Hjálpartæki / heyrnartæki / samskiptastyrkur Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar 15. október 2024 16:31 Á undanförnum vikum og misserum hafa fréttir af stöðu ríkisstofnunnar Heyrnar-og talmeinastöðvar Íslands hljóðað uppá hversu illa sú stofnun sé fjármögnuð, ekki hlustað á óskir stjórnenda um breytingar, biðlistar lengjast, húsnæði of lítið og hentar alls ekki til að þjóna skjólstæðingum vel og líka það hve stofnunni sé þröngur stakk búin að fækka á biðlista og þar eftir götum. Eins hafa hagsmunasamtök kallað eftir því að ástandið verði bætt og líka það hve verð á heyrnartækjum er hátt, þ.e. notendur heyrnartækja greiða þau háu verði. Engin hefur hins vegar minnst á hjálpartæki en þau eru jafn nauðsynleg og heyrnartæki. Stofnun eins og HTÍ er skylt að mæla heyrn, veita ráðgjöf um heyrnartæki, annast uppsetningu og aðrar meðferðir við heyrnarmissi, eins líka skylt að vera ráðgefandi um hjálpartæki. Leiðbeina fólki áfram í þeirri vegferð að þau fái í það minnsta lífsgæði sín eftir heyrnarmissi/skerðingu. Samkvæmt lögum á HTÍ að greiða fyrir uppsetningu, kennslu og fræðslu líka, rétt eins og með það að mæla heyrn. Þannig er ferlið sem stofnunin er ætlað að sjá um lögum samkvæmt En að eru tölverðar brotalamir þar sem þarfnast úrlausna eins og t.d. það að gefa ráð um hjálpartæki á heimili manneskju sem hefur fengið þær fréttir að heyrnin sé skert eða jafnvel farin. Fólkið þarf blikkljós og titrings búnað til þess. Manneskja með skerta heyrn án þessara hjálpartækja þó svo notuð séu heyrnartæki þarf hjálpartækin líka. Það er ekkert val: heyrnartæki eða hjálpartæki, heldur verður að hafa bæði. Það er ekki ráðlagt að sofa með heyrnartæki. Manneskja sem er kannski án heyrnartækja eða með þau upplifir ómælda streitu ómeðvitað, sem mun kosta heilbrigðiskerfið mikið vegna líkamlegra kvilla sem eru afleiðing langvarandi streitu. Sífellt að reyna að heyra, að gá út um gluggann og á símann hvort einhver sé að koma, hvort barnið sé að gráta eða sefur með heyrnartæki ef reykskynjari skyldi fara að pípa. Það er mýta og gersamlega rangar upplýsingar að heyrnartæki komi í stað hjálpartækja og jafnvel táknmáls líka. Stjórnvöld, í þessu tilfelli heilbrigiðsráðherra sem er yfirboðari HTÍ, sýnir málefnum heyrnarlausra/ heyrnarskertra, fólks með samþætta sjón-og heyrnarskerðingu og þar með stofnun sinni HTI óréttlátt áhugaleysi, sinnuleysi og yfirgengislegan hroka með því að gera ekkert annað en að svara engu, breyta engu og helst ekki snerta neitt, leyfa því sem er ómögulegt og barn síns tíma að vera bara svona áfram. Undirrituð hefur meðal annars reynt að fá athygli á allt það óréttlæti sem er í hjálpartækja málefnum heyrnarlausra, heyrnarskertra og fólks með samþætta sjón og heyrnarskerðingu siðan í júlí 2021. Eina hreyfingin sem málefnið fær í heilbrigðisráðuneytinu er að umfjöllunarefni og bréf lögfræðings undirritaðra gengur aðeins á milli starfsmanna og engin þorir, getur eða vill breyta óréttlætinu sem er að aðeins megi selja hjálpartæki fyrir þennan hóp með niðurgreiðslu í gegnum HTÍ. Sem er mjög óréttlátt og jafnvel brot á samkeppinslögum. Það ætti að gefa seljanda hjálpartækja leyfi til að selja sjálfur beint til notanda og gefa seljanda aðgang að niðurgreiðslukerfi Sjúkratrygginga Íslands og fá greitt fyrir uppsetingu. Eins og eðlilegt er með önnur hjálpartæki. Það er líka eitt sem vert er að nefna og hafa meðal annars foreldra hagsmunasamtök heyrnarlausra/heyrnarskertra barna vakið athygli á því við heilbrigðisráðuneytið, það er samskiptastyrkur sem heyrnarlausir/heyrnarskertir og fólk sem samþætta sjón og heyrnarskerðingu á rétt að fá. Samskiptastyrkinum var komið á í kringum árið 2000 og 2004 og var þá 30.000,- Hægt er að fá styrkinn á 3 ára fresti. Þennan styrk eiga allir sem hafa heyrn við ákveðin desibíl rétt á við kaup á farsíma, tölvu, ipad sem hægt er að eiga skrifleg samskipti með. Enn í dag er sama styrktarupphæð 30.000,- Styrkurinn hefur ekkert hækkað miðað við núgildandi vísitölur og verðlag, sem er skammarlegt. Það verður að segjast eins og er að það er hrikalegt að sjá og upplifa áhugaleysi heilbrigðisráðuneytisins á málefnum þessa hóps, hóps sem undirrituð tilheyrir og sjá að það sé engin vilji til að taka athugasemdir notenda, stjórnenda og annara til greina og gera betur og það eins og fólk vill að verði, miðað við það sem hefur verið skrifað og rætt um þetta sorglega ástand ríkisstofnunnar HTÍ þá er rétt að segja að heilbrigðisráðuneytið hefur gersamlega brugðist starfsfólki HTÍ og skjólstæðingum þess. Það er ekki annað en hægt að spyrja sjálfan sig hvort þetta sé réttlætanlegt? Höfundur hefur verið heyrnarlaus frá 8 ára aldri, kynntist táknmáli fyrst 10 ára og lærði það af öðrum heyrnarlausum jafnöldrum sínum. Notandi hjálpartækja fyrir heyrnarlausa. Hefur barist fyrir táknmáli á Íslandi, kennt táknmál og búið til táknmálsnámsefni, sagt fréttir á táknmáli RÚV. Setið á Alþingi. Hefur mikla þekkingu á táknmálsaðgengi og hjálpartækjum fyrir heyrnarlausa og heyrnarskerta. Höfundur er með alþjóðlega diplómu í frumkvöðlafræðum og leiðsögumaður í ferðaþjónustu með táknmál sem aðalmál. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigurlín Margrét Sigurðardóttir Heilbrigðismál Mest lesið Halldór 29.03.2025 Halldór Hugtakastríðið mikla Sigmar Guðmundsson Skoðun Forsjárhyggja Sjálfstæðis- og Framsóknarfólks í Hafnarfirði í garð fólks með fötlun Stefán Már Gunnlaugsson Skoðun Uppsagnarbréf til góða fólksins Daníel Freyr Jónsson Skoðun Falsfréttastjóri RÚV dýpkar holuna sína Einar Steingrímsson Skoðun Kristni og íslam: Samfélag sem hvílir á skilningi Skúli S. Ólafsson Skoðun Ekki er allt sem sýnist Ólafur Helgi Marteinsson Skoðun Ákall um breytingar Gissur Freyr Gissurarson Skoðun Skóli án aðgreiningar: Hentar ýktasta mynd skólastefnunnar öllum börnum? Jóna Sigríður Valbergsdóttir Skoðun Hrynur sjávarútvegur? Stefán Ólafsson Skoðun Skoðun Skoðun Uppsagnarbréf til góða fólksins Daníel Freyr Jónsson skrifar Skoðun Kristni og íslam: Samfélag sem hvílir á skilningi Skúli S. Ólafsson skrifar Skoðun Hugtakastríðið mikla Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Forsjárhyggja Sjálfstæðis- og Framsóknarfólks í Hafnarfirði í garð fólks með fötlun Stefán Már Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki er allt sem sýnist Ólafur Helgi Marteinsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar: Hentar ýktasta mynd skólastefnunnar öllum börnum? Jóna Sigríður Valbergsdóttir skrifar Skoðun Vilji til að rjúfa kyrrstöðu í húsnæðiskreppunni Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Grænt ál frá Íslandi er mikilvægt fyrir sjálfstæða Evrópu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Þegar barn óttast önnur börn Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Falsfréttastjóri RÚV dýpkar holuna sína Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Ákall um breytingar Gissur Freyr Gissurarson skrifar Skoðun Veit sem sagt Grímur betur? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig talar maður við tölvur og hafa vélar rökhugsun? Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Laun kvenna og karla Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Verkin sem ríkisstjórnin verður dæmd af Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Open Letter to new HÍ Rector re Disability Support Hópur starfsfólks og nemenda við HÍ skrifar Skoðun Vanfjármögnun vísindanna Magnús Hallsson,Styrmir Hallsson skrifar Skoðun Kárhóll og Kína: Þegar vísindi verða pólitísk tól Davíð Michelsen skrifar Skoðun Mál Ásthildar Lóu Þórsdóttur – Hvernig manneskjur viljum við vera? Hulda Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórn gegn fjölskyldusameiningum? Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lýðræðið deyr í myrkrinu Heiðar Örn Sigurfinnsson skrifar Skoðun Færni til framtíðar Álfheiður Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Ofbeldi Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Lestu Gaza Móheiður Hlíf Geirlaugsdóttir skrifar Skoðun Ný fjármálaáætlun - tækifæri til að efna loforðin um bætt geðheilbrigði Sandra B. Franks skrifar Skoðun 10 ár og bull í lokin Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Opið bréf til atvinnuvegaráðherra: 48 daga, nei takk Gísli Gunnar Marteinsson skrifar Skoðun Á nú að opinbera það að ég veit í rauninni ekki neitt? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Háskóli Höfuðborgarinnar, ekki Íslands Arent Orri Claessen,Gunnar Ásgrímsson skrifar Skoðun Hrynur sjávarútvegur? Stefán Ólafsson skrifar Sjá meira
Á undanförnum vikum og misserum hafa fréttir af stöðu ríkisstofnunnar Heyrnar-og talmeinastöðvar Íslands hljóðað uppá hversu illa sú stofnun sé fjármögnuð, ekki hlustað á óskir stjórnenda um breytingar, biðlistar lengjast, húsnæði of lítið og hentar alls ekki til að þjóna skjólstæðingum vel og líka það hve stofnunni sé þröngur stakk búin að fækka á biðlista og þar eftir götum. Eins hafa hagsmunasamtök kallað eftir því að ástandið verði bætt og líka það hve verð á heyrnartækjum er hátt, þ.e. notendur heyrnartækja greiða þau háu verði. Engin hefur hins vegar minnst á hjálpartæki en þau eru jafn nauðsynleg og heyrnartæki. Stofnun eins og HTÍ er skylt að mæla heyrn, veita ráðgjöf um heyrnartæki, annast uppsetningu og aðrar meðferðir við heyrnarmissi, eins líka skylt að vera ráðgefandi um hjálpartæki. Leiðbeina fólki áfram í þeirri vegferð að þau fái í það minnsta lífsgæði sín eftir heyrnarmissi/skerðingu. Samkvæmt lögum á HTÍ að greiða fyrir uppsetningu, kennslu og fræðslu líka, rétt eins og með það að mæla heyrn. Þannig er ferlið sem stofnunin er ætlað að sjá um lögum samkvæmt En að eru tölverðar brotalamir þar sem þarfnast úrlausna eins og t.d. það að gefa ráð um hjálpartæki á heimili manneskju sem hefur fengið þær fréttir að heyrnin sé skert eða jafnvel farin. Fólkið þarf blikkljós og titrings búnað til þess. Manneskja með skerta heyrn án þessara hjálpartækja þó svo notuð séu heyrnartæki þarf hjálpartækin líka. Það er ekkert val: heyrnartæki eða hjálpartæki, heldur verður að hafa bæði. Það er ekki ráðlagt að sofa með heyrnartæki. Manneskja sem er kannski án heyrnartækja eða með þau upplifir ómælda streitu ómeðvitað, sem mun kosta heilbrigðiskerfið mikið vegna líkamlegra kvilla sem eru afleiðing langvarandi streitu. Sífellt að reyna að heyra, að gá út um gluggann og á símann hvort einhver sé að koma, hvort barnið sé að gráta eða sefur með heyrnartæki ef reykskynjari skyldi fara að pípa. Það er mýta og gersamlega rangar upplýsingar að heyrnartæki komi í stað hjálpartækja og jafnvel táknmáls líka. Stjórnvöld, í þessu tilfelli heilbrigiðsráðherra sem er yfirboðari HTÍ, sýnir málefnum heyrnarlausra/ heyrnarskertra, fólks með samþætta sjón-og heyrnarskerðingu og þar með stofnun sinni HTI óréttlátt áhugaleysi, sinnuleysi og yfirgengislegan hroka með því að gera ekkert annað en að svara engu, breyta engu og helst ekki snerta neitt, leyfa því sem er ómögulegt og barn síns tíma að vera bara svona áfram. Undirrituð hefur meðal annars reynt að fá athygli á allt það óréttlæti sem er í hjálpartækja málefnum heyrnarlausra, heyrnarskertra og fólks með samþætta sjón og heyrnarskerðingu siðan í júlí 2021. Eina hreyfingin sem málefnið fær í heilbrigðisráðuneytinu er að umfjöllunarefni og bréf lögfræðings undirritaðra gengur aðeins á milli starfsmanna og engin þorir, getur eða vill breyta óréttlætinu sem er að aðeins megi selja hjálpartæki fyrir þennan hóp með niðurgreiðslu í gegnum HTÍ. Sem er mjög óréttlátt og jafnvel brot á samkeppinslögum. Það ætti að gefa seljanda hjálpartækja leyfi til að selja sjálfur beint til notanda og gefa seljanda aðgang að niðurgreiðslukerfi Sjúkratrygginga Íslands og fá greitt fyrir uppsetingu. Eins og eðlilegt er með önnur hjálpartæki. Það er líka eitt sem vert er að nefna og hafa meðal annars foreldra hagsmunasamtök heyrnarlausra/heyrnarskertra barna vakið athygli á því við heilbrigðisráðuneytið, það er samskiptastyrkur sem heyrnarlausir/heyrnarskertir og fólk sem samþætta sjón og heyrnarskerðingu á rétt að fá. Samskiptastyrkinum var komið á í kringum árið 2000 og 2004 og var þá 30.000,- Hægt er að fá styrkinn á 3 ára fresti. Þennan styrk eiga allir sem hafa heyrn við ákveðin desibíl rétt á við kaup á farsíma, tölvu, ipad sem hægt er að eiga skrifleg samskipti með. Enn í dag er sama styrktarupphæð 30.000,- Styrkurinn hefur ekkert hækkað miðað við núgildandi vísitölur og verðlag, sem er skammarlegt. Það verður að segjast eins og er að það er hrikalegt að sjá og upplifa áhugaleysi heilbrigðisráðuneytisins á málefnum þessa hóps, hóps sem undirrituð tilheyrir og sjá að það sé engin vilji til að taka athugasemdir notenda, stjórnenda og annara til greina og gera betur og það eins og fólk vill að verði, miðað við það sem hefur verið skrifað og rætt um þetta sorglega ástand ríkisstofnunnar HTÍ þá er rétt að segja að heilbrigðisráðuneytið hefur gersamlega brugðist starfsfólki HTÍ og skjólstæðingum þess. Það er ekki annað en hægt að spyrja sjálfan sig hvort þetta sé réttlætanlegt? Höfundur hefur verið heyrnarlaus frá 8 ára aldri, kynntist táknmáli fyrst 10 ára og lærði það af öðrum heyrnarlausum jafnöldrum sínum. Notandi hjálpartækja fyrir heyrnarlausa. Hefur barist fyrir táknmáli á Íslandi, kennt táknmál og búið til táknmálsnámsefni, sagt fréttir á táknmáli RÚV. Setið á Alþingi. Hefur mikla þekkingu á táknmálsaðgengi og hjálpartækjum fyrir heyrnarlausa og heyrnarskerta. Höfundur er með alþjóðlega diplómu í frumkvöðlafræðum og leiðsögumaður í ferðaþjónustu með táknmál sem aðalmál.
Forsjárhyggja Sjálfstæðis- og Framsóknarfólks í Hafnarfirði í garð fólks með fötlun Stefán Már Gunnlaugsson Skoðun
Skóli án aðgreiningar: Hentar ýktasta mynd skólastefnunnar öllum börnum? Jóna Sigríður Valbergsdóttir Skoðun
Skoðun Forsjárhyggja Sjálfstæðis- og Framsóknarfólks í Hafnarfirði í garð fólks með fötlun Stefán Már Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar: Hentar ýktasta mynd skólastefnunnar öllum börnum? Jóna Sigríður Valbergsdóttir skrifar
Skoðun Grænt ál frá Íslandi er mikilvægt fyrir sjálfstæða Evrópu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Open Letter to new HÍ Rector re Disability Support Hópur starfsfólks og nemenda við HÍ skrifar
Skoðun Mál Ásthildar Lóu Þórsdóttur – Hvernig manneskjur viljum við vera? Hulda Steingrímsdóttir skrifar
Skoðun Ný fjármálaáætlun - tækifæri til að efna loforðin um bætt geðheilbrigði Sandra B. Franks skrifar
Forsjárhyggja Sjálfstæðis- og Framsóknarfólks í Hafnarfirði í garð fólks með fötlun Stefán Már Gunnlaugsson Skoðun
Skóli án aðgreiningar: Hentar ýktasta mynd skólastefnunnar öllum börnum? Jóna Sigríður Valbergsdóttir Skoðun