Óbarnvæn vegferð Arnar V. Arnarsson skrifar 4. mars 2022 16:31 Eftirfarandi sendi ég á Reykjavíkurborg rétt í þessu, þó með smávægilegum breytingum vegna verulegs ósættis yfir vanrækslu Reykjavíkurborgar á veghaldi og dagvistunarúrræðum barna og vegna hugsanlegra skemmda á ökutæki mínu eftir morguninn. Líkt og margir í Reykjavík eru ég og kærasta mín í miklum vandræðum með að samtvinna vinnu og að annast son okkar. Strákurinn okkar er 12 mánaða gamall og er nýkominn að hjá dagmóður. Sömu sögu geta ekki margir sagt enda hefur dagmæðrum á síðustu árum fækkað verulega, eða um nær 50% í Reykjavík vegna þess hversu illa Reykjavíkurborg hefur komið til móts við þá starfstétt og fer þeim enn fækkandi. Að sama skapi má þakka fyrir ef barnið manns kemst inn í leikskóla 18 mánaða, en slíkt heyrir til undantekninga samkvæmt því sem ég fæ heyrt frá fólkinu í kringum okkur, þrátt fyrir ítrekuð loforð um annað af hálfu borgarfulltrúa. Stendur þannig mikill hluti ungbarnaforeldra í stökustu vandræðum á um 6-12 mánaða tímabili, frá því að fæðingarorlofi lýkur og hættir að dekka launakostnað og þangað til barn kemst að hjá umönnunaraðila utan heimilis. Í þeirri viðleitni að reyna tryggja að sonur okkar kæmist að hjá dagmóður ýmist hringdi ég persónulega eða sendi sms á ALLAR dagmæður sem eru skráðar á höfuðborgarsvæðinu – rúmlega 100 talsins, og bað um pláss. Það var ekki eitt laust pláss að fá. Lukkulega var ein elskuleg eldri dagmóðir sem nýlega hóf störf aftur, sem tók okkur vel og bauðst til að taka við syni okkar ef pláss losnaði hjá henni, en hjá öðrum dagmæðrum vorum við heppin ef einungis voru um þrjátíu til fjörutíu á undan okkur á biðlista. Svo fór síðan að pláss losnaði hjá henni og komumst við þá að. Dagmóðirin sem tók við syni okkar, bókstaflega sú eina á höfuðborgarsvæðinu sem okkur bauðst (og lukkulega alveg einstaklega góð dagmóðir), býr í Árbænum. Sjálf búum við í Rauðalæk og vinnum bæði í göngufæri við heimilið. Byðist okkur leikskólapláss eða dagvistun í grennd við heimili okkar gætum við ferðast mestmegnis gangandi. Sú er þó ekki raunin heldur höfum við neyðst til að keyra upp í Árbæ tvisvar á dag, á háannartímum, til að koma syni okkar í dagvistun, þökk sé stórbrotnu utanumhaldi Reykjavíkurborgar og höfum þannig að sama skapi neyðst til að notfæra einkabílinn miklu meira en við myndum annars þurfa og vilja. Hjá sömu dagmóður eru tvö önnur börn, úr Garðabæ og vesturbænum. Ég velti því fyrir mér hversu mikið af akstri, sliti á vegum og mengun, sem og tíma fyrir foreldra mætti spara ef Reykjavíkurborg annaðist þau grundvallarhlutverk bæjarfélaga að tryggja skóla- og ungbarnamál og öryggi vega. Um veghaldið er nefninlega það að segja að í morgun er við ókum syninum til dagmóður sem er staðsett sem áður segir í Árbæ, festist ökutækið í götunni sem liggur að heimili dagmóðurinnar. Gatan er í raun lítið annað en gríðarinnar klakabúnt með miklum og djúpum holum. Ástand götunnar hefur farið síversnandi undanfarið, þar sem hefur snjóað og rignt til skiptis og holurnar í götunni stækkað svo mikið að í dag, þrátt fyrir mikla varkárni, fór svo að ökutækið okkar rann ofan í eina slíka holu, festist gjörsamlega og lokaði götunni af fyrir vikið. Gatan hefur samkvæmt íbúum á svæðinu verið algjörlega vanrækt af Reykjavíkurborg sem skýlir sig að sögn íbúanna bakvið það að hafa gert samning við einkaaðila um að annast tilteknar götur, þessa þar með talda. Allar þær ábendingar og ítrekanir hafi þó borgaryfirvöld látið sem vind um eyru þjóta. Hvort samningur Reykjavíkurborgar við þann aðila sé í hrópandi ósamræmi við nauðsynlegt viðhald vegarins eða hvort Reykjavíkurborg vanræki einfaldlega eftirlitsskyldur sínar sem veghaldari og verkkaupi og tryggi ekki að verktakinn sinni því sem greitt sé fyrir, veit ég þó ekki. Það sem ég veit er að íbúar á svæðinu hafa margítrekað haft samband við þjónustufulltrúa borgarinnar og tilkynnt um að ástand götunnar sé með öllu óásættanleg og að það hafi ekkert upp á sig haft. Jafnframt að sá skortur á viðbrögðum kann nú að hafa valdið okkur munatjóni. Ökutækið okkar festist svo verulega að það tók fjóra menn, sem lukkulega áttu leið hjá eftir að ég hafði sjálfur reynt í dágóðan tíma að grafa bílinn úr klakanum og höggva undan honum ísinn, tæplega klukkustund að leysa ökutækið úr holunni og koma því úr götunni. Þess skal getið að við reyndum að hringja strax í Reykjavíkurborg til að láta vita og óska aðstoðar og fengum þau fyrirmæli ein að senda þeim erindi. Það hef ég gert og hér hafið þið það. Það væri óskandi að erindi þetta yrði til einhverra viðbragða og bóta, en ég bind engar vonir við það. Höfundur er faðir, Reykvíkingur og lögmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Reykjavík Skoðun: Kosningar 2022 Mest lesið Hvort er ánægjulegra, kynlíf eða verslunarleiðangur? Gró Einarsdóttir Skoðun Af hverju vilja lyfjafyrirtæki ekki að lyfjahampur verði lögleiddur? Sigurður Hólmar Jóhannesson Skoðun Sannleikurinn um Evrópusambandið V: 26 þjóðir hafa hafnað eigin gjaldmiðli, líka Þýzkaland með sitt ofursterka Mark Ole Anton Bieltvedt Skoðun „Þetta reddast“ og heilsan að húfi? Alexander Aron Guðjónsson,Ásta Logadóttir Skoðun Mannréttindabrot á vinnumarkaði Helgi Brynjarsson Skoðun Nauðsyn námsgagna Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýar Árnadóttir Skoðun Ég er ekki alki Þorgerður María Þorbjarnardóttir Skoðun Fást engin svör Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hvað á ég að gera í því? María Rut Hinriksdóttir Skoðun Eiga íbúðir að vera heimili fólks eða fjárfestingarkostur og munaðarvara? Magnea Marinósdóttir Skoðun Skoðun Skoðun „Við verðum að fylgja lögum“ Hópur listafólks skrifar Skoðun Ég er ekki alki Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar Skoðun Eiga íbúðir að vera heimili fólks eða fjárfestingarkostur og munaðarvara? Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun „Þetta reddast“ og heilsan að húfi? Alexander Aron Guðjónsson,Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Nauðsyn námsgagna Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvort er ánægjulegra, kynlíf eða verslunarleiðangur? Gró Einarsdóttir skrifar Skoðun Fást engin svör Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Sannleikurinn um Evrópusambandið V: 26 þjóðir hafa hafnað eigin gjaldmiðli, líka Þýzkaland með sitt ofursterka Mark Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Mannréttindabrot á vinnumarkaði Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Af hverju vilja lyfjafyrirtæki ekki að lyfjahampur verði lögleiddur? Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Hvað á ég að gera í því? María Rut Hinriksdóttir skrifar Skoðun Gætum við verið betri hvert við annað? Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Ríkisstjórnin seilist í sjóði erfiðisvinnufólks Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Þar sem náttúran tapar Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Fjárfesting í háskólum Magnús Karl Magnússon skrifar Skoðun Orkunýlendan Ísland? Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Ég vil ekki þennan veruleika Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir skrifar Skoðun Grímulaus grænþvottur Dofri Hermannsson skrifar Skoðun Samrýmist það samfélagslegri ábyrgð ef fyrirtæki þitt er aðili að Viðskiptaráði? Andri Snær Magnason skrifar Skoðun Skortur á serótónín Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Þegar sorgin bankar upp á Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Látum þá hlæja því þeir tapa hvort sem er Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Alzheimer - mennska og mildi Ragnheiður Ríkharðsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsa bætt um 64 milljarða Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er krónan að valda átökum á milli kynslóða? Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Varhugaverð þróun í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Bóf-ar(ion)? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Þetta er ekki allt að koma með fjárlagafrumvarpinu Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa skrifar Sjá meira
Eftirfarandi sendi ég á Reykjavíkurborg rétt í þessu, þó með smávægilegum breytingum vegna verulegs ósættis yfir vanrækslu Reykjavíkurborgar á veghaldi og dagvistunarúrræðum barna og vegna hugsanlegra skemmda á ökutæki mínu eftir morguninn. Líkt og margir í Reykjavík eru ég og kærasta mín í miklum vandræðum með að samtvinna vinnu og að annast son okkar. Strákurinn okkar er 12 mánaða gamall og er nýkominn að hjá dagmóður. Sömu sögu geta ekki margir sagt enda hefur dagmæðrum á síðustu árum fækkað verulega, eða um nær 50% í Reykjavík vegna þess hversu illa Reykjavíkurborg hefur komið til móts við þá starfstétt og fer þeim enn fækkandi. Að sama skapi má þakka fyrir ef barnið manns kemst inn í leikskóla 18 mánaða, en slíkt heyrir til undantekninga samkvæmt því sem ég fæ heyrt frá fólkinu í kringum okkur, þrátt fyrir ítrekuð loforð um annað af hálfu borgarfulltrúa. Stendur þannig mikill hluti ungbarnaforeldra í stökustu vandræðum á um 6-12 mánaða tímabili, frá því að fæðingarorlofi lýkur og hættir að dekka launakostnað og þangað til barn kemst að hjá umönnunaraðila utan heimilis. Í þeirri viðleitni að reyna tryggja að sonur okkar kæmist að hjá dagmóður ýmist hringdi ég persónulega eða sendi sms á ALLAR dagmæður sem eru skráðar á höfuðborgarsvæðinu – rúmlega 100 talsins, og bað um pláss. Það var ekki eitt laust pláss að fá. Lukkulega var ein elskuleg eldri dagmóðir sem nýlega hóf störf aftur, sem tók okkur vel og bauðst til að taka við syni okkar ef pláss losnaði hjá henni, en hjá öðrum dagmæðrum vorum við heppin ef einungis voru um þrjátíu til fjörutíu á undan okkur á biðlista. Svo fór síðan að pláss losnaði hjá henni og komumst við þá að. Dagmóðirin sem tók við syni okkar, bókstaflega sú eina á höfuðborgarsvæðinu sem okkur bauðst (og lukkulega alveg einstaklega góð dagmóðir), býr í Árbænum. Sjálf búum við í Rauðalæk og vinnum bæði í göngufæri við heimilið. Byðist okkur leikskólapláss eða dagvistun í grennd við heimili okkar gætum við ferðast mestmegnis gangandi. Sú er þó ekki raunin heldur höfum við neyðst til að keyra upp í Árbæ tvisvar á dag, á háannartímum, til að koma syni okkar í dagvistun, þökk sé stórbrotnu utanumhaldi Reykjavíkurborgar og höfum þannig að sama skapi neyðst til að notfæra einkabílinn miklu meira en við myndum annars þurfa og vilja. Hjá sömu dagmóður eru tvö önnur börn, úr Garðabæ og vesturbænum. Ég velti því fyrir mér hversu mikið af akstri, sliti á vegum og mengun, sem og tíma fyrir foreldra mætti spara ef Reykjavíkurborg annaðist þau grundvallarhlutverk bæjarfélaga að tryggja skóla- og ungbarnamál og öryggi vega. Um veghaldið er nefninlega það að segja að í morgun er við ókum syninum til dagmóður sem er staðsett sem áður segir í Árbæ, festist ökutækið í götunni sem liggur að heimili dagmóðurinnar. Gatan er í raun lítið annað en gríðarinnar klakabúnt með miklum og djúpum holum. Ástand götunnar hefur farið síversnandi undanfarið, þar sem hefur snjóað og rignt til skiptis og holurnar í götunni stækkað svo mikið að í dag, þrátt fyrir mikla varkárni, fór svo að ökutækið okkar rann ofan í eina slíka holu, festist gjörsamlega og lokaði götunni af fyrir vikið. Gatan hefur samkvæmt íbúum á svæðinu verið algjörlega vanrækt af Reykjavíkurborg sem skýlir sig að sögn íbúanna bakvið það að hafa gert samning við einkaaðila um að annast tilteknar götur, þessa þar með talda. Allar þær ábendingar og ítrekanir hafi þó borgaryfirvöld látið sem vind um eyru þjóta. Hvort samningur Reykjavíkurborgar við þann aðila sé í hrópandi ósamræmi við nauðsynlegt viðhald vegarins eða hvort Reykjavíkurborg vanræki einfaldlega eftirlitsskyldur sínar sem veghaldari og verkkaupi og tryggi ekki að verktakinn sinni því sem greitt sé fyrir, veit ég þó ekki. Það sem ég veit er að íbúar á svæðinu hafa margítrekað haft samband við þjónustufulltrúa borgarinnar og tilkynnt um að ástand götunnar sé með öllu óásættanleg og að það hafi ekkert upp á sig haft. Jafnframt að sá skortur á viðbrögðum kann nú að hafa valdið okkur munatjóni. Ökutækið okkar festist svo verulega að það tók fjóra menn, sem lukkulega áttu leið hjá eftir að ég hafði sjálfur reynt í dágóðan tíma að grafa bílinn úr klakanum og höggva undan honum ísinn, tæplega klukkustund að leysa ökutækið úr holunni og koma því úr götunni. Þess skal getið að við reyndum að hringja strax í Reykjavíkurborg til að láta vita og óska aðstoðar og fengum þau fyrirmæli ein að senda þeim erindi. Það hef ég gert og hér hafið þið það. Það væri óskandi að erindi þetta yrði til einhverra viðbragða og bóta, en ég bind engar vonir við það. Höfundur er faðir, Reykvíkingur og lögmaður.
Af hverju vilja lyfjafyrirtæki ekki að lyfjahampur verði lögleiddur? Sigurður Hólmar Jóhannesson Skoðun
Sannleikurinn um Evrópusambandið V: 26 þjóðir hafa hafnað eigin gjaldmiðli, líka Þýzkaland með sitt ofursterka Mark Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Eiga íbúðir að vera heimili fólks eða fjárfestingarkostur og munaðarvara? Magnea Marinósdóttir Skoðun
Skoðun Eiga íbúðir að vera heimili fólks eða fjárfestingarkostur og munaðarvara? Magnea Marinósdóttir skrifar
Skoðun Sannleikurinn um Evrópusambandið V: 26 þjóðir hafa hafnað eigin gjaldmiðli, líka Þýzkaland með sitt ofursterka Mark Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Af hverju vilja lyfjafyrirtæki ekki að lyfjahampur verði lögleiddur? Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar
Skoðun Samrýmist það samfélagslegri ábyrgð ef fyrirtæki þitt er aðili að Viðskiptaráði? Andri Snær Magnason skrifar
Skoðun Varhugaverð þróun í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar
Af hverju vilja lyfjafyrirtæki ekki að lyfjahampur verði lögleiddur? Sigurður Hólmar Jóhannesson Skoðun
Sannleikurinn um Evrópusambandið V: 26 þjóðir hafa hafnað eigin gjaldmiðli, líka Þýzkaland með sitt ofursterka Mark Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Eiga íbúðir að vera heimili fólks eða fjárfestingarkostur og munaðarvara? Magnea Marinósdóttir Skoðun