Hvað er mikilvægt; bankar eða gamalt fólk? Gunnar Smári Egilsson skrifar 27. ágúst 2021 09:30 Samtök fjármagns- og fyrirtækjaeigenda, sem kalla sig Samtök atvinnulífsins, hafa verið í áróðursherferð undanfarið og haldið því fram að það sé að verða of mikið af gömlu fólki í samfélaginu í samanburði við fólk á vinnualdri. Ég hef reynt að hlusta eftir hvað það er sem áróðursfólkið vill gera. Hvort það vill fækka gamla fólkinu eða fjölga fólki á vinnualdri, en ég hef enn ekki áttað mig á hvort það er. Ég heyri hins vegar að þau eru fljót að snúa talinu að einkavæðingu gamla fólksins. Þau vilja gera business úr umönnun aldraða. Segja að við höfum ekki efni á öðru. Nú ætla ég ekki að ræða þá hugmynd, meginþorri fólks hefur andstyggð á fólki sem vill græða á sjúkdómum, öldrun, fátækt og bjargarleysi annars fólks. Hvergi nema hér á landi fær þetta fólk fyrstu frétt í fréttatímum til að lýsa þessum auðvirðilegu fyrirætlunum sínum. Ég átta mig ekki alveg á hvers vegna það er, hvers vegna þetta gróðafólk með sínar siðlausu ráðagerðir er svona plássfrekt á Íslandi. En það er eitthvað sem við höfum gert alvarleg vitlaust. Einhvers staðar tókum við vitlausa beygju. Það sem ég vildi ræða er þessi hugmynd að við höfum ekki lengur efni á gamla fólkinu. Er gamla fólkið byrði? Á fjárlögum fyrir yfirstandandi ár er gert ráð fyrir að 93,4 milljarðar króna fari í málefni aldraðra. Þar munar mestu um eftirlaun sem greidd eru frá Tryggingastofnun ríkisins. Við þetta má bæta 57,9 milljörðum króna sem fara til rekstrar hjúkrunar- og dvalarheimila. Samtals eru þetta 151,3 milljarðar. Það eru um 5,1% af landsframleiðslu. Það eru um 47 þúsund manns sem eru 67 ára og eldri á Íslandi. Þessi útgjöld eru því um 3,2 m.kr. á mann. Og það finnst samtökum fjármagns- og fyrirtækjaeigenda of mikið. En hvað með bankana? Kvika banki var að skila uppgjöri fyrir fyrri helming ársins, 6,1 milljarður króna í hreinan hagnað. Þá er hagnaður fjögurra banka kominn í 43 milljarða króna á þessum fyrstu sex mánuðum ársins. Það eru um 3% af landsframleiðslu þessara mánaða og því um 59% af því sem ríkið ver í eftirlaun, hjúkrunar- og dvalarheimili fyrir aldraða. Ég man ekki til þess að samtök fjármagns- og fyrirtækjaeigenda hefðu kvartað yfir að kannski væri of fátt fólk að strita í hagkerfinu til að standa undir þessum geigvænlegra gróða bankanna. Og svo tryggingafélögin Til að allrar sanngirni sé gætt ættum við að telja VÍS og Sjóvá með bönkunum, þar sem TM er hluti af Kvikubanka. Við getum kallað þetta fjármálakerfið; banka og tryggingafélög. Sjóvá og Vís skiluðu 9,7 milljarða hagnaði á fyrstu sex mánuðum ársins og samanlagður hagnaður þeirra og bankanna var því 52,7 milljarðar króna eða 3,7% af landsframleiðslu þessa tímabils. Það er 73% af því sem ríkið ver til að gera efri ár um 47 þúsund landsmanna bærileg. Þetta er annars vegar hagnaður sex fyrirtækja, sem engum þykir vænt um, og hins vegar velferð 47 þúsund manneskja, sem eru foreldrar okkar, afar og ömmur. Ég man ekki til þess að það hafi verið fyrsta frétt í nokkrum fréttatíma að samfélagið hefði kannski ekki efni á standa undir hagnaði þessara fyrirtækja. Að við yrðum að gera eitthvað í þessu. Að það væri ekki á fólk leggjandi að greiða svona óheyrilegar fjárhæðir til þessara sex fyrirtækja bara svo féð endi sem hreinn hagnaður, umframtekjur þegar allur mögulegur kostnaður hefur verið greiddur. Það sem fyrirtækin leggja á þjónustuna umfram það sem hún kostar. Það sem kalla má okur. Og svo er það leigan Við ættum kannski að bæta við þremur fyrirtækjum við þessa upptalningu. Reitir, Reginn og Eik eru fasteignafélög sem eiga og leigja húsnæði. Þau græddu 7,4 milljarða á síðustu sex mánuðum, sem þau hafa skilað uppgjöri fyrir. Bankar, tryggingarfélög og skráð fasteignafélög hafa því hagnast um 60,1 milljarð króna á sex mánuðum. Eða um sem nemur 4,2% af landsframleiðslu. Það er 82% af því sem gamla fólkið fær úr sameiginlegum sjóðum. Sem það borgar í eins og við hin. Gamla fólkið borgar tekjuskatt, oft af lágum tekjum. Það borgar líka virðisaukaskatt af öllu sem það kaupir. Ég ætla að gefa mér að gamla fólkið borgi hið minnsta það sem upp á vantar, þessi 18% sem ber á milli útgjalda ríkisins til gamla fólksins og þess sem þessi níu fyrirtæki, sem lifa á vöxtum og leigu, tóku til sín í hreinann hagnað Þetta eru aðeins um 48 þús. kr. á mánuði á hvern aldraðan landsmann. Þú lifir ekki heilan mánuð á Íslandi án þess að borga all vega það í skatta. Hversu sjúk erum við orðin? Stundum þegar ég sit undir fréttatímum velti ég fyrir mér hversu sjúk við erum orðin. Hver læddi þeirri hugsun að okkur að mark væri takandi á fólki sem er hálf sturlað af fégræðgi? Til hvers er verið að útvarpa um borg í bý ráðagerðum hinna ríku um að gera sér gamla fólkið að féþúfu, með þeim rökum að gamla fólkið sé of þung byrði fyrir okkur hin? Af hverju er verið að hlusta á þetta fólk með glærurnar? Man einhver til þess að eitthvað gott hafi hlotist af því? Er þetta ekki fólkið sem sagði nauðsynlegt að einkavæða bankana? Fólkið sem byggði upp fjármálakerfið sem sogaði til sín 60 milljarða króna á sex mánuðum. Það eru 120 milljarðar króna á ári. miklu meira en það kostar að byggja nýjan Landspítala. Við höfum ekki efni á auðvaldinu Fjármálakerfið sogaði til sín í hreinan hagnað þessa sex mánuði ígildi um 325 þúsund króna frá hverju mannsbarni á ári. Það eru tæplega 110 þús. kr. á mánuði fyrir fjögurra manna fjölskyldu. Bara til að fóðra hreinan hagnað þessara níu fyrirtækja. Og þau eru aðeins toppurinn af ísjakanum. Ímyndið ykkur peningana sem öll hin fyrirtækin taka til sín, allar arðgreiðslunnar, alla leiguna og alla vextina sem er troðið upp á allt sem þú kaupir, allt sem þú borðar og allt sem þú þarft á að halda til að lifa. Við lifum í samfélagi þar sem allt kerfið gengur út á að hafa af þér fé, soga úr þér orkuna, festa þig á hamsturhjóli vinnuþrælkunar og basls, brennimerkja þig með linnulausum kvíða og fjárhagsáhyggjum. Og fólkið sem lifir sældarlífi af þessu kerfi, fólkið sem lifir af þér, það er mætt í fréttirnar til að segja að við höfum ekki efni á gamla fólkinu. Ágæta fólk, við eigum nóg til handa gamla fólkinu. Við höfum hins vegar ekki efni á að halda þessar blóðsugur lengur, sem hafa sogið sig fastar á allan almenning. Ef við losum okkur við þær höfum við efni á allri þeirri mannúð og mildi sem við viljum sýna gamla fólkinu, foreldrum okkar, öfum og ömmum. Ef við losum okkur við blóðsugurnar getum við öll eignast gott líf. Kosningar í haust snúast um ýmislegt. Þar fáið þið til dæmis að velja á milli gamla fólksins eða blóðsugnanna. Þú getur valið hvort við eigum að samfélagsvæða fjármálakerfið eða einkavæða gamla fólkið. Höfundur er félagi í Sósíalistaflokknum og skipar 1. sætið á lista flokksins í Reykjavíkurkjördæmi norður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Smári Egilsson Skoðun: Kosningar 2021 Íslenskir bankar Alþingiskosningar 2021 Eldri borgarar Sósíalistaflokkurinn Mest lesið Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir Skoðun Leiðtogi sem nær árangri Birkir Jón Jónsson Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason Skoðun Græðgin sem hlífir engum Snæbjörn Brynjarsson og Þórólfur Júlían Dagsson Skoðun Fjör á fjármálamarkaði Fastir pennar Skoðun Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir skrifar Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Sjá meira
Samtök fjármagns- og fyrirtækjaeigenda, sem kalla sig Samtök atvinnulífsins, hafa verið í áróðursherferð undanfarið og haldið því fram að það sé að verða of mikið af gömlu fólki í samfélaginu í samanburði við fólk á vinnualdri. Ég hef reynt að hlusta eftir hvað það er sem áróðursfólkið vill gera. Hvort það vill fækka gamla fólkinu eða fjölga fólki á vinnualdri, en ég hef enn ekki áttað mig á hvort það er. Ég heyri hins vegar að þau eru fljót að snúa talinu að einkavæðingu gamla fólksins. Þau vilja gera business úr umönnun aldraða. Segja að við höfum ekki efni á öðru. Nú ætla ég ekki að ræða þá hugmynd, meginþorri fólks hefur andstyggð á fólki sem vill græða á sjúkdómum, öldrun, fátækt og bjargarleysi annars fólks. Hvergi nema hér á landi fær þetta fólk fyrstu frétt í fréttatímum til að lýsa þessum auðvirðilegu fyrirætlunum sínum. Ég átta mig ekki alveg á hvers vegna það er, hvers vegna þetta gróðafólk með sínar siðlausu ráðagerðir er svona plássfrekt á Íslandi. En það er eitthvað sem við höfum gert alvarleg vitlaust. Einhvers staðar tókum við vitlausa beygju. Það sem ég vildi ræða er þessi hugmynd að við höfum ekki lengur efni á gamla fólkinu. Er gamla fólkið byrði? Á fjárlögum fyrir yfirstandandi ár er gert ráð fyrir að 93,4 milljarðar króna fari í málefni aldraðra. Þar munar mestu um eftirlaun sem greidd eru frá Tryggingastofnun ríkisins. Við þetta má bæta 57,9 milljörðum króna sem fara til rekstrar hjúkrunar- og dvalarheimila. Samtals eru þetta 151,3 milljarðar. Það eru um 5,1% af landsframleiðslu. Það eru um 47 þúsund manns sem eru 67 ára og eldri á Íslandi. Þessi útgjöld eru því um 3,2 m.kr. á mann. Og það finnst samtökum fjármagns- og fyrirtækjaeigenda of mikið. En hvað með bankana? Kvika banki var að skila uppgjöri fyrir fyrri helming ársins, 6,1 milljarður króna í hreinan hagnað. Þá er hagnaður fjögurra banka kominn í 43 milljarða króna á þessum fyrstu sex mánuðum ársins. Það eru um 3% af landsframleiðslu þessara mánaða og því um 59% af því sem ríkið ver í eftirlaun, hjúkrunar- og dvalarheimili fyrir aldraða. Ég man ekki til þess að samtök fjármagns- og fyrirtækjaeigenda hefðu kvartað yfir að kannski væri of fátt fólk að strita í hagkerfinu til að standa undir þessum geigvænlegra gróða bankanna. Og svo tryggingafélögin Til að allrar sanngirni sé gætt ættum við að telja VÍS og Sjóvá með bönkunum, þar sem TM er hluti af Kvikubanka. Við getum kallað þetta fjármálakerfið; banka og tryggingafélög. Sjóvá og Vís skiluðu 9,7 milljarða hagnaði á fyrstu sex mánuðum ársins og samanlagður hagnaður þeirra og bankanna var því 52,7 milljarðar króna eða 3,7% af landsframleiðslu þessa tímabils. Það er 73% af því sem ríkið ver til að gera efri ár um 47 þúsund landsmanna bærileg. Þetta er annars vegar hagnaður sex fyrirtækja, sem engum þykir vænt um, og hins vegar velferð 47 þúsund manneskja, sem eru foreldrar okkar, afar og ömmur. Ég man ekki til þess að það hafi verið fyrsta frétt í nokkrum fréttatíma að samfélagið hefði kannski ekki efni á standa undir hagnaði þessara fyrirtækja. Að við yrðum að gera eitthvað í þessu. Að það væri ekki á fólk leggjandi að greiða svona óheyrilegar fjárhæðir til þessara sex fyrirtækja bara svo féð endi sem hreinn hagnaður, umframtekjur þegar allur mögulegur kostnaður hefur verið greiddur. Það sem fyrirtækin leggja á þjónustuna umfram það sem hún kostar. Það sem kalla má okur. Og svo er það leigan Við ættum kannski að bæta við þremur fyrirtækjum við þessa upptalningu. Reitir, Reginn og Eik eru fasteignafélög sem eiga og leigja húsnæði. Þau græddu 7,4 milljarða á síðustu sex mánuðum, sem þau hafa skilað uppgjöri fyrir. Bankar, tryggingarfélög og skráð fasteignafélög hafa því hagnast um 60,1 milljarð króna á sex mánuðum. Eða um sem nemur 4,2% af landsframleiðslu. Það er 82% af því sem gamla fólkið fær úr sameiginlegum sjóðum. Sem það borgar í eins og við hin. Gamla fólkið borgar tekjuskatt, oft af lágum tekjum. Það borgar líka virðisaukaskatt af öllu sem það kaupir. Ég ætla að gefa mér að gamla fólkið borgi hið minnsta það sem upp á vantar, þessi 18% sem ber á milli útgjalda ríkisins til gamla fólksins og þess sem þessi níu fyrirtæki, sem lifa á vöxtum og leigu, tóku til sín í hreinann hagnað Þetta eru aðeins um 48 þús. kr. á mánuði á hvern aldraðan landsmann. Þú lifir ekki heilan mánuð á Íslandi án þess að borga all vega það í skatta. Hversu sjúk erum við orðin? Stundum þegar ég sit undir fréttatímum velti ég fyrir mér hversu sjúk við erum orðin. Hver læddi þeirri hugsun að okkur að mark væri takandi á fólki sem er hálf sturlað af fégræðgi? Til hvers er verið að útvarpa um borg í bý ráðagerðum hinna ríku um að gera sér gamla fólkið að féþúfu, með þeim rökum að gamla fólkið sé of þung byrði fyrir okkur hin? Af hverju er verið að hlusta á þetta fólk með glærurnar? Man einhver til þess að eitthvað gott hafi hlotist af því? Er þetta ekki fólkið sem sagði nauðsynlegt að einkavæða bankana? Fólkið sem byggði upp fjármálakerfið sem sogaði til sín 60 milljarða króna á sex mánuðum. Það eru 120 milljarðar króna á ári. miklu meira en það kostar að byggja nýjan Landspítala. Við höfum ekki efni á auðvaldinu Fjármálakerfið sogaði til sín í hreinan hagnað þessa sex mánuði ígildi um 325 þúsund króna frá hverju mannsbarni á ári. Það eru tæplega 110 þús. kr. á mánuði fyrir fjögurra manna fjölskyldu. Bara til að fóðra hreinan hagnað þessara níu fyrirtækja. Og þau eru aðeins toppurinn af ísjakanum. Ímyndið ykkur peningana sem öll hin fyrirtækin taka til sín, allar arðgreiðslunnar, alla leiguna og alla vextina sem er troðið upp á allt sem þú kaupir, allt sem þú borðar og allt sem þú þarft á að halda til að lifa. Við lifum í samfélagi þar sem allt kerfið gengur út á að hafa af þér fé, soga úr þér orkuna, festa þig á hamsturhjóli vinnuþrælkunar og basls, brennimerkja þig með linnulausum kvíða og fjárhagsáhyggjum. Og fólkið sem lifir sældarlífi af þessu kerfi, fólkið sem lifir af þér, það er mætt í fréttirnar til að segja að við höfum ekki efni á gamla fólkinu. Ágæta fólk, við eigum nóg til handa gamla fólkinu. Við höfum hins vegar ekki efni á að halda þessar blóðsugur lengur, sem hafa sogið sig fastar á allan almenning. Ef við losum okkur við þær höfum við efni á allri þeirri mannúð og mildi sem við viljum sýna gamla fólkinu, foreldrum okkar, öfum og ömmum. Ef við losum okkur við blóðsugurnar getum við öll eignast gott líf. Kosningar í haust snúast um ýmislegt. Þar fáið þið til dæmis að velja á milli gamla fólksins eða blóðsugnanna. Þú getur valið hvort við eigum að samfélagsvæða fjármálakerfið eða einkavæða gamla fólkið. Höfundur er félagi í Sósíalistaflokknum og skipar 1. sætið á lista flokksins í Reykjavíkurkjördæmi norður.
Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar