Jón Steinar Gunnlaugsson og Hæstiréttur Íslands Valtýr Sigurðsson skrifar 25. október 2012 06:00 Í sunnudagsblaði Mbl. er að finna viðtal við Jón Steinar Gunnlaugsson, fyrrverandi hæstaréttardómara, sem ber yfirskriftina „Fann fyrir mótbyr og andúð". Þar kemur fram að Jón Steinar sé ánægður með að vera hættur í réttinum enda hafi honum ekkert orðið ágengt við að bæta starfsemi Hæstaréttar. Í greininni rekur hann það helsta sem hann hefði viljað breyta bæði í fyrirkomulagi réttarins og eins hvernig aðrir dómarar komast að niðurstöðu. Hann hafi fundið fyrir „mótbyr og andstöðu annarra dómara" og að ákvarðanir hafi verið teknar án aðildar hans. Hann hafi því skilað mörgum sératkvæðum í gegnum tíðina. Jón Steinar virðist eiga erfitt með að skilja af hverju þetta gerðist. Ekki virðist hvarfla að Jóni Steinari að eitthvað af þeim erfiðleikum sem hann telur sig hafa orðið fyrir í réttinum eigi e.t.v. rætur að rekja til persónuleika hans sjálfs. Að sjálfsögðu er ekkert að því að menn ræði breytingar á Hæstarétti og starfsemi hans. Hins vegar er umræða af þessu tagi til þess fallin að draga úr trúverðugleika réttarins. Það virðist einnig vera tilgangurinn. Ég hef þekkt Jón Steinar lengi og get borið sem fyrrverandi dómari að hann var góður málflytjandi. Fór þar saman góð lagakunnátta en ekki síður hæfileiki til að samsama sig algjörlega málatilbúnaði skjólstæðingsins hverju sinni. Hann átti hins vegar mjög erfitt með að taka því að ekki væri fallist á skoðanir hans. Að mínu mati hentaði dómarastarfið honum því illa. Í september 2008 sendi ég sem ríkissaksóknari bréf til Hæstaréttar og krafðist þess að Jón Steinar viki sæti í tilteknu kynferðisbrotamáli. Í bréfinu segir m.a. að fyrir ákæruvaldið og málsaðila skipti höfuðmáli að við meðferð dómsmála séu notaðar viðurkenndar og hefðbundnar aðferðir við sönnunarfærslu og sönnunarmat í sakamálum. Í bréfinu eru rakin greinarskrif Jóns Steinars sem bera yfirskriftina „Mál af þessu tagi" og grein Eiríks Tómassonar þá prófessors af því tilefni. Taldi Eiríkur að Jón Steinar hefði í sératkvæði í tilteknu Hæstaréttarmáli vikið frá settri lagareglu. Í bréfi ríkissaksóknara til Hæstaréttar segir, að sjónarmið Jóns Steinars hljóti að vekja spurningar hjá ákæruvaldinu um hæfi hans til að skipa sæti í umræddu máli enda sé því haldið fram fullum fetum, að tiltekin sönnunargögn í opinberum málum hafi almennt séð ekkert vægi og að aðeins í undantekningartilvikum sé unnt að taka eitthvert tillit til þeirra. Í niðurlagi bréfsins segir: „Þá segir Jón Steinar í grein sinni: „Í seinni tíð má finna dæmi um áfellisdóma í kynferðisbrotamálum, þar sem sönnunarfærsla er afar veik svo ekki sé meira sagt. Til athugunar vísast til dæmis til H. 2002.1065, H.2003.3386, H.2005.4042, H 1. júní 2006 í máli nr. 44/2006 og H.1. febrúar 2007 í máli nr. 243/2006." Jón Steinar sat aðeins í dómi í einu þessara mála þannig að mat hans á að þarna hafi sönnunarfærslan verið afar veik „svo ekki sé meira sagt" hlýtur að vera í aðalatriðum byggð á lestri hans á dómunum. Því má ætla að í þessu felist sú skoðun hans, að ekki eigi að taka tillit til óbeinna sönnunargagna nema í undantekningartilvikum. Sú skoðun er sem áður sagði í andstöðu við orð 47. gr. laga um meðferð opinberra mála, skýr dómafordæmi Hæstaréttar og hefur auk þess enga stoð í reglum þjóðaréttar. Hún er sett fram opinberlega og sem almenn skoðun dómarans. Þá gengur þessi skoðun, eins og hún er fram sett, mun lengra en leitt getur af fræðilegri umræðu. Skoðun Jóns Steinars um að sönnunarfærslan sé afar veik „svo ekki sé meira sagt" í þessum tilteknu dómum er því alvarlegt mál enda myndi hún, væri fallist á sjónarmið hans, væntanlega leiða til þess að óhjákvæmilegt yrði að sýkna í flestum, jafnvel öllum málum af þessu tagi svo framarlega sem ákærðu neituðu staðfastlega sök. Sú niðurstaða væri óásættanleg fyrir ákæruvaldið í landinu, brotaþola kynferðisbrota og beinlínis atlaga að réttarríkinu." Ríkissaksóknari taldi það skyldu skyldu sína að krefjast þess að Jón Steinar viki sæti í málinu þar sem efast mætti um að hann myndi fylgja viðurkenndum og eðlilegum leikreglum við mat á sönnunargögnum. Í nýjasta þætti Klinksins um helgina hélt Jón Steinar gagnrýni sinni áfram og átaldi dómstóla fyrir að hafa slakað á sönnunarkröfum í kynferðisbrotamálum. Hann gekk jafnframt svo langt að segja að af þeim sökum sæti saklaus maður nú í fangelsi. Slík framsetning fyrrverandi hæstaréttardómara er fordæmalaus. Af þessu tilefni taldi ég rétt að vekja athygli á umræddu bréfi ríkissaksóknara til Hæstaréttar og þeim vandamálum sem seta Jóns Steinars í réttinum skapaði a. m.k. í kynferðisbrotamálum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Skoðun Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Í sunnudagsblaði Mbl. er að finna viðtal við Jón Steinar Gunnlaugsson, fyrrverandi hæstaréttardómara, sem ber yfirskriftina „Fann fyrir mótbyr og andúð". Þar kemur fram að Jón Steinar sé ánægður með að vera hættur í réttinum enda hafi honum ekkert orðið ágengt við að bæta starfsemi Hæstaréttar. Í greininni rekur hann það helsta sem hann hefði viljað breyta bæði í fyrirkomulagi réttarins og eins hvernig aðrir dómarar komast að niðurstöðu. Hann hafi fundið fyrir „mótbyr og andstöðu annarra dómara" og að ákvarðanir hafi verið teknar án aðildar hans. Hann hafi því skilað mörgum sératkvæðum í gegnum tíðina. Jón Steinar virðist eiga erfitt með að skilja af hverju þetta gerðist. Ekki virðist hvarfla að Jóni Steinari að eitthvað af þeim erfiðleikum sem hann telur sig hafa orðið fyrir í réttinum eigi e.t.v. rætur að rekja til persónuleika hans sjálfs. Að sjálfsögðu er ekkert að því að menn ræði breytingar á Hæstarétti og starfsemi hans. Hins vegar er umræða af þessu tagi til þess fallin að draga úr trúverðugleika réttarins. Það virðist einnig vera tilgangurinn. Ég hef þekkt Jón Steinar lengi og get borið sem fyrrverandi dómari að hann var góður málflytjandi. Fór þar saman góð lagakunnátta en ekki síður hæfileiki til að samsama sig algjörlega málatilbúnaði skjólstæðingsins hverju sinni. Hann átti hins vegar mjög erfitt með að taka því að ekki væri fallist á skoðanir hans. Að mínu mati hentaði dómarastarfið honum því illa. Í september 2008 sendi ég sem ríkissaksóknari bréf til Hæstaréttar og krafðist þess að Jón Steinar viki sæti í tilteknu kynferðisbrotamáli. Í bréfinu segir m.a. að fyrir ákæruvaldið og málsaðila skipti höfuðmáli að við meðferð dómsmála séu notaðar viðurkenndar og hefðbundnar aðferðir við sönnunarfærslu og sönnunarmat í sakamálum. Í bréfinu eru rakin greinarskrif Jóns Steinars sem bera yfirskriftina „Mál af þessu tagi" og grein Eiríks Tómassonar þá prófessors af því tilefni. Taldi Eiríkur að Jón Steinar hefði í sératkvæði í tilteknu Hæstaréttarmáli vikið frá settri lagareglu. Í bréfi ríkissaksóknara til Hæstaréttar segir, að sjónarmið Jóns Steinars hljóti að vekja spurningar hjá ákæruvaldinu um hæfi hans til að skipa sæti í umræddu máli enda sé því haldið fram fullum fetum, að tiltekin sönnunargögn í opinberum málum hafi almennt séð ekkert vægi og að aðeins í undantekningartilvikum sé unnt að taka eitthvert tillit til þeirra. Í niðurlagi bréfsins segir: „Þá segir Jón Steinar í grein sinni: „Í seinni tíð má finna dæmi um áfellisdóma í kynferðisbrotamálum, þar sem sönnunarfærsla er afar veik svo ekki sé meira sagt. Til athugunar vísast til dæmis til H. 2002.1065, H.2003.3386, H.2005.4042, H 1. júní 2006 í máli nr. 44/2006 og H.1. febrúar 2007 í máli nr. 243/2006." Jón Steinar sat aðeins í dómi í einu þessara mála þannig að mat hans á að þarna hafi sönnunarfærslan verið afar veik „svo ekki sé meira sagt" hlýtur að vera í aðalatriðum byggð á lestri hans á dómunum. Því má ætla að í þessu felist sú skoðun hans, að ekki eigi að taka tillit til óbeinna sönnunargagna nema í undantekningartilvikum. Sú skoðun er sem áður sagði í andstöðu við orð 47. gr. laga um meðferð opinberra mála, skýr dómafordæmi Hæstaréttar og hefur auk þess enga stoð í reglum þjóðaréttar. Hún er sett fram opinberlega og sem almenn skoðun dómarans. Þá gengur þessi skoðun, eins og hún er fram sett, mun lengra en leitt getur af fræðilegri umræðu. Skoðun Jóns Steinars um að sönnunarfærslan sé afar veik „svo ekki sé meira sagt" í þessum tilteknu dómum er því alvarlegt mál enda myndi hún, væri fallist á sjónarmið hans, væntanlega leiða til þess að óhjákvæmilegt yrði að sýkna í flestum, jafnvel öllum málum af þessu tagi svo framarlega sem ákærðu neituðu staðfastlega sök. Sú niðurstaða væri óásættanleg fyrir ákæruvaldið í landinu, brotaþola kynferðisbrota og beinlínis atlaga að réttarríkinu." Ríkissaksóknari taldi það skyldu skyldu sína að krefjast þess að Jón Steinar viki sæti í málinu þar sem efast mætti um að hann myndi fylgja viðurkenndum og eðlilegum leikreglum við mat á sönnunargögnum. Í nýjasta þætti Klinksins um helgina hélt Jón Steinar gagnrýni sinni áfram og átaldi dómstóla fyrir að hafa slakað á sönnunarkröfum í kynferðisbrotamálum. Hann gekk jafnframt svo langt að segja að af þeim sökum sæti saklaus maður nú í fangelsi. Slík framsetning fyrrverandi hæstaréttardómara er fordæmalaus. Af þessu tilefni taldi ég rétt að vekja athygli á umræddu bréfi ríkissaksóknara til Hæstaréttar og þeim vandamálum sem seta Jóns Steinars í réttinum skapaði a. m.k. í kynferðisbrotamálum.
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun