Hvernig á að drulla yfir lýðræðislegan rétt þjóðar - Örnámskeið í boði Steingríms J. Sigfússonar Ágústa Ágústsdóttir skrifar 10. desember 2020 15:31 Ef ég hef einhverntíman verið hrædd um minn lýðræðislega rétt, þá er það á þessari stundu. Að valdamaður á alþingi geti stigið fram og gólað eins og ofvaxinn strákur að rifna úr frekju, „Ég vil, ég ætla, sama hvað“ finnst mér bera sterkan keim af yfirgangi og algjörri hunsun á rétti hins almenna þjóðfélagsþegns. Lýðræði er Steingrími ekki ofarlega í huga nú sem oftar. Er ekki hægt að vernda umhverfi og náttúru Íslands nema stofna þjóðgarð ? Þeir þjóðgarðar sem nú þegar eru starfræktir eru góðir og gildir en rekstur þeirra er til skammar. Hvernig væri að byrja á að sýna þjóðinni að ríkið geti rekið þau batterí sómasamlega svo menn geti verið stoltir af ? Þjóðgarðarnir eru langsvelt fyrirbæri umkringd þungu og flóknu regluverki sem stýrt er af einu marghöfða bákni. Miðað við þá takmörkuðu fjármuni sem lagðir hafa verið í uppbyggingu Vatnajökulsþjóðgarðs þegar horft er til háleitra hugmynda við stofnun hans, þá skil ég og fleiri ekki hvernig mönnum dettur í hug að tala um „stærsta þjóðgarð Evrópu“. Úr hvaða peningabrunnum á að ausa til að koma þessu fyrirbæri á koppinn ? Það dylst engum að lausn allra mála hjá vinstri grænum eru meiri skattar. Skattar sem við þjóðin fáum að borga og eru nú þegar búnir að vera tikka inn síðustu misserin. Engan flokk veit ég eins skattaglaðan og flokk Steingríms. Hefur það fram til þessa verið erfiðleikum bundið fyrir Steingrím að heimsækja og njóta "helgidóms" síns ? Liggur hans heilaga altari undir skemmdum eða hefur honum verið meinaður aðgangur að því ? Höfum við ekki getað ferðast um og notið hálendis okkar hingað til í sátt og samlyndi öll sem eitt síðustu áratugina ? Hvað hefur allt í einu breyst svo mjög til hins verra, svo taka þurfi þriðjung Íslands úr höndum þeirra sameiginlegu landsafla sem komið hafa að uppbyggingu þess og verndun í gegnum ártugina ? Þegar óbyggðanefnd var stofnuð og þjóðlenduvinnan fór af stað kom skýrt fram að þær yrðu EKKI þjóðgarðar. Gefum fólki tækifæri á að skoða söguna aðeins og kynna sér yfirlýsingar og loforð kosinna fulltrúa sem þar sátu t.d. Þetta "einstaka tækifæri" sem fólki er talin trú um að nú sé til staðar fjallar fyrst og fremst um að stofnanavæða risastóran hluta Íslands (1/3 af öllu okkar landi). Það eitt að landsvæði sé til á korti og merkt sem þjóðgarður skapar væntingar og dregur að sér ferðamenn, eðli málsins samkvæmt. En þá er eins gott að grunnstoðirnar séu fyrir hendi sem sýnilegt er hverjum sem sjá vill, að er alls ekki. Enda farið af stað með tóma buddu og marklaus loforð. „Stærsti þjóðgarður Evrópu“ er slagorð fyllt af þjóðrembu af verstu sort og hefur ekkert með náttúruvernd eða umhverfissjónarmið að gera. Greinilegt er að þröngva á þessu í gegnum þing fyrir næstu kosningar án þess svo mikið sem að íhuga að spyrja þjóðina álits. Minnisvarði um kommúníska hugsun og stjórnun vinstri grænna. Ef Steingrímur og hans fylgisveinar sem og ríkisstjórnin í raun öll ber hag fólks raunverulega fyrir brjósti þá væri virðing fólgin í því að leyfa fólki að eiga raunverulegt val. Standa þarf að raunverulegum og dugandi kynningarfundum um allt land þar sem báðar hliðar fá að koma fram svo fólk geti myndað sér skoðun. Þetta „ranga og villandi upplýsingaflæði“ sem hæstvirtur umhverfisráðherra Guðmundur Ingi Guðbrandsson talar um eru einfaldlega raddir fólks sem vilja fá að heyrast. Og ekki bara fóllks, heldur raddir heilu sveitarfélaganna sem lýst hafa andstöðu sinni við málið. Það er fyrst og fremst villandi og rangt að tala fyrir því að hin hliðin megi ekki heyrast. Þannig fær maður í hendurnar fallega skreyttan pakka sem gleður augað en innihald sem er rotið og lyktar illa. En Steingrímur ætti að vera orðinn sérfræðingur í að pakka inn umbúðafallegum pökkum í gegnum árin. Pakkaslóðin er orðin ansi löng þar. Ég nefni hluti eins og skjaldborgina frægu. Ég nefni sálusölu vinstri grænna til ESB inngöngu, í skiptum fyrir svolítil völd eftir hrun og opnuðu flóðgátt af reglugerðarbákni frá sambandinu inn til landsins undir handleiðslu Samfylkingarinnar. Ég nefni Icesave sem Steingrímur vildi ólmur að íslenska þjóðin skrifaði undir og hefði steypt okkur í óverjandi skuld og fært okkur á silfurfati til ESB og Alþjóða gjaldeyrissjóðsins sem gjaldþrota þjóð. Bakki á Húsavík er enn eitt minnismerkið sem keyrt var í gegn á ótrúlegum hraða. Hvar er náttúruverndin þar Steingrímur ? „Hinn grenjandi minnihluti“ fer fram á að sé hlustað og borin virðing fyrir því að þegar talað sé um að leggja 1/3 af öllu okkar landi í hendur eins bákns, þá er það ekkert smámál. Þetta er eitt af stærstu málum þjóðarinnar og varðar alla sem hér búa. Ekki bara Steingrím og 65% af vísbendingum hans. Ég legg til að Steingrímur verði sér úti um barðastóran sjóhatt og góðan árabát svo hann geti róið í skjól þegar „minnihlutinn“ skrúfar frá táraflóðinu í sameiningu. Því við erum töluvert stærri en látið er af. Ágústa Ágústsdóttir íbúi á norðausturlandi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Umhverfismál Þjóðgarðar Hálendisþjóðgarður Ágústa Ágústsdóttir Mest lesið Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald Skoðun Sakar aðra um það sem hún gerir sjálf Sigurjón Þórðarson Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Skoðun Skoðun Hvernig er staða lesblindra á Íslandi? Guðmundur S. Johnsen skrifar Skoðun Sakar aðra um það sem hún gerir sjálf Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald skrifar Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson skrifar Skoðun Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson skrifar Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé skrifar Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason skrifar Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Fiskeldi og samfélagsábyrgð Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Pólitískt raunsæi og utanríkisstefna Íslands Ragnar Anthony Antonsson Gambrell skrifar Skoðun Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Fylgið fór vegna fullveldismáls Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Er Ísrael ennþá útvalin þjóð Guðs? Ómar Torfason skrifar Skoðun Flokkurinn hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Raforkuverð: Stórnotendur og almenningur Ingvar Júlíus Baldursson skrifar Skoðun Hætt við að hækka ekki skatta á almenning Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Skattafíkn í skjóli réttlætis: Tímavélin stillt á 2012 Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Hver borgar brúsann? Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvers vegna berðu kross? Hrafnhildur Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þannig gerum við þetta? Ísak Ernir Kristinsson skrifar Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Falleinkunn skólakerfis? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þjónusta sem gleður – skilar sér beint í kassann Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Hvar er auðlindarentan? Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Miðflokkurinn – Rödd skynseminnar í borginni Ómar Már Jónsson skrifar Skoðun Virði barna og ungmenna Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Sættir þú þig við þetta? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Alþingi gleymir aftur fötluðum börnum Lúðvík Júlíusson skrifar Sjá meira
Ef ég hef einhverntíman verið hrædd um minn lýðræðislega rétt, þá er það á þessari stundu. Að valdamaður á alþingi geti stigið fram og gólað eins og ofvaxinn strákur að rifna úr frekju, „Ég vil, ég ætla, sama hvað“ finnst mér bera sterkan keim af yfirgangi og algjörri hunsun á rétti hins almenna þjóðfélagsþegns. Lýðræði er Steingrími ekki ofarlega í huga nú sem oftar. Er ekki hægt að vernda umhverfi og náttúru Íslands nema stofna þjóðgarð ? Þeir þjóðgarðar sem nú þegar eru starfræktir eru góðir og gildir en rekstur þeirra er til skammar. Hvernig væri að byrja á að sýna þjóðinni að ríkið geti rekið þau batterí sómasamlega svo menn geti verið stoltir af ? Þjóðgarðarnir eru langsvelt fyrirbæri umkringd þungu og flóknu regluverki sem stýrt er af einu marghöfða bákni. Miðað við þá takmörkuðu fjármuni sem lagðir hafa verið í uppbyggingu Vatnajökulsþjóðgarðs þegar horft er til háleitra hugmynda við stofnun hans, þá skil ég og fleiri ekki hvernig mönnum dettur í hug að tala um „stærsta þjóðgarð Evrópu“. Úr hvaða peningabrunnum á að ausa til að koma þessu fyrirbæri á koppinn ? Það dylst engum að lausn allra mála hjá vinstri grænum eru meiri skattar. Skattar sem við þjóðin fáum að borga og eru nú þegar búnir að vera tikka inn síðustu misserin. Engan flokk veit ég eins skattaglaðan og flokk Steingríms. Hefur það fram til þessa verið erfiðleikum bundið fyrir Steingrím að heimsækja og njóta "helgidóms" síns ? Liggur hans heilaga altari undir skemmdum eða hefur honum verið meinaður aðgangur að því ? Höfum við ekki getað ferðast um og notið hálendis okkar hingað til í sátt og samlyndi öll sem eitt síðustu áratugina ? Hvað hefur allt í einu breyst svo mjög til hins verra, svo taka þurfi þriðjung Íslands úr höndum þeirra sameiginlegu landsafla sem komið hafa að uppbyggingu þess og verndun í gegnum ártugina ? Þegar óbyggðanefnd var stofnuð og þjóðlenduvinnan fór af stað kom skýrt fram að þær yrðu EKKI þjóðgarðar. Gefum fólki tækifæri á að skoða söguna aðeins og kynna sér yfirlýsingar og loforð kosinna fulltrúa sem þar sátu t.d. Þetta "einstaka tækifæri" sem fólki er talin trú um að nú sé til staðar fjallar fyrst og fremst um að stofnanavæða risastóran hluta Íslands (1/3 af öllu okkar landi). Það eitt að landsvæði sé til á korti og merkt sem þjóðgarður skapar væntingar og dregur að sér ferðamenn, eðli málsins samkvæmt. En þá er eins gott að grunnstoðirnar séu fyrir hendi sem sýnilegt er hverjum sem sjá vill, að er alls ekki. Enda farið af stað með tóma buddu og marklaus loforð. „Stærsti þjóðgarður Evrópu“ er slagorð fyllt af þjóðrembu af verstu sort og hefur ekkert með náttúruvernd eða umhverfissjónarmið að gera. Greinilegt er að þröngva á þessu í gegnum þing fyrir næstu kosningar án þess svo mikið sem að íhuga að spyrja þjóðina álits. Minnisvarði um kommúníska hugsun og stjórnun vinstri grænna. Ef Steingrímur og hans fylgisveinar sem og ríkisstjórnin í raun öll ber hag fólks raunverulega fyrir brjósti þá væri virðing fólgin í því að leyfa fólki að eiga raunverulegt val. Standa þarf að raunverulegum og dugandi kynningarfundum um allt land þar sem báðar hliðar fá að koma fram svo fólk geti myndað sér skoðun. Þetta „ranga og villandi upplýsingaflæði“ sem hæstvirtur umhverfisráðherra Guðmundur Ingi Guðbrandsson talar um eru einfaldlega raddir fólks sem vilja fá að heyrast. Og ekki bara fóllks, heldur raddir heilu sveitarfélaganna sem lýst hafa andstöðu sinni við málið. Það er fyrst og fremst villandi og rangt að tala fyrir því að hin hliðin megi ekki heyrast. Þannig fær maður í hendurnar fallega skreyttan pakka sem gleður augað en innihald sem er rotið og lyktar illa. En Steingrímur ætti að vera orðinn sérfræðingur í að pakka inn umbúðafallegum pökkum í gegnum árin. Pakkaslóðin er orðin ansi löng þar. Ég nefni hluti eins og skjaldborgina frægu. Ég nefni sálusölu vinstri grænna til ESB inngöngu, í skiptum fyrir svolítil völd eftir hrun og opnuðu flóðgátt af reglugerðarbákni frá sambandinu inn til landsins undir handleiðslu Samfylkingarinnar. Ég nefni Icesave sem Steingrímur vildi ólmur að íslenska þjóðin skrifaði undir og hefði steypt okkur í óverjandi skuld og fært okkur á silfurfati til ESB og Alþjóða gjaldeyrissjóðsins sem gjaldþrota þjóð. Bakki á Húsavík er enn eitt minnismerkið sem keyrt var í gegn á ótrúlegum hraða. Hvar er náttúruverndin þar Steingrímur ? „Hinn grenjandi minnihluti“ fer fram á að sé hlustað og borin virðing fyrir því að þegar talað sé um að leggja 1/3 af öllu okkar landi í hendur eins bákns, þá er það ekkert smámál. Þetta er eitt af stærstu málum þjóðarinnar og varðar alla sem hér búa. Ekki bara Steingrím og 65% af vísbendingum hans. Ég legg til að Steingrímur verði sér úti um barðastóran sjóhatt og góðan árabát svo hann geti róið í skjól þegar „minnihlutinn“ skrúfar frá táraflóðinu í sameiningu. Því við erum töluvert stærri en látið er af. Ágústa Ágústsdóttir íbúi á norðausturlandi
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun
Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson skrifar
Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun