Er ekki allt gott að frétta af íslenskum sjávarútvegi? Arnar Atlason skrifar 4. febrúar 2020 09:00 Útgerðin á leið í skaðabótamál við þjóðina? Stutt í að kvótinn færist á færri en 10 hendur. Rykið um það bil að falla á Samherjamálið. Á meðan atvinnuleysi eykst er útgerðin að flytja úr landi 5.000 störf. Útgerðin borgar íslenskum sjómönnum minna en erlendum fyrir afla. SFS talar fyrir því að ekki megi ráðast á besta kerfi í heimi. Á meðan er fyrrverandi ráðherra nóg boðið og er lagður af stað í herferð gegn kerfinu áður en það er of seint. Jú sennilega reddast þetta. Þann 6. desember síðastliðinn komst Hæstiréttur að þeirri niðurstöðu að íslenska ríkið bæri skaðabótaábyrgð á fjártjóni sem útgerðarfélögin Huginn ehf. og Ísfélag Vestmannaeyja hf. urðu fyrir vegna ólögmætrar úthlutunar aflaheimilda á makríl. Þó svo dómurinn hafi einungis snúist um viðurkenningu á skaðabótaskyldu íslenska ríkisins, má leiða líkur að því að skaðabótakröfur útgerða á hendur íslenska ríkinu geti numið 6-7 milljörðum. Fákeppni er í flestum hagkerfum heimsins skilgreind sem markaðsbrestur sem neikvæð áhrif hefur á almenning í hverju kerfi fyrir sig. Á Íslandi eru í gildi reglur í sjávarútvegi í þá veru að ekki megi meira en 12% af hverri fisktegund vera í eigu eins aðila. Lög þessi kveða þó ekki á um krosseignatengsl eða skyldleika aðila. Vissulega eru stjórnvöld að vinna í því að styrkja umrædd lög. Nefnd hefur verið starfandi frá því í fyrra, sem hefur það verkefni að hreinsa til í þessum efnum sem og á öðrum svartari sviðum sjávarútvegsins. Umhugsunarefnið er þó það að 12% hámarkið segir í raun að 9 fyrirtæki eða einstaklingar gætu ráðið yfir öllum veiðiheimildum landsins. Það hefur jafnframt verið sýnt ágætlega fram á að nú þegar séu fjórar blokkir sem stjórni allt að helmingi allra veiðiheimildanna. Hvað hefur gerst í Samherjamálinu? Hæstvirtur sjávarútvegsráðherra Kristján Þór Júlíusson er enn þeirrar skoðunar að tengsl hans við félagið séu ekki það mikil að það hafi nokkur áhrif á hans störf. Innanhúsrannsókn félagsins miðar víst alveg prýðilega áfram. Björgólfur Jóhannsson hefur ekki neitað því að Þorsteinn Már gæti snúið aftur í forstjórastól um mitt ár eftir að skýrslan hafi verið birt. Ásakanir um mútur, skattaundanskot og peningaþvætti hafa hvorki verið hraktar né sannaðar svo ég viti til. Nú nýverið hefur gamall draugur látið á sér kræla sem kallast atvinnuleysi. Þennan draug þekkjum við Íslendingar þó svo hér á landi sé atvinnuþátttaka mikil. Enda setjum við viðmið okkar lægra en aðrar þjóðir þegar kemur að tölum um atvinnuleysi. Við höfum hingað til ekki viljað sjá það. Jafnframt er það þekkt hjá Íslendinum sem og hjá öðrum þjóðum að atvinnuleysi togast í hagstjórninni á við gengisskráningu gjaldmiðils og verðbólgu. Það er því öllum ljóst að aukið atvinnuleysi er ætíð áhyggjuefni. Þó er það svo að á Íslandi flytjum við í auknum mæli út störf í sjávarútvegi. Á nýliðnu ári nam útflutningur á fiski til vinnslu í öðrum löndum á bilinu 50-60 þúsund tonnum. Til að setja þetta í samhengi þá hafa verið leiddar að því líkur að á bak við hver 1.000 tonn af fiski séu um það bil 10 störf, að frátöldum afleiddum störfum. Þannig má sannarlega áætla að umræddur útflutningur sé í raun ígildi þess að leggja niður 5.000 störf í landinu. Umhugsunarvert ætti að vera hvort ekki megi með einhverjum hætti auka eða hvetja til vinnslu á þessum fiski hér heima. Sérstaklega þar sem ítrekað hefur verið bent á að hagvöxtur í íslenskum sjávarútvegi þarf að byggja á framleiðniaukningu sem byggir á tækniframförum. Það eru engar tækniframfarir í því að flytja úr landinu óunninn fisk eða þá störf. Á undanförnum vikum hefur ítrekað komið upp á yfirborðið umræða um vafasama verðlagningu á íslensku sjávarfangi. Kári Stefánsson benti á þetta í mjög gagnlegri makrílumræðu. Sú umræða byggði á rannsókn Verðlagsstofu sem gat bent til þess að pottur væri brotinn. Félag vélstjóra og málmtæknimanna birti svo auglýsinguna „Er þetta eðlilegt?“ sem byggði á niðurstöðu þeirra í þá veru að ekki væri greitt sama verð á Íslandi fyrir íslenskan og erlendan kolmunna. Samtök fiskframleiðenda og útflytjenda hafa svo ítrekað bent á að á Íslandi viðgangist tvöföld verðmyndun á fiski. Á fagmáli má kalla þetta að horfa í gegnum fingur sér með milliverðlagningu. Milliverðlagning (transfer pricing) er ólögmæt samkvæmt skattalögum hér eins og í flestum öðrum löndum. Með ólíkindum má telja að stjórnvöld hafi ekki tekið fastar á þessum málum þrátt fyrir álit Samkeppniseftirlitsins í þá veru. Íslenska þjóðarsálin er einstök, við erum fljót upp og enn fljótari að gleyma. Þetta má best sjá hvern janúarmánuð er handboltalandsliðið okkar er við keppni á erlendri grundu. Við reiðumst og gleðjumst á víxl, notum lýsingarorð á hæsta stigi og opnum á tilfinningar okkar svo um munar. Síðan kemur febrúar og allt er gleymt. Þó svo þetta sé skemmtilegt um að hugsa þá er þetta eðli okkar alls ekki gott þegar kemur að stærstu umfjöllunarefnum okkar. Við megum til dæmis ekki láta frasa eins og „Besta kerfi í heimi“, „Skattpíndasti iðnaður í heimi“ og „Virðiskeðjan er okkur Íslendingum mikilvæg“ drepa niður umræðu um sjávarútvegsmál. Því þó gríðarlega margt sé gott í íslenskum sjávarútvegi má alltaf bæta hlutina og best að gera það í ljósi sögunnar og þeirra hagfræðitækja sem við höfum. Innanhúsrannsókn sjávarútvegsins á sjálfum sér held ég ekki að geti verið leiðin til framtíðar.Höfundur er formaður Samtaka fiskframleiðenda og útflytjenda (SFÚ). Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sjávarútvegur Vinnumarkaður Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson Skoðun Þjóð sem lætur kyrrt liggja? Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald Skoðun Umbætur í innkaupum hins opinbera á upplýsingatækni Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Myglaða nestisboxið og gleymda sítrónan María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald skrifar Skoðun Björgunarleiðangur fyrir Heimsmarkmiðin Antonio Guterres skrifar Skoðun Átti ekki að klára dæmið í geðheilbrigðismálum? Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson skrifar Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Örvæntingafullir endó-sjúklingar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Þjóð sem lætur kyrrt liggja? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Umbætur í innkaupum hins opinbera á upplýsingatækni Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Losar Alþingi um leyfisveitinga-flækjuna? Katrín Helga Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Sjá meira
Útgerðin á leið í skaðabótamál við þjóðina? Stutt í að kvótinn færist á færri en 10 hendur. Rykið um það bil að falla á Samherjamálið. Á meðan atvinnuleysi eykst er útgerðin að flytja úr landi 5.000 störf. Útgerðin borgar íslenskum sjómönnum minna en erlendum fyrir afla. SFS talar fyrir því að ekki megi ráðast á besta kerfi í heimi. Á meðan er fyrrverandi ráðherra nóg boðið og er lagður af stað í herferð gegn kerfinu áður en það er of seint. Jú sennilega reddast þetta. Þann 6. desember síðastliðinn komst Hæstiréttur að þeirri niðurstöðu að íslenska ríkið bæri skaðabótaábyrgð á fjártjóni sem útgerðarfélögin Huginn ehf. og Ísfélag Vestmannaeyja hf. urðu fyrir vegna ólögmætrar úthlutunar aflaheimilda á makríl. Þó svo dómurinn hafi einungis snúist um viðurkenningu á skaðabótaskyldu íslenska ríkisins, má leiða líkur að því að skaðabótakröfur útgerða á hendur íslenska ríkinu geti numið 6-7 milljörðum. Fákeppni er í flestum hagkerfum heimsins skilgreind sem markaðsbrestur sem neikvæð áhrif hefur á almenning í hverju kerfi fyrir sig. Á Íslandi eru í gildi reglur í sjávarútvegi í þá veru að ekki megi meira en 12% af hverri fisktegund vera í eigu eins aðila. Lög þessi kveða þó ekki á um krosseignatengsl eða skyldleika aðila. Vissulega eru stjórnvöld að vinna í því að styrkja umrædd lög. Nefnd hefur verið starfandi frá því í fyrra, sem hefur það verkefni að hreinsa til í þessum efnum sem og á öðrum svartari sviðum sjávarútvegsins. Umhugsunarefnið er þó það að 12% hámarkið segir í raun að 9 fyrirtæki eða einstaklingar gætu ráðið yfir öllum veiðiheimildum landsins. Það hefur jafnframt verið sýnt ágætlega fram á að nú þegar séu fjórar blokkir sem stjórni allt að helmingi allra veiðiheimildanna. Hvað hefur gerst í Samherjamálinu? Hæstvirtur sjávarútvegsráðherra Kristján Þór Júlíusson er enn þeirrar skoðunar að tengsl hans við félagið séu ekki það mikil að það hafi nokkur áhrif á hans störf. Innanhúsrannsókn félagsins miðar víst alveg prýðilega áfram. Björgólfur Jóhannsson hefur ekki neitað því að Þorsteinn Már gæti snúið aftur í forstjórastól um mitt ár eftir að skýrslan hafi verið birt. Ásakanir um mútur, skattaundanskot og peningaþvætti hafa hvorki verið hraktar né sannaðar svo ég viti til. Nú nýverið hefur gamall draugur látið á sér kræla sem kallast atvinnuleysi. Þennan draug þekkjum við Íslendingar þó svo hér á landi sé atvinnuþátttaka mikil. Enda setjum við viðmið okkar lægra en aðrar þjóðir þegar kemur að tölum um atvinnuleysi. Við höfum hingað til ekki viljað sjá það. Jafnframt er það þekkt hjá Íslendinum sem og hjá öðrum þjóðum að atvinnuleysi togast í hagstjórninni á við gengisskráningu gjaldmiðils og verðbólgu. Það er því öllum ljóst að aukið atvinnuleysi er ætíð áhyggjuefni. Þó er það svo að á Íslandi flytjum við í auknum mæli út störf í sjávarútvegi. Á nýliðnu ári nam útflutningur á fiski til vinnslu í öðrum löndum á bilinu 50-60 þúsund tonnum. Til að setja þetta í samhengi þá hafa verið leiddar að því líkur að á bak við hver 1.000 tonn af fiski séu um það bil 10 störf, að frátöldum afleiddum störfum. Þannig má sannarlega áætla að umræddur útflutningur sé í raun ígildi þess að leggja niður 5.000 störf í landinu. Umhugsunarvert ætti að vera hvort ekki megi með einhverjum hætti auka eða hvetja til vinnslu á þessum fiski hér heima. Sérstaklega þar sem ítrekað hefur verið bent á að hagvöxtur í íslenskum sjávarútvegi þarf að byggja á framleiðniaukningu sem byggir á tækniframförum. Það eru engar tækniframfarir í því að flytja úr landinu óunninn fisk eða þá störf. Á undanförnum vikum hefur ítrekað komið upp á yfirborðið umræða um vafasama verðlagningu á íslensku sjávarfangi. Kári Stefánsson benti á þetta í mjög gagnlegri makrílumræðu. Sú umræða byggði á rannsókn Verðlagsstofu sem gat bent til þess að pottur væri brotinn. Félag vélstjóra og málmtæknimanna birti svo auglýsinguna „Er þetta eðlilegt?“ sem byggði á niðurstöðu þeirra í þá veru að ekki væri greitt sama verð á Íslandi fyrir íslenskan og erlendan kolmunna. Samtök fiskframleiðenda og útflytjenda hafa svo ítrekað bent á að á Íslandi viðgangist tvöföld verðmyndun á fiski. Á fagmáli má kalla þetta að horfa í gegnum fingur sér með milliverðlagningu. Milliverðlagning (transfer pricing) er ólögmæt samkvæmt skattalögum hér eins og í flestum öðrum löndum. Með ólíkindum má telja að stjórnvöld hafi ekki tekið fastar á þessum málum þrátt fyrir álit Samkeppniseftirlitsins í þá veru. Íslenska þjóðarsálin er einstök, við erum fljót upp og enn fljótari að gleyma. Þetta má best sjá hvern janúarmánuð er handboltalandsliðið okkar er við keppni á erlendri grundu. Við reiðumst og gleðjumst á víxl, notum lýsingarorð á hæsta stigi og opnum á tilfinningar okkar svo um munar. Síðan kemur febrúar og allt er gleymt. Þó svo þetta sé skemmtilegt um að hugsa þá er þetta eðli okkar alls ekki gott þegar kemur að stærstu umfjöllunarefnum okkar. Við megum til dæmis ekki láta frasa eins og „Besta kerfi í heimi“, „Skattpíndasti iðnaður í heimi“ og „Virðiskeðjan er okkur Íslendingum mikilvæg“ drepa niður umræðu um sjávarútvegsmál. Því þó gríðarlega margt sé gott í íslenskum sjávarútvegi má alltaf bæta hlutina og best að gera það í ljósi sögunnar og þeirra hagfræðitækja sem við höfum. Innanhúsrannsókn sjávarútvegsins á sjálfum sér held ég ekki að geti verið leiðin til framtíðar.Höfundur er formaður Samtaka fiskframleiðenda og útflytjenda (SFÚ).
Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun
Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun
Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun
Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar
Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar
Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun
Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun
Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun