Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar 22. maí 2025 12:02 Stríðið á Gaza er hryllilegra en orð fá lýst, um það deilir enginn. En óneitanlega er það dapurlegt að vera vitni að allri þeirri orku sem fer í að mótmæla stríðsátökunum án þess að þessi orka beinist gegn þeim sem mesta ábyrgð ber. Sá aðili virðist vera stikk-frí í allri umræðu. Það er þungbært að horfa og hlusta á annars sæmilega meðalgreint fólk halda því fram fullum fetum að Ísraelsmenn beri einir ábyrgð á ástandinu, og ef þjóðir heims myndu nú bara andskotast til að gyrða sig í brók og taka sig saman um að fordæma Ísrael, slíta stjórnmálasambandinu, setja á viðskiptaþvinganir, banna Ísrael að taka þátt í Eurovision (sem virðist mest áríðandi í hugum furðu margra), rannsaka símakosninguna (sem hlýtur að vera forgangsmál), loka sendiráðunum og almennt séð útskúfa Ísrael úr alþjóðasamfélaginu þá muni allt hrökkva í dúnalogn … og friður og velsæld ríkja um aldur og æfi á Gazaströndinni. Þessi nálgun er í anda slaufunarmenningar "woke" hugmyndafræðinnar, þar sem heilbrigð umræða og staðreyndir eru litin hornauga en þess í stað ræður blind heift og gagnrýnislaus hjarðhegðun í formi sjálfsupphafningar þar sem keppt um hver sé "mest góður", ásamt múgæsingar og nornaveiða gegn þeim sem aðhyllast ekki réttar og viðurkenndar skoðanir - þeim skal umsvifalaust slaufað og útskúfað, allt til að góða fólkið geti haldið áfram að friða eigin samvisku með yfirborðskenndum uppþotum og hávaða. Og þungbærast af öllu er svo að sjá ráðamenn þjóðarinnar kikna undan þessu og taka auðmjúka undir þessar ranghugmyndir og lýðskrum. Staðreyndin er nefninlega sú að jafnvel þótt slegið verði á puttana á Ísrael, her þeirra rekinn heim og Ísrael slaufað úr alþjóðasamfélaginu (og meira að segja bannað að taka þátt í Eurovision) þá mun það ekki duga til að friður og hamingja muni ríkja fyrir botni Miðjarðarhafs. Ástæðan er ríkisstjórn Palestínu - Hamas. Hamas er nefninlega ekki hugprúðir og hjartahreinir föðurlandsvinir og frelsishetjur að berjast fyrir sjálfstæði kúgaðrar þjóðar sem verið er að kremja undir blóðugum skriðbeltum innrásarhers. Aldeilis ekki. Hamas eru hryðjuverkasamtök róttæks öfgatrúarhóps sem hefur það að yfirlýstu markmiði sínu að útrýma Ísrael (og þar með Gyðingum) af yfirborði Jarðar. Þetta kemur skýrt fram í stofnskrá Hamas frá 1988: tilgangur samtakanna er útrýming Ísraels og Ísraelsku þjóðarinnar, og hefur Hamas aldrei farið í neinar grafgötur með það. Um það ber vitni stanslaus stríðsrekstur Hamas og síendurteknar mannskæðar hryðjuverkaárásir gegn almenningi í Ísrael síðustu fjóra áratugina. Það er einfeldningslegt - og í besta falli barnaskapur - að halda að það sé nóg að þjóðir heims taki sig saman um að slaufa og útskúfa Ísrael, og þá muni allt falla í dúnalogn. Hamas mun nefninlega ekki hætta sínu stríði, heldur mun að öllum líkindum færast kapp í kinn. Sagan frá 2005 mun bara endurtaka sig. Það ár yfirgaf Ísrael Gaza með manni og mús, en hryðjuverkasamtökin Hamas tóku sér nokkur ár í að sleikja sárin, sanka að sér vopnum (og notuðu til þess fjármuni sem alþjóðasamfélagið gaf til uppbyggingar á Gaza en fóru þess í stað í að fylla á vopnabúrin), byggja upp her sinn … og tóku síðan aftur upp þráðinn þar sem frá var horfið og héldu áfram að ráðast á Ísrael. Þetta mun Hamas gera aftur … og aftur … á meðan vel meinandi en illa upplýstir mótmælendur og fréttamenn á Vesturlöndum halda áfram að kokgleypa og endurvarpa hugsunarlaust áróðri „frelsishreyfingarinnar“ Hamas. Ef alþjóðasamfélagið stendur aðgerðarlaust hjá og horfir upp á hryðjuverkasamtök róttækra öfgatrúarmanna halda áratugum saman uppi stríði gegn vestrænu lýðræðissamfélagi - ég tala nú ekki um ef alþjóðasamfélagið hreinlega legst á árarnar með hryðjuverkasamtökunum! - þá spyr maður sig: þegar Ísrael fellur, hvaða land verður þá næst? Verður það England? Þýskaland? Svíþjóð? Eða kanski Frakkland? Í Frakklandi hafa stjórnvöld t.d. vaxandi áhyggjur af hryðjuverkasamtökunum "Bræðralag Múslima" (sem eru svo öfgafull að þau eru meira að segja bönnuð með lögum í mörgum Arabaríkjum). Þau samtök vinna leynt og ljóst að því að grafa undan Frönsku samfélagi, og ef upp úr sýður og í Frakklandi hefjast bein átök milli hersins og hryðjuverkasamtakanna, sem er alls ekki svo fjarlæg sviðsmynd, ætlar þá allt góða fólkið með of mikla frítímann, yfirborðskenndu skoðanirnar og svart-hvítu hálsklútana að hefja fjöldamótmæli og krefjast þess að við slítum stjórnmálasambandi við Frakkland, setjum viðskiptaþvinganir á Frönsku þjóðina, lokum sendiráðinu í París … og rekum Frakkland úr Eurovision? Það er kominn tími til að spyrna við fæti og horfast í augu við rót vandans. Ísrael á ekki í stríði við börn og saklausa borgara: Ísrael á í stríði við öfgatrúarhóp sem hefur að yfirlýstu markmiði sínu að útrýma Ísraelsku þjóðinni af trúarlegum ástæðum. Einungis með því að aðstoða Ísrael við að rjúfa þennan vítahring ofbeldis og manndrápa með því að uppræta hryðjuverkasamtökin Hamas, hjálpa stríðshrjáðum almenningi á Gaza að losna undan oki ofstækisfullra hryðjuverkarmanna og gera Gaza að vopnlausu svæði mun komast á varanlegur friður. Fyrst þá getur alþjóðasamfélagið farið að hjálpa fólkinu sem þar býr að byggja upp samfélag byggt á gildum umburðarlyndis, mannréttinda og friðar. Höfundur er fréttafíkill. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Átök í Ísrael og Palestínu Mest lesið Halldór 27.12.2025 Halldór Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þetta varð í alvöru að lögum! Snorri Másson Skoðun Fleiri ásælast Grænland en Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Vínsalarnir og vitorðsmenn þeirra Ögmundur Jónasson Skoðun RÚV: Þú skalt ekki önnur útvörp hafa! Gunnar Salvarsson Skoðun Vonin sem sneri ekki aftur Sigurður Árni Reynisson Skoðun Verður Hvalfjörður gerður að einni stærstu rotþró landsins? Haraldur Eiríksson Skoðun Áramótaannáll 2025 Þórir Garðarsson Skoðun Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson Skoðun Skoðun Skoðun Vínsalarnir og vitorðsmenn þeirra Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun RÚV: Þú skalt ekki önnur útvörp hafa! Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Áramótaannáll 2025 Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Vonin sem sneri ekki aftur Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Ljósadýrð loftin gyllir Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þegar reglugerðir og raunveruleiki rekast á Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hugmyndafræðilegur hornsteinn ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hinn falski raunveruleiki Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon skrifar Skoðun Alvarlegar rangfærslur í Hitamálum Eyþór Eðvarðsson skrifar Skoðun Verður Hvalfjörður gerður að einni stærstu rotþró landsins? Haraldur Eiríksson skrifar Skoðun Fleiri ásælast Grænland en Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Mótmæli frá grasrótinni eru orðin saga í Evrópu Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er tímabili friðar að ljúka árið 2026? Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Reykvískir lýðræðisjafnaðarmenn – kjósum oddvita Freyr Snorrason skrifar Skoðun Ástandið, jólavókaflóðið og druslur nútímans Sæunn I. Marinósdóttir skrifar Skoðun Gerið Ásthildi Lóu aftur að ráðherra – taka tvö Eyjólfur Pétur Hafstein skrifar Skoðun Mikilvægi björgunarsveitanna Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Andi hins ókomna á stjórnarheimilinu? Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Var ég ekki nógu mikils virði? Kristján Friðbertsson skrifar Skoðun Jólin eru rökfræðilega yfirnáttúruleg – og sagan sem menn dóu fyrir lifir enn Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Þegar jólasveinninn kemur ekki á hverri nóttu Guðlaugur Kristmundsson skrifar Skoðun 100 lítrar á mínútu Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Stöðugleiki sem viðmið Arnar Laxdal skrifar Skoðun Taktu af skarið – listin að breyta til áður en þú ert tilbúin Þuríður Santos Stefánsdóttir skrifar Skoðun Loftslagsmál: tölur segja sögur en hvaða sögu viljum við? Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hvaðan koma jólin okkar – og hvað kenna þau okkur um menningu? Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Náungakærleikur á tímum hátíða Hanna Birna Valdimarsdóttir,Harpa Fönn Sigurjónsdóttir,Helga Edwardsdóttir,Sigríður Elín Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Hver borgar fyrir heimsendinguna? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir skrifar Sjá meira
Stríðið á Gaza er hryllilegra en orð fá lýst, um það deilir enginn. En óneitanlega er það dapurlegt að vera vitni að allri þeirri orku sem fer í að mótmæla stríðsátökunum án þess að þessi orka beinist gegn þeim sem mesta ábyrgð ber. Sá aðili virðist vera stikk-frí í allri umræðu. Það er þungbært að horfa og hlusta á annars sæmilega meðalgreint fólk halda því fram fullum fetum að Ísraelsmenn beri einir ábyrgð á ástandinu, og ef þjóðir heims myndu nú bara andskotast til að gyrða sig í brók og taka sig saman um að fordæma Ísrael, slíta stjórnmálasambandinu, setja á viðskiptaþvinganir, banna Ísrael að taka þátt í Eurovision (sem virðist mest áríðandi í hugum furðu margra), rannsaka símakosninguna (sem hlýtur að vera forgangsmál), loka sendiráðunum og almennt séð útskúfa Ísrael úr alþjóðasamfélaginu þá muni allt hrökkva í dúnalogn … og friður og velsæld ríkja um aldur og æfi á Gazaströndinni. Þessi nálgun er í anda slaufunarmenningar "woke" hugmyndafræðinnar, þar sem heilbrigð umræða og staðreyndir eru litin hornauga en þess í stað ræður blind heift og gagnrýnislaus hjarðhegðun í formi sjálfsupphafningar þar sem keppt um hver sé "mest góður", ásamt múgæsingar og nornaveiða gegn þeim sem aðhyllast ekki réttar og viðurkenndar skoðanir - þeim skal umsvifalaust slaufað og útskúfað, allt til að góða fólkið geti haldið áfram að friða eigin samvisku með yfirborðskenndum uppþotum og hávaða. Og þungbærast af öllu er svo að sjá ráðamenn þjóðarinnar kikna undan þessu og taka auðmjúka undir þessar ranghugmyndir og lýðskrum. Staðreyndin er nefninlega sú að jafnvel þótt slegið verði á puttana á Ísrael, her þeirra rekinn heim og Ísrael slaufað úr alþjóðasamfélaginu (og meira að segja bannað að taka þátt í Eurovision) þá mun það ekki duga til að friður og hamingja muni ríkja fyrir botni Miðjarðarhafs. Ástæðan er ríkisstjórn Palestínu - Hamas. Hamas er nefninlega ekki hugprúðir og hjartahreinir föðurlandsvinir og frelsishetjur að berjast fyrir sjálfstæði kúgaðrar þjóðar sem verið er að kremja undir blóðugum skriðbeltum innrásarhers. Aldeilis ekki. Hamas eru hryðjuverkasamtök róttæks öfgatrúarhóps sem hefur það að yfirlýstu markmiði sínu að útrýma Ísrael (og þar með Gyðingum) af yfirborði Jarðar. Þetta kemur skýrt fram í stofnskrá Hamas frá 1988: tilgangur samtakanna er útrýming Ísraels og Ísraelsku þjóðarinnar, og hefur Hamas aldrei farið í neinar grafgötur með það. Um það ber vitni stanslaus stríðsrekstur Hamas og síendurteknar mannskæðar hryðjuverkaárásir gegn almenningi í Ísrael síðustu fjóra áratugina. Það er einfeldningslegt - og í besta falli barnaskapur - að halda að það sé nóg að þjóðir heims taki sig saman um að slaufa og útskúfa Ísrael, og þá muni allt falla í dúnalogn. Hamas mun nefninlega ekki hætta sínu stríði, heldur mun að öllum líkindum færast kapp í kinn. Sagan frá 2005 mun bara endurtaka sig. Það ár yfirgaf Ísrael Gaza með manni og mús, en hryðjuverkasamtökin Hamas tóku sér nokkur ár í að sleikja sárin, sanka að sér vopnum (og notuðu til þess fjármuni sem alþjóðasamfélagið gaf til uppbyggingar á Gaza en fóru þess í stað í að fylla á vopnabúrin), byggja upp her sinn … og tóku síðan aftur upp þráðinn þar sem frá var horfið og héldu áfram að ráðast á Ísrael. Þetta mun Hamas gera aftur … og aftur … á meðan vel meinandi en illa upplýstir mótmælendur og fréttamenn á Vesturlöndum halda áfram að kokgleypa og endurvarpa hugsunarlaust áróðri „frelsishreyfingarinnar“ Hamas. Ef alþjóðasamfélagið stendur aðgerðarlaust hjá og horfir upp á hryðjuverkasamtök róttækra öfgatrúarmanna halda áratugum saman uppi stríði gegn vestrænu lýðræðissamfélagi - ég tala nú ekki um ef alþjóðasamfélagið hreinlega legst á árarnar með hryðjuverkasamtökunum! - þá spyr maður sig: þegar Ísrael fellur, hvaða land verður þá næst? Verður það England? Þýskaland? Svíþjóð? Eða kanski Frakkland? Í Frakklandi hafa stjórnvöld t.d. vaxandi áhyggjur af hryðjuverkasamtökunum "Bræðralag Múslima" (sem eru svo öfgafull að þau eru meira að segja bönnuð með lögum í mörgum Arabaríkjum). Þau samtök vinna leynt og ljóst að því að grafa undan Frönsku samfélagi, og ef upp úr sýður og í Frakklandi hefjast bein átök milli hersins og hryðjuverkasamtakanna, sem er alls ekki svo fjarlæg sviðsmynd, ætlar þá allt góða fólkið með of mikla frítímann, yfirborðskenndu skoðanirnar og svart-hvítu hálsklútana að hefja fjöldamótmæli og krefjast þess að við slítum stjórnmálasambandi við Frakkland, setjum viðskiptaþvinganir á Frönsku þjóðina, lokum sendiráðinu í París … og rekum Frakkland úr Eurovision? Það er kominn tími til að spyrna við fæti og horfast í augu við rót vandans. Ísrael á ekki í stríði við börn og saklausa borgara: Ísrael á í stríði við öfgatrúarhóp sem hefur að yfirlýstu markmiði sínu að útrýma Ísraelsku þjóðinni af trúarlegum ástæðum. Einungis með því að aðstoða Ísrael við að rjúfa þennan vítahring ofbeldis og manndrápa með því að uppræta hryðjuverkasamtökin Hamas, hjálpa stríðshrjáðum almenningi á Gaza að losna undan oki ofstækisfullra hryðjuverkarmanna og gera Gaza að vopnlausu svæði mun komast á varanlegur friður. Fyrst þá getur alþjóðasamfélagið farið að hjálpa fólkinu sem þar býr að byggja upp samfélag byggt á gildum umburðarlyndis, mannréttinda og friðar. Höfundur er fréttafíkill.
Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson Skoðun
Skoðun Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon skrifar
Skoðun Jólin eru rökfræðilega yfirnáttúruleg – og sagan sem menn dóu fyrir lifir enn Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Taktu af skarið – listin að breyta til áður en þú ert tilbúin Þuríður Santos Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Náungakærleikur á tímum hátíða Hanna Birna Valdimarsdóttir,Harpa Fönn Sigurjónsdóttir,Helga Edwardsdóttir,Sigríður Elín Ásgeirsdóttir skrifar
Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson Skoðun