Tekjuhæstu þjóð veraldar haldið frá góðærinu með fölsun a verðgildi krónunnar Ólafur Örn Jónsson skrifar 15. desember 2021 10:31 Með alfarið fordæmalausum hætti sem aldrei hefur átt sér stað í islenskri efnahagsstjórnun áður notar fjármálaráðherra Seðlabankann til að kaupa upp gjaldeyri og koma þannig í veg fyrir eðlilega hækkun á gengi krónunnar eftir hrunið sem útgerðin olli. Þessi skollaleikur sem staðið hefur frá 2014 hefur nú kostað launafólk og lífeyrisþega 35 til 40% kaupmáttarskerðingu á sama tíma og útgerðin dregur til sín 50% óáunnar tekjur og útgerðarmenn sem í hruninu sátu uppi með 650 milljarða kvótaskuldir þvo nú illa fenginn stolinn óðagróða sinn með því að kaupa upp nánast allt atvinnulíf landsins. Já við erum að lifa það að með skipulagðri starfsemi eru stórútgerðirnar að nota sín pólitísku völd og spillingu til að taka risa margra tuga milljarða snúning á þjóðinni ósmurðri. Með þessu lága gengi af manna völdum búum við við vaxandi verðbólgu sem komin er út fyrir öll mörk. Laun og lífeyrisþegar búa við 35 til 40% skertan kaupmátt. Heilbrigðiskerfið er í molum vegna fjárskorts og hjúkrunarfræðingar og lögreglumenn eru launalega sveltir í þeirri viðleitni fjármálaráðherra að koma í veg fyrir að þessir nauðsynlegu en dýru innviðir ásamt eldriborgurum ÍÞYNGI ATVINNULÍFINU. Hvað lesum við út úr því? Við sitjum uppi með viðbjóðslegustu svikamyllu sem nokkur vestræn þjóð hefur mátt horfa uppá af hendi spilltra stjórmálamanna og rotins atvinnulífs SA. Hér eru útgerðamenn að nota sín sterku pólitísku tengsl til að stjórna gengi krónunnar sér í hag á kostnað afkomu almennings og samfélagsins sem engist í fádæma fjársvelti þrátt fyrir ríkidæmi þjóðarinnar. Sannarlega verið að koma í veg fyrir að þjóðin njóti góðærisins sem gífurlegar hækkanir á heimsmarkaðsverði hafa fært okkur og aukinn túrismi. Útgerðarmenn og leppar þeirra þreytast ekki á að halda því fram að það sé þeirra „einstaka færni“ (lygi sem hófst 1990) sem skapað hafa hækkanirnar á heimsmarkaði sem er hrein lygi því staðreyndin er að einokun kvótakerfisins hefur stór skert það dýmætast sem við áttum markaðshlutdeildina sem komin er í hendur Noðmanna sem eru fararbroddi á öllum þorskmörkuðum þar sem fólk þekkir nú norskan fisk en veit ekkert um íslenskan fisk. Svona er lygin notuð til að blekkja og svíkja og verja einokun og fákeppni. Við sem þjóð megum ekki sætta okkur við svona viðbjóðslega og fordæmalausa græðgi sem varin er með pólitískri spillingu sem á sér hvergi fordæmi í upplýstum heimi enda ekkert þjóðþing veraldar jafn rotið og það íslenska þar sem hagsmunaöflin í þjóðfélaginu eiga stóran meirihluta á þinginu og ráða ríkisstjórnum. Staðreyndin sem við horfum á í dag er sú að gengi krónunnar sem á að fljóta er alfarið handstýrt í þágu útgerðarinnar sem eru að komast upp með að halda genginu í hrunástandi Evran 150 kr með þeim erfiðu aðstæðum sem við sjáum á meðan verð á Evrunni ætti að vera 80 til 90 krónur með minnst 40% hærri kaupmætti launa og lífeyris og sambærilegri styrkingu ríkissjóðs og þar með styrkingu innviða. Við erum í dag vesæl þjóð sem situr uppi með risa spillingu og sora í stjórmálum og í efnahagslífinu þar sem græðgin ræður ríkjum og spillt stjórkerfi fiskveiðanna hefur skapað hirð fólks sem í stað þess að þakka fyrir sín óáunnu forréttindi gerir allt til að arðræna samfélagið sem elur þau inn að beini. Þið fyrirgefið mér hvað sannleikurinn er sár en hann er fyrir löngu orðin okkur allt of dýr. Ég varaði við nákvæmlega þessu ástandi í blaðagrein í Mogganum 1995 og missti reyndar vinnuna en sannleikann má ekki þagga niður. Nú er það okkar verk að taka landið okkar og ríkidæmi til baka úr höndum þjófa og lærum af þessu að maður kastar ekki perlum fyrir svín. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Örn Jónsson Mest lesið Bréf til varnar Hamlet eftir Kolfinnu Nikulásdóttur Björg Steinunn Gunnarsdóttir Skoðun Stefán Einar og helfarirnar Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Fúsk við mannvirkjagerð þarf ekki að viðgangast Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Þegar barn verður fyrir kynferðisofbeldi Indíana Rós Ægisdóttir Skoðun Bættar samgöngur og betra samfélag í Hafnarfirði Valdimar Víðisson Skoðun Reykjalundur á tímamótum Sveinn Guðmundsson Skoðun Skattfrjáls ráðstöfun séreignarsparnaðar – fyrir alla! Anna María Jónsdóttir Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson Skoðun Skaðabótalög – tímabærar breytingar Styrmir Gunnarsson,Sveinbjörn Claessen Skoðun Hvers vegna? Ingólfur Sverrisson Skoðun Skoðun Skoðun Enga skammsýni í skammdeginu Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Þegar barn verður fyrir kynferðisofbeldi Indíana Rós Ægisdóttir skrifar Skoðun Skattfrjáls ráðstöfun séreignarsparnaðar – fyrir alla! Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Stefán Einar og helfarirnar Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Bréf til varnar Hamlet eftir Kolfinnu Nikulásdóttur Björg Steinunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skaðabótalög – tímabærar breytingar Styrmir Gunnarsson,Sveinbjörn Claessen skrifar Skoðun Hvers vegna? Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Fúsk við mannvirkjagerð þarf ekki að viðgangast Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Reykjalundur á tímamótum Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Bættar samgöngur og betra samfélag í Hafnarfirði Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Áhyggjur af breytingum á eftirliti með mannvirkjagerð og faggilding Ágúst Jónsson skrifar Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess skrifar Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason skrifar Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason skrifar Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson skrifar Skoðun Gasa: Löng og torfarin leið til endurreisnar Philippe Lazzarini skrifar Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin hækkar leigu stúdenta Arent Orri J. Claessen,Viktor Pétur Finnsson skrifar Skoðun Annar í feðradegi…og ég leyfi mér að dreyma Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Orkuskiptin heima og að heiman Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson skrifar Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þak yfir höfuðið er mannréttindi ekki forréttindi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson skrifar Sjá meira
Með alfarið fordæmalausum hætti sem aldrei hefur átt sér stað í islenskri efnahagsstjórnun áður notar fjármálaráðherra Seðlabankann til að kaupa upp gjaldeyri og koma þannig í veg fyrir eðlilega hækkun á gengi krónunnar eftir hrunið sem útgerðin olli. Þessi skollaleikur sem staðið hefur frá 2014 hefur nú kostað launafólk og lífeyrisþega 35 til 40% kaupmáttarskerðingu á sama tíma og útgerðin dregur til sín 50% óáunnar tekjur og útgerðarmenn sem í hruninu sátu uppi með 650 milljarða kvótaskuldir þvo nú illa fenginn stolinn óðagróða sinn með því að kaupa upp nánast allt atvinnulíf landsins. Já við erum að lifa það að með skipulagðri starfsemi eru stórútgerðirnar að nota sín pólitísku völd og spillingu til að taka risa margra tuga milljarða snúning á þjóðinni ósmurðri. Með þessu lága gengi af manna völdum búum við við vaxandi verðbólgu sem komin er út fyrir öll mörk. Laun og lífeyrisþegar búa við 35 til 40% skertan kaupmátt. Heilbrigðiskerfið er í molum vegna fjárskorts og hjúkrunarfræðingar og lögreglumenn eru launalega sveltir í þeirri viðleitni fjármálaráðherra að koma í veg fyrir að þessir nauðsynlegu en dýru innviðir ásamt eldriborgurum ÍÞYNGI ATVINNULÍFINU. Hvað lesum við út úr því? Við sitjum uppi með viðbjóðslegustu svikamyllu sem nokkur vestræn þjóð hefur mátt horfa uppá af hendi spilltra stjórmálamanna og rotins atvinnulífs SA. Hér eru útgerðamenn að nota sín sterku pólitísku tengsl til að stjórna gengi krónunnar sér í hag á kostnað afkomu almennings og samfélagsins sem engist í fádæma fjársvelti þrátt fyrir ríkidæmi þjóðarinnar. Sannarlega verið að koma í veg fyrir að þjóðin njóti góðærisins sem gífurlegar hækkanir á heimsmarkaðsverði hafa fært okkur og aukinn túrismi. Útgerðarmenn og leppar þeirra þreytast ekki á að halda því fram að það sé þeirra „einstaka færni“ (lygi sem hófst 1990) sem skapað hafa hækkanirnar á heimsmarkaði sem er hrein lygi því staðreyndin er að einokun kvótakerfisins hefur stór skert það dýmætast sem við áttum markaðshlutdeildina sem komin er í hendur Noðmanna sem eru fararbroddi á öllum þorskmörkuðum þar sem fólk þekkir nú norskan fisk en veit ekkert um íslenskan fisk. Svona er lygin notuð til að blekkja og svíkja og verja einokun og fákeppni. Við sem þjóð megum ekki sætta okkur við svona viðbjóðslega og fordæmalausa græðgi sem varin er með pólitískri spillingu sem á sér hvergi fordæmi í upplýstum heimi enda ekkert þjóðþing veraldar jafn rotið og það íslenska þar sem hagsmunaöflin í þjóðfélaginu eiga stóran meirihluta á þinginu og ráða ríkisstjórnum. Staðreyndin sem við horfum á í dag er sú að gengi krónunnar sem á að fljóta er alfarið handstýrt í þágu útgerðarinnar sem eru að komast upp með að halda genginu í hrunástandi Evran 150 kr með þeim erfiðu aðstæðum sem við sjáum á meðan verð á Evrunni ætti að vera 80 til 90 krónur með minnst 40% hærri kaupmætti launa og lífeyris og sambærilegri styrkingu ríkissjóðs og þar með styrkingu innviða. Við erum í dag vesæl þjóð sem situr uppi með risa spillingu og sora í stjórmálum og í efnahagslífinu þar sem græðgin ræður ríkjum og spillt stjórkerfi fiskveiðanna hefur skapað hirð fólks sem í stað þess að þakka fyrir sín óáunnu forréttindi gerir allt til að arðræna samfélagið sem elur þau inn að beini. Þið fyrirgefið mér hvað sannleikurinn er sár en hann er fyrir löngu orðin okkur allt of dýr. Ég varaði við nákvæmlega þessu ástandi í blaðagrein í Mogganum 1995 og missti reyndar vinnuna en sannleikann má ekki þagga niður. Nú er það okkar verk að taka landið okkar og ríkidæmi til baka úr höndum þjófa og lærum af þessu að maður kastar ekki perlum fyrir svín. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri.
Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar