Tekjuhæstu þjóð veraldar haldið frá góðærinu með fölsun a verðgildi krónunnar Ólafur Örn Jónsson skrifar 15. desember 2021 10:31 Með alfarið fordæmalausum hætti sem aldrei hefur átt sér stað í islenskri efnahagsstjórnun áður notar fjármálaráðherra Seðlabankann til að kaupa upp gjaldeyri og koma þannig í veg fyrir eðlilega hækkun á gengi krónunnar eftir hrunið sem útgerðin olli. Þessi skollaleikur sem staðið hefur frá 2014 hefur nú kostað launafólk og lífeyrisþega 35 til 40% kaupmáttarskerðingu á sama tíma og útgerðin dregur til sín 50% óáunnar tekjur og útgerðarmenn sem í hruninu sátu uppi með 650 milljarða kvótaskuldir þvo nú illa fenginn stolinn óðagróða sinn með því að kaupa upp nánast allt atvinnulíf landsins. Já við erum að lifa það að með skipulagðri starfsemi eru stórútgerðirnar að nota sín pólitísku völd og spillingu til að taka risa margra tuga milljarða snúning á þjóðinni ósmurðri. Með þessu lága gengi af manna völdum búum við við vaxandi verðbólgu sem komin er út fyrir öll mörk. Laun og lífeyrisþegar búa við 35 til 40% skertan kaupmátt. Heilbrigðiskerfið er í molum vegna fjárskorts og hjúkrunarfræðingar og lögreglumenn eru launalega sveltir í þeirri viðleitni fjármálaráðherra að koma í veg fyrir að þessir nauðsynlegu en dýru innviðir ásamt eldriborgurum ÍÞYNGI ATVINNULÍFINU. Hvað lesum við út úr því? Við sitjum uppi með viðbjóðslegustu svikamyllu sem nokkur vestræn þjóð hefur mátt horfa uppá af hendi spilltra stjórmálamanna og rotins atvinnulífs SA. Hér eru útgerðamenn að nota sín sterku pólitísku tengsl til að stjórna gengi krónunnar sér í hag á kostnað afkomu almennings og samfélagsins sem engist í fádæma fjársvelti þrátt fyrir ríkidæmi þjóðarinnar. Sannarlega verið að koma í veg fyrir að þjóðin njóti góðærisins sem gífurlegar hækkanir á heimsmarkaðsverði hafa fært okkur og aukinn túrismi. Útgerðarmenn og leppar þeirra þreytast ekki á að halda því fram að það sé þeirra „einstaka færni“ (lygi sem hófst 1990) sem skapað hafa hækkanirnar á heimsmarkaði sem er hrein lygi því staðreyndin er að einokun kvótakerfisins hefur stór skert það dýmætast sem við áttum markaðshlutdeildina sem komin er í hendur Noðmanna sem eru fararbroddi á öllum þorskmörkuðum þar sem fólk þekkir nú norskan fisk en veit ekkert um íslenskan fisk. Svona er lygin notuð til að blekkja og svíkja og verja einokun og fákeppni. Við sem þjóð megum ekki sætta okkur við svona viðbjóðslega og fordæmalausa græðgi sem varin er með pólitískri spillingu sem á sér hvergi fordæmi í upplýstum heimi enda ekkert þjóðþing veraldar jafn rotið og það íslenska þar sem hagsmunaöflin í þjóðfélaginu eiga stóran meirihluta á þinginu og ráða ríkisstjórnum. Staðreyndin sem við horfum á í dag er sú að gengi krónunnar sem á að fljóta er alfarið handstýrt í þágu útgerðarinnar sem eru að komast upp með að halda genginu í hrunástandi Evran 150 kr með þeim erfiðu aðstæðum sem við sjáum á meðan verð á Evrunni ætti að vera 80 til 90 krónur með minnst 40% hærri kaupmætti launa og lífeyris og sambærilegri styrkingu ríkissjóðs og þar með styrkingu innviða. Við erum í dag vesæl þjóð sem situr uppi með risa spillingu og sora í stjórmálum og í efnahagslífinu þar sem græðgin ræður ríkjum og spillt stjórkerfi fiskveiðanna hefur skapað hirð fólks sem í stað þess að þakka fyrir sín óáunnu forréttindi gerir allt til að arðræna samfélagið sem elur þau inn að beini. Þið fyrirgefið mér hvað sannleikurinn er sár en hann er fyrir löngu orðin okkur allt of dýr. Ég varaði við nákvæmlega þessu ástandi í blaðagrein í Mogganum 1995 og missti reyndar vinnuna en sannleikann má ekki þagga niður. Nú er það okkar verk að taka landið okkar og ríkidæmi til baka úr höndum þjófa og lærum af þessu að maður kastar ekki perlum fyrir svín. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Örn Jónsson Mest lesið Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir Skoðun Er loftlagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Sköpum samfélag fyrir börn Gunnar Salvarsson Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen Skoðun Viltu hafa jákvæð áhrif þegar þú ferðast? Ásdís Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftlagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Sköpum samfélag fyrir börn Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir skrifar Skoðun Viltu hafa jákvæð áhrif þegar þú ferðast? Ásdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir skrifar Skoðun Örorkubyrði og örorkuframlag lífeyrissjóða Björgvin Jón Bjarnason skrifar Skoðun Komið gott! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Gervigreind er persónulegi kennarinn þinn – Lærum að læra upp á nýtt Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Gegn áætluðu kílómetragjaldi stjórnvalda á bifhjól Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Tillaga um hærri vörugjöld á mótorhjól er skref aftur á bak Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Hvernig hugsar þú um hreint vatn? Lovísa Árnadóttir skrifar Skoðun Takk Vigdís! Takk Guðni! Takk Halla! — Takk þjóð! Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun Blóðmerar - skeytingarleysi hinna þriggja valda Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Krefjandi tímar í veitingageiranum Einar Bárðarson skrifar Skoðun Má endalaust vera níðingur!! Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Silfurfat Samfylkingarinnar Helgi Áss Grétarsson skrifar Sjá meira
Með alfarið fordæmalausum hætti sem aldrei hefur átt sér stað í islenskri efnahagsstjórnun áður notar fjármálaráðherra Seðlabankann til að kaupa upp gjaldeyri og koma þannig í veg fyrir eðlilega hækkun á gengi krónunnar eftir hrunið sem útgerðin olli. Þessi skollaleikur sem staðið hefur frá 2014 hefur nú kostað launafólk og lífeyrisþega 35 til 40% kaupmáttarskerðingu á sama tíma og útgerðin dregur til sín 50% óáunnar tekjur og útgerðarmenn sem í hruninu sátu uppi með 650 milljarða kvótaskuldir þvo nú illa fenginn stolinn óðagróða sinn með því að kaupa upp nánast allt atvinnulíf landsins. Já við erum að lifa það að með skipulagðri starfsemi eru stórútgerðirnar að nota sín pólitísku völd og spillingu til að taka risa margra tuga milljarða snúning á þjóðinni ósmurðri. Með þessu lága gengi af manna völdum búum við við vaxandi verðbólgu sem komin er út fyrir öll mörk. Laun og lífeyrisþegar búa við 35 til 40% skertan kaupmátt. Heilbrigðiskerfið er í molum vegna fjárskorts og hjúkrunarfræðingar og lögreglumenn eru launalega sveltir í þeirri viðleitni fjármálaráðherra að koma í veg fyrir að þessir nauðsynlegu en dýru innviðir ásamt eldriborgurum ÍÞYNGI ATVINNULÍFINU. Hvað lesum við út úr því? Við sitjum uppi með viðbjóðslegustu svikamyllu sem nokkur vestræn þjóð hefur mátt horfa uppá af hendi spilltra stjórmálamanna og rotins atvinnulífs SA. Hér eru útgerðamenn að nota sín sterku pólitísku tengsl til að stjórna gengi krónunnar sér í hag á kostnað afkomu almennings og samfélagsins sem engist í fádæma fjársvelti þrátt fyrir ríkidæmi þjóðarinnar. Sannarlega verið að koma í veg fyrir að þjóðin njóti góðærisins sem gífurlegar hækkanir á heimsmarkaðsverði hafa fært okkur og aukinn túrismi. Útgerðarmenn og leppar þeirra þreytast ekki á að halda því fram að það sé þeirra „einstaka færni“ (lygi sem hófst 1990) sem skapað hafa hækkanirnar á heimsmarkaði sem er hrein lygi því staðreyndin er að einokun kvótakerfisins hefur stór skert það dýmætast sem við áttum markaðshlutdeildina sem komin er í hendur Noðmanna sem eru fararbroddi á öllum þorskmörkuðum þar sem fólk þekkir nú norskan fisk en veit ekkert um íslenskan fisk. Svona er lygin notuð til að blekkja og svíkja og verja einokun og fákeppni. Við sem þjóð megum ekki sætta okkur við svona viðbjóðslega og fordæmalausa græðgi sem varin er með pólitískri spillingu sem á sér hvergi fordæmi í upplýstum heimi enda ekkert þjóðþing veraldar jafn rotið og það íslenska þar sem hagsmunaöflin í þjóðfélaginu eiga stóran meirihluta á þinginu og ráða ríkisstjórnum. Staðreyndin sem við horfum á í dag er sú að gengi krónunnar sem á að fljóta er alfarið handstýrt í þágu útgerðarinnar sem eru að komast upp með að halda genginu í hrunástandi Evran 150 kr með þeim erfiðu aðstæðum sem við sjáum á meðan verð á Evrunni ætti að vera 80 til 90 krónur með minnst 40% hærri kaupmætti launa og lífeyris og sambærilegri styrkingu ríkissjóðs og þar með styrkingu innviða. Við erum í dag vesæl þjóð sem situr uppi með risa spillingu og sora í stjórmálum og í efnahagslífinu þar sem græðgin ræður ríkjum og spillt stjórkerfi fiskveiðanna hefur skapað hirð fólks sem í stað þess að þakka fyrir sín óáunnu forréttindi gerir allt til að arðræna samfélagið sem elur þau inn að beini. Þið fyrirgefið mér hvað sannleikurinn er sár en hann er fyrir löngu orðin okkur allt of dýr. Ég varaði við nákvæmlega þessu ástandi í blaðagrein í Mogganum 1995 og missti reyndar vinnuna en sannleikann má ekki þagga niður. Nú er það okkar verk að taka landið okkar og ríkidæmi til baka úr höndum þjófa og lærum af þessu að maður kastar ekki perlum fyrir svín. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri.
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Skoðun Gervigreind er persónulegi kennarinn þinn – Lærum að læra upp á nýtt Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu skrifar