Enn einu sinni Einar Helgason skrifar 17. desember 2021 13:00 Enn einu sinni verður maður vitni af því þegar stjórnmálamaður sem er utan stjórnar skrifar hjartnæma grein um bág kjör aldraða og öryrkja. Þetta voru einmitt orðin sem mér datt í hug þegar ég las grein Björns Leví Gunnarssonar í morgunblaðinu 15/12. Enn einu sinni tjáir stjórnmálmaður sig um þessi mál á þann hátt að það mætti halda að hann væri tárvotur við skriftirnar. Nú ætla ég að taka það fram að ég hef frekar góðan þokka á þessum þingmanni sem þarna heldur á penna. Og ég ætla líka taka það fram að hversu góður sem hann er og hversu góðar meiningar sem hann hefur þá mun hann aldrei standa við þær frekar en aðrir stjórnmálamenn ef hann kemst í stjórn. Þar sem ég er orðin sjötíu og tveggja ára gamall og hef fylgst með stjórnmálum á Íslandi svo lengi sem ég man þá veit ég nákvæmlega hvernig kaupin ganga á eyrinni. Ég gæti meira að segja skrifað fyrir hann stjórnarsáttmála um þessi mál ef hann einhvern tímann kæmist það langt að komast í ríkisstjórn. Hún myndi einhvern vegin hljóma á þennan hátt um þessi mál. Stefnt skal að bæta kjör aldraða og öryrkja á kjörtímabilinu. Eða, skipa skal nefnd sem mun hafa það hlutverk að kanna kjör aldraða og öryrkja á kjörtímabilinu. Og svo líður kjörtímabilið og ekkert skeður með því fólki sem áður var grátbólgið yfir kjörum sem þessu fólki var boðið uppá. Það er jafnvel svo forhert að halda því fram að kjörin hafi batnað þótt ótal útreikningar hafi sýnt fram á hið gagnstæða eins og dæmin sanna með Katrínu Jakopsdóttir. Það er jafnvel til myndskeið af henni frá þeim tíma þegar hún var utan stjórnar þar sem hún hélt því fram að þessi mál þyrfti að leiðrétta ekki seinna en strax því að þau þyldu enga bið. Ég hef, á minni löngu ævi ávallt mætt samviskulega á kjörstað þegar blásið er til kosninga á Íslandi. Og alltaf ráðstafað atkvæði mínu í þá áttina að trúa því fólki sem býður sig fram og er með þær skoðanir sem mér þóknast. Svo kemst maður að því smátt og smátt að helsti tilgangurinn hjá því er að skara eld að sinni eigin köku. Jú reyndar getur það áfram hamast í greinarskrifum og tuði í ræðustól alþingis ef það er utan stjórnar um þetta óréttlæti sem ellilífeyrisþegar og öryrkjar eru beittir en lengra nær það ekki. Augljósasta dæmið um þetta er stjórnarþátttaka Vinstri Grænna sem einhverjir héldu að væri mesti félagshyggjuflokkur á Íslandi. Ég spyr bara eins og fáviti, hvaða bjánar kusu hann aftur í síðustu kosningum eftir reynslu síðustu fjögurra ára. Og ef þið haldið að þetta séu einhverjar ýkjur sem ég er að tala um þá skulið þið kynna ykkur stórhækkaða ríkisstyrki til flokkanna sem allir á þingi stóðu einhuga um. Um þetta er fjallað í grein þessa dagana á Kjarnanum. Eins hefur komið fram að á síðustu árum hefur stöðugt verið bætt við greiðslur fyrir aukastörf sem þingmenn vinna sem eru ekkert annað en að duldar hækkanir á kaupi án þess að nokkur ágreiningur hafi orðið. Svo má ekki gleyma fáránleikanum þegar mynduð er stjórn og flokkarnir sem að því standa fara skipta á milli sín titlum og stólum. Þá eru til nógir peningar þótt ríkisbáknið þenjist út á kostnað almennings sem ekki er til neins nema að þjóna stjórnlausri valdagræðgi fólksins sem komst að kjötkötlunum. Kannski er ég bara bitur karlfuskur sem er að komast að því eftir að hafa borgað samviskusamlega í lífeyrissjóð alla mína starfsævi að þessi framfærsla sem mér er ætlað að lifa á dugar ekki. Eða það er kannski hægt að orða það þannig að vegna skerðinga og skatta sem hver einasta persóna sem komin er á þing hefur lýst yfir á einhverjum tímapunti með grátstafinn í kverkunum að sé óréttlátt dugar ekki til að lifa af. Eitt lítið dæmi um þetta er einhver desemberuppbót sem átti að koma nú í byrjun desember. Sú upphæð var auðvita skattlögð og skert duglega af hinu opinbera þannig að það sem eftir stóð var ekki nóg fyrir einni hangikjötsmáltíð um jólin. Mér er satt að segja forvitni á að vita hvort desemberuppbótin sem þingmennirnir fengu á sama tíma hafi verð skattlögð það mikið að þeir eigi ekki fyrir jólamatnum. En verði ykkur samt að góðu og gleðileg jól. Höfundur er fyrrverandi sendibílstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Félagsmál Eldri borgarar Mest lesið Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Snorri Másson er ekki vandinn – hann er viðvörun Helen Ólafsdóttir Skoðun Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun Áskorun til borgarstjóra og bæjarstjóra Kópavogs Sigurður Gylfi Magnússon Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Græðgin í forgrunni Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Sjá meira
Enn einu sinni verður maður vitni af því þegar stjórnmálamaður sem er utan stjórnar skrifar hjartnæma grein um bág kjör aldraða og öryrkja. Þetta voru einmitt orðin sem mér datt í hug þegar ég las grein Björns Leví Gunnarssonar í morgunblaðinu 15/12. Enn einu sinni tjáir stjórnmálmaður sig um þessi mál á þann hátt að það mætti halda að hann væri tárvotur við skriftirnar. Nú ætla ég að taka það fram að ég hef frekar góðan þokka á þessum þingmanni sem þarna heldur á penna. Og ég ætla líka taka það fram að hversu góður sem hann er og hversu góðar meiningar sem hann hefur þá mun hann aldrei standa við þær frekar en aðrir stjórnmálamenn ef hann kemst í stjórn. Þar sem ég er orðin sjötíu og tveggja ára gamall og hef fylgst með stjórnmálum á Íslandi svo lengi sem ég man þá veit ég nákvæmlega hvernig kaupin ganga á eyrinni. Ég gæti meira að segja skrifað fyrir hann stjórnarsáttmála um þessi mál ef hann einhvern tímann kæmist það langt að komast í ríkisstjórn. Hún myndi einhvern vegin hljóma á þennan hátt um þessi mál. Stefnt skal að bæta kjör aldraða og öryrkja á kjörtímabilinu. Eða, skipa skal nefnd sem mun hafa það hlutverk að kanna kjör aldraða og öryrkja á kjörtímabilinu. Og svo líður kjörtímabilið og ekkert skeður með því fólki sem áður var grátbólgið yfir kjörum sem þessu fólki var boðið uppá. Það er jafnvel svo forhert að halda því fram að kjörin hafi batnað þótt ótal útreikningar hafi sýnt fram á hið gagnstæða eins og dæmin sanna með Katrínu Jakopsdóttir. Það er jafnvel til myndskeið af henni frá þeim tíma þegar hún var utan stjórnar þar sem hún hélt því fram að þessi mál þyrfti að leiðrétta ekki seinna en strax því að þau þyldu enga bið. Ég hef, á minni löngu ævi ávallt mætt samviskulega á kjörstað þegar blásið er til kosninga á Íslandi. Og alltaf ráðstafað atkvæði mínu í þá áttina að trúa því fólki sem býður sig fram og er með þær skoðanir sem mér þóknast. Svo kemst maður að því smátt og smátt að helsti tilgangurinn hjá því er að skara eld að sinni eigin köku. Jú reyndar getur það áfram hamast í greinarskrifum og tuði í ræðustól alþingis ef það er utan stjórnar um þetta óréttlæti sem ellilífeyrisþegar og öryrkjar eru beittir en lengra nær það ekki. Augljósasta dæmið um þetta er stjórnarþátttaka Vinstri Grænna sem einhverjir héldu að væri mesti félagshyggjuflokkur á Íslandi. Ég spyr bara eins og fáviti, hvaða bjánar kusu hann aftur í síðustu kosningum eftir reynslu síðustu fjögurra ára. Og ef þið haldið að þetta séu einhverjar ýkjur sem ég er að tala um þá skulið þið kynna ykkur stórhækkaða ríkisstyrki til flokkanna sem allir á þingi stóðu einhuga um. Um þetta er fjallað í grein þessa dagana á Kjarnanum. Eins hefur komið fram að á síðustu árum hefur stöðugt verið bætt við greiðslur fyrir aukastörf sem þingmenn vinna sem eru ekkert annað en að duldar hækkanir á kaupi án þess að nokkur ágreiningur hafi orðið. Svo má ekki gleyma fáránleikanum þegar mynduð er stjórn og flokkarnir sem að því standa fara skipta á milli sín titlum og stólum. Þá eru til nógir peningar þótt ríkisbáknið þenjist út á kostnað almennings sem ekki er til neins nema að þjóna stjórnlausri valdagræðgi fólksins sem komst að kjötkötlunum. Kannski er ég bara bitur karlfuskur sem er að komast að því eftir að hafa borgað samviskusamlega í lífeyrissjóð alla mína starfsævi að þessi framfærsla sem mér er ætlað að lifa á dugar ekki. Eða það er kannski hægt að orða það þannig að vegna skerðinga og skatta sem hver einasta persóna sem komin er á þing hefur lýst yfir á einhverjum tímapunti með grátstafinn í kverkunum að sé óréttlátt dugar ekki til að lifa af. Eitt lítið dæmi um þetta er einhver desemberuppbót sem átti að koma nú í byrjun desember. Sú upphæð var auðvita skattlögð og skert duglega af hinu opinbera þannig að það sem eftir stóð var ekki nóg fyrir einni hangikjötsmáltíð um jólin. Mér er satt að segja forvitni á að vita hvort desemberuppbótin sem þingmennirnir fengu á sama tíma hafi verð skattlögð það mikið að þeir eigi ekki fyrir jólamatnum. En verði ykkur samt að góðu og gleðileg jól. Höfundur er fyrrverandi sendibílstjóri.
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar
Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun