Brennó fyrir fullorðna Birta Björnsdóttir skrifar 15. júlí 2015 10:00 Mest selda bók landsins um þessar mundir er litabók. Fyrir fullorðna. Mér vitandi hafa litabækur þó verið fáanlegar í þriðju hverri verslun á landinu undanfarna áratugi, en það er ekki fyrr en nú þegar komin er á markað litabók ætluð fullorðnum sem litaglaðir landsmenn þora að taka aftur til við þessa eftirlætisiðju margra barna. Og ekki er nú verra að það að lita laufblöð, blóm og munstur getur fært okkur innri ró, svo litabókin er ekki bara fyrir augað, heldur einnig líkama og sál. Og nú er hún uppseld og byrjað að taka við nöfnum á biðlista. Verslanir eru með sérstaka úthringivakt sem mun taka upp símann um leið og glóðvolg eintök af litabókinni góðu koma í hús. Heima bíða svo litaglaðir einstaklingar með glænýja oddmjóa tússliti reidda á loft tilbúnir að fá útrás fyrir sköpunargleðina um leið og fer að ganga á biðlistana.Við hin sem vorum svo forsjál að rjúka til og kaupa bók sitjum nú heima á síðkvöldum og öðlumst stóíska innri ró á meðan Leynigarðurinn bætir á sig blómum. Sem stoltur eigandi litabókar fyrir fullorðna og virkur þátttakandi í hinu nýjasta æði sem þjóðina hefur gripið dettur mér ekki í hug að finna þessu neitt til foráttu. Það er helst svekkelsið sem ég finn fyrir yfir því að hafa ekki sjálf gert mér grein fyrir þessari frumþörf mannsins á undan öðrum. Þá sæti ég heima hjá mér á síðkvöldum og teldi seðla á meðan aðrir íbúar þessa lands reyna að troða börnunum snemma í rúmið til að eiga aflögu smá næði til að lita eins og eina mynd fyrir háttinn. En ekki dugar að leggja árar í bát. Á næsta litakvöldi ætla ég að láta hugann reika og reyna að vera fumkvöðull að næsta hópefli. Útrás fyrir tómstundir barnæskunnar virðast leggjast vel í mannskapinn. Kannski ég reyni að markaðssetja brennó fyrir fullorðna og reyni að fá umboð fyrir brenniboltum sérmerktum 18 ára og eldri hér á landi. Það hlýtur að bjóða upp á útrás og innri frið að hamast í brennó á síðkvöldum með nágrönnunum eftir að búið er að redda barnapössun. Eða kannski verð ég bara heima að lita. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birta Björnsdóttir Mest lesið Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Villtur lax eða villt græðgi – sveitin í skotlínu Jóhann Helgi Stefánsson Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson Skoðun Konur og menntun Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Vegamál á tímum skattahækkana og vantrausts Benedikt S. Benediktsson Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun
Mest selda bók landsins um þessar mundir er litabók. Fyrir fullorðna. Mér vitandi hafa litabækur þó verið fáanlegar í þriðju hverri verslun á landinu undanfarna áratugi, en það er ekki fyrr en nú þegar komin er á markað litabók ætluð fullorðnum sem litaglaðir landsmenn þora að taka aftur til við þessa eftirlætisiðju margra barna. Og ekki er nú verra að það að lita laufblöð, blóm og munstur getur fært okkur innri ró, svo litabókin er ekki bara fyrir augað, heldur einnig líkama og sál. Og nú er hún uppseld og byrjað að taka við nöfnum á biðlista. Verslanir eru með sérstaka úthringivakt sem mun taka upp símann um leið og glóðvolg eintök af litabókinni góðu koma í hús. Heima bíða svo litaglaðir einstaklingar með glænýja oddmjóa tússliti reidda á loft tilbúnir að fá útrás fyrir sköpunargleðina um leið og fer að ganga á biðlistana.Við hin sem vorum svo forsjál að rjúka til og kaupa bók sitjum nú heima á síðkvöldum og öðlumst stóíska innri ró á meðan Leynigarðurinn bætir á sig blómum. Sem stoltur eigandi litabókar fyrir fullorðna og virkur þátttakandi í hinu nýjasta æði sem þjóðina hefur gripið dettur mér ekki í hug að finna þessu neitt til foráttu. Það er helst svekkelsið sem ég finn fyrir yfir því að hafa ekki sjálf gert mér grein fyrir þessari frumþörf mannsins á undan öðrum. Þá sæti ég heima hjá mér á síðkvöldum og teldi seðla á meðan aðrir íbúar þessa lands reyna að troða börnunum snemma í rúmið til að eiga aflögu smá næði til að lita eins og eina mynd fyrir háttinn. En ekki dugar að leggja árar í bát. Á næsta litakvöldi ætla ég að láta hugann reika og reyna að vera fumkvöðull að næsta hópefli. Útrás fyrir tómstundir barnæskunnar virðast leggjast vel í mannskapinn. Kannski ég reyni að markaðssetja brennó fyrir fullorðna og reyni að fá umboð fyrir brenniboltum sérmerktum 18 ára og eldri hér á landi. Það hlýtur að bjóða upp á útrás og innri frið að hamast í brennó á síðkvöldum með nágrönnunum eftir að búið er að redda barnapössun. Eða kannski verð ég bara heima að lita.
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun