Skoðun

Gigt, vinnu­markaðurinn, fjölgun hlutastarfa og við­eig­andi að­lögun

Hrönn Stefánsdóttir skrifar

Í maí hefur Gigtarfélagið verið með vitundarvakningarmánuð til að vekja athygli á gigt og gigtarsjúkdómum og þeim víðtæku áhrifum sem hún hefur á sjúklinginn og þá sem næst honum standa. Gigt hefur ekki aðeins áhrif á líkamlega líðan og lífsgæði heldur hefur hún áhrif á alla þætti lífsins, þar með talið getuna til atvinnuþátttöku.

Gigt er samheiti yfir fjölbreyttan hóp bólgusjúkdóma sem hafa áhrif á liði, sinar og stoðkerfi líkamans. Gigtarsjúkdómar er ósýnilegir að miklu leyti, en geta haft djúpstæð áhrif á daglegt líf einstaklinga. Þó einkennin séu aðallega líkamleg, eins og verkir, stirðleiki og lamandi þreyta, þá hefur gigt einnig áhrif á sálarlíf, sjálfsmynd og starfsgetu fólks. Gigtarsjúkdómar eru algengir á Íslandi og er talið að 1 af hverjum fjórum til fimm fái gigtarsjúkdóm á lífsleiðinni. Sjúkdómarnir geta verið misalvarlegir, allt frá því að vera væg óþægindi sem hafa smávægileg áhrif á lífsgæði upp í alvarlega, lífshættulega fjölkerfasjúkdóma.

En er það endilega nauðsynlegt að fólk þurfi að hætta að vinna vegna sjúkdóma af þessu tagi? Ef sveigjanleiki í samfélaginu og á vinnustöðum væri meiri væri það ekki endilega nauðsynlegt.

Viðeigandi aðlögun og tillitssemi á vinnustað

Fólk með gigt mætir oft líkamlegum áskorunum sem krefjast þess að vinnuumhverfi sé aðlagað að þeirra þörfum. Þetta getur falið í sér sveigjanlegan vinnutíma, möguleika á fjarvinnu, eða breytingar á vinnustöðvum og búnaði eins og hækkanlegt borð eða sérstaka stóla, breytta lýsingu og skilning yfirmanna og samstarfsfólks. Slík aðlögun er ekki aðeins lagaleg skylda vinnuveitenda heldur einnig siðferðileg skylda sem eykur líkurnar á virkni og ánægju starfsfólks. Tillitsemi á vinnustöðum – bæði frá yfirmönnum og samstarfsfólki skiptir líka sköpum. Tillitsemi felst ekki aðeins í aðgerðum heldur einnig í viðhorfi – að gera ekki lítið úr veikindum sem er ekki sýnileg og að skilja að góð og slæm tímabil eru eðlilegur hluti sjúkdómsins. Aðgengi að skilningi og stuðningi getur dregið úr streitu og aukið sjálfstraust fólks með langvinna sjúkdóma.

Ný almannatryggingalög og hvatning til þátttöku

Ný almannatryggingalög hafa áhrif á stöðu fólks með gigt. Með áherslu á starfsgetumat fremur en örorkumat, og með aukinni áherslu á virkni og endurhæfingu, skapast tækifæri til að aðstoða fólk við að snúa aftur til vinnu á eigin forsendum. Lögin leggja nú meira upp úr einstaklingsmiðaðri þjónustu og stuðningi við þá sem geta unnið að hluta eða með aðlögun. Markmiðið er að hvetja til virkni eftir getu, með áherslu á starfsendurhæfingu, hlutastörf og sveigjanleika. Þetta getur haft jákvæð áhrif á lífsgæði fólks með gigt sem áður hefur verið útilokað frá vinnumarkaði vegna stífra skilyrða og takmarkaðra úrræða.

Fjölgun hlutastarfa og sveigjanleiki

Fjölgun hlutastarfa og aukin áhersla á sveigjanleika í störfum gefur einstaklingum með gigt raunverulegan möguleika til að vera virkir þátttakendur á vinnumarkaði, án þess að ganga of nærri heilsu sinni. Hlutastarf getur einnig verið brú yfir í fulla atvinnuþátttöku ef líðan batnar. Samfélagið græðir á þessari þróun – bæði fjárhagslega og félagslega – því virkni stuðlar að sjálfstæði, lægri kostnaði félagslega kerfisins og betri líðan.

Sjálfsmyndin tengd vinnu

Fyrir marga er vinnan mikilvægur hluti af sjálfsmynd. Að hafa starf veitir tilgang, félagsskap og þá tilfinningu að einstaklingurinn sé að leggja sitt af mörkum til þjóðfélagsins. Þegar einstaklingur missir vinnu vegna langvinnra veikinda getur það haft áhrif á sjálfsálit, sjálfstraust og mat á eigin verðleikum. Að missa hlutverk sitt í atvinnulífinu getur því haft djúpstæð áhrif á sjálfsmynd og tengsl við samfélagið. Langvarandi fjarvera frá vinnu getur haft neikvæð áhrif á sálarlífið. Fólk glímir við einmanaleika, vanlíðan og jafnvel þunglyndi. Það getur verið erfitt að sjá tilgang og finna jafnvægi í daglegu lífi án reglulegrar rútínu og félagslegra tengsla sem fylgja vinnu. Stuðningur fagfólks, fjölskyldu og félagslegs kerfis er því lykilatriði í endurkomu á vinnumarkaðinn.

Af hverju getur sumt fólk snúið aftur á vinnumarkaðinn?

Margir sem greinast með gigt, sem hafa þurft að taka sér hlé frá störfum, ná að snúa aftur til vinnu, þrátt fyrir áskoranir. Ástæðurnar eru margar: Áhrifarík meðferð, snemmtæk greining, skilningur og stuðningur frá vinnuveitanda, aðlögun vinnuumhverfis og jákvætt viðhorf einstaklinga sjálfra. Einnig skiptir máli að fá rétta þjónustu frá heilbrigðiskerfinu og félagsþjónustu, ásamt því að hafa tækifæri til starfsendurhæfingar ásamt sveigjanleika á vinnustað, sem eru meðal lykilþátta sem gera endurkomu á vinnumarkaðinn mögulega.

Orkusparnaður og jafnvægi

Fólk með gigt þarf oft að stýra orku sinni af nákvæmni. Það þýðir að dagleg verkefni, hvort sem þau tengjast vinnu eða einkalífi, þurfa að vera skipulögð með tilliti til orkuþols. Orkusparnaður felst ekki aðeins í hvíld, heldur einnig í því að forgangsraða, nýta hjálpartæki og skipuleggja vinnudaginn þannig að sem mest náist fram með sem minnstu líkamlegu álagi. Með því að forgangsraða verkefnum, skipuleggja daginn og taka regluleg hlé, er hægt að nýta takmarkaða orku á skynsamlegan hátt. Þetta hjálpar til við að halda jafnvægi milli vinnu og einkalífs – og dregur úr hættu á yfirálagi. Þekking á eigin líkama og mörkun eigin takmarkana er lykill að bættri heilsu og virkni.

Niðurlag

Fólk með gigt stendur frammi fyrir margvíslegum áskorunum, en með réttum stuðningi, aðlögun og skilningi samfélagsins er hægt að byggja upp aðstæður sem gera þátttöku á vinnumarkaði mögulega og árangursríka. Ný lög, fjölgun hlutastarfa og aukin meðvitund um mikilvægi sveigjanleika eru jákvæð skref í átt að mannúðlegra og réttlátara samfélagi fyrir alla – óháð líkamlegu ástandi.

Höfundur formaður Gigtarfélags Íslands og formaður atvinnu og menntamálahóps ÖBÍ




Skoðun

Sjá meira


×