Skuldaprísundir Þorvaldur Gylfason skrifar 22. febrúar 2018 07:00 Ein helzta skylda almannavaldsins er að tryggja jafnræði milli manna. Þetta stendur skýrum stöfum t.d. í sjálfstæðisyfirlýsingu Bandaríkjanna frá 1776. Hún hefst svo að loknum aðfaraorðum (í þýðingu Jóns Ólafssonar ritstjóra frá 1884): „Vér ætlum þessi sannindi auðsæ af sjálfum sér: – að allir menn eru skapaðir jafnir; að þeir eru af skapara sínum gæddir ýmsum ósviftanlegum réttindum; að á meðal þessara réttinda eru líf, frelsi og viðleitni til velvegnunar; …“ Sams konar ákvæði er einnig að finna í stjórnarskrá Íslands frá 1944 en þó ekki fyrr en í 65. grein af 81: „Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda ...“ Nýja stjórnarskráin frá 2011 sem Alþingi er enn að reyna að koma sér undan að staðfesta orðar þessa hugsun betur, finnst mér (og fyrr, í 6. grein af 114): „Öll erum við jöfn fyrir lögum og skulum njóta mannréttinda …“ Aðfaraorðin framan við sjálfan stjórnarskrártextann leggja línuna: „Við sem byggjum Ísland viljum skapa réttlátt samfélag þar sem allir sitja við sama borð.“ Jafnræðiskrafan birtist strax í blábyrjun frumvarpsins.Að jafna aðstöðumun Skylda almannavaldsins snýr m.a. að því að tryggja rétt þeirra sem höllum fæti standa gagnvart öðrum sem síður þurfa á sérstakri vernd að halda. Tökum dæmi. Sérstök ákvæði eru í lögum til að vernda sjúklinga gegn læknum þar eð læknarnir vita svo miklu meira um veikindi en flestir sjúklingar. Sama mætti segja um bílaviðgerðamenn og bíleigendur, en þar er aðstöðumunurinn jafnan talinn vera viðurhlutaminni svo löggjafinn lætur sér nægja almenn úrræði varðandi slík samskipti. Vandinn varðandi aðstöðumun í heilbrigðisþjónustunni er einkum brýnn í þeim löndum þar sem hún er að miklu leyti einkarekin því þá eru stundum miklir fjárhagsmunir í húfi.Lyfjafyrirtæki … Á þetta hefur reynt í Bandaríkjunum síðustu ár. Lyfjafyrirtæki fengu þingið til að létta hömlum af sölu vanabindandi verkjalyfja. Slík lyf hafa flætt yfir landið og leitt til faraldurs ótímabærra dauðsfalla af völdum of stórra skammta. Slík dauðsföll eru nú þriðja algengasta dánarorsök Bandaríkjamanna á eftir hjartasjúkdómum og krabbameini. Meðalævi Bandaríkjamanna hefur stytzt tvö síðustu ár. Fyrirtækin vissu hvað þau voru að gera þegar þau fengu þingið til að fella úr lögum þá vernd sem sjúklingar höfðu áður gegn lyfjafyrirtækjum. Þau buðu starfsmönnum Lyfjaeftirlitsins (Drug Enforcement Administration) gull og græna skóga fyrir að ganga til liðs við þau og grafa undan eftirlitinu. Þetta skiptir máli ekki aðeins fyrir heill og hamingju einstaklinga heldur fyrir samfélagið allt. Fylgi Trumps forseta í forsetakosningunum 2016 stóð í beinu sambandi við útbreiðslu dauðsfallafaraldursins sýslu fyrir sýslu um landið allt eins og hagfræðingurinn og Nóbelsverðlaunahafinn Angus Deaton í Princeton-háskóla hefur kortlagt ásamt konu sinni Anne Case. Forsetinn hefur því hag af því líkt og lyfjafyrirtækin að fólkið haldi áfram að hrynja niður af völdum of stórra skammta nema hægt sé að opna augu kjósenda fyrir samhenginu.… og bankar Sama munstur er vel þekkt í bankaheiminum. Fram að hruni 2008 löðuðu bankar til sín fjármálaeftirlitsmenn gagngert til að veikja eftirlitið. Hliðstæðan við lyfjabransann nær lengra því bankamenn vita yfirleitt meira um fjármál og fjármálagerninga en flestir viðskiptavinir þeirra. Sérstök ákvæði eru í lögum til að vernda viðskiptavini banka gegn bankamönnum, þ.e. til að vernda saklaust fólk gegn óprúttnum sölumönnum og þá um leið gegn sjálfu sér. Þaðan er t.d. ættað bannið gegn verðtryggingu neyzlulána sem bönkum hélzt uppi að brjóta gegn árum saman án þess að Seðlabanki Íslands segði múkk eða Alþingi. Lagavernd almennings hefur ekki dugað betur en svo að enn eru dómstólar að dæma að því er virðist saklaust fólk frá eignum sínum þótt bráðum séu tíu ár liðin frá hruni. Aukin umsvif smálánafyrirtækja sem hafa hneppt fjölda fólks í fjötra vitna enn frekar um vanhirðu almannavaldsins. Bankar og önnur fjármálafyrirtæki ganga á lagið. Stjórnendur þeirra vita að þeim fyrirgefst jafnan meira en skuldunautum þeirra og þeir gera út á þessa slagsíðu. Þetta er gömul saga. Faðirvorið hvetur menn til að fyrirgefa skuldunautum sínum en nefnir ekki lánardrottna; þeir geta jafnan séð um sig sjálfir. Bankar sjá sér yfirleitt hag í að þenja útlán sín umfram viðtekin öryggismörk þar eð stjórnendur þeirra vita af reynslunni að óforsjálir skuldarar – nema nokkrir útvaldir! – þurfa jafnan að taka skellinn ef boginn er spenntur of hátt. Þessi hliðarhalli skýrir hvers vegna skuldir heimila og fyrirtækja eru svo miklar sem raun ber vitni um og fara víða vaxandi. Skv. Eurostat, OECD og Seðlabanka Íslands voru skuldir heimilanna sem hlutfall af ráðstöfunartekjum enn sem jafnan fyrr mun hærri á Íslandi en í flestum öðrum Evrópulöndum 2016. Miklar skuldir eru þyngri byrði fyrir skuldara hér heima en víða annars staðar þar eð vextir eru vegna fákeppni miklu hærri hér en þar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Þorvaldur Gylfason Mest lesið Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson Skoðun Vantar fleiri lyftara í heilbrigðiskerfið? Ragna Sigurðardóttir Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit Skoðun Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Vilja miklu stærra bákn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Vantar fleiri lyftara í heilbrigðiskerfið? Ragna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad skrifar Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson skrifar Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Frelsi til að búa þar sem þú vilt Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit skrifar Skoðun Grípum tækifærin og sköpum bjartari framtíð Ísak Leon Júlíusson skrifar Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Niðurskurðarhnífnum beitt á skólana Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Öryggis annarra vegna… Ingunn Björnsdóttir skrifar Skoðun Verðmæti leikskólans Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Vítahringur ofbeldis og áfalla Paola Cardenas skrifar Skoðun Heilbrigð sál í hraustum líkama Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Að segja bara eitthvað Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Litlu fyrirtækin – kerfishyggja og skattlagning Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Reiknileikni Sambandsins Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Vegurinn heim Tinna Rún Snorradóttir skrifar Skoðun Framsókn setur heimilin í fyrsta sæti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Allt mannanna verk - orkuöryggi á Íslandi Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvert er planið? Þorleifur Hallbjörn Ingólfsson skrifar Skoðun Íslenskan heldur velli Stefán Atli Rúnarsson,Jóhann F K Arinbjarnarson skrifar Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Ný gömul menntastefna Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir skrifar Skoðun Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum Arna Lára Jónsdóttir skrifar Sjá meira
Ein helzta skylda almannavaldsins er að tryggja jafnræði milli manna. Þetta stendur skýrum stöfum t.d. í sjálfstæðisyfirlýsingu Bandaríkjanna frá 1776. Hún hefst svo að loknum aðfaraorðum (í þýðingu Jóns Ólafssonar ritstjóra frá 1884): „Vér ætlum þessi sannindi auðsæ af sjálfum sér: – að allir menn eru skapaðir jafnir; að þeir eru af skapara sínum gæddir ýmsum ósviftanlegum réttindum; að á meðal þessara réttinda eru líf, frelsi og viðleitni til velvegnunar; …“ Sams konar ákvæði er einnig að finna í stjórnarskrá Íslands frá 1944 en þó ekki fyrr en í 65. grein af 81: „Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda ...“ Nýja stjórnarskráin frá 2011 sem Alþingi er enn að reyna að koma sér undan að staðfesta orðar þessa hugsun betur, finnst mér (og fyrr, í 6. grein af 114): „Öll erum við jöfn fyrir lögum og skulum njóta mannréttinda …“ Aðfaraorðin framan við sjálfan stjórnarskrártextann leggja línuna: „Við sem byggjum Ísland viljum skapa réttlátt samfélag þar sem allir sitja við sama borð.“ Jafnræðiskrafan birtist strax í blábyrjun frumvarpsins.Að jafna aðstöðumun Skylda almannavaldsins snýr m.a. að því að tryggja rétt þeirra sem höllum fæti standa gagnvart öðrum sem síður þurfa á sérstakri vernd að halda. Tökum dæmi. Sérstök ákvæði eru í lögum til að vernda sjúklinga gegn læknum þar eð læknarnir vita svo miklu meira um veikindi en flestir sjúklingar. Sama mætti segja um bílaviðgerðamenn og bíleigendur, en þar er aðstöðumunurinn jafnan talinn vera viðurhlutaminni svo löggjafinn lætur sér nægja almenn úrræði varðandi slík samskipti. Vandinn varðandi aðstöðumun í heilbrigðisþjónustunni er einkum brýnn í þeim löndum þar sem hún er að miklu leyti einkarekin því þá eru stundum miklir fjárhagsmunir í húfi.Lyfjafyrirtæki … Á þetta hefur reynt í Bandaríkjunum síðustu ár. Lyfjafyrirtæki fengu þingið til að létta hömlum af sölu vanabindandi verkjalyfja. Slík lyf hafa flætt yfir landið og leitt til faraldurs ótímabærra dauðsfalla af völdum of stórra skammta. Slík dauðsföll eru nú þriðja algengasta dánarorsök Bandaríkjamanna á eftir hjartasjúkdómum og krabbameini. Meðalævi Bandaríkjamanna hefur stytzt tvö síðustu ár. Fyrirtækin vissu hvað þau voru að gera þegar þau fengu þingið til að fella úr lögum þá vernd sem sjúklingar höfðu áður gegn lyfjafyrirtækjum. Þau buðu starfsmönnum Lyfjaeftirlitsins (Drug Enforcement Administration) gull og græna skóga fyrir að ganga til liðs við þau og grafa undan eftirlitinu. Þetta skiptir máli ekki aðeins fyrir heill og hamingju einstaklinga heldur fyrir samfélagið allt. Fylgi Trumps forseta í forsetakosningunum 2016 stóð í beinu sambandi við útbreiðslu dauðsfallafaraldursins sýslu fyrir sýslu um landið allt eins og hagfræðingurinn og Nóbelsverðlaunahafinn Angus Deaton í Princeton-háskóla hefur kortlagt ásamt konu sinni Anne Case. Forsetinn hefur því hag af því líkt og lyfjafyrirtækin að fólkið haldi áfram að hrynja niður af völdum of stórra skammta nema hægt sé að opna augu kjósenda fyrir samhenginu.… og bankar Sama munstur er vel þekkt í bankaheiminum. Fram að hruni 2008 löðuðu bankar til sín fjármálaeftirlitsmenn gagngert til að veikja eftirlitið. Hliðstæðan við lyfjabransann nær lengra því bankamenn vita yfirleitt meira um fjármál og fjármálagerninga en flestir viðskiptavinir þeirra. Sérstök ákvæði eru í lögum til að vernda viðskiptavini banka gegn bankamönnum, þ.e. til að vernda saklaust fólk gegn óprúttnum sölumönnum og þá um leið gegn sjálfu sér. Þaðan er t.d. ættað bannið gegn verðtryggingu neyzlulána sem bönkum hélzt uppi að brjóta gegn árum saman án þess að Seðlabanki Íslands segði múkk eða Alþingi. Lagavernd almennings hefur ekki dugað betur en svo að enn eru dómstólar að dæma að því er virðist saklaust fólk frá eignum sínum þótt bráðum séu tíu ár liðin frá hruni. Aukin umsvif smálánafyrirtækja sem hafa hneppt fjölda fólks í fjötra vitna enn frekar um vanhirðu almannavaldsins. Bankar og önnur fjármálafyrirtæki ganga á lagið. Stjórnendur þeirra vita að þeim fyrirgefst jafnan meira en skuldunautum þeirra og þeir gera út á þessa slagsíðu. Þetta er gömul saga. Faðirvorið hvetur menn til að fyrirgefa skuldunautum sínum en nefnir ekki lánardrottna; þeir geta jafnan séð um sig sjálfir. Bankar sjá sér yfirleitt hag í að þenja útlán sín umfram viðtekin öryggismörk þar eð stjórnendur þeirra vita af reynslunni að óforsjálir skuldarar – nema nokkrir útvaldir! – þurfa jafnan að taka skellinn ef boginn er spenntur of hátt. Þessi hliðarhalli skýrir hvers vegna skuldir heimila og fyrirtækja eru svo miklar sem raun ber vitni um og fara víða vaxandi. Skv. Eurostat, OECD og Seðlabanka Íslands voru skuldir heimilanna sem hlutfall af ráðstöfunartekjum enn sem jafnan fyrr mun hærri á Íslandi en í flestum öðrum Evrópulöndum 2016. Miklar skuldir eru þyngri byrði fyrir skuldara hér heima en víða annars staðar þar eð vextir eru vegna fákeppni miklu hærri hér en þar.
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun
Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar
Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun