýja Sjálands. Ísland er smáríki og ef það fer úr EES og EFTA. Eins og þessi hópur af fólki vill. Þá mundi efnahagur Íslands hrynja á einum degi og það mundi láta efnahagshrunið árið 2008 líta út eins og smávesen í samanburði. Auki sem að íslendingar mundu tapa frjálsum aðgangi að Evrópusambandinu (frjáls för, búseta, kaup á húsnæði, heilbrigðismál og fleira og fleira) . Það sama mundi gerast í Noregi ef þeir fara úr, eins og viðkomandi fullyrðir að sé mikill áhugi á í Noregi. Staðreyndin er hinsvegar sú að Norðmenn hafa engann áhuga á því að fara úr EES eða EFTA, ekkert frekar en Íslendingar. Þetta er bara upplýsingaóreiða og mjög skipulögð. Þetta er áróður hjá þessum manni, allar hans greinar eru ekkert annað og ég er persónulega búinn að fá nóg af því að hann skuli fá að svona þvælu stöðugt birta án athugasemda. Af lagalegum ástæðum ákvað ég að sleppa því að nefna viðkomandi. Þeir finna sem leita eins og sagt er. Það má einnig nefna að bændur í Bretlandi eru margir komnir á vonarvölina eftir útgöngu Bretlands úr Evrópusambandinu. Greiðslur frá Breska ríkinu berast seint til bænda í Bretlandi, útflutningur hjá þeim hefur hrunið síðan útganga Bretlands átti sér stað. Það sama gerðist hjá fiskimönnum Bretlands, útflutningur þeirra hrundi og þeir geta ekki landað í öðrum ríkjum sem eru aðilar að Evrópusambandinu. Það var ekkert vandamál þegar Bretland var aðili en í dag er slíkt stranglega bannað vegna þess að Bretland er þriðja ríki gagnvart Evrópusambandinu og matvæli þaðan, jafnvel þó svo að þau komi beint úr skipi, þurfa að fara í gegnum ákveðið vottunarferli. Ísland er í gegnum EES samninginn hluti af þessu kerfi að hluta til og þarf því ekki að eiga við nærri því eins mikla skriffinnsku en annars væri. Ísland gerir sína fríverslunarsamninga á grundvelli EFTA. Ég er ekki viss um Ísland mundi fá nokkra fríverslunarsamninga án EFTA. Þar sem Ísland er einfaldlega of lítið til þess að nokkur ríki nenni að semja við Íslendinga ef það er ekki nauðsynlegt útaf öðrum ástæðum. Regluverk frá Evrópusambandinu er ekki íþyngjandi, nema í huga þeirra sem ætla sér að svindla og komast upp með svindlið. Almennt séð, þá eru regluverk sett eftir reynslunni og þá slæmri reynslu. Regluverk eru almennt ekki sett um hluti sem eru í lagi og hafa alltaf verið í lagi. Síðan er það þannig að Evrópusambandið hefur engin völd á Íslandi. Ísland er skuldbundið til þess að taka upp lög Evrópusambandsins í samræmi við EES samninginn samkvæmt ákvæðum þar um. Þetta gerist ekki sjálfkrafa eins og hjá aðildarríkjum Evrópusambandsins heldur þarf Alþingi íslendinga að samþykkja öll lög frá Evrópusambandinu. Á móti fá íslendingar ekki að sitja við ferlið þegar lögin eru samþykkt eins og hin 27 aðildarríki Evrópusambandsins og geta ekki samið um undanþágur eða takmarkaðri gildistöku laga á Íslandi eftir þörfum. Áróðurinn gegn Evrópusambandinu og forverum þess á Íslandi hefur lengi verið í gangi. Elstu dæmin um þetta má finna í fréttum Morgunblaðsins þann 12. Maí 1963 eins og er hægt að sjá hérna. Eftir því sem tímarnir hafa breyst, þá hefur sagan gegn Evrópusambandinu einnig breyst. Þar var málflutningurinn sá að gera tolla og viðskiptasamninga við þáverandi Evrópubandalag, þetta er í raun sami málflutningur sem hafður er uppi í dag, rúmlega 61 ári eftir að hann kom fram í fjölmiðlum á sjöunda áratug 20 aldarinnar og þetta hófst örugglega talsvert fyrr. Þetta fólk og þessir stjórnmálaflokkar sem halda því fram og gera það mjög svo ranglega að það sé betra fyrir Ísland að standa fyrir utan Evrópusambandið, EES og EFTA eru í raun að tala fyrir allsherjar fátækt íslendinga og einangrun Íslands. Það eimir talsvert af hinu gamla og skaðlega bændaveldi á Íslandi og hefur gert lengi, mig grunar sterklega að andstaðan við Evrópusambandið og allt alþjóðlegt eigi uppruna sinn í slíku hugarfari. Það voru gerðir þættir um þetta í upphafi 10 áratugsins á 20 öldinni, þeir þættir hétu „Trúin á moldina“, þeir fóru svo illa í ráðandi öfl bænda að blásið var í áróður gegn þessum þáttum í mörg ár á eftir. Aðild Íslands að Evrópusambandinu mundi þýða talsvert frelsi frá ofríki íslenskra stjórnmálamanna, seðlabankastjóri yrði valdalaus með upptöku Evrunnar sem gjaldmiðils. Þetta hinsvegar er eitthvað sem öfl á Íslandi geta ekki hugsað sér og gera allt sem í þeirra valdi stendur til þess að viðhalda núverandi kerfi. Ef að það er eitthvað afl sem er hvað færast um að eyða byggð á Íslandi. Þá eru það íslendingar sjálfir. Höfundur er rithöfundur og áhugamaður um sögu þjóða Evrópu.
Endurkaup í Grindavík: Fólk á rétt á raunverulegri mynd af húsnæði sínu Hilmar Freyr Gunnarsson Skoðun
Skoðun Endurkaup í Grindavík: Fólk á rétt á raunverulegri mynd af húsnæði sínu Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar
Skoðun Í Hafnarfirði finnur unga fólkið rými, rödd og raunveruleg tækifæri Valdimar Víðisson skrifar
Skoðun Tryggja þarf öfluga endurhæfingu fyrir einstaklinga með krabbamein Ragna Kristín Guðbrandsdóttir skrifar
Skoðun Misnotkun á velferðarkerfinu: Áhyggjur vegna nýbúa og kerfisglufa Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Tími til að fagna, minna á og hvetja áfram – 50 ár frá Kvennaverkfallinu Ólöf Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Jafnréttisbærinn Hafnarfjörður – nema þegar þú ert þolandi Ingibjörg Gróa Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Af lokuðum búsetuúrræðum og sérlausnum í flugi Þorgerður M Þorbjarnardóttir,Halldór Reynisson skrifar
Endurkaup í Grindavík: Fólk á rétt á raunverulegri mynd af húsnæði sínu Hilmar Freyr Gunnarsson Skoðun