Borgin okkar Guðrún Jónasdóttir skrifar 12. maí 2022 11:31 Hann er sennilega vandfundinn sá sem ekki þykir hugmyndin um göngugötu og vistgötu sjarmerandi. Möguleikinn á að geta setið úti og gætt sér á góðum mat í góðra manna hópi er nokkuð sem okkur öllum þykir eftirsóknarvert. Til að skapa þessa eftirsóknarverðu stemningu í Kvosinni hafa borgaryfirvöld lokað leiðum út á Lækjargötu. Þessi skipulagsbreyting hefur talsverð áhrif á nærliggjandi götur og sem íbúi í Garðastrætinu síðastliðin 20 ár tel ég mig geta lýst afleiðingunum. Í dag fer stór hluti af umferðinni úr Kvosinni fram hjá svefnherbergisgluggum íbúa Garðastrætisins. Þetta hefur alltaf verið róleg íbúðagata en með þessu hefur henni verið gefið nýtt hlutverk; sem stofnæð fyrir umferðina, þar á meðal atvinnuumferð úr Kvosinni. Án alls samráðs við íbúa götunnar! Samhliða því að laða fleiri gesti í miðbæinn hafa borgaryfirvöld markvisst fækkað bílastæðum, sérstaklega í atvinnugötum. Fleiri hundruð bílastæði hafa horfið af borgarlandi í miðbænum síðustu ár. Vissulega hafa bæst við fjölmörg stæði við Austurhöfn, sem er þó töluvert dýrari kostur. Hér í hverfinu er nánast ómögulegt að finna stæði eftir að gjaldskyldu lýkur. Á sama tíma eru undantekningarlaust fleiri en 60 stæði laus í bílahúsinu á Vesturgötu og fleiri en 700 stæði laus í öllum bílahúsunum í miðbænum. Þetta ástand sem lagt er á íbúðagötur er að öllu leyti tilbúið og frekar auðvelt að laga, t.d. með því að lengja gjaldskyldutímann í götunum, lækka verðið í bílahúsunum þegar aðsókn þar dregst saman og hafa þau opin allan sólarhringinn. Ég skora á borgaryfirvöld að svara af hverju bílahúsin fá að vera svona illa nýtt á meðan íbúar í nærliggjandi götum eiga í erfiðleikum með að finna sér bílastæði. Það er daglegur viðburður að bílar bakki og keyri upp einstefnugöturnar fyrir vestan Garðastræti til þess eins að ná í bílastæði. Þá staðreynd þekki ég alltof vel þar sem fyrir sex árum bakkaði bílstjóri einn í slíkum leiðangri upp Bárugötuna og keyrði á son minn. Sonur minn, fullorðinn einstaklingur, hefur síðan þá glímt við vandamál í baki, hálsi og höfði. Það þarf varla að spyrja sig að því hvað hefði gerst hefði bílstjórinn keyrt á eitt af þeim fjölmörgu börnum sem búa í götunni. Ef marka má svör Hjálmars Sveinssonar á íbúafundi í september 2016 telja borgaryfirvöld sig ekki bera neina ábyrgð á hvað íbúar og gestir bæjarins gera til þess að komast úr þessu skipulagsvölundarhúsi eða til að ná sér í ókeypis bílastæði. Sonur minn sat þann fund og lýsti bæði ástandinu í hverfinu og ákeyrslunni fyrir Hjálmari. Á síðasta ári samþykkti borgarráð breytingar á gjaldskrá íbúakorta. Með þeirri samþykkt var enn frekar aukið á mismunun á íbúum borgarinnar eftir búsetu. Árgjaldið á íbúakortum fór úr 8.000 kr. í 15.000 kr. fyrir visthæfar bifreiðar en í 30.000 kr. fyrir aðrar bifreiðar. Ástæðan fyrir breytingunum er sögð vera grænir hvatar í baráttunni gegn loftslagsbreytingum. Hversu mikil er alvaran í raun og veru í baráttunni gegn loftslagsbreytingum þegar þetta álag lendir einungis á brotabroti af íbúum borgarinnar, þ.e. íbúum sem búa á gjaldsvæðum? Menga bílar íbúa á gjaldsvæðunum meira en bílar íbúa utan þeirra? Af hverju eru engir grænir hvatar í gjaldskrá bílahúsanna? Það er vert að taka það fram að fólksbílaeign íbúa í 101 er ein sú minnsta í allri Reykjavík. Í ljósi þessarar miklu umhverfisvakningar mætti ætla að borgaryfirvöld myndu fagna íbúum sem lifa bíllausum lífsstíl. Þvert á móti! Ef sótt er um að bæta við nýrri séríbúð í húsi þá eru þessi sömu borgaryfirvöld fljót að afhenda reikning upp á meira en tvær milljónir fyrir bílastæðagjaldi ef ekki er möguleiki á bílastæði á lóðinni. Það gjald ber að greiða þrátt fyrir að íbúðareigandinn ætli sér að vera einkar umhverfisvænn og lifa án einkabíls. Það skal tekið fram að íbúðareigandinn fær nákvæmlega ekkert fyrir greiðslu bílastæðagjaldsins. Bílastæði í íbúðagötunum voru fyrst og fremst hugsuð fyrir íbúa þeirra gatna. Í kringum 2004 var orðið erfitt að fá stæði hér í götunni og þá hófst gjaldskylda og jafnframt útgáfa íbúakortanna. Ástandið stórbatnaði. Áherslurnar hafa hins vegar algjörlega snúist við hjá núverandi borgaryfirvöldum og þar ríkir nú sú skoðun að ákveðnar íbúðagötur eigi að sjá gestum bæjarins fyrir bílastæðum. Það sem sýnir viðhorfsbreytinguna einna best er skýrsla sem unnin var fyrir borgaryfirvöld. Þar stendur að íbúarnir á gjaldsvæðunum borgi alltof lítið fyrir aðgang að stæðunum og að þeir njóti forréttinda að geta lagt fyrir utan heimili sín. Þrátt fyrir að mörg hverfi í Reykjavík séu þannig hönnuð að bílastæði séu á borgarlandi eru íbúar á gjaldsvæðunum þeir einu í Reykjavík sem ætlast er til að greiði sérstaklega fyrir mögulegan aðgang að þeim og mæti þar að auki samkeppni um þau. Þetta er bæði ósanngjarnt og hættulegt. Höfundur er íbúi í Garðastræti í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Reykjavík Skoðun: Kosningar 2022 Sveitarstjórnarkosningar 2022 Mest lesið Bakpokinn sem þyngist aðeins hjá öðrum Inga Sæland Skoðun Örlög Íslendinga og u-beygja áhrifamesta fjármálamanns heims Snorri Másson Skoðun Mataræði í stóra samhengi lífsins Birna Þórisdóttir Skoðun Hvað varð um loftslagsmálin? Kamma Thordarson Skoðun Jóhann Páll: Vertu í liði með náttúrunni ekki gegn henni Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Til rektorsframbjóðenda: Hvað gerir nýr rektor HÍ við Endurmenntun? Ólafur Stephensen Skoðun Tífalt hærri vextir, meiri skuldir - menntastefna stjórnvalda? Júlíus Viggó Ólafsson,Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Ég kýs Magnús Karl sem rektor Bylgja Hilmarsdóttir Skoðun Nei, við skulum ekki kaupa handa þeim fleiri vopn Haraldur Ólafsson Skoðun Verður Frelsið fullveldinu að bráð? Anton Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Björn Þorsteinsson as Rector - A visionary leader uniting disciplines and driving innovation Marianne Elisabeth Klinke skrifar Skoðun Verður Frelsið fullveldinu að bráð? Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Til rektorsframbjóðenda: Hvað gerir nýr rektor HÍ við Endurmenntun? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Mataræði í stóra samhengi lífsins Birna Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvað varð um loftslagsmálin? Kamma Thordarson skrifar Skoðun Bakpokinn sem þyngist aðeins hjá öðrum Inga Sæland skrifar Skoðun Örlög Íslendinga og u-beygja áhrifamesta fjármálamanns heims Snorri Másson skrifar Skoðun Ég kýs Magnús Karl sem rektor Bylgja Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Jóhann Páll: Vertu í liði með náttúrunni ekki gegn henni Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Tífalt hærri vextir, meiri skuldir - menntastefna stjórnvalda? Júlíus Viggó Ólafsson,Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Lífið gefur engan afslátt Davíð Bergmann skrifar Skoðun Kolbrún Pálsdóttir sem næsti rektor HÍ Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Vitskert veröld Einar Helgason skrifar Skoðun Draumurinn um hið fullkomna öryggisnet Signý Jóhannesdóttir skrifar Skoðun Sönnunarbyrði og hagsmunaárekstur Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Sem doktorsnemi styð ég Silju Báru til Rektors Háskóla Íslands Eva Jörgensen skrifar Skoðun Sterk og breið samtök – tími til að styrkja rödd minni fyrirtækja Friðrik Árnason skrifar Skoðun Nýjar ráðleggingar um mataræði María Heimisdóttir skrifar Skoðun Börn með fjölþættan vanda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hvalveiðar eru slæmar fyrir ímynd Íslands Clive Stacey skrifar Skoðun Netöryggi á krossgötum: Hvernig tryggjum við íslenska innviði? Heimir Fannar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Í heimi sem samþykkir þjóðarmorð er ekkert jafnrétti Najlaa Attaallah skrifar Skoðun Heilinn okkar og klukka lífsins Birna V. Baldursdóttir ,Heiðdís B. Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Hvað er kona? - Þörf kynjakerfisins til að skilgreina og stjórna konum Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Ég styð Ingibjörgu Gunnarsdóttur í stöðu rektors við Háskóla Íslands Herdís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Silja Bára skilur stjórnsýslu HÍ! Elva Ellertsdóttir,Kolbrún Eggertsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif til hádegis Bjarni Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Stöndum vörð um hlutverk háskóla – Kjósum Kolbrúnu Ástríður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Nei, við skulum ekki kaupa handa þeim fleiri vopn Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Tímaskekkjan skólaíþróttir Davíð Már Sigurðsson skrifar Sjá meira
Hann er sennilega vandfundinn sá sem ekki þykir hugmyndin um göngugötu og vistgötu sjarmerandi. Möguleikinn á að geta setið úti og gætt sér á góðum mat í góðra manna hópi er nokkuð sem okkur öllum þykir eftirsóknarvert. Til að skapa þessa eftirsóknarverðu stemningu í Kvosinni hafa borgaryfirvöld lokað leiðum út á Lækjargötu. Þessi skipulagsbreyting hefur talsverð áhrif á nærliggjandi götur og sem íbúi í Garðastrætinu síðastliðin 20 ár tel ég mig geta lýst afleiðingunum. Í dag fer stór hluti af umferðinni úr Kvosinni fram hjá svefnherbergisgluggum íbúa Garðastrætisins. Þetta hefur alltaf verið róleg íbúðagata en með þessu hefur henni verið gefið nýtt hlutverk; sem stofnæð fyrir umferðina, þar á meðal atvinnuumferð úr Kvosinni. Án alls samráðs við íbúa götunnar! Samhliða því að laða fleiri gesti í miðbæinn hafa borgaryfirvöld markvisst fækkað bílastæðum, sérstaklega í atvinnugötum. Fleiri hundruð bílastæði hafa horfið af borgarlandi í miðbænum síðustu ár. Vissulega hafa bæst við fjölmörg stæði við Austurhöfn, sem er þó töluvert dýrari kostur. Hér í hverfinu er nánast ómögulegt að finna stæði eftir að gjaldskyldu lýkur. Á sama tíma eru undantekningarlaust fleiri en 60 stæði laus í bílahúsinu á Vesturgötu og fleiri en 700 stæði laus í öllum bílahúsunum í miðbænum. Þetta ástand sem lagt er á íbúðagötur er að öllu leyti tilbúið og frekar auðvelt að laga, t.d. með því að lengja gjaldskyldutímann í götunum, lækka verðið í bílahúsunum þegar aðsókn þar dregst saman og hafa þau opin allan sólarhringinn. Ég skora á borgaryfirvöld að svara af hverju bílahúsin fá að vera svona illa nýtt á meðan íbúar í nærliggjandi götum eiga í erfiðleikum með að finna sér bílastæði. Það er daglegur viðburður að bílar bakki og keyri upp einstefnugöturnar fyrir vestan Garðastræti til þess eins að ná í bílastæði. Þá staðreynd þekki ég alltof vel þar sem fyrir sex árum bakkaði bílstjóri einn í slíkum leiðangri upp Bárugötuna og keyrði á son minn. Sonur minn, fullorðinn einstaklingur, hefur síðan þá glímt við vandamál í baki, hálsi og höfði. Það þarf varla að spyrja sig að því hvað hefði gerst hefði bílstjórinn keyrt á eitt af þeim fjölmörgu börnum sem búa í götunni. Ef marka má svör Hjálmars Sveinssonar á íbúafundi í september 2016 telja borgaryfirvöld sig ekki bera neina ábyrgð á hvað íbúar og gestir bæjarins gera til þess að komast úr þessu skipulagsvölundarhúsi eða til að ná sér í ókeypis bílastæði. Sonur minn sat þann fund og lýsti bæði ástandinu í hverfinu og ákeyrslunni fyrir Hjálmari. Á síðasta ári samþykkti borgarráð breytingar á gjaldskrá íbúakorta. Með þeirri samþykkt var enn frekar aukið á mismunun á íbúum borgarinnar eftir búsetu. Árgjaldið á íbúakortum fór úr 8.000 kr. í 15.000 kr. fyrir visthæfar bifreiðar en í 30.000 kr. fyrir aðrar bifreiðar. Ástæðan fyrir breytingunum er sögð vera grænir hvatar í baráttunni gegn loftslagsbreytingum. Hversu mikil er alvaran í raun og veru í baráttunni gegn loftslagsbreytingum þegar þetta álag lendir einungis á brotabroti af íbúum borgarinnar, þ.e. íbúum sem búa á gjaldsvæðum? Menga bílar íbúa á gjaldsvæðunum meira en bílar íbúa utan þeirra? Af hverju eru engir grænir hvatar í gjaldskrá bílahúsanna? Það er vert að taka það fram að fólksbílaeign íbúa í 101 er ein sú minnsta í allri Reykjavík. Í ljósi þessarar miklu umhverfisvakningar mætti ætla að borgaryfirvöld myndu fagna íbúum sem lifa bíllausum lífsstíl. Þvert á móti! Ef sótt er um að bæta við nýrri séríbúð í húsi þá eru þessi sömu borgaryfirvöld fljót að afhenda reikning upp á meira en tvær milljónir fyrir bílastæðagjaldi ef ekki er möguleiki á bílastæði á lóðinni. Það gjald ber að greiða þrátt fyrir að íbúðareigandinn ætli sér að vera einkar umhverfisvænn og lifa án einkabíls. Það skal tekið fram að íbúðareigandinn fær nákvæmlega ekkert fyrir greiðslu bílastæðagjaldsins. Bílastæði í íbúðagötunum voru fyrst og fremst hugsuð fyrir íbúa þeirra gatna. Í kringum 2004 var orðið erfitt að fá stæði hér í götunni og þá hófst gjaldskylda og jafnframt útgáfa íbúakortanna. Ástandið stórbatnaði. Áherslurnar hafa hins vegar algjörlega snúist við hjá núverandi borgaryfirvöldum og þar ríkir nú sú skoðun að ákveðnar íbúðagötur eigi að sjá gestum bæjarins fyrir bílastæðum. Það sem sýnir viðhorfsbreytinguna einna best er skýrsla sem unnin var fyrir borgaryfirvöld. Þar stendur að íbúarnir á gjaldsvæðunum borgi alltof lítið fyrir aðgang að stæðunum og að þeir njóti forréttinda að geta lagt fyrir utan heimili sín. Þrátt fyrir að mörg hverfi í Reykjavík séu þannig hönnuð að bílastæði séu á borgarlandi eru íbúar á gjaldsvæðunum þeir einu í Reykjavík sem ætlast er til að greiði sérstaklega fyrir mögulegan aðgang að þeim og mæti þar að auki samkeppni um þau. Þetta er bæði ósanngjarnt og hættulegt. Höfundur er íbúi í Garðastræti í Reykjavík.
Tífalt hærri vextir, meiri skuldir - menntastefna stjórnvalda? Júlíus Viggó Ólafsson,Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun
Skoðun Björn Þorsteinsson as Rector - A visionary leader uniting disciplines and driving innovation Marianne Elisabeth Klinke skrifar
Skoðun Til rektorsframbjóðenda: Hvað gerir nýr rektor HÍ við Endurmenntun? Ólafur Stephensen skrifar
Skoðun Tífalt hærri vextir, meiri skuldir - menntastefna stjórnvalda? Júlíus Viggó Ólafsson,Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Skoðun Netöryggi á krossgötum: Hvernig tryggjum við íslenska innviði? Heimir Fannar Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Hvað er kona? - Þörf kynjakerfisins til að skilgreina og stjórna konum Arna Magnea Danks skrifar
Skoðun Ég styð Ingibjörgu Gunnarsdóttur í stöðu rektors við Háskóla Íslands Herdís Sveinsdóttir skrifar
Tífalt hærri vextir, meiri skuldir - menntastefna stjórnvalda? Júlíus Viggó Ólafsson,Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun